Haha nou ja olifant is misschien niet helemaal juist nee. Ik bedoelde meer dat zelfs slanke mensen nooit tevreden zijn. Eerst vond ik mezelf te mager (was ik ook echt), maar als je dan zwanger bent en een dikke buik krijgt voel je je ineens super dik. Maar daarom zeg ik ook, als ik foto's terug kijk vond ik het juist mooi Dat vertekende beeld hebben slanke vrouwen vaker. Ik bedoelde het totaal niet als een belediging naar vrouwen met een maatje meer hoor.
Ah dames.. trek het jullie niet zo aan. Ik als 'slanke' dame word helemaal kots misselijk en niet goed als ik er wat kilo's extra aan heb zitten. Maar dat zegt echt helemaal niks over hoe ik het bij een ander vind, sterker nog er zijn zat wat zwaardere vrouwen die ik echt heel mooi vind! Of het nou een vertekend beeld is ofniet wat deze dames op zoeen moment over zichzelf hebben, het heeft toch verder alleen betrekking op hunzelf?
ja als ik logisch nadenk dan snap ik dat wel maar als ik met mijn zusje ga winkelen en ze pakt haar zogenaamde "vet" (niet bestaand want ze heeft maatje 36!) en klaagt over dat ze echt een koe is zo dik en dat ze geen leuke kleding kan vinden e.d. en dan sta ik erbij zo van okay, dan ben ik vast een walrus ofzo.... zegt ze ook "neehoor daar hebben ze alleen truttenkleding" maar ze vind het wel goed genoeg voor mij Vind dat echt vaak niet leuk als mensen zo doen.... natuurlijk heeft iedereen het recht om te klagen maar denk even na voordat je alles eruit floept...
Heel erg herkenbaar idd! Ik heb dat met een bepaalde vriendin, super slank maar altijd aan het klagen over haar niet bestaande vetjes en dat ze echt nodig moet afvallen. Tuurlijk kan het zijn dat ze ontevreden is over hoe ze eruit ziet en zich misschien zelfs te dik vind (wat ik overigens niet kan begrijpen) maar ik vind wel dat je rekening mag houden met degene waar je tegen aan staat te klagen. Nu ben ik ondanks dat ik idd te zwaar ben niet snel uit het veld geslagen, ik word er toch wel zo nu en dan behoorlijk moe van. Persoonlijk zou ik zelf nooit wanneer ik in het gezelschap zou zijn van een vrouw die duidelijk veel zwaarder is dan ik klagen over dat ik te zwaar ben en me te dik voel, ookal is het in mijn geval ook echt zo. Maar goed niet iedereen snapt dat geloof ik...
Dat ben ik met je eens, maar de formulering zou dan zorgvuldiger kunnen. Ik ben ook lang te dun geweest, nu heb ik met 1,76m maat 38, 64 kilo, maar ik vind ook dat mijn billen te dik en mijn borsten te klein zijn voor mijn postuur. Maar ik ben niet dik, vet of een kamerolifant, ook niet toen ik zwanger was. (O, wat zou ik graag mijn borsten van toen terug willen ).
ik snap wel wat de andere dames bedoelen ikzelf woog altijd 48-50 kilo en als ik dan 83 weeg na de bevalling voel ik mezelf ook huge, vooral omdat ik altijd zo ieniemienie was. Wil totaaaal niet zeggen dat ik andere die even zwaar zijn ook huge vind, maar ik vind mezelf dan gauw ''dik'' omdat ik echt gewend ben om er als takje uit te zien en zit dan ook niet lekker in m'n vel met meer kilo's, maar vind vrouwen met een maatje meer vaak juist mooier, maar niet bij mezelf
En aan de andere kant.... Maatje 36/38 hier en je wil echt niet weten hoe vaak ik daar "opmerkingen" over krijg.... Serieus nog net niet dagelijks. Ben je nou ALWEER afgevallen!? (weeg echt al jaaaaaren hetzelfde). Zou je DAT nou wel doen? (gebakje of zo). Of niet normaal dat je na 2 kinderen nog zo slank bent, eet je wel genoeg? Aan iemand met een "maatje meer" durft niemand te vragen of ze misschien een kilo aangekomen zijn of dat het gebakje nou wel zo verstandig is, toch? Ben al best onzeker over mezelf en die opmerkingen helpen dan ook niet echt. Ik heb soms gewoon het gevoel dat ik me moet "verdedigen" of zo en roep dus ook maar snel dat ik graag wil ruilen met hun cupje meer. Of dat een plank helemaal niet zo aantrekkelijk is.... Dus ben het met je eens denk even na voordat je er vanalles uit floept....
Als ik vanuit mezelf praat: Als ik mijn foto zie, dan denk ik idd: zo slecht is dat nog niet. Maar toch ben ik nog steeds druk bezig om er nog minimaal 1,5 kilo af te hebben en vind ik dat buikje nog steeds niet leuk. Anderen zien dat buikje niet, maar ik wel! Ik heb altijd een platte buik gehad en nu niet meer. Dus ik voel me (nog) niet lekker in mijn, voor mijn doen, te dikke/zware lichaam. Het zal best tussen mijn oren zitten, maar het is wel mijn lichaam.
Als ik meisjes of vrouwen zie die wat voller zijn dan vind ik ze vaak juist mooi omdat zij tenminste mooie rondingen hebben. En toch kon ik er tijdens mijn zwangerschap niet tegen dat ik 'dikker' werd... ik weet het ,dat klinkt tegenstrijdig, maar het is net wat je gewend bent denk ik. Het was erg wennen dat ik toen aankwam terwijl ik normaal niet of heel weinig aankom al eet ik nog zo veel. En dan ga je je een soort van olifant voelen omdat je het niet gewend bent... Maar nogmaals..als ik foto's terug zie vond ik het mooi mijn beeld was compleet vertekend. Dat besef je pas achteraf. Dus even voor de vollere vrouwen: Ik vind jullie juist mooi! (maar ik kan geen afstand doen van mijn platte buikje haha)
Dit is precies wat ik bedoel! Aan de ene kant lijkt het me super om wat aan te komen (een stuk vrouwelijker vind ik dat) en aan de andere kant wil ik mijn platte buik houden en zit je niet lekker in je vel wanneer die buik verandert en wanneer je lichaam bijv. door een zwangerschap iets verandert. Is lastig uit te leggen en het klinkt misschien ondankbaar, maar die gevoelens kan ik moeilijk uitschakelen. Het zit idd tussen onze oren...
Nee met maat 40 ben je niet dik (tenzij je heel klein bent). Maar om nou te zeggen dat maat 36 te dun is en maat 40 slank is...? nee dat is ook niet zo vind ik.
WTF??? Dit is hetzelfde zeggen als dat als je maat 36 hebt je graatmager bent!!! Als ik maat 40 heb, gaan mensen vragen of het wel goed met me gaat ...
Daarom zei ik al eerder dan ben ik graatmager met maat 34/xs/s...maar dat ben ik echt niet. Heb gewoon billen, heupen en borsten die bij mijn figuur passen.