Hallo, Ik ben vanochtend bij de POP-poli (zwangeren met psychische klachten) geweest en ik wilde even mijn ervaring delen en ik ben benieuwd naar de ervaringen van anderen hierin. Reden dat ik naar de POP-poli verwezen was, was dat ik somberheidsklachten had en daarnaast ivm mijn adhd en het feit dat ik mijn gebruikelijke medicatie hiervoor niet mag nemen tijdens de zw-schap. Ik ging er heel open naartoe, benieuwd wat ze zouden gaan zeggen. Ik had een gesprek van ong 25 min met de gynaecoloog en een psychiater. Heel kort eigenlijk gingen ze op mijn klachten in, en vervolgens kwam er eigenlijk al een voorstel voor een traject op tafel: anti-depressiva gaan slikken en gesprekken bij de psychiater, vervolgens in het ziekenhuis opgenomen worden voor de bevalling, waarbij na de bevalling mijn kind een hele dag geobserveerd wordt ivm de afkickverschijnselen. Het kind zou suf en slaperig zijn en rillerig. Ik weet niet of dit het gebruikelijke beleid is. Meteen al kreeg ik het gevoel dat dit alles betekende dat ik, met 14 weken zwangerschap, de regie over de zwangerschap en bevalling (die me eng lijkt) al volledig kwijt was en uit handen ging geven. Dit vind ik een erg naar idee. Het slikken van antidepressiva is totaal niet wat ik wil, voor mijn gevoel dekt het de lading niet. Ik ben missch wat minder somber, maar antidepressiva verminderd geen adhd-klachten. Maar het hele idee van klinische opname en afkickobservatie staat me echt ongelofelijk tegen. Zo somber ben ik nu ook weer niet. Meer dat ik mezelf in de weg zit. Vlg de gyn. zou mijn "depressie" de hechting met het kind in de weg komen te staan en was dit vlg haar de beste oplossing. Ik word nu opgeroepen door de psych.poli voor instellen op de medicatie en daarnaast gesprekken. Gesprekken wil ik wel proberen om daarmee handvatten te krijgen hoe om te gaan met dit alles, maar als er dan weer op me ingepraat gaat worden dat ik maar beter gewoon medicijnen kan slikken dan ben ik denk ik snel klaar. Of ga ik te kort door de bocht en hebben anderen hier wel goede ervaringen mee? Vlg de gyn bevalt dit traject bijna altijd goed en na het "afkicken" (klinkt zo heftig) hebben de meeste baby's nergens meer last van. Ik heb wel toestemming van de gyn. om de zwangerschapscontroles gewoon bij mijn eigen verloskundige te mogen blijven doen gelukkig.
Wauw dat vind ik nog al een 'diagnose' na een gesprek van 25 minuten.. Ik heb er zelf geen ervaring mee maar ik krijg hier een naar gevoel van. Ik zou persoonlijk zelf inderdaad eerst proberen het met gesprekken te doen en handvatten te krijgen. Daarnaast zijn er verbanden tussen bepaalde voedingsmiddelen en adhd gevonden. Ik zou me daar ook in verdiepen en die voedingsmiddelen mijden. Je zou eventueel ook de homeopatische kant eens kunnen bekijken als je daarvoor openstaat. Daarnaast beschrijf je somberheidsklachten; vergeet niet dat zwangerschapshormonen ook een ontzettend grote rol spelen in je neerslachtig en somber kunnen voelen, het gevoel te hebben niets meer te kunnen overzien etc. Wat jij beschrijft over de regie nu al loslaten ed, dat gevoel deel ik met je voor zover dat natuurlijk kan vanaf een beeldscherm. Ik wil je veel sterkte en succes wensen in dit traject. Blijf bij je eigen gevoel en sta in je eigen kracht. Dat zal je vaak genoeg de juiste kant op sturen.