Lieve meiden. Ik moet echt even mijn verhaal kwijt . Ik zit er qua zwanger worden even helemaal doorheen. 14 maanden en (waarschijnlijk) 2 miskramen verder, hoeveel kan ik nog hebben. Vorig jaar aug besloten om voor een tweede te gaan en nee ik was er niet vanuit gegaan dat ik gelijk zwanger zou zijn aangezien het bij mijn zoontje ook 8 maanden heeft geduurd maar ik had ook niet verwacht dat ik nu met een tweede miskraam te maken zou krijgen. Na onderzoeken gehad te hebben bij mijn vriend en mijzelf wisten we dat alles goed was en niks ons in de weg zou moeten staan voor een spontane zwangerschap. En tot onze verbazing had ik na 12 maanden een positieve zwangerschapstest, uiteraard helemaal happy. Helaas kreeg ik na 4 dagen al een miskraam. Verontwaardigd maar wel met een nuchtere gedachten zijn we verder gegaan. En wat gebeurd er twee maanden later (begin sept) weer een knaller van een positieve test. We konden echt ons geluk niet op, maar uiteraard voorzichtig blij. Wel hadden we besproken als het weer mis zou gaan we helemaal zouden stoppen met proberen zwanger te worden. Ik kon het niet meer opbrengen om weer iedere maand in die onzekerheid te zitten en verplicht (want dat is het na 14 maanden) op gezette dagen te klussen. En nu gebeurd toch het geen waar ik bang voor was. Ik zit naar aller waarschijnlijkheid in een tweede miskraam. Gisteren middag kreeg ik vanuit het niets menstruatie achtige krampen. Bij het naar de wc gaan verloor ik een hoop oud bloed, wat over gegaan is in helder rood bloed. Tot nu toe nog geen stolsels, maar voel wel dat het niet goed is. Volgende week vrijdag krijg ik een echo om te kijken hoe of wat. Gisteren uitgebreid met mijn vriend besproken wat we nu gaan doen, wel of niet doorgaan. We hebben besloten om toch door te gaan omdat we ons ook gewoon niet kunnen voorstellen dat onze zoon enigs kind blijft, maar jeetje wat vergt dit een hoop van een mens. Ik ben benieuwd naar dames die ook meerdere miskramen hebben gehad. Hebben jullie nog extra onderzoeken gekregen? Of andere bijzondere dingen waar ik rekening mee moet houden? Bedankt voor het lezen, het is fijn om hier mijn verhaal te doen
Hey Hummeltje, wat een verdrietig verhaal. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar wil je wel sterkte en kracht toewensen in deze en de komende tijd. Dikke knuffel!
Och wat heftig allemaal! Ik heb in totaal 3 mk gehad. Twee voor zl en 1 nu we weer bezig zijn. Emotioneel vond ik het erg zwaar en heb er echt de tijd voor moeten nemen. Vooral praten met lotgenoten hielp mij. Zij begrijpen wat je voelt. Ik heb me heel eenzaam gevoeld, maar deed dat ook zelf door me af te sluiten. Mijn tip, probeer dat niet te doen. Ik heb zelf geen onderzoeken laten doen. Mochten we het nog een keer meemaken, dan misschien. Maar nu nog niet. Meid, geef het tijd en accepteer je verdriet en laat het er zijn. Heel veel sterkte! Als je wil, je mag me altijd berichten! Liefs
Nee nee nee! Dat is wat ik dacht aan je titel te lezen. Je was weer zo blij. Mag je snel naar de VK om te kijken? Iedereen verwerkt het op zijn manier natuurlijk. Ik kan alleen uit mijn eigen oogpunt kijken. Ik kan er redelijk goed mee omgaan. Neem de tijd voor jezelf! Accepteer het verdriet. X Rae
Ahhh Hummeltje! Wat vreselijk voor je.. Ik heb geen ervaring, maar ik wil je wel veel sterkte wensen met een dikki digi-knuffel erbij! Goed dat je van je af schrijft... dat is toch het fijne aan dit forum he! Sterkte..en natuurlijk veel succes gewenst..
Heel veel sterkte, hopelijk is het vals alarm ! Kan je niet eerder terecht bij de verloskundige? die onzekerheid lijkt mij vreselijk !
Heel veel sterkte. Ik heb 4 miskramen moeten doormaken voor ik mijn zoontje kreeg, dus ik weet hoe zwaar het is.
Dankjewel voor je bericht. Wat naar dat je het ook meegemaakt het. Het praten met lotgenoten doe ik alleen hier. Ik ben een heel sociaal persoon al zeg ik het zelf, maar als het slecht met me gaat kan ik dat heel goed verbloemen. De krampen en het bloedverlies is gisteren op mijn werk begonnen maar heb niks laten merken en ben gewoon door gaan werken. Ik ben geen persoon die de aandacht op zielige momenten wil . Uiteraard zijn er een aantal vriendinnen die wel het achterste van mijn tong zien. Vandaag was ik gelukkig vrij dat scheelt weer. Vanmorgen moest ik even huilen omdat ik gewoon niet begrijp waarom dit gebeurd en dan ook nog voor een tweede keer.
Jaaaaa rae , het gaat weer mis. Niet te geloven dit Volgende week vrijdag hebben we een afspraak bij de vk. Nu het gebeurd kan en zal ik het ook moeten accepteren, alleen doet het gewoon pijn als ik bedenk dat mijn eerste zwangerschap vlekkeloos verliep.
Doe vooral waar je je goed bij voelt. Is dat werken, lekker werken. Niet, dan gewoon ziek melden. Wil je erover praten, praat. Wil je dat niet, doe je het niet. Enz. De komende tijd vooral even aan jezelf denken!
Helaas niet. Volgens de verloskundige heeft het geen zin om nu een echo te maken omdat het er om zou hangen of je nu wel of geen kloppend hartje ziet. Dat zou alleen maar meer stress meenemen. Deze afspraak had ik sowieso al staan. Ik moet indd even volhouden de komende week.
Oke, ik begrijp wat je bedoeld. Nog meer onzekerheid wil je er natuurlijk ook niet bij hebben, dit is al erg genoeg. Nogmaals heel veel sterkte!