Maar dat is iets, ook al deed mijn man aan team sport wat hij nooit zou willen. Want zijn gezin en daarna werk staat op nummer 1. Dus hij zou dan naar voetbal gaan, daarna wat drinken en naar huis en niet omdat ik hem dat opdraag. Maar hij kan sowieso niet aan team sport doen want hij werkt onregelmatig.
Nee hier ook niet, daarom is mijn man daar ook mee gestopt, maar ik snap best dat als je al de stap hebt moeten zetten naar een lager niveau te gaan, dat je nier gelijk ook maar helemaal wil stoppen en dat hoeft ook niet, maar hij moet wel even beseffen dat zijn leventje niet alleen meer om hem draait. Denk dat dat best even lastig kan zijn, mijn man heeft er ook best aan moeten wennen dat ie niet meer alles kon doen. Ook niet zo raar, we waren pas 23 toen we de oudste kregen.
Daar ben ik het helemaal mee eens, je zult beide consessies moeten doen in bepaalde dingen. En soms maak ik keuzes in het voordeel van mijn man omdat ik weet dat als hij er beter van word wij er ook beter van worden omdat hij dan vrolijker is en het gezelliger in huis is. Snap je? En andersom werkt dat ook zo met keuzes maken in huis. ‘ Oke schat als jij ... wil in huis dan doen we dat’ 23 is ‘jong’ om dan even je hele sport leven zo om te gooien, ik kan mij best voorstellen dat dat even lastig is geweest. Gelukkig hebben jullie in ieder geval een goede balans gevonden.
Ik dus ook, ik geniet daar echt van. Ik word er echt gelukkig van dat ik geen opvang voor de kinderen nodig heb omdat ik altijd zelf voor ze kan zorgen.
Dat is ook de reden dat mijn man is gestopt met voetbal. Op hoog niveau was niet te combineren met een gezin. Daarna in een vrienden team irriteerde hij zich weer aan het niveau en vooral de mentaliteit van de spelers. Hij traint nu nog 1x per week met ze mee voor de gezelligheid (en de borrel na de training) en als ze een mannetje te kort komen voor een wedstrijd en wij hebben als gezin niets gepland dan doet hij mee. Daardoor is het voor hem ook niet meer erg om af te zeggen als ik die avond iets wil doen, er is geen verantwoording meer naar een team toe. Ik ben alleen zo dat ik bewust niets op die avond plan omdat ik vind dat hij naast werken en vader zijn ook zijn pleziertjes verdient en die trainingsavond is 1x per week en ik kan elke avond af spreken als ik dat zou willen. Wij waren ook 23 toen oudste kwam. Gelukkig waren er wel al meerdere uit de vrienden groep met kinderen dus man had wel al voorbeelden dat het leven anders zou worden.
Ik vind vooral dat iedereen moet doen waar die zich goed bij voelt! En de traditionele rolverdeling heeft ook echt zn meerwaarde; vroeger was er veel minder gedoe rondom mantelzorg, steun in het onderwijs, de buurvrouw als psych, enz. We missen echt wel een bepaalde draagkracht in de samenleving als gevolg van het feit dat vrouwen zijn gaan werken. Niet dat ik daar op tegen ben, onafhankelijkheid kunnen zijn en doen waar je het gelukkigst van wordt is ook wat waard, maar het heeft ook echt zn keerzijde. Het gaat om gelijkwaardigheid, niet gelijkheid. Wat ik soms wel nog tenenkrommend vind zijn bedrijven die menen dat je fulltime moet werken om meerwaarde te creëren. Ik heb alleen voor (grote) bedrijven gewerkt waar zelfs directeuren 4 dagen per week konden werken. Niets mis mee, ging prima, geen man of vrouw overboord. Het is de grootste onzin dat 5 dagen per week werken een must is.
Tuurlijk werkt dat niet, jij bent toch ook gewoon je eigen persoon. Neem aan dat je partner ook gekozen heeft voor nog een kindje en dat betekend dus dat hij hierin nog meer inlevert of hij wil of niet. Misschien heeft hij nog niet in de gaten hoe het voor een vrouw is en hoe denigrerend het is als hij zulke dingen roept, zeker die dingen die hij zegt over zijn moeder.
Hier helemaal geen geren en gevlieg hoor. En ik hoef verder niet zo nodig de hort op. Lekker thuis vind ik het fijnste. Ik ben in de avond echt zelden weg. Sporten doe ik als dochter naar school is of naar zwemles met dr vader. Dat ouderwetse past niet bij MIJ. Ik verwacht niet dat dat bij niemand past hoor. Maar ik verwacht wel dat ik dan niet te horen krijg dat iemand 'daar wat van vindt'. Jij hebt geen recht er wat van te vinden. Ik heb geen recht wat van jullie situatie te vinden. Dat ik het anders wil, wil niet zeggen dat iedereen dat moet doen. Ik vind wel dat beide partijen het eens zijn met hoe het gaat. In geval van TS schort het daaraan. En zulke dingen lees ik hier wel vaker. Dat iemand minder is gaan werken want partner verdient genoeg. En de rest is zo scheef als wat. Dat is toch ook niet goed?
Och en dat mag toch? Iets wat eerst goed was, hoeft niet zo te blijven. Het zou fijn zijn als je man dat ook inziet.
Was geen goede woordkeuze, sorry daarvoor. Ik bedoel er alleen mee dat als je als vrouw liever blijft werken, dat dat ook mag. Dat niet alleen salaris van de man telt.
Die las ik later inderdaad Ik snap jouw punt dat als het een overweging om salaris word en andere dingen buiten beschouwing worden gelaten dat je dan situaties krijgt waarin 1 ongelukkig word omdat dit niet de keuze was die je met je hart hebt gemaakt.
Tja tijd voor een goed gesprek en alles herverdelen. Ik herken wel dat je gemakkelijk dingen opgeeft als je moeder wordt. Maar in mijn geval is dat vooral omdat ik minder energie heb dan voorheen voor sporten etc, niet omdat ik geen ruimte krijg van mijn man. Wij hebben het nu zo verdeeld: Werken: man 40+ uur en de zaterdag verbouwen, ik 25-30 uur per (werk onregelmatig) Kids: man brengt 2x, ik de rest Sporten kids: ik ga meestal mee met zwemles en gym. Huishouden: ik in de middagen als kids thuis zijn, man helpt hier en daar Sporten: man 2x, ik wandel af en toe na het eten Koken: man 2x, ik 5x Boodschappen: doe ik, anders komen er teveel lekkere dingen thuis haha Uitjes: man heeft elke week een vriend op bezoek 1x, ik ga er wel regelmatig op uit naar vriendinnen Moet zeggen dat mijn man vaak als eerste uit bed is met de kids, ik blijf vaak nog even liggen tot 6.45 Heb zelf het idee dat het aardig in balans is, al lijkt het wel alsof ik meer doe.
Ja dat idd! En hoe vaak lezen we hier geen topic over iemand die er niet gelukkig mee is? Dat is gewoon jammer.
Dat lees ik hier ook vaker en ik moet eerlijk zeggen dat ik dan vaak denk wat een verwend gedrag. In de situatie van TS snap ik het, want als je ouders word lever je beide in op vrije tijd voor jezelf. En dat hoort eerlijk verdeelt te zijn. Maar als je de keuze maakt dat 1 meer werkt dan de ander (bijv. 24 uur vs 40 uur) dan vind ik het gezeur als je als minst werkende klaagt dat man te weinig in huis doet of ook wel mee mag helpen met het huishouden. Als je het dan zo eerlijk verdeelt wilt hebben kijk je naar de uren die je kwijt bent aan het huishouden / zorgen en alles erom heen, tel je die op bij je werkuren en in het meest van de gevallen is de thuis blijvende qua uren echt nog het voordeligste uit. Is dat niet zo en houd 1 van de 2 meer tijd voor zichzelf over om leuke dingen te doen of lekker te nietsen dan is in mijn ogen die verdeling pas scheef. Maar ik vind het verwend gedrag dat als je de hele dag thuis bent en de man heeft 8 uur gewerkt dat sommige vrouwen dan nog verwachten dat die man na de werkdag nog helpt met het huis aan kant maken omdat je beide thuis bent op dat moment. Maar dat is mijn persoonlijke opvatting.
Ben ik helemaal met je eens dat het niet automatisch de vrouw hoeft te zijn die inlevert puur omdat ze een vagina heeft en omdat de man meer verdient. Maar ik kan me ook voorstellen dat als er kinderen komen en er moet op uren worden ingelevert sommige mensen niet de keuze hebben om het eerlijk te verdelen (ook al zouden ze dat willen). Maar financieel afhankelijk zijn van het hoogste salaris omdat ze het met minder niet redden. Dat het financiele verschil tussen 3 om 5 dagen vs. 4 of 4 dagen werken te groot is als de man meer verdient. Ik denk dat je daarom dus ook vaak leest "ik ben minder gaan werken want mijn man verdient meer". Edit. Ik kan mezelf als voorbeeld geven toen zoon werd geboren toen werkte ik nog. Als man 1 dag minder zou gaan werken scheelde dat op dat moment +/- € 2000 per maand aan minder inkomsten. Als ik 1 dag minder zou gaan werken was dat +/- €350 per maand. Ik wilde minder werken en ben van 32 uur naar 12 uur (3x4) per week gegaan maar ook al had ik toen liever alle dagen blijven werken had ik op dat moment denk ik echt pech gehad.
Ik vond het de eerste jaren ook prima om thuis te zijn en sporten had ik toen geen behoefte aan. Sinds een jaar of drie sport ik wel. Eerst 1 keer in de week maar als snel 2 keer en nu ben ik soms elke avond wel een uur weg of om te sporten of een uur met de honden te wandelen. Dat vind ik fijn. Ik maak mijn hoofd leeg en word er echt vrolijk van. En mijn man is hier ook langzaam in meegegroeid. Eerst kwam er wel weerstand. En nu nog wel eens hoor dat als hij de jongste twee naar bed moet brengen dat hij dat veel vindt alleen. Maar ik antwoord dan kort dat het voor mij alleen ook veel is. Ik heb het jaren alleen gedaan. Ik heb de borstvoeding gedaan, de nachten, ik liet man slapen, hij werkt “meer”. Eigenlijk is dit natuurlijk niet zo. Maar ik ben er heel kort in. Hij gaat vanuit het werk sporten, zo vaak hij wil. Ik werk ook maar regel ook alles thuis Ook de tuin en met de kinderen. Ook is alles kant en klaar om naar bed gebracht te worden. En dan...ga ik lekker even de deur uit alleeeeen.
Ja hier precies zo haha. Man heeft ook nog wel een tijdje op lager niveau gespeeld, maar ergerde zich toen vooral. Rond zijn 30e kwamen er blessures en toen was het snel klaar