Ja, dat vind ik dus ook. Zoals ik al zei: dit zijn de cijfers en voor feiten aangenomen dingen waarmee je door gyns en huisartsen om de oren geslagen wordt, maar waar je eigenlijk natuurlijk geen fluit mee kunt.... Ik ben er in ons geval ook van overtuigd dat iig bij de tweede miskraam het kindje gezond was, maar mijn lijf niet en dat het daardoor mis is gegaan. Kan helemaal niks met zo'n zogenaamde toevallige genetische fout bij een kindje, zeker niet als je eenmaal het hartje hebt zien kloppen....
pff raar hoor.. zo verdrietig dus jij denk dat jou lichaam het kindje af had gestoten? omdat jou lichaam op dat moment niet vitaal genoeg was?
Nou, ofwel doordat het kindje door de verklevingen niet goed ingenesteld kon blijven of kon groeien, ofwel door schildklierproblemen waarop ik op dit moment onderzocht word, (die geven een verhoogde kans op miskramen). Maar goed, we zullen zien wat het was: een van die beiden, beiden of (heel kleine kans) geen van beiden...
oke ! ik zie in je handtekening dat jullie wachten op de uitslagen.. wilde jullie dat zelf of moest het echt onderzocht worden? sterkte meid.. ik hoop dat je alsnog nog een mooi en gezond kindje mag krijgen
Nee, daar moet je hier in Nederland helemaal zelf achteraan! Mijn eigen gyn veegde mijn angst voor verklevingen direct van tafel, heeft niet eens gevraagd waarom ik daar bang voor was. Ben toen met een verwijsbrief van mijn huisarts, die ik nog had liggen maar niet ingeleverd had, zelf naar het spaarne gegaan, waar DE specialist op gebied van verklevingen zit, en die is op basis van mijn klachten 99% zeker dat ik verklevingen heb. Dat moet de hysteroscopie van komende maand dus definitief uit gaan wijzen. Schildklier heb ik tegelijk met verklevingen aangekaart bij mijn gyn en dat is een wat bekender onderwerp, dus daar wilden ze wel even op prikken voor me. Maar dan prikken ze wel alleen op TSH (wat tot nog toe gezien werd als representatief voor al je andere schildklierwaardes, maar waarvan steeds vaker blijkt dat dat helemaal niet zo hoeft te zijn). Dus heb zelf wel weer aan moeten dringen op het prikken op de andere waardes. En chromosomen hebben we ook zelf om moeten vragen, en bleken we 'al' recht op te hebben na 2 miskramen, omdat miskramen in mijn familie veel voorkomen, (alle zussen van mijn vader, en mijn beide oma's. En m'n zusje die een BBZ heeft gehad). Dus je moet echt behoorlijk assertief zijn en zorgen dat je op de hoogte bent, want anders hadden ze in ons geval gewoon niets gedaan...
pfff jeetje.. ja ik hoor vaker zulke dingen hier ! wist dat echt niet.. echt erg hoe veel je daar allemaal voor moet regelen en doen.. en ook nog eens betalen denk ik.
Nou, we zijn gelukkig goed verzekerd Maar dat is gewoon de mentaliteit in de nederlandse gezondheidszorg hoor: absoluut niet pro-actief en er wordt enkel binnen de eigen specialisatie gedacht. En bloedwaarden enzo zijn heilig: als die goed zijn, maar je hebt wel klachten, dan wordt je dus alsnog weggestuurd met: alles is goed, dus succes er maar weer mee. Hebben we destijds met onze dochter ook al gemerkt, ook allerlei dingen waar we ontzettend mee hebben lopen leuren, voor eindelijk duidelijk werd wat er precies aan de hand was, (of eigenlijk: bevestigd wat ik als moeder toch al wel wist). Maar gelukkig ben ik erg assertief en lees ik me gemakkelijk in in onderwerpen, dus ik kom tegenwoordig goed beslagen ten ijs als ik bij een arts kom En dan moeten ze dus wel....
nou idd !! pff jeetje meid.. ik hoop dat de uitslagen goed zijn.. en zei je eerder dat je 99% zeker bent he.. tja echt vreselijk gewoon in nederland bah
Bedankt Rozemarijke voor de uitleg. Ik wist inderdaad niet wat het normale percentage was en 85% klinkt behoorlijk hoog vergeleken de 37% die ze ons gegeven hebben. Ach ja, ik probeer positief te blijven, dat is het beste wat we kunnen doen. Succes verder met de uitslagen/pauze etc. Ik zit ondertussen weer op het wachtbankje; wie komt er bij mij zitten? Ik zorg voor de thee! haha
Hoi hoi, wat een verhalen. Hier gelukkig nooit geen MK gehad maar zijn ook al even bezig en idd iedereen in mijn omgeving is zwanger. Mijn schoonzusje inmiddels ook. Wist dat ze bezig waren dus baalde wel dat zij zwanger zijn en niet wij. Probeer het echter idd wel los te zien. Zij weet ook dat wij bezig zijn dus heb het ook naar haar uirgesproken dat ik het leuk voor hun vindt maar balen voor ons. Snapt het gelukkig wel. Kan er met haar goed over te praten. Verder weet 1 collega dat we bezig zijn. Deze collega moest ook even vertellen dat ze zwanger was en toen kon ik het niet meer voor me houden. Ze heeft toen ook advies gegeven. Kei lief. Ach ja.....hopen maar voor ons dat het snel raak zal zijn!!