Vanaf morgen zal ik me hier wss kunnen aansluiten.. Superlang verhaal, en heb de kracht niet om het weer van voor af aan neer te zetten. Dus zal kort blijven. Bijna 3 weken geleden hebben we onze dochter met trots mogen verwelkomen! Ze is met 37+4 weken geboren via kz doordat ik PE had. Ook hij leek supertrots! Maar gedroeg zich 2 dagen erna anders.. gaf aan aandachttekort te hebben en werd hier boos om omdat ik net een kz had gehad en we eindelijk ons meisje hebben. Bij thuiskomst was ie vrij snel de hort op, begon extreem veel te werken. en anders sliep ie. Heeft alle 1e dingen gemist (kraamverzorgster heefy ie 5 min gezien, bbed was belangrijker, hielprik en gehoortest lag ie te slapen, 1e badje idem. etc) Hij begon, alsk m al zag, steeds vaker in een slachtofferrol te zitten, dat ie zo moe was en geen aandacht kreeg etc (ik deed de volledige verzorging voor haar EN het huishouden voor zover ik dat kon). Bij mijn ouders klaagde hij dat ie zn dochter nooit ziet en haar nooit vast mag houden. Maar telkens als meneer weer aan haar dacht sliep ze en ik ben iemand van als ze slaapt laat haar slapen. Er kwam steeds meer ruzie, hij schreeuwde waar ze bij was. Ik was een hoer, junk, slechte moeder en dergelijke volgens hem (!!!!!) Hij heeft een serieus woede probleem (zijn wel meer dingen gebeurd). Nu leven we sinds zaterdag apart en hij kwam vandaag voor wat spulletjes. Uit het niks vraagt ie of ik al nagedacht heb. Ik antwoordde dat we pas morgen gaan praten. Maar hij vond het nodig om te melden dat de huur opgezegd was (we huren een huis bij een kennis van hem particulier). Of het bluf is weet ik niet, maar dit zijn geen normale grappen maar heb m laten gaan omdat ik mn dochter vasthad op dat moment. Morgen komen mijn ouders en gaan we praten, ik ga eisen dat ie iets met zijn woedeprobleem aanmoet dmv professionele hulp, mn ouders zijn het ermee eens. Alleen weet ik ook al dat hij gaat weigeren, en in dat geval zal ik bij hem weggaan. Maar voel me zo ellendig dat mn meisje hier door heen moet Dit hadk niet voor ogen voor haar... En dit zag ik ook niet van te voren aankomen. Doe ik er goed aan, als ie weigert, bij hem weg te gaan? Sorry voor het uiteindelijk toch lange verhaal
Jeetje wat heftIg! En dit terwijl je eigenlijk volop moet genieten van je dochter. Vind het behoorlijk onbeschoft hoe je vriend zich gedraagt. Veel sterkte
meid ik zou denk ik al weg zijn, vergeet niet je dochter heeft niets aan spanningen in huis dus als ouders uit elkaar zijn en wel ontspannen is dat de beste oplossing. het is echt een heftig verhaal probeer je rust te houden, en onthoud jij hebt de keizersnede gehad, jij hebt de 9 maanden zwangerschap gehad, jij hebt een aanslag op je lichaam gehad en niet hij! veel sterkte aankomende dagen en neem een het besluit wat het beste is voor jou en je dochter. groetjes wendy
Oh meisje toch, wat een situatie zeg . Ik vind het niet aan mij/ons om te zeggen of je bij je vriend weg moet gaan als hij niet iets aan zijn woedeprobleem wil doen. Maar het is zeker iets om goed over na te denken. Blijf in ieder geval niet bij hem uit angst dat je het alleen niet zal redden. Zo te lezen heb je goed contact met je ouders die je steunen. Dus je zal er niet alleen voor staan. Hoe is het contact met zijn ouders? Zouden zij eventueel nog iets kunnen betekenen? Wellicht dat zij wat verstand in hem kunnen praten en hem duidelijk kunnen maken dat hij op deze manier helemaal verkeerd bezig is en dat een cursusje angermanagement geen overbodige luxe zal zijn? Veel succes met het gesprek met je vriend en ik hoop dat hij openstaat voor een normaal, volwassen gesprek.
Dankjulliewel meiden! Mijn keus staat vast als hij niks doet aan zijn woedeaanvallen, ga ik bij hem weg. Zijn ouders: nee die zitten in t buitenland (heb geen NL'se vriend) en zouden hem uithuwelijken, hij moest kiezen voor hun of voor ons. Als ben ik nog steeds ervan overtuigd dat ie nooit zn keuze aan zn ouders kenbaar gemaakt heeft. Ik woon 150 km bij iedereen vandaan en dat maakt t nog moeilijker Voel me lastpost naar mn ouders toe. Dochter eindelijk uit huis, komt wss terug incl kleindochter. Ik merk aan alles dat mn meisje hier ook last van heeft, weigert nl nog in de wieg te liggen, wil alleen maar bij mij zijn. Kan haar geen seconde alleen laten eigenlijk.. En das t ergst wanneer hij in de buurt is of net geweest is. Want voor de rest is het een heerlijk kind. Krijg al tranen in mn ogen alsk alweer zie en denk aan hoeveel last ze er al van heeft :
ZOrg ten eerste dat je aan je dochter toegeeft, zij heeft je warmte nu het meeste nodig, en jij hebt je rust nodig, dus dat je ouders komen en willen helpen... wees er blij om, zeker als je bij hun terug kan gaan. En kan je zo al vertellen hij verandert niet, als hij dat wil had hij het al gedaan voor jou maar vooral voor de kleine. Zorg dat je nu je rust ook pakt, zeker met een keizersnee (spreek uit ervaring) het is een operatie geweest niet voor niets, en als je niet rust heeft je kleintje binnenkort evne helemaal niets aan je. Alleen red je het wel, zeker als je ouders bij je zijn, kies voor je kleine en jezelf, en laat hem eerst maar eens zien dat hij verandert en zijn best doet, maar zo'n ego tripper... Zorg dat je kindje en jij op 1 staat en al betekent dat dat je terug naar je ouders gaat, doen. je wilt niet weten wat je nog meer te wachten staat als je die praatjes gelooft dat hij verandert, laat hem eerst veranderen en ga dan pas terug. Hij geeft op, hij geeft jou en de kleine geen rust, die je nu heeel hard nodig hebt. laat hem eerst veranderen en zorg dat hij dit laat zien. Pak je rust en dikke knuffel voor je wat je ook beslist, en ik hoop om eerlijk te zijn dat alles toch goedkomt vandaag met praten, maar chroom niet om terug te gaan naar je ouders als dit beter voor je kindje en jouw is. Veel Liefs en sterkte Aviya
ps. als ze een beetje op mijn ouders lijken, zijn ze zelfs blij als je meegaat, zodat ze er voor je kunnen zijn en kunnen helpen! en er niet zo bijzit. ps. staat hij soms onder druk van zijn "vriendjes" krijg daar namelijk het idee van, van die stokers die willen dat het fout gaat omdat ze zelf geen leven hebben
Meid ik wil je heel veel sterkte wensen! Ik heb je een pb gestuurd. Ik zie al dat je hebt geschreven dat hij uit het buitenland komt en aan de naam van je dochter kan ik zien al van waar. Niet om te discrimineren hoor. Ik herken precies de dingen die je schrijft over mijn ex ook uit dat land afkomstig. Ik wil je heel veel wijsheid en sterkte wensen. EN als je wil praten mag je me altijd pb'en.
Ik geef ook toe aan haar. Zij is afhankelijk van mij en dat zij zo doet laat alleen maar zien waar ik het voor doe. Ik ben me er heel erg van bewust dat ik mijn rust nodig heb Maarja die gunt hij me niet want in zijn ogen ben ik een aansteller aangezien zijn zus na 3 dagen het hele huis al deed en de complete zorg voor haar kindje.... Maarja die had een natuurlijke bevalling zonder kleerscheuren! Ik ben totaal niet positief over vanmiddag en hoe dichterbij het komt hoe emotioneler ik word. Ik ben zo bang dat ik niet sterk genoeg ben om bij mn standpunt te blijven en dat ik weer zwak word, zal niet de eerste keer zijn Zijn vrienden zullen hier niet achterzitten.. Zn familie wel. Klinkt heel hard, maar ben blij dat hij op papier niks van mn meisje is. Mn ouders zullen me sowieso bijstaan. Mn vader begreep alle ophef nog niet maar heb van de week het hele verleden opengetrokken en alles verteld. (Hij kon goed liegen en trok mijn vader steeds naar zijn kant) nu staan ze beide aan mijn kant. Indien het na vandaag echt klaar is zal ik deels bij hun en deels bij mn beste vriendin wonen (voel me te bezwaard om bij 1 van hun volledig te wonen) Dankjulliewel voor jullie berichtjes One of kind: heb je pb teruggestuurd
Hoe moeilijk en verdrietig dit voor nu ook voelt... Jij bent sterk! Je ouders staan achter je en je hebt je prachtige meisje... Probeer te genieten van haar... Want dat is zij waard, maar ook JIJ bent dat waard... Kom tot rust bij je ouders en je vriendin en blijf vooral geloven in jezelf! Dikke knufs
Poe...heftig! In ieder geval weet je nu wat je aan hem hebt. Helemaal niks dus. Het is heel verdrietig en onbegrijpelijk als je net samen een kindje hebt gekregen, maar je weet nu wel waar je staat. Heel veel sterkte de komende tijd.
Dankjulliewel het is inderdaad heel moeilijk Vooral mn ouders hebben het er onwijs moeilijk mee Weet hier niet mee om te gaan.. Ben echt gesloopt nu pfff Hoe kan je zo makkelijk opgeven snap t niet
sterkte aankomende dagen, het is zwaar maar je komt er doorheen met behulp van je ouders en je omgeving. 1 tip kijk of het wel het beste is voor jou en je meid om op 2 adressen te wonen of dat 1 woonadres niet beter is voor jullie rust, regelmaat en structuur. maak het jezelf gemakkelijk in deze zware tijd. een digitale knuffel van mij en mijn zoon!
Je bent net 2 weekjes bevallen ga eerst bij 1 adres wonen, want overal slapen kan je niet gebruiken met een keizersnee en een kleine dame, die regelmaat en rust nodig heeft net als jij. Ik denk zomaar dat je vriendin en ouders heel goed begrijpen als je op 1 adres bent. Laat hem gaan en zorg dat je er bent voor je kleine, zij heeft je warmte nu hard nodig en jij hebt geborgenheid, een vaste plek, jij hebt ook heel veel liefde en warmte van je ouders en vriendin nodig. De periode die je nu ingaat kan hard zijn, maar zal je sterker maken, over een jaar kijk je er op terug, dat je een harde les hebt geleerd, maar wel voor je kleine alles hebt gedaan wat mogelijk is om haar leven waardevol te maken, door te tonen dat je alles voor haar over hebt, en ook voor je zelf, waardoor jij de moeder bent die ze nodig heeft. Ik snap dat je moe bent, je hormonen alle stress die keizersnee vergeleken worden met iemand waar je niet mee te vergelijken bent, want jij bent jij. realiseer dat nu, laat zijn stress zijn verwijten zijn **** weet ik het allemaal vvan je afglijden en focus op je kleine dame en je leven weer op de rails zetten zoals jij wilt dat het gaat worden, zet je plannen voor jezelf op papier en zorg dat je dit bereikt. Je ouders je vriendin, ze steunen je, je hebt misschien wel meer steun dan je zelf denkt dat je verdient, maar je verdient dit! realiseer dit en cijfer je zelf niet weg, jij bent diegene die er meot zijn voor je dochter, dus sta op en ga door, je kan het en je weet dit. Sterkte liefde licht en wijsheid toegewenst meis!
Bedankt meiden, ik ga idd op 1 adres wonen, dat van die vriendin van mij, zij heeft meer ruimte en heb dan meer privacy en rust. Het is gewoon een kansloze eikel die jaloers is op zn dochter (heeft ie toegegeven), maar vervolgens wel zeggen dat hij zn zus t kind op gaan voeden, nou dacht het niet! hij heeft geen enkele recht op haar en moet nog maar zien of k contact hou met hem. We komn straks wel in een omgeving terecht waar we meer mensen om ons heen hebben (woon ook nog eens 150 km van iedereen af) Weet dat het een zware tijd gaat worden, maar voor mn dochter doe ik alles. want zij is helaas t slachtoffer en heeft dit niet verdient.
veel sterkte meid komende dagen. en houd het belang van jou en je dochter in zicht dan zal je dochter zo min mogelijk het slachtoffer zijn van deze situatie.