mijn laatste weken voordat de baby komt zijn in zicht. Ik heb al weken BI en het dus best zwaar. bovendien is baby heel groot, ligt in stuit en krijg ik komende week een versiepoging.Geen leuke tijd dus. Mijn 3 jarige voelt dit waarschijnlijk haarfijn aan want die drijft me tot het uiterste. Ze plast veel express in haar broek (alleen thuis!) met de mededeling " vind ik leuk want dan moet jij het opruimen" of " ik weet niet waar de wc is" Ook als ze bv voor straf naar de gang moet zegt ze "nou dan ga ik lekker in mijn broek plassen" Ze doet de meest idiote dingen zoals tekenen op de tafel omdat met een glimlach te komen vertellen en mij een reactie uit te lokken. Ze is de hele dag bezig met me uitdagen.Ik probeer kalm en geduldig te blijven maar jeetje wat vreet dit energie zeg. En die heb ik gewoon steeds minder. Ik snap dat t voor haar zwaar is, broertje komt eraan, ik kan weinig, ze is veel bij oppassen omdat ik veel naar therapie, ziekenhuis etc moet. Voor zo een uk heel wat. Maar heeft iemand tips om te zorgen dat het voor iedereen nog een beetje leuk blijft?
negatieve gedrag is ook aandacht vragen. Probeer de laatste paar weekjes wat leuks met haar te doen. Beloon positief gedrag. Je geeft zelf al aan dat ze veel bij de oppas is. Ik snap dat dir moet ivm therapieën. Maar ik denk dat Ze juist nu een mama nodig heeft omdat ze straks ook moet leren delen bereid haar voor vertel en dat ze mama juist moet helpen laat haar voelen dat ze belangrijk is. Komt goed! Succes
Als ze al wat groter is, zou ik haar veel laten helpen en mee laten gaan waar het kan. Ze wil zoals hierboven gezegd wordt en jij zelf ook met andere woorden, AANDACHT! Ze doet het nu op een verkeerde manier, maar ze heeft wel jouw aandacht te pakken. Ik zou minder oppas regelen, maar meer oppas erbij naast jouw. Als je bijvoorbeeld niet naar afspraken moet, maar wat rust wil... Nodig de oppas, oma, vriendin uit. Die kan dan de zwaardere dingen overnemen en jij blijft lekker op je gat met je meisje... Het zal inderdaad even zwaar zijn, maar dat zegt niets over als de baby er is. Zou haar dan ook zoveel mogelijk laten meekijken, helpen enz. Het gaat vast niet altijd heel goed. Hier wordt nog wel eens meegeholpen met verschonen, poep over de buik..?! Badje, spetters door de hele badkamer.. Tegen je dochter praten en spelletjes spelen tijdens het voeden. Zo hebben ze het gevoel dat het ook om hun draait. Ik vond laatste weken zwaarder als de eerste weken na de bevalling... Succes, hopelijk duurt het niet al te lang meer voor je...
Heel irritant inderdaad. Mijn dochter deed dat ook de laatste weken en nog ooit als ik aan het voeden ben en haar dus niet kan pakken op dat moment. Hier helpt het om te zeggen dat ik nu even niet kan spelen, maar dat ik dadelijk wat met haar ga doen. Wat bereft het plassen heb ik haar gezegd dat ze het wel goed kan en ze moest zelf mee opruimen. Ik heb haar ook wel eens in een natte broek laten lopen en dat wordt koud, dus niet fijn. Het was met een paar dagen over. Succes met de laatste loodjes.
ze gaat alleen naar een oppas als ik een afspraak heb, helaas is datv3x per week. En de behandelingen die ik onderga zijn zo vreselijk pijnlijk dat ik haar dat niet kan en wil aandoenbom mee te gaan. voor de rest is er idd vnml iemand bij ons thuis, zowieso omdat ik bijna niets meer kan of mag. Ze is op sommige momenten heel lief en zorgzaam voor me maar de meeste momenten is ze bezig me uit mijn tent te lokken
Oooh lastig meid. Als je het voor iedereen een beetje leuk wilt houden kan ik alleen maar bedenken positief gedrag belonen en negatief gedrag negeren. Je kan natuurlijk ook gaan straffen en bvb haar lievelingsspeelgoed opbergen wat ze dan pas terug krijgt als ze steeds een dag "lief" is geweest.....maar met een 3-jarige die dit puur uit frustratie doet zou ik hier niet snel voor kiezen. Probeer het juist over de andere boeg te gooien en haar (overdreven) te belonen elke keer als ze lief is geweest. Ik zou haar zelfs iedere dag een cadeautje/iets extra leuks doen/iets lekkers etc. in het vooruitzicht stellen als ze weer een dag "een grote meid" is geweest. Eventueel ook een "reward chart" met stickers en zo erbij. Dit alles heeft bij mijn zoontje ontzettend goed geholpen toen hij in een onuitstaanbare fase zat, op een gegeven moment vertoonde hij uit zichzelf weer "normaal" gedrag. Sterkte, ook met de laatste loodjes!
Ik herken het.. Ik mocht niks meer doen ivm 2x zh opname tijdens zwangerschap.. Ik mocht vanaf week 25 niks meer tillen en doen.. Mijn zoontje dreef mij tot het uiterste! Hij is vaak uit wezen logeren.. En na de geboorte zal dit gedrag nog wel even aan blijven houden. We zijn nu 4 maanden verder en hij begint nu weer leuk/lief te doen! Ze voelen alles haarfijn aan!
O heel herkenbaar. Mijn oudste was ook erg de grenzen aan het verkennen en mij aan het uitdagen. Ik heb veel mensen ingeschakeld om iets leuks met hem te gaan doen, zodat ik kon bijtanken en wat meer van hem kon hebben. Ook heb ik meer de tv aangedaan, dan was hij even rustig (heel fout misschien, maar het moest gewoon). Toen ik na de bevalling me weer goed voelde, kwam hij alles ruimschoots weer goedmaken. Hij had me zo gemist . Veel knuffelen en kusjes geven.
heel wisselend. Afgelopen week is heel hectisch geweest, ik heb twee mislukte versiepogingen gehad en daar veel napijn ban gehad. Het broek plassen houd maar aan, soms wel vijf keer per dag. Ik ben dus maar weer begonnen met belonen met stickers. Het gedrag wisseld, ene moment is ze super lief, andere moment dwars en niet te handelen...
zie je topic nu pas. Lastig zeg, zeker met dat broekplassen, dat kun je nu ook wel gebruiken maar niet heus. Kan ze zich verbaal goed uiten?? Hier werkt het al echt goed om na een boze bui te vragen waarom ze zo deed. Ze legt dan ook echt goed uit waarom ze boos was en soms opent het mij de ogen ook. Ik denk dat het bij je meisje ook een samenloop van is. De baby op komst is ook voor haar erg spannend natuurlijk. Wij weten ook waar we naar af moeten tellen, maar voor die kleintjes is dat nog moeilijk te snappen. Ook ziet ze dat mama niet lekker in haar vel zit. Praat ze veel over de komende baby, laat ze merken dat ze het spannend vind?? Misschien is het leuk (als dat erg leeft) om wat dingetjes voor de baby met haar te maken en als je babywas hebt om haar te helpen laten vouwen enz. Dat ze er erg bij betrokken wordt. Verder vind ik het ook moeilijk, heb er ook nog geen ervaring mee, misschien open ik over 5 maanden ook wel zo'n topic
Ik praat altijd met haar achteraf, juist omdat ze verbaal zo sterk is. En het komt er eigenlijk altijd op neer dat t is om papa en mama te pesten. Ik merk dat ze er heel veel moeite mee heeft dat ik zo beperkt ben. Het positief belonen werkt wel al is t gewoon niet altijd even makkelijk. Het lijkt erop dat het puur aandacht trekken is van haar. Ze kijkt heel erg uit naar de baby al blijft ze roepen dat ze eigenlijk een zusje wil. Ik betrek haar enorm bij alles wat met de baby te maken heeft, zo heeft ze vandaag bv een eerste pakje mogen uitzoeken. Het is natuurlijk heel wat voor zo een uk allemaal