Alsjeblief, HELP!!!

Ons dochtertje heeft lange tijd slecht geslapen. Nu gaat het veeeel beter, maar heel af en toe nog opeens huilen 's nachts. Wij tillen haar wel op om te troosten, maar blijven altijd in haar kamer. Nooit bij ons op bed. We hebben een schommelstoel staan op haar kamer en gaan daar soms in zitten. Als ze rustig is, weer wegleggen. Dan begint ze weer te huilen, we laten haar een minuut of 2 gaan en gaan dan terug: aai over de bol en speen erin, knuffel erbij, muziekje aan. En dit herhalen totdat ze slaapt. Tenzij ze heel erg overstuur is, dan even oppakken, troosten, terug in bed. Eigenlijk nooit bij ons op de kamer. En na een paar dagen slaapt ze dan weer normaal. Maar 10 minuten laten huilen kan ik echt niet. Ga elke 2 minuten ongeveer even terug.
Oh en ik ga ervanuit dat ze geen honger heeft als ze goed gegeten heeft overdag. Kan me wel voorstellen dat ze soms dorst heeft (zeker als ze zo huilt) en ze krijgt dan gewoon water uit de fles 's nachts.

 

Lastig .. maar wel herkenbaar. Mijn dochter heeft het ook een tijdje gehad. We hebben 2 verschillende aanpakken gebruikt.
Of we gingen naar haar toe. Trooste haar in haar bed en gingen dan weer weg huilde ze na 10 min. nog ging ik er weer heen en trooste ik haar weer en dan ging ik naast haar bed zitten. NIet naar haar kijken volledig negeren maar wel naast haar zitten. Steeds als ze ging staan of zitten legde ik haar terug en zei ik dat ze moest gaan slapen> Verder geen aandacht en weer zitten. Tot ze stil was dan na een paar minuten ging ik wat verder van haar weg en dichter bij de deur. Ging ze weer huilen begon ik opnieuw. Zo was ik soms hier een kwartier 20 min. mee bezig maar het hielp wel. het leek of ze last had van een soort verlatingsangst.
Of als ze echt volledig over stuur is haal ik haar even uit bed en gaan we even beneden zitten. Kort een slokje water laten drinken even de hond nog weltrusten zeggen. Kijken dat het poppetje nog slaapt etc en dan weer terug in bed. Meestal werkte dat wel.

Succes ..

 

Hier een meisje die nog iets jonger is, maar ook wel eens 's nachts helemaal overstuur is. Haar troosten en dan weer in bed leggen werkt averechts, dus als ze midden in de nacht wakker wordt gaat ze tussen ons in op bed. Is dan vaak 2-3 nachten, en dan slaapt ze weer gewoon door.

Ze heeft hier trouwens wel meer last van als er weer een kies doorkomt.

 

mijn zoon heeft ook zoveel gedroomd, echt zo zielig om te zien. ik heb zijn bed naast mijn bed gezet en zo kon ik al zien dat hij wakker zou worden en kort daarop vloog hij dan omhoog om heel hard te gaan huilen compleet de weg kwijt. soms zat hij achterstevoren in bed. ik.hij begon altijd eerst te schokken en paniekerig te doen. ik heb hem nooit alleen laten huilen.ik probeerde eerst vanuit bed met mijn arm door de spijlen te troosten en zacht te zingen, soms hielp het vaak niet.soms was ik 8 keer op een nacht zo bezig en soms duurde het wel een uur voordat hij weer sliep.vooral op het "hoogtepunt" hielp dat allemaal niet meer. toen heeft hij een een tijdje onder een "eigen dekbed" op mijn bed geslapen. ik deed dan 2 dekbedden op elkaar opdekken. het ene schoof ik dan over hem heen de andere voor mezelf. en dan voelde je hem soms nog uren in zijn slaap naschokken en bewegen. dit heeft al met al een half jaar geduurd ( begon rond de 13 maanden) en net na de 2 jaar nog een paar weken. inmiddels is het alweer een tijd lang rustig en heeft hij mama
( bijna) niet meer nodig.

 

als je een bepaalde tactiek hebt gekozen moet je die wel een paar weken volhouden. het werkt niet na 1 keer al hé. en als je inderdaad die 2 minuten tactiek toe gaat passen is het wel zo netjes om dat even bij de buren te melden.(dat ze niet denken wat gebeurd daar allemaal) het kan weleens een kort nachtje worden dan. het wordt dan flink doorbijten voor iedereen.

 

succes!

 

Hoop voor jullie dat ze lekker slaapt vannacht! Kijk gewoon goed wat werkt voor jullie. Wij hebben een kindje waarvan we echt weten dat ze juist niet in slaap valt bij ons op bed of zelfs niet in onze armen. Dan blijft ze juist wakker. Als ik naast het bed ga zitten (ook geprobeerd dus in het verleden..) gaat ze alleen maar staan, of liggen met haar armen door de spijlen heen en wil ze aan me zitten. Hier merken we dat ze rustiger wordt al we haar even laten gaan (en even is hier niet langer dan 2 minuten..), terug voor een knuffel en kus en dan weer weg. Je hoort het huilen afnemen, dan een beetje snikken en dan is ze ineens in slaap. Na zo veel nachten weten we dat ze alleen in haar eigen bed slaapt en geen prikkels om zich heen moet hebben (zoals mama of papa..) want dan blijft ze wakker.
Heel veel succes! probeer gewoon en kijk waar ze het beste op reageert. na een paar nachten moet er toch verbetering inzitten volgens mij.

 

Lastig zijn die periodes hoor, maar ik denk dat bijna iedere ouder ze wel herkend. Het probleem is dat alle kindjes anders zijn en dat ze er allemaal weer anders mee omgaan. (Zelfs als ze zes jaar zijn hebben ze nog wel eens van die nachten).

Mijn zoon liet ik rond deze leeftijd wel iets langer huilen, ongeveer tien minuten. Deze tijd had hij nodig om zelf in slaap te vallen, maar ik liet hem niet over zijn toeren gaan. Als hij 's nachts wakker werd gingen wij altijd bij hem kijken, aai over zijn bol en dan was het eigenlijk altijd weer goed, soms had hij inderdaad dorst en dan kreeg hij een slokje water. Als hij heel erg overstuur was, dan praatte ik met het huilen mee (klinkt heel raar als ik het opschrijf). Hij huilde dan gierend en dan aaide ik over zijn bol en praatte (rustig maar, sttt, het is goed) op de manier waarop hij huilde, dit werte bij hem (bij mijn dochter trouwens niet).

Mijn dochter hoef ik echt niet te laten huilen (ook niet als ik naast haar bedje zit), dan wordt ze alleen maar meer overstuur. Maar als ik haar bij ons in bed neem of naast haar bedje blijf zitten werkt het ook absoluut niet, dat vind ze alleen maar gezellig en leuk en blijft ze kletsen. Ik til haar altijd op, knuffel haar even tot ze rustig is, kijk of ze een vieze luier heeft, een beetje kletsen en zingen en dan leg ik haar weer terug met een muziekje aan en ook eventueel een slokje water. Soms gaat ze wel echt hard krijsen bij het in bed leggen, maar dat is dan puur om haar zin door te drijven, als ik haar dan haar speen en knuffel geef en het muziekje aan doe is het eigenlijk altijd goed. BIj echte drama nachten heb ik trouwens ook wel eens een fles melk gegeven, je doet dan alles waar je maar aan kan denken. Bij ons in bed nemen heb ik nog nooit gedaan op deze leeftijd. Ik vind het belangrijk dat ze leert dat ze in haar eigen kamertje slaapt, als ze ouder zijn kan je daar altijd van af gaan wijken, ik ben trouwens ook altijd bang dat ze dan uit bed kruipt. Het kan trouwens heel goed zijn dat mijn aanpak over een paar weken bij haar ook niet werkt, maar tot nu toe wel.

Ik denk dat je het beste even kan kijken waar je dochter behoefte aan heeft en laat je eigen principes even varen. Het zijn meestal fases van een paar dagen of iets langer (niet lekker, een sprongetje, kiesjes of te veel meegemaakt). Knuffelen, een schone luier, even bijkomen, een slokje water kan allemaal al veel verschil uitmaken. Als jezelf rustig blijft en laat merken dat het goed is en dat je er voor ze bent is, denk ik, heel belangrijk.

Sterkte de komende nachten

 

Wij hebben dit ook gehad met Chloé, sliep ook altijd goed en ineens was het drama en wilde ook niet liggen, dan was het krijsen geblazen!
Bleek dat ze oorontsteking had, weet je zeker dat ze verder geen pijn of iets heeft?

 

Tja hoe herken je zoiets, das best moeilijk omdat ieder kind er anders op reageert maar als je echt vind dat ze zichzelf niet is zou ik het toch ff laten controleren om het in ieder geval uit te sluiten, kan geen kwaad toch?

 

Hey meid wat een verhaal,
Ik herken dit eel erg ons zoontje was ongeveer 14 maanden toen hij exact het zelfde deed.
En het klinkt kei hard wat ik nu zeg!
Maar het is wel waar.
Wij zijn er gewoon weg niet meer heen gegaan!
en na 3 nachten was het klaar nooit meer gehoord.
Je hoort aan de huil duidelijk wel of ze pijn of iets dergelijks heeft!
ik had dus ook heel snel door dat meneer alleen maar lekker bij mama wou liggen!
En dat wilde mijn man en ik absolluut niet hebben het aanwennen om bij ons te slapen!
Overigens moet ik zeggen dat ons zoontje nu 17 maanden is en gister en eergister nacht het weer deed.
Omdat hij zou verkouden was erheen gegaan maar toen had meneer hele verhalen heb hem dus ook linea recta terug gelegd en ben er niet heen gegaan meer.
Hij was uiteindelijk na een half uu stil gieter avond deed hij het weer!
ik ben er gewoon weg niet heen gegeaan en nar 10 min was het klaar de rest van de nacht ook niet meer gehoord.
Ik heb het idee dat het een fase is!

 

Palmie, zijn het geen kiezen die doorkomen? Die zitten (natuurlijk) vlak bij de oortjes. Kan ook heel veel pijn en druk op oortjes geven.

Mijn zoontje had vorige week ook zo'n bui. Uiteindelijk sliep hij pas om HALF VIJF!!!! ik was kapot.... Wat het nou geweest is????

 

Chloé heeft met haar tanden en kiezen nooit zoveel last gehad dat ze er echt om ging krijsen.
Bij Chloé was het echt een oorontsteking maar ik zag ook gelijk dat er iets aan de hand was want ze reageerde nooit zo hysterisch snap je?
Dus kijk ff goed naar je dochter!
Misschien is het dat niet hoor maar omdat je aangeeft dat ze zo heftig reageert......

 

Ik wee tniet of je iets aan mijn advies hebt want mijn zoontje is pas 9 maanden, maar sinds hij 6.5/7 maanden is wordt hij regelmatig 's nachts wakker, en waarom weten we echt niet, het zal wel een combinatie van dingen zijn/ tandjes/dromen etc...maar goed, soms gaat het een paar dagen goed en soms is het weer een paar dagen mis en wordt hij 's nachts wakker. Tja wij doen dan gewoon waar wij ons het prettigst bij voelen, aan zijn bedje troosten werkt hier niet, hij raakt alleen maar nog meer overstuur.

Wat wij meestal doen is eventjes verschonen, een warm flesje (water) en dan weer in bed leggen, soms valt hij dan weer in slaap en soms niet. Als hij dan niet in slaap valt nemen we hem bij ons in bed, aan mijn kant bij de muur. Vaak slaapt hij dan binnen een uur wel weer verder. Eerst waren we soms 2 uur bezig 's nachts bij zijn bedje, maar dit werkte erg frustrerend voor ons allemaal, dus dit is voor ons de prettigste oplossing