Hallo, Ik heb zaterdag na bijna 7 weken een miskraam gehad, heel verdrietig om je kleintje te verliezen buiten lichamelijk ben ik er emotioneel ook behoorlijk van in de kreukels hoe gaan jullie hiermee om? Ik probeer gewoon door te gaan want ik heb nog 3 kindjes, maar 's avonds stort ik helemaal in... Hoelang blijft de pijn en het bloedverlies aanhouden? Na hoeveel tijd komt je cyclus weer op gang? Kun je gelijk weer zwanger worden? Liefs C.
Ik kreeg mn MK tussen week 4 en week 6 in. Mijn cyclus was gelijk weer goed. Was best snel weer zwanger. Bij mij was het als een flinke ongie, 7 dagen, soms ook wel 3 dagen. Een MK is nooit leuk, bij mij hielp na 2 dagen de gedachte dat het kindje niet helemaal in orde was en de natuur zichzelf beschermt. Daar heb je nu helemaal niets aan, dat weet ik, maar bij mij verlichtte het wel iets. Sterkte!
Het is lichamelijk, maar ook zeker emotioneel heel heftig. Neem er dus de tijd voor. Ik snap dat je door moet voor je kinderen, maar geef er 's avonds lekker aan toe! Ik heb geen spontane miskraam gehad, dus verder kan ik je niet helpen met je vragen.. Sterkte!
Wat erg voor jullie. Uit eigen ervaring weet ik dat het heel treurig is. Hoe klein en kort het ook heeft mogen zijn, het had toch al een plaats in je hart. Ook bij mij ging het overdag redelijk, kon nog meer dan normaal, genieten van m'n dochter en vreugde met haar beleven. Maar 's avonds was het minder prettig, zelf heb ik geprobeerd er aan toe te geven, met een deken op de bank, alleen een boek lezen waar ik zin in had, geen activiteiten of bezoek. Mijn partner heeft me erg gesteund door telkens weer erover te praten en open te staan voor mijn gevoelens, nog steeds trouwens. Fysiek, heb een week behoorlijk gevloeid, extreem vermoeid, en toch ook wel een overgang gevoeld van zwanger naar niet zwanger, maar minder dan na een geboorte. Zoals borsten weer minder gevoelig, niet meer misselijk, etc. Ook de pijn was na drie dagen vloeien weg bij mij. Verder lees ik graag met je mee wanneer de cyclus weet opgang komt en een volgende zwangerschap mogelijk is. Veel sterkte, hopelijk vindt je tijd voor jezelf en je verdriet. Liefs
dank je wel voor jullie lieve antwoorden... ik probeer er zeker aan toe te geven 's avonds als de kleintjes op bed liggen... Ik heb afgelopen donderdag en vrijdag een behoorlijke bonk stress te verwerken gehad ( bedreiging en chantage door ex schoonvader) En met een rechtzaak bezig tegen deze mafketel.... Misschien is de stress te groot geweest, weet wel dat hubbie er ook totaal van onderste boven is.. heeft zn baas ingelicht en krijgt morgen een extra vrije dag indien mogelijk.... we willen er wel gelijk weer voor gaan, als het vloeien strax opgehouden is.. liefs X C.
Ik ben een paar dagen na de miskraam heel het huis van onder tot boven op gaan ruimen. (hielp ook om het in mijn hoofd weer allemaal wat helderder te krijgen) En toen heb ik heel mooi briefpapier gekocht en heb ik een hele lange brief geschreven naar het ongeboren kindje. Dat heeft me heel erg geholpen. Vorige week heb ik een hele week niks gedaan, niet afgesproken, op tijd naar bed, gelezen en gebadderd. Kortom: Heb echt puur mijn gevoel gevolgd. En vooral huilen als je moet huilen. Ik voel me nu echt stukken beter. Maar het blijft altijd pijn doen ondanks dat je weet dat het beter zo is dat de natuur het zelf regelt. Heel veel sterkte.