Even ten eerste, heb jij niet het een en ander terug te nemen en te rectificeren.......? Waar twee kijven..! Om op je vraag te antwoorden, ja en nee.. Ik ben het volledig met je eens dat een 14-jarige niet echt weet wat ze wil domweg omdat ze zaken niet vanuit alle perspectieven kan bekijken en alles met argumenten kan afwegen. Maar afkeuren kan ik het niet echt, het is immers wat zij voelt! En of dit nou reeel is of niet, wat een kind voelt is echt voor haar en dat zij dit uit durft te spreken en dat ze haar eigen dromen serieus durftte nemen getuigt bij mij van een sterke persoonlijkheid. Feit is en blijft dat ik haar absoluut niet zal motiveren om die voor-de-16e-wens te realiseren en dat ik er alles aan zal doen om het uit haar hoofd te praten, maar niet om haar leeftijd, enkel om het feit dat zij dingen nog niet volledig in perspectief ziet en vooral omdat zij nog niet zelfstandig is. Doet ze het dan toch dan zal ik er voor haar zijn, met alles wat in mijn macht ligt. Maar ik hoop dat dat niet nodig zal zijn. Echter, als ze 17 of 18 en en haar situatie is bijvoorbeeld zo als die van Ranjeewha, wie ben ik dan om haar niet te steunen of om te proberen haar te demotiveren? Dat zou ten eerste hypocriet zijn tegenover mijzelf en ten tweede niet reeel, want dan zou ik een wens afkeuren die prima te realiseren is......... Dit is een verschil van dag en nacht in situatie, maar slechts een paar jaar in leeftijd. Een ding nog, je blijft naar het jongmoederschap refereren als zijnde een fout! Het is geen fout, het is ofwel een keuze, ofwel iets dat je overkomt. En in beide gevallen is het geen fout! Ondoordacht, misschien bij sommigen. Onverantwoordelijk, idem dito. Maar nooit een fout! Ik ken een vrouw, zal vooral geen naam en toenaam noemen. Maar desbetreffende had in haar leven maar één wens. Moeder worden. Ze deed een universitaire studie, kreeg een baan, werkte een paar jaar, ging samenwonen en trouwde en op haar 31e stopte ze met de anticonceptie. Ze raakte zwanger, beviel, raakte weer zwanger en beviel. Een zoon en een dochter, beide kerngezond. Het maatschappelijk perfecte plaatje, toch? De keiharde realiteit was echter dat door de kinderen haar relatie veranderden, ze verslonsde haar baan waardoor ze ontslagen werd en een schamel WW'tje kreeg, vent raakte aan de drank en verliet haar zonder te laten weten waar hij heen ging. Resultaat; zij aan de drugs, kinderen verwaarloosd, kinderbescherming erbij, uithuisplaatsing enz.. Zij pleegde zelfmoord op haar 36e. Van pappie hebben ze nooit meer wat gehoord. De kinderen zijn nu 8 en bijna 6 en lopen driemaal per week bij Jeugdzorg. Ze zitten op het speciaal onderwijs omdat zij moeilijk opvoedbaar zijn 'verklaard'. Ook zijn die kinderen blijven zitten met een schuld van bijna anderhalve ton aan hypotheek en bijna een halve ton aan drank-, drugs- en gokschulden. In de afscheidsbrief die mammie schreef, zei ze dat ze nooit van pappie gehouden had en dat ze had kunnen weten dat het mis zou lopen. Haar kinderwens had echter zodanig overheersd dat ze uit gemak maar bij hem bleef.......... En dat was nou een 'volwassen' vrouw! Zo bont kan een gemiddeld 'tienertje' het niet maken denk ik zo.. Maar was ze een tiener geweest, dan was het landelijk nieuws geweest en een schande dat zo'n 'kind' het verknalde voor het nageslacht blablabla.. Nu was het enkel een tragedie......... Zo en nu even kijken hoeveel reacties ik inmiddels gemist heb haha heb 20 minuten ofzo zitten typen! Liefs
Oh, had ik dat nog niet gedaan dan...sorry , bij deze dan Ja, ik ben het met je eens dat een oudere moeder ook foute keuzes kan maken , waar de kinderen dan later de dupe van worden. Wat jonge moeders betreft : ik geloof heus dat een jongere moeder net zoveel van een kind kan houden en een verantwoordelijkheids gevoel kan hebben als een " oudere " moeder , daar twijfel ik geen seconde aan. Maar wat is niet goed snap is dat sommige meisjes er bewust voor kiezen om op hun 14e-15e-16e een kind te krijgen . Het zou toch slimmer zijn als ze eerst hun leven opbouwen en voor stabiliteit in hun leven zorgen? En je hoeft echt HBO opleiding gevolgd te hebben hoor. Wellicht kan ik me maar moeilijk inleven omdat ik al 3 keer met eigen ogen heb kunnen zien, hoe ouders in Nigeria er alles aan doen om ervoor te zorgen dat hun dochters een opleiding kunnen volgen, zodat ze later hun eigen boontjes kunnen doppen , want een uitkering kennen ze daar niet!
Pfffff... een kindje , werk en school.( niet sarcastisch bedoeld ) Knap hoor , dat je het volhoud . Als ik zie hoeveel huiswerk mijn zusje meekrijgt ,denk ik weleens : Dan was het in mijn " tijd " fijner ! Daarnaast heeft ze nog een bijbaan(tje) en een druk sociaal leven. Je mag trots zijn op je zelf!
Stomme vraag, maar heb je Assepoester weleens gezien?? In de Engelse versie zit een liedje: "A dream is a wish the heart makes".. En niks is meer waar dan dat..! Hoe leg jij het uit hoe het voelt om een kinderwens te hebben? Waarom heb je zin in zo'n verantwoordelijkheid? Waarom heb je behoefte aan zo'n kleintje van jezelf? Het enige antwoord dat ik op die vraag zou hebben is 'geen idee'.. Het is er en dat weet ik, maar het onder woorden brengen is echt teveel gevraagd!! Het is een wens die uit je hart komt, die sterker en sterker wordt totdat het je rationele denkwijzen overheerst. De weegschaal slaat door en je kiest voor een kindje.. Zo gaat het bij de meeste mensen, ongeacht de leeftijd, of dit nu verantwoordelijk is of niet! En dat onverantwoordelijke kan voorkomen bij een 15-jarige of bij een 30+er dat maakt geen bal uit. De wens begrijp ik dus wel degelijk!! Het gaat echter om wat er met deze wens wordt gedaan.. Want als het hart gaat overheersen, denk je niet meer na over de stabiliteit en de zelfstandigheid en al die dingen die zo belangrijk zijn om de verantwoordelijkheid te kunnen dragen..! Ik heb mezelf ook een aantal jaren tegen moeten houden, ik had die wens ook al op mijn 14e! Vanaf het moment dat ik een vast vriendje had speelde ik met de gedachte stiekem te stoppen met de pil, enkel mijn ratio kon mij nog tegenhouden. Dit is heel moeilijk geweest!!! En ik kan me dan ook zeker voorstellen dat er meiden zijn die zich niet meer (kunnen) laten tegenhouden door wat er in hun hoofd speelt.......... Oh en betreft school tegenwoordig, ik heb alleen mijn HAVO en je hebt gelijk het is veel zwaarder geworden dan 'vroeger' en het ergste is nog dat je er in principe niks mee kan omdat het niet beroepsgericht is.. Ik ben van de tweede lichting Tweede Fase en ik heb in elf vakken examen gedaan. Ik ben geslaagd met een 8 gemiddeld. Ik volgde zowel de talen (Frans12, Duits1, Engels, Nederlands) als de exacte vakken (natuurkunde12, scheikunde1, biologie12, wiskundeB12) en ik weet van mezelf dat ik een uitstekend stel hersens heb. Maar..... Ik mag er in principe alleen maar mee achter de kassa zitten bij de Super, want slim of niet, het isniet beroepsgericht..... Ik ben nu echt extra blij dat ik jong mama ben, want ik kan zodra mijn kids naar school gaan, nog met studiefinanciering (!) een opleiding gaan volgen! Ik doe het wel, alleen in omgekeerde volgorde..! And damn proud of it! Liefs
Hè, gelukkig maar.....tja, inderdaad wat jij zegt, ieder zijn verhaal.... Mag ik even heeel eerlijk zijn? Voor ik op dit forum zat begreep ik jonge moeders echt niet, dacht: leef eerst even! Nu heb ik deze stelling bijgesteld! Want ik zie hier op het forum de leuke verhalen, hoe het wel goed kan gaan, in mijn omgeving zijn het allemaal van die "ik wil nu en maakt niet uit met wie"-verhalen en we doen zogenaamd of we gelukkig zijn, maar liever zou ik.....(en dan zowel jong als oud, maar ja, mijn leeftijdsgenoten begonnen pas aan kinderen toen ik al zwanger was, dus tja, dan heb je nog geen referentiekader op dat gebied...) Maar goed, dus......de jonge dames hier op deze site hebben mij ogen geopend en vooroordelen gewist, dus good job girls! Helaas zijn er toch nog een heleboel korte lontjes, dus dames, koop even een rol touw en verlend die lontjes even en denk maar, ieder zijn eigen leven... Gooi het topic anders eens om en vertel alleen maar over de goede voorbeelden! Geen slechte verhalen van jong over oud en oud over jong! Neem DaYa, leuk leven, drie kids en jong.... Neem mij.....leuk leven, een kindje en de tweede gaat ook nog wel komen als het mij gegeven is en oooowwww, een oude muts van bijna 30... ....Maar allebei zielsgelukkig, daar gaat het toch om? Er is al teveel ellende nu om zo op elkaar te fitten, goed te lezen dat er excuses zijn aangeboden, hou vol meiden! (enne, Daya, die derde prinses van jou wordt vast een pittig wijffie met jouw temperament, hahaha....)
ben het absoluut met de bovenste eens moet wel even melden dat ik vind dat mensen snel met hun oordelen klaar staan als ze een "tienermoeder" zien lopen met hun kindje(s) je ziet ze direct denken,
Mag ik ff zeggen dat ik jou een geweldig mens vind! Echt waar ik word er helemaal happy van! Ik heb trouwens een flinke bol touw gehaald, maar aangezien ik niet vies ben van een beetje discussie is het wel snel op hahahahaha! Ik denk dat onze Na...... inderdaad een pittig wijffie zal worden ja hihi maar dat zijn haar grote zussen ook! Ben echt benieuwd of ze wat van haar zusjes weg zal hebben.. Zuchtzwijmelzwijmel.. En ten slotte en geweldige quote van jou waar ik me volledig bij aansluit: "Neem DaYa, leuk leven, drie kids en jong.... Neem mij.....leuk leven, een kindje en de tweede gaat ook nog wel komen als het mij gegeven is en een jongedame van bijna 30... ....Maar allebei zielsgelukkig, daar gaat het toch om?" Liefs Esther en de meidenbende
En dit bedoelde ik dus gisteren: laat zulke opmerkingen toch achterwege. Je kunt een ander wel voor zielig uitmaken, maar dan kun je ook weer zo'n reactie terugverwachten. Laat dat dus achterwege, plaats je mening gewoon zonder elkaar een beetje uit te schelden. Kom op zeg, we zijn hier toch volwassen met elkaar (mag ik toch hopen!)?
Oh sorry, is nakaarten, ik zie dat 't al 'bijgelegd' is, maar ik had nog niet alle posts gelezen. Volgens mij is er eindelijk wat meer begrip. Heel goed!
Sja...er is van iedere leeftijd wel wat te zeggen, toch? Als je jong moeder bent vind je oudere vrouwen raar en andersom. Maar mijn zus daarin tegen wilde graag kinderen met haar ex, ze probeerden het. Het ging uit. Ze kreeg nieuwe vriend, bleek ze endometriose te hebben en hij slecht zaad. Nu is ze 'al' 32 en nog steeds geen kind verder. En ik? Ik was 22 toen ik zwanger werd en woonde al samen. Nu wil ik dolgraag een 2e maar wil ik eerst een VAST contract. Waarom? Bij mijn eerst ben ik er ook uitgevlogen en wij willen niks meer inleveren. Door leven zoals nu: sparen voor de kleine, lekker op vakanties gaan en leuke kleding kopen. Dat ging niet meer toen ik op straat stond. Ik werk 2 hele en 2 halve dagen en mijn dochter gaat 2 dagen naar het kdv en 2 dagen naar opa's en oma's. Prima toch?
Ik hou ook wel van een pittige discussie hoor, vind dat ze hier soms best snel slotjes plaatsen....maar ja, gelukkig hebben we hier weer een voorbeeld dat het ook goed kan!
Grijns, dat noemen ze censuur geloof ik he..! Waarom maken ze niet gewoon (naast de lounge) een discussiehoek? Speciaal bestemd voor het pittige werk! Oh wat zal ik daar veel te vinden zijn.....! Liefs
ik zal ook ff mijn mening geven, of is dat niet meer nodig? Ik vind het ook erg jammer dat een boel mensen hun oordeel al klaar hebben voor dat ze weten hoe iets in elkaar zit, Wij krijgen ook een kindje, En hebben alles goed voorelkaar; Eigen huisje, me man heeft een goede vaste baan, geen schulden, ik hoef er niet bij te werken om rond te komen (Ik studeer).Fijn toch, ik voel me er heerlijk bij. Ik vind het best knap van ons dat we dit al zo voorelkaar "boxen"
moet je je niks van aan trekken... Hoezo zou je het kind niks te bieden hebben? Liefde is toch al genoeg? je kindje hoef toch niet in dure merk kleding rond te lopen voor het goed te hebben en veel speelgoed ook niet met een paar dingetjes zijn ze al blij.
Oooohh wat een goed idee: Kom maar op, het hoekje "de scherpe kant van zwangerschapsland!" whahaha, dat wordt echt heavy stuff vrees ik, haha..... I'm in, weer eens iets anders dan de poepluiers, voedingen en schema's!
Ik heb niet echt een goeie beurt gemaakt denk ik, dus als ik het vraag is het vast nee hihi, maar misschien zien ze het juist wel zitten! Scheelt ze slotjes plaatsen, kunnen ze i.p.v. dat gewoon het topic naar de daarvoor bestemde hoek verplaatsen..! Toch..? En als de regel is dat er in ieder geval respectvol gereageerd wordt....... Toch? Liefs