Als vrouw in een mannenwereld

Mijn broertje zit vrij hoog en inderdaad is het nog altijd een mannenwereld met een behoorlijk dik glazen plafond.

 

Ik werk in de IT, voor een detacheringsbureau en zit zelf in de detachering. Met name op het hoofdkantoor van het bedrijf werken nog wel wat meer vrouwen, maar de meeste zijn toch in de nevenfuncties zeg maar, dus secretariaat, baliemedewerkers, administratie enzo. Er zijn niet zoveel vrouwen die ook daadwerkelijk in de detachering zitten.
Bij de klanten waar ik kom, ben ik meestal ook de enige vrouw. Toevallig zit ik nu bij een klant waar nog een andere vrouw zit en heb hier ook wel veel te maken met andere vrouwen op andere afdelingen (ben nu applicatiebeheerder aan het uithangen, dat is iets 'softer' dan echt de IT). Maar volgende klus mag gerust weer echt op de IT-afdeling tussen de mannen zijn

Mooiste vind ik dan nog altijd als ik bij een nieuwe klant begin, dat al die kerels even moeten slikken van "oh shit, een vrouw, nou moeten we ons zeker nog gaan inhouden ook?!" Dan ben ik ook niet te beroerd om zelf even een lompe opmerking te plaatsen. Weten ze even helemaal niet meer waar ze het zoeken moeten, maar daarna is het ijs ook wel gebroken

 

Ow maar mannen kunnen er ook wat van hoor! Roddel, jaloezie, steken in de rug, hoogst gepikeerd zijn door kleine dingen... lief werkte op een kantoor in een mannenteam, maar echt, wat een stel wijven waren dat!

 

@evenstar: het is wel heel subtiel inderdaad. In de onderzoeksafdeling waar ik nu zit, en in de vergelijkbare afdelingen bij andere universiteiten, zijn heel veel vrouwen in hoge (professor) functies. Ik vind niet dat ze "bitches" zijn, zeker niet, maar wel vrouwen met een duidelijke mening. En ik heb al meermaals van buitenlandse collega's gehoord dat ze "bang" zijn voor die hollandse kenaus! Denk dat ik ook die kant een beetje in me heb, en weet hoe ik hun ongezouten meningen moet plaatsen en wat zij van mij verwachten... we hebben nog geen gesprekken gehad over eventueel vier dagen werken trouwens, weet niet hoe dat zou vallen

in de kliniek zijn er ook wel veel vrouwen, maar alle profs op die afdeling zijn dan toch weer man.

Van de opleidingsassistenten en promovendi op beide afdelingen is het overgrote deel trouwens vrouw.

 

Wij hebben toevallig op onze afdeling een Kenau... dat is hoe mijn beeld wel ingekleurd is geraakt. Ik ken erg veel vrouwen (meer in de states dan hier, zucht) die in mijn vak hoogleraar zijn, je moet ze vaak even een beetje kennen als 'andere vrouw', dat is in mijn ervaring altijd anders dan wanneer die vrouwen met andere mannen omgaan. Ze bekijken je meer met argusogen als ambitieuze jongere, terwijl een vrouw hoog op de ladder JUIST zou moeten functioneren als een mentora van de jongere generatie. Maar je wordt door een vrouw sneller als bedreiging gezien, heb ik de indruk.

Dat is niet wat ik met bitchy bedoel hoor. Waar ik zit zijn er toevallig een reeks zeer harde types, niet eens in mijn vakgebied, maar wel in mijn instituut. Dat zijn wel eerder de typjes die ook bestuurlijk veel invloed hebben.

 

Oh oke haha, ja zo vaak zie je het nog niet, vrouw in de werkplaats, tenminste.. hier nog niet.. Maar vond/vind het heerlijk werk!
Doe het nu niet meer nu ik kleintje heb/zwanger ben, (eigen auto wel, of van vrienden, maar niet meer in werkplaats) maar mis het wel hoor.. Ga zeker wel weer terug.

 

Ik merk eigenlijk geen glazen plafond, ndanks dat ik part-time werk (4 dagen). Maar ik ben het niet eens met je opmerking dat vrouwen juist andere vrouwen zouden moeten steunen of mentoren. Ik coach en begeleid de mensen waarvan ik vind dat ze potentieel hebben, ongeacht hun geslacht. En zo wil ik ook behandeld worden. Ik ben trouwens niet een kenau of zo, probeer ook niet 'mannelijk' te zijn, maar gewoon mijn eigen ding te doen. Maar ik denk dat ik uit mezelf al iets harder ben dan veel andere vrouwen, en om vooruit te komen moet je gewoon af en toe een olifantenhuid hebben. Management bestaat nu eenmaal voor een groot deel uit politiek en spelletjes.

 

Ik heb 4 jaar lang gevaren op fregatten van de marine.....van de 180 bemanningsleden ongeveer 24 vrouwen...

 

Hm, dat ging meer over juist niet vervelend tegen andere vrouwen doen, niet dat je gender-based moet 'voortrekken'. Wat ik in mijn vak vaak ervaar is dat vrouwen onderling nogal gereserveerd zijn, terwijl ze dat naar mannen NIET zijn, snap je? Dat is misschien een persoonlijke ervaring - een andere heb ik immers niet. Geldt niet voor alle vrouwen en betekent ook niet dat er een voorkeursbehandeling moet komen. Maar wel dat er realistisch tegen het glazen plafond gekeken moet worden en dat de vrouwen die er wel doorheen gekomen zijn, daar een positieve rol in zouden kunnen spelen. Die voorbeelden heb ik minder gezien dan het omgekeerde, helaas.

Dat harde is precies wat ik bedoel, denk ik. Ik heb dat zelf niet zo in me, hoewel mijn huid een stuk dikker is geworden voor het gedoe, de spelletjes, het gekonkel, de vriendjespolitiek. (geldt niet alleen voor vrouwen, het 'vriendjespolitiek' gebeuren is juist ook onderdeel van het mannenwereldje).

 

Oh, op die manier. Dat ken ik gelukkig helemaal niet, dat vrouwen hier onderling naar elkaar bijten. Maar ook niet dat ze echt naar lkaar toetrekken trouwens. Maar misschien gebeurt het wel en merk ik het niet, ik ben nogal gender-blind

Heb door dat wat harde dus bv ook helemaal geen salarisachterstand tov de mannen, ik onderhandel er gewoon keihard over.

 

Gewerkt op de waterwegen (helpdesk voor sluizen en schippers).
Grappig: ik was altijd het schatje, zoetje, gaan we eens op cafe.
Stoere gasten die schippers en sluiswachters (excuseer binnenvaartbegeleiders)
Nu doe ik bureauwerk

 

Nee, het is ook best jammer. Het zit ook vaak in onderhuidse dingen, niet in directe. Ach, mijn pessimisme is vooral door een paar voorvallen doordat op mijn afdeling toevallig een aantal kenau's zit... eentje (formeel mijn hoogst leidinggevende voor een deel van mijn werk - ik heb een tweeledige functie), die groet me niet eens op de gang. Ik werk er nu 6 jaar Ze heeft een bevriendde collega (vrouwelijk) weggeduwd van haar functie. Dat is mij in een vorige baan ook gebeurd, ook een vrouw die mij (was toen nieuw bij die baan, heel ander werk dan ik nu heb) gewoon weggewerkt heeft. Ik weet niet of mannen dit niet ook doen. Het is me nog nooit opgevallen.

Verder heb ik vooral mannen om me heen, wel zo makkelijk. Ook daar worden spelletjes gespeeld, maar het is minder persoonlijk ofzo. Dat vind ik net zo goed irritant, maar ik kan dat beter van me af laten glijden

 

Leuke functieomschrijving. De mijne is hetzelfde .
Ook als (nu nog) enige vrouw. Bevalt prima.
Als ik straks minder ga werken als de kleine er is, komt er wel iemand bij hier. Waarschijnlijk ook een vrouw. Maar daar werk ik dan maar 1 dag mee samen.

 

Daar kan ik over meepraten.
Ik heb zelf 6 jaar als bloemiste gewerkt, tussen 7 andere hormonale bommen. moet het ook nog de tijd van de maand zijn pffff....

ik ben daar toen zelf gestopt en ben in de logistieke branche terecht gekomen als magazijnmedewerker.

Heerlijk als enige meid tussen al dat dominante testosteron, ze maken elkaar verbaal helemaal af, maar tegen mij deden ze allemaal poeslief! en ik snap hun humor gewoon heel goed, ik lach nog eerder om hun grappen dan dat ze zelf doen.

 

hahaha zo heb ik ook wel eens een hele foute opmerking gemaakt tegen een mannelijke collega, elke keer als ik hem daarna zag moest ik er weer aan terugdenken. ik hoop alleen dat hij het niet op die manier heeft opgevat of dat ie het allang is vergeten.