Ik denk dat het aan de relatie ligt die je zelf met de betreffende oma hebt. Als die goed is vind je het al gauw leuk wat ze doet, als je haar niet kunt uitstaan neig je sneller naar irritant.
Als ik even alleen voor mezelf spreek, dan komt er meer bij kijken dan alleen een "trotse oma". Mijn schoonmoeder is erg dominant en betrekt ook alles op zichzelf. Ik kan hier wel een heel verhaal over mijn schoonmoeder ophangen, maar dat laat ik maar even achterwege. Ik vind het dan ook wat makkelijk om te zeggen dat men overdrijft. Een trotse oma is hartstikke leuk, maar een oma die haar kleinkind echt claimt en opeist is echt het andere uiterste. Naar mijn gevoel is dat bij mij wel zo. Een rotgevoel komt nu eenmaal niet uit de lucht vallen.
Ik ben heel blij dat mijn schoonmoeder betrokken is, en dat ze blij is dat wij een kindje krijgen. Maar op het moment dat zij het niet meer ziet als zijnde dat haar kind een kind krijgt, maar meer als dat zij zelf een kind krijgt (want zo doet ze op dit moment), is dat niet prettig meer. Ik wil dat ze blij is dat wij een kind krijgen, en dat ze over een paar maanden kan gaan genieten van haar kleinkind, maar ik wil niet dat ze ons kind gaat opeisen. Dit alles is voor ons de eerste keer en ik wil dit samen met mijn partner doen. En niet met mijn schoonmoeder, zij moet de oma van ons kind worden, niet een tweede moeder.
Ik zal denk ik geen moeite hebben hoor als mijn schoonmoeder 'mijn' kindje zou zeggen. Wat maakt dat uit? Ik zeg ook tegen mijn nichtje van 1,5 mijn schatteboutje of mijn lieverdje. Dat betekent toch niet gelijk dat ik haar opeis? Ik weet heus wel dat ik de moeder niet ben. Ik hoop juist dat mijn zoontje zo'n goede band met z'n oma's en opa's krijgt en dan doet het er niet toe dat ik mijn schoonmoeder niet altijd even goed lig. Maar het kan niet zo zijn dat mijn moeder meer rechten zal hebben.
Ik vind het niet zo raar. Vooral die eerste vier niet. Kan me voorstellen, dat je die andere drie minder vindt. Mijn moeder zegt juist heel vaak, dat onze jongste zoveel op mij lijkt en dat blijft ze ook herhalen. Dát vind ik irritant. Heb je het je sm al gezegd, dat je dat zo irritant vindt?
Mijn moeder zegt dat altijd als ze mijn dochters ziet en mijn oma ook. Ik heb geen schoonmoeder maar ik zie het alleen maar als lief. Wat betreft het lijken op... ze zal inderdaad meer van haar zoon terug zien als van jou want zij kent jou niet als kleintje. Ik heb nog een jong zusje, mijn schoonfam vindt dat mijn jongste heel veel oo haar lijkt terwijl ik mijn neefje van mijn mans kant steeds in haar zie als ze lacht, zo zien we allemaal iets.
Ik kan me daar nou totaal niet druk om maken he. Mijn moeder zegt ook vaak tegen onze dochter : Mijn meisje, mijn kind, mijn moppie, mijn prinsses, mijn allesie etc etc Nou, waarom zou ik me daar druk om moeten maken, ik vind het alleen maar lief en vertederend. Zou niet weten waarom ze dat niet mag zeggen hoor. Ik zeg ook weleens tegen mijn nichtjes : Mijn meisje, mijn schatteboutje, mijn poppie etc etc Zou wel heel erg zijn als je dat niet eens zou mogen of kunnen zeggen. Ik denk dat er gewoon iets niet goed zit in de relatie tussen jou en je schoonmoeder, en je je daarom zo aan die woorden stoort. Want persoonlijk zie ik het euvel er niet van in
Ik snap het gedoe hierover ook niet zo. Leef een laat leven denk ik dan. Ik denk dat een hoop vrouwen gewoon te veel letten op dingen die gezegd worden en het zich persoonlijk aantrekken. Zouden jullie ook zo reageren als jouw eigen moeder zo zou reageren. Gisteren sprak ik een kennis die door het op jonge leeftijd krijgen van zijn eigen dochter nu al opa is. Toen ik vroeg hoe het met zijn kleindochter ging zei hij. Wow dat is zo bijzonder! Het voelt zo eigen, ik ben zo trots ik wist niet dat je van je kleinkind om zo veel kan houden. Ik vind dat alleen maar bijzonder.
ja ik zou oprecht willen dat mijn sm haar liefde voor onze dochter wat minder zou zijn.. Kennen jullie de theorie van de driehoek. Je hebt boven in de punt het kind staan. Onderin in elk een hoek de vader en de moeder. Loyaliteit staat tussen de kind en de ouders in. Maar je kunt loyaliteit als ouders zijn ook proberen op te eisen. En dat is mijn theorie over mijn schoonmoeder. Ze eist met regelmaat de loyaliteit van mijn man op. En heeft geen begrip voor de driehoek die in ons gezin is ontstaan. En om kort te zijn, ja we hebben hun net zo betrokken als mijn familie in ons gezinsleven betrokken. Dat is het dus. Ook in onze driehoek eist ze alle loyaliteit op. Ze neemt de toko over. En ja het zullen zeur topics zijn, en als je het zelf niet hebt, kan ik me voorstellen dat je denkt van he bah, gaan we weer. Maar als je sm loyaliteit opeist, druist tegen een gevoel in, tegen de plek in die jij hebt in jou gezin. Dus ja, als de trots die zij hebben, jou plek in neemt, begrijp ik en weet ik uit ervaring dat je je er heel rot over kunt voelen. Ookal lijkt het voor een ander echt overdreven.
Het is echt de band die je hebt met je moeder/schoonmoeder. Is die slecht en behandelt ze je als rotte vis of is enorm claimerig met je kinderen, ja dan gaat je haren overeind staan als ze dit soort dingen zegt. Ik snap niet dat mama's hier zich dat niet in kunnen denken. Die hebben een goede relatie met moeder/schoonmoeder en willen zich niet inleven hoe het moet zijn als je moeder/schoonmoeder vreselijk is. Terwijl mama's met een vreselijke moeder/schoonmoeder zich wel kunnen indenken dat het niet erg is als moeder/schoonmoeder dolblij is met haar kleinkind als ze er wel een goede band mee hebben. Dames met lieve moeders/schoonmoeders wees eens meer meelevend aub en zeg niet meteen dat een gevoel onzin is en meteen sarcastisch zijn.
Ik begrijp echt heel goed dat die situatie voor veel problemen en onrust kan zorgen, en dat je daar van baalt is niet vreemd. Maar je zou zelf echt een prettiger leven hebben als je dat los kan zien van de wijze waarop ze met je dochter om gaat. Hoe vervelend je sm ook als persoon is of naar jou toe, ze zal wel oprecht van je dochter houden. En dat is toch een aanwinst in de dochters leven? Jij kan niet met haar door 1 deur, en misschien is ze naar jou toe ook rotvervelend, maar als ze lief is tegen je dochter en dol op haar is, probeer dat dat als positief iets te zien. Ik vind het altijd vergelijkbaar met een scheiding: jij kan je ex een eikel vinden, maar je wilt toch altijd nog dat je kinderen gewoon een lieve papa hebben. Zie je schoonmoeder ook zo: jij hebt er niets mee, maar voor je kinderen kan ze heel belangrijk zijn.
Als schoonmoeders horen dat ze oma worden, dan gaat er een knop om en komt ze in zo'n irritante stand..... Hier ook zo'n sm!