Ik heb gestemd op anders. Ik ben van mening dat voor iedereen die wil er wel een baan is. Maar de vraag is wel hoe snel je die vind. Ik ben een jaar aan het zoeken geweest. Ik had het 'geluk' dat mijn vorige werkgever in een reorganisatie zat en ik daar dus ook alle gelegenheid voor kreeg. Ik heb echter wel aardig wat loon moeten inleveren. Werk nu 40 uur en verdien hetzelfde als destijds met 32 uur. Reistijd is gehalveerd van 3 uur per dag naar 30 minuten per dag. En als ik pech heb sta ik per 1 oktober weer op straat. Of krijg ik een onmogelijk aanbod om te gaan werken bij een andere vestiging. Dus uiteindelijk. Ja er is voor iedereen werk. Maar het is wel heel hard werken om een andere baan te vinden.
Als er nog kapsters zijn die werk zoeken? Het is namelijk heel moeilijk om goeie kappers te vinden. Plaatsen; Oegstgeest, Laren, Amsterdam. Pb mij als je interesse hebt!
Haha, nu er gezegd word 200 man voor 1 vacature vraag ik me af in wat voor branche? Wij moeten ruim 14 man aannemen en krijgen amper cv's binnen, tot nu toe dus bijna iedereen aangenomen. Dus ik blijf erbij; ja iedereen kan een werk komen.
Wat een rare opmerking! Ik ben inderdaad van mening, dat als je geen baan kunt vinden na een lange periode, je het verkeerd aanpakt of je verwachtingen te hoog liggen. Wat is daar respectloos, arrogant of dom aan? Er zijn nog steeds veel sectors waar juist ontzettend veel werkgelegenheid is, als je vanuit een middelbare opleiding een keuze maakt om de pabo te gaan doen, dan weet je dat je hoogstwaarschijnlijk in de problemen gaat komen maar dat is dan wel je eigen keuze. Je kunt ook kiezen voor omscholing of jezelf goed verdiepen in bepaalde keuzes die je maakt.
Nogmaals voor 1 vacature zijn 5 werkzoekenden naar verhouding. Los nog van de vraag of je geschikt bent voor die functie. Je "even" laten omscholen... tuurlijk de gemiddelde opleiding duurt alleen 3 jaar en kost niks. .. en verwachten dat iemand meer dan 1,5 uur heen en 1,5 uur weerterug rijdt is echt van de zotte. Los van de vraag of een werkgever dat wil.
Ach zo hard zoeken ze ook niet ik moest vandaag 12 mensen uitnodigen voor een sollicitatiegesprek . Ik heb er 4 gehad dat het uurloon te laag ligt (11,15 per uur ) 3 vonden 20 min in de trein te ver weg. Nog een ander had nu nog ww en wilde pas na de ww aan het werk (8maanden nog) uiteindelijk komen er 4 mensen waar we dus sowieso ruimte voor hebben. We hadden er 12 kwijt gekunt voor minimaal 6 maanden maar als ze niet willen. Kleine aanvulling 11,15 is de eerst drie maanden daarna ga je naar 11,98 en na 6 maanden krijg je een cursus met certificaat na behalen word het loon 12,49 . Dit kan daarna nog verder oplopen naar 13,20. En dit gaat binnen een jaar niet echt een slecht loon dacht ik zo
En verwachten dat iemand 1,5 uur reist enkele reis is niet raar, ik heb dit altijd gedaan en vond het normaal. Het is maar hoeveel moeite je ervoor wil doen.
Over de cijfers gesproken: In het tweede kwartaal 2015 waren ongeveer 610.000 werkzoekenden en 388.000 unieke vacatures. Dus gemiddeld genomen minder dan 2 werkzoekenden per vacature. Daarnaast begon de omslag op de arbeidsmarkt ongeveer 15jaar geleden. Toen werd landelijk breed uitgemeten dat Nederland vooral behoefte zou hebben aan mensen met ICT en technische achtergrond. Studenten die op tijd met deze toekomst verwachting hun studie hadden gekozen zitten nu met het minste werkloosheid. Financiële functies kennen ook een zeer lage werkloosheid, headhunters binnen bedrijfseconomische sector kennen nog steeds goede tijden, er is zelfs heel moeilijk om aan goed personeel te komen. Laat dit nu net de studies zijn die door veel studenten als 'saai' worden bestempeld..
Zorg, onderwijs, hulpverlening, juridisch. En het kan natuurlijk wel nog per regio/provincie verschillen.
Leuk deze cijfers maar dan moet je wel verder filteren en kijken of het werklozen zijn die ook werkwillend en werkzoekend zijn. En als je beter kijkt naar de cijfers zijn er behoorlijk wat werklozen die niet werkzoekend of werkwillend zijn.
Als je geen 3 uur reistijd over hebt voor een baan dan moet je ook niet roepen dat er geen werk is. Dat heeft allemaal te maken met welwillendheid. Heel leuk die cijfertjes maar zo lang er vacatures zijn is er werk beschikbaar en de vraag hier is of er werk te vinden is als je graag wilt werken.
Ik denk dat veel werkzoekenden zich ook af moeten vragen in hoeverre zij verschillen van mensen die wel werken in de door de werkzoekende gewenste functie. Is die persoon beter opgeleid, meer ervaren, minder veeleisend... Kortom: ben je zelf wel de beste man of vrouw voor de baan?
Nee tegenwoordig niet meer. Ze hebben het liefst iemand van 18 jaar met 12 jaar ervaring. Toen ik 21 jaar was en solliciteerde voor een huishoudelijke functie in een verzorgingshuis, werd ik niet aangenomen omdat zij wist dat ik ging trouwen en aangezien ik uit een "streng" christelijk gezin zou ik wel snel zwanger zijn. En bij een banketbakkerszaak hoorde ik ook dat ik te oud was, ze wilden iemand van 18 jaar.
Wij hebben bij ons ook aardig wat vacatures open staan hoor, maar echt niet dat daar hordes mensen op af komen. En sorry hoor, maar pas weer werken als je ww is afgelopen, belachelijk! Als ze dat bij het UWV door hebben is ze gelijk d'r uitkering kwijt, en terecht.
Echt waar?! Voor wat voor bedrijf is dat dan? Ik heb gesolliciteerd in de zorg (gehandicapten-/jeugdzorg), HR, administratief.. Daar kreeg ik dus regelmatig als antwoord dat zij 150/200/300 reacties hadden gehad. Misschien ook doordat veel van die vacatures op vacaturebank.nl stonden?
Termen als "welwillend" vind ik in sommige situaties wel erg kortzichtig! Je moet er ook een gezin van kunnen onderhouden he! Ik snap echt wel als bijv. een hoofd van een afdeling, bij ontslag geen plantjes gaat zitten knippen in een kas. Of een directiesecretaresse die gaat schoonmaken. Allemaal zo makkelijk oordelen aan de zijlijn. Mijn man was chef broodbakkerij met een prima salaris. Op dat salaris ook een huis gekocht. Toen werd de functie wegbezuinigd door fusie en kreeg hij wel een baan aangeboden weer ver onderaan de ladder. Heeft hij wel aangenomen, maar wel een megagroot verschil in salaris waardoor we echt heel veel verloren hebben. En "er wat voor over hebben" door te zeggen dat 1,5 uur heen reizen, en 1,5 uur terug reizen geen issue moet zijn..wat een kolder! Als je er een vet salaris mee zou kunnen verdienen zou ik er over nadenken, maar met extra kosten zoals extra kinderopvang door reistijd, een extra auto aanschaffen of een ov abonnement zou dat voor mij echt een punt zijn hoor. Als je een leven opgebouwd hebt en je krijgt je ontslag, heb je gewoon bepaalde vaste lasten en inmiddels een gezin. En om iedereen te laten blijven eten en naar school te laten gaan zullen er toch centen binnen moeten komen. Ik zeg dus niet in alle situaties, maar soms moet je even beter nadenken dan meteen iemand te veroordelen.