Leuke "terrible two's/three's"

Haha, leuk topic. Wij zaten vandaag nog te genieten van onze zoon en zijn vrolijke buien. Het is weer even geleden dat hij zo'n vreselijke driftbui had. We hebben deze week vrij en we hebben gewoon veel leuke dingen gedaan met z'n drietjes. Echt genieten als gezin. De afgelopen dagen heb ik hem eigenlijk (bijna) alleen maar blij en goedgehumeurd gezien. Heerlijk hoor! Dus we zeiden toevallig vandaag nog tegen elkaar: wat is dit toch een leuke leeftijd!

Ik kan er van genieten dat we al echte gesprekjes kunnen voeren en dat hij al zo vreselijk bij de hand kan zijn. Deze week is hij volgens mij echt aan het 'oefenen' geweest om op een leuke manier zijn zin te krijgen in plaats van me een driftbui zijn zin proberen door te drijven. We zien ook echt dat hij (nog ) plezier heeft in leren. Hij vraagt naar de betekenis van woorden en is wel te porren voor spelletjes over bijvoorbeeld vormen.

Laatst nog een gesprekje:
Zoon: "Mag ik een banaan?"
Ik: "Nee, je hebt net gegeten."
Zoon: "Boots (aapje van Dora) lust graag bananen."
Ik: "Ja, dat klopt."
Zoon: "Boots is een aap."
Ik: "Uhu."
Zoon: "Ik lust ook bananen dus ik ben een aap."
Ik: "Hallo aapje."
Zoon: (met triomfantelijke kop): "Ik ben een aap dus ik mag een banaan."

Heerlijk toch!

 

Ik geniet er ook met volle teugen van! Echt zo heerlijk deze leeftijd! Gister bij de tandarts, stel je Lisa voor met 2 handen over haar mond en ogen dicht, bij mij op schoot: ik heb geen tanden.



En vanavond aan tafel: wie heeft dit eten gemaakt?
Ik: papa
Lisa: Oh papa dank je wel dat je dit eten hebt gemaakt! (met haar dramaqueen stemmetje, lekker overdreven)

En laatst dacht ik, wat is ze lang weg... (ze was aan het plassen op haar potje in haar kamer). Keek ik om het hoekje, zat ze alle doekjes uit het pak luierdoekjes één voor één eruit te halen en in haar prullenbak te gooien. Dus ik zeg op strenge toon: Lisa. Ze schrok zich rot, gooide baldadig het doekje wat ze vast had naar me toe, zei heel hard en boos: nou!!!! En begon toen te huilen

En ondertussen is ze nog zo klein dat je haar zo lekker met 1 arm kan optillen en lekker tegen je aan kan houden!

 

Ja, dat vind ik ook heerlijk. Dat ze ondanks die eigenwijzigheid en ik-ben-al-groot, tegelijk nog zo heerlijk knuffelbaar zijn! Die van ons is in ieder geval echt een knuffelkont. Die moet ik soms gewoon van schoot sturen.

 

Dat je de ene dag denkt 'waar ben ik aan begonnen! ik kinderen!' en de volgende dag weer een knuffel uit het niets krijgt waardoor ik de tranen van geluk weg moet slikken.

En alle mini verhaaltjes die uk in drie talen door elkaar mengt. Dan denk ik 'het komt ooit wel goed met ons ukkie'.

 

Heerlijk he. Mijn 2-jarige kan ook gewoon helemaal in een deuk liggen om niks. En het zijn nog van die knuffelkonten!

 

Ja hier ook een echte knuffelkont. Heerlijk! Soms wordt ze 's avonds/'s nachts wakker en als ik dan bij haar kom zegt ze soms alleen: ik wil even knuffelen. Dan knuffelen we even 1 minuutje en dan gaat ze weer lekker slapen...

 

Heel herkenbaar, als ze klein zijn moeten ze klein blijven, maar ik vind dit toch een geweldige leeftijd!!
Elke dag word ik verliefder, Zoë zei op een gegeven moment uit zichzelf; mamma, khouvanjou. *smelt*
Sowieso is ze een knuffelmeid, dat vind ik echt heerlijk!!!
Maar ja, andere momenten zou je ze wel achter het behang willen plakken hahaha.

 

Kan zo genieten van de drifbuitjes van mn middelste, mijn oudste was zooo pittig op deze leeftijd. Slaan schoppen wegrennen krijsen meerdere keren op een dag. Dit mannetje echt sporadisch en dan ook nog eens helemaal niet overtuigend haha.

 

Niet specifiek voor deze leeftijd, maar straks ga ik naar bed en dan kijk ik nog een bij onze knul. En dan ligt daar zo'n prachtig engeltje met zijn warrige krullen en rode wangetjes... En dat mag ik dan nog een kusje geven. Heerlijk, echt één van de mooiste momenten op de dag!
En het andere eind van de nacht is ook leuk, hoewel ik niet altijd even bij ben met het tijdstip. Om kwart voor zeven mag onze zoon zijn bed uit. Dan hoor ik die blote voetjes al aankomen over het laminaat en dan komt hij als eerste altijd bij mij liggen. En ook al weet hij nog altijd feiloos mijn blaas te vinden me die twee ijsklompen onderaan zijn benen, vind ik ook dat heerlijk. Die eerste ochtendknuffel!
Nadat we de kidsleep wekker hadden aangeschaft, is hij nog één keer 'stiekem' te vroeg zijn bed uitgekomen. Toen liep hij naar onze kamer naa mijn bedhelft. En toen zei hij alleen maar "mama is lief", gaf me een kus, draaide zich om en ging terug naar bed. Dan word je toch gek van liefde voor zo'n kind!

 

Nou soms denk ik GRRR als hij z'n driftbuien krijgt,en niet wilt luisteren en alles zelf wilt doen wat nog niet lukt,of net in de winkel moeilijk gaat lopen doen.

Maar gelukkig overwint de happy moments : mama/papa nadoen, mij opeens verrasen met nieuwe woordtjes en zinnetjes ( loopt achter met spraak ), eigenwijsheid , de knuffels en kusjes, grapjesmaker.

Dus wat valt er te zeggen over de terrible 2 en 3, fantastische tijden! De tijd gaat al zo snel en elke leeftijd heeft zijn eigen nieuwe verrasingen

 

Oh ja...! Wat een leuk topic. Zat me dat laatst ook te bedenken, dat ik eigenlijk steeds gekker op mijn zoontje word . Ook hier natuurlijk af en toe drama-huilbuien als hij iets niet mag (en dan moet ik altijd zo mijn best doen om niet te lachen; dan zit hij heel boos te doen, en dna ondertussen af en toe te kijken of wij het wel in de gaten hebben), en afgelopen week echt uuuuuuuuren treuzelen met zijn eten (daar word ik dan wel eens moe van), maar wat ik echt het allerleukste vind is dat hij tegenwoordig allemaal redeneringen met me begint te houden. Zo stond hij dinsdag op, en het eerste wat hij tegen me zei was: 'mommy, ik wil vandaag eerst een boterham met jam, en dan cheerios, ok?' (hij krijgt hier altijd 's morgens cheerios, omdat we daar tenminste wat melk bij hem meer naar binnenkrijgen. En hij is gek op boterhammen met jam, dus die krijgt hij dan als hij wil nog 'voor toe'. Meneer wilde dat nu graag even andersom, haha. En dan dat 'ok?' er achteraan...mwahahaha!

Hij ligt nu overigens al twee uur te kletsen in bed... tja, ik kan hem alleen de mogelijkheid geven om te gaan slapen, kan hem niet dwingen om dat ook daadwerkelijk te doen...

 

Sinds de peutertijd zijn de dikke beentjes hier verleden tijd hoor

ik vind het zo leuk dat ze zo lekker bijdehand zijn hier (en ook wel lastig soms). Ze verbazen me elke dag met hun slimme reacties om ergens onderuit te komen.

- als ik de kamer binnenkom en vraag wie het gedaan heeft verwijten ze alle 3 elkaar, met een big smile ,
- als ik aan mijn dochter streng vraag of ze me nu wil aankijken, gaat ze vaak neus-tegen-neus staan met me. Dan lig ik gelijk in een deuk )

en hun liefde voor elkaar.. Om te smelten, ben zo gelukkig als ik zie hoe sterk hun vriendschap en band is. Ook al hebben ze vaak onenigheid over onzinnige dingen, 2 tellen later staan ze te knuffelen

 

Haha! Hier moest ze voor straf eens met haar neus tegen de muur.... Nam ze ook erg letterlijk... Je kon me opvegen van het lachen!

 

Geweldig topic!
Vooral na deze 'terrible' week. Niet luisteren, brutaal en als hoogtepunt ( of dieptepunt, t is maar hoe je t bekijkt ) liggen gillen in t gangpad van de supermarkt ( tsja, mijn peuter doet dat dus ook).

Maar vanochtend riep ze dat ze wakker was. Ik kwam gapend haar kamertje binnen, zegt ze; "ben je nog moe? Kom maar hier, dan krijg je een dikke kroel, daar word je vrolijk van!" En ja, dat klopt dus. Zit dit met een grijns te schrijven.
Ze kan zo lief en sociasl zijn. Als er een ander kindje op t kdv verdriet heeft, of gevallen is, gaat zij hem of haar troosten. Ik krijg de hele dag door tekeningen van haar. En haar logica is soms hilarisch.
Dus ja, ze is 'terrible two' geweest, is nu nog meer 'terrible three' maar is wel het allerliefste, allerleukste en allergekste meisje van de hele wereld. 😍

 

Hier zie je precies op de muur op welke hoogte Sven zn neus en mond zit.
Die gaat standaard met zn neus en mond tegen de muur aan staan als hij even in de hoek moet staan.

Laatst stond hij er ook in en riep hij: kom maar, kom maar eruit, kom maar Sven. Ja klaar, ja. Toch bleef hij wel staan

 

Onze peuter is 2 jaar en 3 maanden en ik zit te wachten op haar terrible gedrag. Tot nu toe nog 1 en al lief! En knuffelen kan ze als de beste!

Ja, natuurlijk is ze weleens ondeugend, maar dat is niet erg. Vaak wel grappig

Het leukste vind ik dat ze nu steeds meer begint te praten en spontaan liedjes zingen. Liedjes die ze kent van de opvang. Zo leuk en lief. En ze is zo lief voor haar zusje van bijna 1! Ik smelt elke dag

 

Hier heeft de oudste ook nog geen last van echte peuterpubertijd, dus ik vind deze leeftidj echt zo geweldig!!!! zo'n lief schatje, heerlijke knuffelkont, als hij soms bij me in de navht komt liggen, valt ie knuffelend in slaap..ehct zo lief ( niet dat het heel lekker ligt, omarmd en je hoofd dus klem tussen 2 peuterarmpjes )

Leuk voorbeeld :

-Samen mandarijntje aan het pellen, bij het eerste velletje wat eraf gaat : "Goede morgen mandarijn, lekker geslapen???"
Daar lig ik echt om in een deuk

 

OK, hij is net 4 geworden en dus geen two of three meer. Maar ik heb die periode nooit als terrible ervaren (wel af en toe als heel vermoeiend)

Het heerlijkste is dat hij zo'n enorme knuffelkont is. Spelen en dan spontaan even op schoot kruipen om te knuffelen, kusjes geven.

De fantasie met spelen. De legendarische uitspraak als hij moet stoppen met spelen (omdat we gaan eten, ergens naartoe of naar bed) 'ik moet nog even het verhaaltje afspelen'

's morgens uit bed komen en dan nog even bij je kruipen en in je armen in slaap vallen.

De verwondering over en nieuwsgierigheid naar alles in de wereld. Of het nu een lieveheersbeestje is of de werking van onze nieuwe zonnepanelen. Hij wil allesweten en steld heel de tijd vragen. (en natuurlijk met steeds weer de bekende 'waarom?')

Jezelf herkennen in uitspraken, en houdingen, en de eigenwijsheid die daaruit spreekt.

De ontwapenende lach als hij iets ondeugends heeft gedaan en ik eigenlijk wil gaan mopperen.

Het verhaaltje voor het slapengaan waar hij helemaal in kruipt.