Een dronken kus hoef ik niet persé te weten. Maar al de rest: JA! En dan is 't over en out. Daar zijn we hier allebei heel duidelijk in. Geen van beiden zouden we dan nog maar iets van vertrouwen in de ander hebben.
Ja, absoluut. En dan beëindig ik per direct de relatie. Als je vreemd gaat, zit de relatie al een tijd niet goed. En in plaats van dat je werkt aan de relatie, problemen op tafel gooit en ervoor vecht; beland je in andermans armen. Dat is een keuze die niet past bij mijn principes en waarmee je mij raakt in het diepste van mijn ziel. Dan heb je mijn vertrouwen beschaamd. Omdat ik al flink wat deuken in mijn vertrouwen heb gekregen in de loop der jaren, moet je er al allereerst veel voor doen om dat te winnen. En eenmaal weg, komt het niet meer. Dus het is sowieso einde relatie. Als je van mij houdt, vecht je voor mij. Zo niet; daar is de deur. Maar ik zeg dan gewoon heel mijn relatie met hem verder op. Dat zal nooit meer goed kunnen komen. Wat betreft ons kind maken we daar wel afspraken over bij een mediator. Want ik vind het wel belangrijk dat hij dan betrokken is en in beeld blijft bij ons kind.
Ik heb gekozen voor nee. Ik ga er vanuit dat het dan dus 1x vreemd gaan is en niks serieus? Want dan is het een nee! Is het een vaste relatie die al langer speelt dan is het ja
Ja, en dan volgt er een exit gesprek. Tenminste dat zeg ik nu. Als het me zou overkomen dan zou ik misschien voor de kinderen proberen te redden wat er te redden valt. Maar vertrouwen is dan weg.
Ja! Ik zou niet weten of het gelijk over en uit zou zijn zoals zovelen roepen, maar ik zou hem en mijzelf dan wel heel graag willen laten testen op een soa in ieder geval! Mijn collega kwam er namelijk al achter toen het kwaad was geschied en zal er de rest van haar leven mee moeten dealen!
Dit, dus. Het is zo verschrikkelijk situatie-afhankelijk. Nu denk ik wel dat mijn man het me zou vertellen als hij een slippertje zou maken, liegen gaat lastig tussen ons.
Ik heb ja gestemd, hij zal maar met een SOA rondlopen. Nou mij bedonderen vind ik al niet kunnen, maar dan mij evt. besmetten met 1 of ander :x Daarbij wil ik zelf de keuze hebben, ivm beindigen of doorzetten van de relatie. Nu zal ik het stoppen, heb te vaak meegemaakt dat ik bedonderd ben.
Ik zou het niet willen weten. Het betekent niet het einde van de relatie. Want ik vind en gezin voor mij en mijn kinderen belangrijker dan een zoen of vrij partij met een ander. Als hij het mij zou vertellen zal dit enkel zijn om van zijn eigen schuldgevoel af te zijn. Wel zou ik het op prijs stellen dat mocht hij de behoefte hebben om vreemd te gaan, dus buiten die ene keer, om eventueel te bespreken of een open relatie een optie is. Dan hoef je in ieder geval elkaar niet te bedriegen. Ik weet nu niet of ik een open relatie een optie is hoor, maar het is in ieder geval niet helemaal geen optie. Ik hoop gewoon vooral dat mijn gezin gelukkig blijft en bij voorkeur met elkaar.
ja zeker weten eerlijkheid en vertrouwen is voor mij het allerbelangrijkste als hij zelf niet het lef heeft om het op te biechten dan graag van iemand anders
Als niemand anders het weet en hij heeft spijt en wil aan onze relatie werken, nee dan hoef ik het niet te weten. Als iedereen, behalve ik, het weet, ja dan wel.
Ja, mede omdat ik niet meteen zeg dat ons huwelijk voorbij is. Het ligt vaak niet zo zwart/wit en zou dan heel graag tot de kern van het echte probleem willen komen. En dat doe je niet als je het verzwijgt. Echter is mijn man wel heel zwart/wit op dit gebied en is het meteen over.. Dat maakt het een stuk lastiger om eerlijk te zijn tegen hem, omdat de consequenties vele male groter zijn. Maar ik heb geen ambities om vreemd te gaan, dus ik maak me daar ook geen zorgen over
Als het een eenmalige misser is en niemand weet het, wil ik het niet weten. Dus geen affaire ofzo, maar eenmalige domme actie. Moet hij geen soa opgelopen hebben overigens. Mocht het zo zijn dat de halve wereld het weet maar ik niet, dan zou ik me vreselijk bedonderd en besodemieterd voelen als niemand het mij vertelt! Als hij echt een affaire zou hebben zou ik het denk ik wel willen weten en moeten we samen tot een oplossing komen. Ik heb overigens jaar of 8 geleden een vriendschap beëindigd met een stel waarvan de jongen aan de lopende band vreemdging. Vraag me niet waarom maar ik (en rest van de vriendengroep) leek gewoon bang tr zijn voor hem en zei er niks over. Soms had ie wel 3 vriendinnen tegelijk. Iedereen wist ervan. Hij ging zelfs met de anderen op vakantie. Gelukkig zijn ze nu uit elkaar en zij heeft volgens mij nu een normale vriend. Ik voel me er geregeld nog schuldig over.
Je weet nooit hoe de situatie zal zijn als je daar in zit, je weet ook niet hoe op dat moment je relatie is. Ik kan daar dus niets over zeggen. Mensen veranderen door dat soort dingen. Iedereen roept altijd keihard: " als hij of zij vreemdgaat dan zet ik hem/haar zo op straat". Puntje bij paaltje zie je ook vaak het tegenovergestelde, een kat maakt rare sprongen in het nauw en liefde maakt blind. Daarom zou ik me niet zo makkelijk bemoeien met andermans relaties, tenzij het iemand is die heel dichtbij mij staat en waar ik veel om geef. Andersom weet ik ook niet goed of het wel verstandig is om alles te willen weten. Nu zou ik volmondig ja zeggen, maar als mijn man bijvoorbeeld in het buitenland (voor zijn werk) een kroeg in gaat en daar lazerus wordt, vervolgens door een vrouw op z'n bek wordt gepakt, en ik dit te weten kom, ik weet niet of ik daar veel aan heb, misschien maakt zo'n kus mijn huwelijk wel kapot en kan ik hem nooit meer vertrouwen, ik vraag me af of het dan wel "fijn" is om zoiets te weten.
Ik hoorde de laatste maanden dat mijn ex vreemdging, had vage signalen. Zo wilde hij wel heel graag naar zijn werk, mocht ik hem niet meer mailen op zijn werk van zijn werkgever omdat ze zogenaamd geen individuele mailbox meer hadden, hij moest 's avonds en in het weekend vaker eventjes wat doen, werd hij extreem ijdel, ik hoorde dat hij met een meisje rondreed, tegen een vriend (die ik niet ken) zei hij dat hij een ander had, maar pas toen ik er zelf (op een onorthodoxe methode) achterkwam dat hij vreemdging, gooide ik hem gelijk met zijn paar spullen en al eruit. Hij zat toen urenlang als een meisje te janken in MIJN auto. Nu zit zijn vriendinnetje met een klaploper in huis die 2 kinderen bij 2 vrouwen heeft, heeeel veel schulden heeft en elke maand 520 alimentatie betaald aan kinderen die hij nauwelijks ziet en 2 exen die zijn bloed wel kunnen drinken. Het rare van alles is, een helderziende heeft me precies verteld hoe lang hij al vreemdging, hoe ze er uit ziet, hoe hij haar heeft ontmoet en wanneer ik hem betrapte. Dat was echt een heel eng gesprek, want hij beschreef precies wanneer en hoe ik hem betrapte. Ik kwam met onze dochter thuis, hij stond voor de spiegel en schrok zich kapot en stopte snel wat weg en liep naar de wc terwijl hij zijn iPhone nog even snel op de tafel legde. Meneer bleek al sinds juli vorig jaar een geheime hotline voor haar te hebben waarop hij alleen 's middags en 's avonds op bereikbaar was voor haar. De helderziende zei dit ook, hij bewaarde zijn geheime telefoon onder zijn stoel in de auto. Ze mag hem hebben met zijn ellendige eeuwige bagage en puinhoop. De vraag is niet of ze hem er uit zet, maar wanneer. Ik krijg nu elke maand alimentatie middels beslaglegging op zijn loon. Ik maak dat bedrag over op de rekening van een goed doel (Cordaid Memisa) en stuur hem daar elke maand een bewijsje van. Ik heb hem niet nodig
Ja ik wil dat weten. En dag mag hij meteen vertrekken. Als hij het ergens anders beter kan krijgen... prima... daar is de gat van de deur. En ja ook als het echt gebeurd zal dit gebeuren. Dit is een punt waar we het allebei duidelijk over eens zijn. Want wij zijn van mening: ga je vreemd, dan zit je relatie niet goed. Want anders kijk je niet eens naar een ander. (naja kijken doen we wel haha maar niet met de bedoeling om er wat meer van te maken )