Wij zijn nu 3 maanden bezig met IUI. De eerste 2 maanden ging het niet door omdat mijn ei niet goed was. Deze maand ziet het er naar uit dat het toch echt gaat gebeuren Maar nu mijn vraag, iedereen om ons heen weet dat we bezig zijn met IUI. Iedereen weet dus ook dat deze maand erg goed gaat en er hoogst waarschijnlijk een inseminatie gaat plaatsvinden. Maar als het nu straks raak is, moet ik dan iedereen ook al meteen vertellen dat het gelukt is? Ik zou het zelf graag nog even geheim houden zeg maar, om er eerst even zelf van te genieten, maar ja iedereen gaat natuurlijk vragen. Hoe hebben jullie dit opgelost? Gewoon vertellen?
Bij ons weten de meeste in onze nabije omgeving dat we met IUI bezig zijn. Eigenlijk vertel ik alleen al ze er specifiek naar vragen waar we ergens zitten in een ronde, anders laat ik het een beetje in het midden. Ik hoop op deze manier mochten we zwanger raken dat we het nog even uit kunnen stellen en niet meteen aan iedereen hoeven vertellen. Maar misschien dat ik het tegen die tijd wel van de daken af zou willen schreeuwen. We zullen zien....
Ik hou al dik 1,5 jaar geheim (zelfs voor mijn ouders) dat we uberhaupt bezig zijn om zwanger te raken. Net vandaag mijn 1e IUI gehad en vind het geheim houden dus best zwaar.
Zo das inderdaad heftig, dat zou ik niet kunnen. Wij hebben het wel een poosje voor ons zelf gehouden, maar op een gegeven moment hebben we het toch verteld. En het zou ook behoorlijk opvallen zo vaak als wij naar het ziekenhuis moeten.
Tja, ik denk dat ik het zou vertellen, vooral omdat ze er vanaf weten, maar ik wil ze dan wel vragen om het verder nog even stil te houden, tot de 12e week ofzo... En daarbij denk ik dat ik zooooo blij zou zijn, (na ruim jaar) dat ik het zelf eigenlijk niet eens stil kan houden
Maar ja punt is dus dat gewoon bijna iedereen het al weet. Mijn collega's, de collega's van mijn man, onze vrienden, familie. Dus er valt dan misschien niet zoveel geheim te houden,maar om het nou meteen te vertellen lijkt me ook een beetje een anticlimax
Bij ons wist bijna niemand het omdat ik geen zin had in vragen etc. Alleen onze ouders wisten het en broers en zussen hen hebben we dan ook een weekje na de positieve test ingelicht.
De directe naasten wisten dat we met behandelingen (10x IUI, IVF en ICSI) bezig waren. Helaas kom je er dan inderdaad niet onderuit om ze ook meteen de uitslag te vertellen. Ze wisten elke keer wanneer we konden testen. Dat is best jammer, want dan is het geen verrassing meer en kun je het niet nog even voor jezelf houden.
Ik kan dit soort dingen niet geheim houden voor mijn moeder. Mijn vriend kan dit net zo min voor zijn moeder. En zijn moeder kan het weer niet geheim houden voor mijn schoonzus. Dus deze mensen krijgen het wel gelijk te horen. De rest zal ik denk ik nog niets vertellen. Daar wacht ik mee tot het veilig is zeg maar.
Als je familie er vanaf weet kun je hun op de hoogte houden, en bij vrienden/kennissen/collega's nog even wachten, afhankelijk hoe je band met hun is. Dat kun jij alleen bepalen
ik zeg nu dat ik het nog even voor me wil houden, maar omdat we het zo graag willen kan ik toch dan als het zover is me mond niet houden. we zullen zien
De eerste maand (bij de eerste iui) vraagt iedereen het nog, maar daarna neemt de belangstelling snel af, was mijn ervaring. Ik heb het dus alleen aan mensen verteld die er naar vroegen, en dan ook alleen als ze het rechtstreeks vroegen of het gelukt was. Aangezien bij ons iui 6 pas succesvol was, bleek in de praktijk dat ik alleen echt goede vrienden en mijn directe familie direct in hoefte te lichten, en die had ik het sowieso wel onmiddellijk verteld. Succes met deze iui, hopelijk mag je inderdaad daarna iedereen goed nieuws brengen!
wij zijn nu zwanger van de IVF en wij hadden samen afgesproken om het te vertellen als mensen ernaar vroegen. Wij hebben het wel direct aan onze familie verteld. We hadden ook zoiet van als het wel mis gaat dan heb ik veel mensen die begrijpen dat ik verdrietig ben. Het is waar je zelf het prettigste bij voeld!
Nou maandag mag ik voor de eerste poging, dus hopelijk hoef ik niet al te lang meer na te denken hoe ik dit op ga lossen Ik denk trouwens toch niet dat ik het lang voor me kan houden, na twee en een half jaar
Bij ons weten ook best wat mensen dat we hiermee bezig zijn en ook de data waarop de IUI plaatsvindt. Ik weet het eigenlijk nog niet. Tot nu toe hebben we alleen maar miskramen gekregen dus ik overweeg om het meteen te zeggen wanneer het wel zover is, maar zeker weten doe ik het niet. Als mensen concreet naar het resultaat van de IUI vragen, is het lastig want dan zou je bewust moeten liegen. Mijn ervaring is dat mensen dat niet doen. De meeste mensen hebben respect voor het feit dat je er zelf wel mee komt als je iets kwijt wilt, maar hebt er ook lastige bij zitten. Ikzelf weet het ook nog niet! Sorrie!
hoi, tja, wat een dilemma he? Aan de ene kant wil je graag delen, aan de andere kant wil je graag ook nog een deeltje voor jezelf houden. wij hebben onze ICSI pogingen alleen aan ouders, zussen en heeuule goede vrienden verteld, maar dan wel met een weekje speling. Dus als ik ongi was geworden zei ik een week later dat ik ongi was, als we punctie hadden zei ik dat pas de week erna, enz. Zo hoef je al het nieuws niet zo heel lang voor je te houden, maar kun je de moments supreme toch een beetje voor je tweetjes houden (punctie, TP en testdag). Succes met het maken van een keuze. Liefs Lena
Wij hebben dan wel geen iui, maar wij kunnen natuurlijk wel weten wanneer er een ei is (via echo's) en dan zelf aan de klus.. beetje hetzelfde idee.. en ik bel mn moeder dan om te vertellen hoe de echo was.. Dus als ik tegen haar zeg dat mn ei gesprongen is.. gaat ze zelf 14 dagen verder tellen.. Dus dacht ik; ik zeg niks als het zover is.. kan ze ook niet gaan rekenen en ook ons feestje niet verpesten (voor zover ze dat kan dan.. want het is wel mn moeder he )
Wij houden het nu voor onszelf. De eerste 2 pogingen zijn we wel heel open geweest tegen iedereen. Maar toen ging iedereen er ook zo mee bezig. Iedere keer als je elkaar zag; En? En? En? ben je al geïnsemineerd? En? En? En? Voel je al wat? Heb je al getest? En het werd ook echt aan iedereen doorverteld. Dus dat willen we niet meer. Wat ik ook vervelend vond is dat mensen zo naar details gingen vragen. Wilden ze echt precies weten hoe het dan allemaal ging. Ik vind het toch erg persoonlijk en intiem hoor. Dus tegen mensen die er nu naar vragen zeggen we dat we eerst even gaan bijkomen na de laatste miskraam. Dus nu weten alleen m'n mannetje en ik van deze poging. En jullie....