@ RoosW87; meid, er zijn altijd domme mensen met domme opmerkingen. Laat ze links liggen en kies voor jezelf! Anders vreet het kostbare energie. Ik hoop heel hard voor jullie dat ook jullie wens binnenkort vervuld wordt!!!
Jeetje niemand wil een kindje met ern afwijking. Maar ik kan me best voorstellen dat iemand kiest om ern zwangerschap af te breken in geval van trisomie oid zeker wanneer je weet hoe t dagelijks leven eruit ziet met een ernstig gehandicapt kindje. Maar om nu te zeggen benieuwd wat je doet als je kindje ONverwacht iets mankeert is iets suggereren wat totaal niet aan de orde is. Off-topic en onvriendelijk.
Alhoewel ik er totaal geen ervaring mee heb, begrijp ik je heel goed. Sterker nog, ik ben me er zo bewust van dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is en dat je heel blij mag zijn als alles goed gaat en je toch een gezond kindje op de wereld mag zetten. Persoonlijk kan ik me soms een soort van schuldig voelen tegenover mensen waarbij het pijnlijk duidelijk is dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is. Zelf wordt ik heel gemakkelijk zwanger, zelfs 'te' (nu zwanger door de pil heen). Maar ook ik snap gewoon niet dat mensen er zo gemakkelijk over kunnen denken. Ik hoop van harte dat je snel zwanger mag worden! Snap goed dat je wat afstand neemt van die vriendin. Ze lijkt toch niet helemaal echt te beseffen wat het allemaal met je doet.
Ze geeft aan pertinent niet zo'n kindje te willen. Het enige wat ik daarop zeg is dat ik benieuwd ben wat ze doet als het kindje toch onverhoopt iets afwijkends blijkt te hebben wat niet op een echo of test te zien is. Ik suggereer daar verder niks mee, ik vraag het mij gewoon af. Een reactie boven de mijne was ook op haar berichtje gericht en TS Roos schrijft over pijnlijke opmerkingen van haar vriendin als "ik wil alleen een kind wat goed is want ik wil er maar 1'. Wat ik schrijf is naar mijn idee dus niet off topic. Verder zeg ik niks negatiefs over testen of afbreken bij een slechte uitslag, want dat is ieders eigen keuze en overweging, daar oordeel ik niet over. Het enige wat ik duidelijk wil maken is dat het leven niet volledig maakbaar is. Persoonlijk vind ik jouw reactie op mij dus nogal overtrokken
Ik snap je zeker ook TS. Ben momenteel zwanger van een tweeling, maar de weg om hier te komen poe poe... Jaren heeft het geduurd en 2 miskramen. Heb zoveel bloedtesten en spuiten en medicijnen gehad door de jaren heen, dat ik mezelf soms net zo'n testkonijn voel haha. Ik ben ook helaas niet "rustig" zwanger (let op alles natuurlijk ), maar ja. Durfde niet goed een band met ze te scheppen vanaf het begin,dat is nu pas dat ik tegen ze begin te praten van "wat gaan we eten vandaag?" etc. Ze doen het voor zover we weten goed (ben nu 14w, hele mijlpaal voor ons) dus we houden hoop. Heel normaal hoor als het soms teveel wordt, het is ook niet leuk. En snap best dat je bij sommige mensen denkt, ik trek even weg van jou. Is toch een soort van zelf bescherming. En soms zit het ook hoog en dan moet je kunnen luchten. Iedereen heeft zijn sores natuurlijk, maar soms heb je dat gewoon even nodig. Alles er heerlijk uitgooien en dan ga je weer met frisse moed verder. Opmerking als "ga gewoon IVF doen joh" hebben we ook gehad en nu vanwege twee "oh jullie hebben dus toch IVF gedaan?" Euh nee, wel clomid en allerlei ander zooi dat de specialist wil dat ik neem. Alsof IVF gelijk is aan een pakje boter kopen ofzo. Van oh dat doe je toch even en dan heb je zeker een kleine erna. Ik laat het voortaan maar van me afglijden, maar sommige dagen kun je er minder goed tegen dan andere. Het is gewoon simpel gezegd een rotweg als het niet van een leien dakje wil gaan. En echte vrienden snappen heus wel dat je soms mindere dagen hebt en soms goede dagen. Ze hoeven zelf niet door hetzelfde te gaan om dat te snappen. Onze beste vrienden hebben totaal geen problemen. Hij hoeft maar naar haar te kijken en bam, zwanger. Dus zij voelde zich ontzettend schuldig naar ons. Nergens voor nodig, wij zijn alleen maar blij dat ze niet door heel dat gedoe heen hoeven. Maar ze zijn er wel als we ze nodig hebben en omgekeerd ook natuurlijk. Ik wens je iig heel veel succes! En als je wil luchten, er heerlijk uit laten. Mocht je evt van lezen houden trouwens, "Bump and Grind" is een heel komisch boek voor mensen als het niet echt wil, geschreven door een vrouwtje die ook door de hele molen moest en gek werd van al die opmerkingen. Die goede vriendin had dat een keer kado gegeven aan me en herkende zoveel en zat echt te lachen. Misschien heb je er ook wat aan.
Hey meis! Jeetje wat een verhaal zeg, ik ken je situatie niet, maar voelde toch dat ik even moest reageren. Wat ontzettend naar dat mensen in je omgeving op die manier over kindjes krijgen/hebben praten, en ik kan me heeeeel goed voorstellen dat dat voor iemand waarbij het niet zo vanzelfsprekend is, dat zulke opmerkingen pijn doen. Ik ben me er altijd heel erg van bewust geweest dat ik gezegend ben heel snel zwanger te raken van E. maar hebben er toen ook voor gekozen om na de nekplooi-meting niet verder uit te laten zoeken of ze Down zou hebben, ieder kindje is bij ons welkom.. Om nou te zeggen dat een kindje met Down geen 'goed' kindje zou zijn vind ik zo'n onzin, en dat ik dat lees maakt mij ook boos :x Dan moet ik ook heel eerlijk toegeven, dat ik waarschijnlijk in jou schoenen hetzelfde zou doen. Het is al zwaar genoeg dat de conceptie niet lukt, dan kun je zulke negativiteit om je heen niet gebruiken. Ik kan je natuurlijk geen hart onder de riem steken, geen tips o.i.d Ik denk dat het al fijn is dat je even van je af kan schrijven Heel veel sterkte meid!
Zulke mensen, brr.. mijn nekharen gaan al overeind staan. Maar idd die zitten er ook tussen. Ik probeer er niet teveel over na te denken, maar in sommige gevallen vind ik de wereld echt zo ontzettend oneerlijk.
mijn mond valt open van de opmerking van jouw vriendin.. ik wil geen kind met down anders neem ik een nieuwe! een kindje kan ook niet te testen afwijkingen krijgen. en die kunnen haast nog ernstiger zijn dan downsyndroom! ik kan me heel goed voorstellen dat je het moeilijk vind om met deze vriendin om te gaan. Ik kreeg pas de vraag toen ik ons verhaal aan iemand vertelde.. als het dan niet 1,2,3 lukt ga je dan over op adoptie? Uuhm.. sommige mensen hebben geen benul en geen idee! Meid.. denk goed aan je zelf! de onderzoeken het afwachten steeds etc kost al genoeg energie!
Nee dat was echt geen grapje.. helaas. Diezelfde 'vriendin' weer. M'n man zegt ondertussen: "Waarom is ze uberhaupt je vriendin nog?!". Ik had ook het gevoel tegen een muur te praten en praat daardoor tegen haar ook liever niet meer over m'n gevoelens. Ik word er nogal kribbig door haha. Maarre.. zie ik nou staan dat je nu zwanger bent?!
Weet je wat het is.. of je nou snel of niet zwanger raakt.. het is meer de manier waarop ertegenaan wordt gekeken. Ik heb gewoon moeite met dat mensen maar doen alsof het zo makkelijk is en we allemaal die keuze hebben. Ik heb ook moeite om gelukkig voor die mensen te zijn, net zoals bij die vriendin van mij. Ik vraag me soms ook af of het deels jaloezie is, maar aan de andere kant gun ik het ook gewoon niet. Al klink ik nu vast heel hard, ik schaam me er ook een beetje voor. Niet dat ik niet wil dat ze gelukkig is, maar de manier waarop het gaat.. vooral haar man doet maar alsof hij een pak melk heeft gekocht in plaats van dat hij een kind krijgt! Zich ook druk maken over de verkeerde dingen en naar mijn mening totaal niet inzien wat er nou daadwerkelijk belangrijk is in het leven. Terwijl ik mensen die dat niet hebben, makkelijk zwanger raken maar daar intens gelukkig mee zijn en het waarderen, voor hun kan ik oprecht gelukkig zijn. En dan kan ik er zelf ook van genieten. Natuurlijk denk je altijd 'hadden wij dat ook maar..', maar dat betekend niet dat ik niet oprecht gelukkig voor de ander ben. Ondanks dat het bij ons nog steeds niet is gelukt, geloven we er nog wel steeds in. Alleen duurt het wachten zo lang haha. Maar we geloven zeker dat we ooit een kleintje van ons samen zullen krijgen. En wij zullen dat ontzettend waarderen en er alles voor over hebben, we zullen ontzettend veel van ons kindje gaan houden. Ik heb wel het gevoel, omdat we er zolang op hebben moeten wachten en voor hebben moeten doen, we er anders in zullen staan dan mensen zoals mijn vriendin. Ik weet 100% zeker dat wij als ouders ons kind altijd voorop zullen hebben staan en er intens van zullen genieten. Ook weet ik zeker dat wij als ouders en in onze relatie sterker zullen staan dan bijvoorbeeld mijn vriendin en haar man. Dat is dan het enige pluspunt wat ik eruit kan halen haha. Niet dat zij niet van hun kind zullen houden hoor, maar als je je nu al druk moet maken bijvoorbeeld over dat je kind de bank vies gaat maken en je dat niet wil als ouder.. denk toch dat wij anders in het ouderschap zullen staan. Ik heb er alles voor over om te weten dat ik over 1,5 jaar achter een peuter aan moet rennen met een natte doek om alles schoon te moeten maken
Wauw, zwanger van een tweeling! Geweldig! Gefeliciteerd!! Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is er echt van te kunnen genieten. Echt ontspannen doe je denk ik ook pas echt zodra ze allebei gezond op de wereld zijn gekomen hihi. Toch hoop ik dat je zoveel mogelijk kan genieten van de zwangerschap. Bedankt voor de tip, ik ga dat boek zeker even opzoeken!