Mijn dochter begint sinds een tijdje veel woorden met 'pare'. Zo heeft ze het bijvoorbeeld over een pareses, paregetti, de parekea, de parecee (prinses, spagetti, ikea. wc) en nog veel meer woorden waar ze maar 'pare' voor kan plakken. Maar ze doet het niet consistent, soms zegt ze het ook gewoon goed. Het is ook niet zo dat ze moeite heeft met praten, dat ze het niet kan. Ze spreekt verder namelijk (al lang) gewoon in duidelijke volzinnen. Wie herkent dit (expres of niet?) verkeerd zeggen van woorden? Is dit ook een fase die erbij hoort? Want ik ga me allemaal ideeen in mijn hoofd halen terwijl het misschien een normale fase is?
Maar jouw dochter spreekt die woorden denk ik nog niet zo lang goed uit, ze is pas net 2? Als zij ze soms nog verkeerd zegt is dat ook heel normaal. Maar mijn dochter wordt al bijna 3 en spreekt deze woorden dan ook al bijna een jaar goed uit. Waarom gaat ze nu dan ineens de woorden vervormen? Dat is mijn vraag, doen meer kindjes dat ineens terwijl ze al lang goed praten? Is dat een fase die erbij hoort?
Ja, dat bedoeld ze. Even een grapje tussendoor, om het iets minder zwaar te maken. Ik denk dat het een normale fase is. Komt vast vanzelf goed.
Mijn dochter vezint ook opeens allemaal woorden. Ze kan ontzettend goed praten en dit vindt ze nu opeens heel leuk...Rijke fantasie denk ik dan maar. Enne..ik vind t eennormale vraag hoor.
Mijn dochter is 3,3 jaar.Ipv pakken zegt ze constant kappen.Heel irritant,maar is voor echt een spelletje.Haat tweelingzusje zegt het dan ook gewoon na.Maar dat ze er een woord voor plakken dat herken ik helaas niet.
hier is kip ook altijd pik.. en wanneer ik dan steeds herhaal dat het KIP is blijft ze constant PIK. Ik zou ook denken dat het bij jou een fase is.
Volgens mij is het ook gewoon een fase hoor.Schijnbaar heeft ze dat eens opgepikt voor woorden geplakt en klinkt het wel leuk. Er komt een dag dat dat vanzelf overgaat.Gewoon tussendoor een keer verbeteren en ze pakken de goede vorm wel op. Vroeger toen ik net "goed"kon praten was mijn vaders hobby biljarten.Als iemand aan mij voeg wat papa aan het doen was zei ik jatten.Als mijn moeder me dan verbeterde dan werd ik boos want in mijn belevenis was papa aan het jatten en niet biljarten. Biljarten klonk in mijn oren heel anders dus dat kon nooit wezen wat hij aan het doen was.
waarschijnlijk klinkt het gewoon leuk en spelen met woorden is een fase in de taalontwikkeling. waarin ze spelen met allerlei woorden om ze uiteindelijk gewoon goed te kunnen toepassen hier verzint anne inmiddels allemaal zelfstandig naamwoorden terwijl ze eerst juist meer met werkwoorden speelde. Die ze nu eigenlijk gewoon echt heel vaak gewoon goed gebruikt (ook de sterke werkwoorden dus) bijv. "gespringt" heeft ze ons natuurlijk nooit horen zeggen.. maar dat werd uiteindelijk vanzelf "gesprongen" Het is gewoon oefenen/spelen/oefenen/spelen.. en uiteindelijk is ze straks hartstikke welbespraakt Wat wij wel deden met werkwoorden was overigns als ze het verkeerd zei.. iets terug zeiden met datzelfde werkwoord in de goede vorm. Gewoon zodat ze dat hoorde.. niet om te verbeteren dus Nu staat er voor ons huis bijvoorbeeld een "gebouwtrap" want tja.. "steiger" kent ze natuurlijk niet Vaak snappen we wel wat ze bedoelt want het is goed omschreven en dan zeggen we "weet je hoe zo'n gebouwtrap heet?" (antwoord is natuurlijk altijd nee... ) en dan "nou dat noemen ze een steiger" En voor mijn gevoel.. heeft ze voor een 3jarige inmiddels een behoorlijke woordenschat maar er ontbreekt natuurlijk nog steeds een hoop