Vooral blijven herhalen van het vragen... dus als zij zegt tillen, zeg jij wil je me tillen alsjeblieft! Werk op een KDV en merk dat het op die manier bij de meeste kindjes werkt! Het heeft natuurlijk wel tijd nodig... Bij mijn meisje doe ik het ook en merk dat als ik nu iets aan haar geef en alsjeblieft zeg dat zij dan dank je wel zegt!
En let op wàt je zegt... Ik zei altijd, zonder erg eigenlijk, "Hier, alsjeblieft" als ik Jelle iets aangaf. En toen Jelle ging praten zei hij keurig: "hier" EN ik me maar afvragen waar dat vandaan kwam... Nu zegt hij inmiddels netjes aljeblieft, maar soms komt "hier" er toch nog tussendoor...
Mijn zoontje heeft mijn voorbeeld keurig netjes overgenomen haha. Op de één of andere manier zei ik vanaf het begin af aan dank je wel of alstjeblieft als ik wat gaf of kreeg van hem. Nu zegt hij het keurig na en zegt hij ook bij alles dankjewel of alstjeblieft. Wat ook wel grappig is is dat hij (zonder dat hij dat nou perse hoeft te doen hoor) met twee woorden spreekt. Als hij iets aan mij vraagt zeg ik standaard: Ja Jari, of ja lieffie/schat. Als ik nu iets tegen hem zeg of aan hem vraag zegt hij ook ja mama. Maar het nadeel van dit kopieergedrag is dat hij papa's neuspeuteren ook heeft overgenomen Ik denk dat je een heel eind komt met alles geduldig opnieuw zeggen. Dus als zij zegt: tillen! Zeg jij: Mama, wil je me even tillen alstjeblieft? En vervolgens pak je haar zonder het haar perse te laten zeggen (anders wordt het een soort straf) op. En zelf ook alles met alstjeblieft zeggen als je haar dat mee wil geven, ook aan je man. Dus niet: Geef de AB eens. Maar mag ik de AB even ajb? Wij doen het niet, behalve dus met krijgen en geven en verwachten het om die reden ook van onze kinderen niet. Gewoon "mag ik een koekje" is wat mij betreft genoeg.
Het is denk ik heel lastig als je kindje nog niet goed begrijpt wat hij/zij zegt. Maar wij zijn ook al heel snel dankjewel en alsjeblieft gaan zeggen tegen onze dochter en nu doet ze het heel netjes en automatisch. Dus het goede voorbeeld geven en steeds verbeteren. Bij het vragen van dingen begint ze altijd met; " Mama, mag ik..?" . Ze praat heel goed voor haar leeftijd, maar ik verwacht geen hele zinnen met een alsjeblieft erachter. We hebben haar geleerd om haar zinnen vragend te stellen, door aan het einde van een zin omhoog te gaan met je stem en dus vragend te eindigen. Dit klinkt al een stuk vriendelijker en hiervoor heeft ze geen extra moeilijke zinconstructies/woorden nodig.
Hier hebben we het vanaf het begin consequent volgehouden. Niet alleen als zij iets wil hebben, maar ook als we iets aan haar of aan elkaar geven. Alsjeblieft zeggen doet ze nog steeds niet altijd, maar ze weet het prima. Vanmiddag gaf mijn man een bakje druiven aan F en dan zegt ze zelf al: "alsjeblieft F". Dus hier is het een kwestie van zelf het goede voorbeeld geven. Zo zegt ze ook keurig pardon als ze een scheetje heeft gelaten. hahaha.
Ik reageer niet meer op commando's (zoon is 3,5). Als hij iets beveelt, zeg ik hooguit: "Wat zei je?" En als hij het dan herhaalt als een beleefde vraag, geef ik pas echt antwoord. En met effect, want tegenwoordig is hij de beleefdheid zelfde, op vakantie moesten veel mensen er zelfs om lachen, als ze hem poeslief hoorden vragen: "mama, mag ik een ijsje asjeblieft?" Dit heeft wel even tijd gekost hoor. Het begon ermee, dat ik zijn commando's herhaalde als vraag. Dus dan zei hij: "mama, drinken" en dan zei ik: "Mama, mag ik wat drinken asjeblieft?". En toen hij goed kon praten, vroeg ik of hij het ook netjes kon vragen, als hij een commando brulde. En idd, asjeblieft toevoegen als hij dat vergat. En nu gaat het dus eigenlijk altijd vanzelf goed. Hij zegt nu ook meestal wel dank u wel, als hij iets krijgt van iemand (tegen mij helaas niet, haha).
ikj zeg zelf ook altijd danje wel en alsjeblieft tegen haar en ik vraag haar ook altijd wil je dit of dat even voor me doen? dus als ze me zeg maar "commandeert"dan zeg ik hoe vragen we dat? en dan vraagt ze het netjes, hier heb ik nu een fase dat als ze het niet verstaat zegt ze heel hard HE??? en da zeg ik ook "wat zeg je mama"ik wacht dan tot ze dat ook zegt en dan herhaal ik wat ik haar vroeg dat gaat tot nu toe wel redelijk nu hoef ik haar alleen maar aan te kijken en dan verbetert ze zich al naar wat zeg je mama? jaja het opvoeden is begonnen whahaha