Maandag worden de keel- en neusamandelen van mijn oudste verwijderd. Hij is ruim 3,5 en we hebben hem goed uitgelegd wat er gaat gebeuren. Hij kan het nu ook zelf vertellen, maar heeft vooral de focus op de ijsjes Wat is jullie ervaring hiermee? Hebben jullie je kind voorbereid en hoe verliep de eerste week na de operatie? Merkten jullie veel verschil in energie van jullie kind voor en na de operatie? T. is al maanden vreselijk moe en we hopen dat dat gaat verbeteren. Alvast bedankt voor de ervaringen!
Mijn dochter was net 3, ze had slaapapneu en verder geen klachten, behalve dan moe. We hadden alles uitgelegd en zelfs naar de info ochtend geweest, maar toen het moment daar was, was ze erg bang. Uiteindelijk heb ik haar zelf krijsend en al naar de ok gebracht ipv relax rijdend op het bed. Ze vond de beschermende kleding die ik aan had niet leuk en ze wilde ook het mondkapje niet op. Ik hield haar in bedwang en de anestesist hield het kapje voor. Huilend ging ze slapen.. Al snel waren ze klaar en kwam ze huilend de ok weer uit. Daarna heeft ze een uur ongeveer liggen slapen en ook al had ze zich verheugd op ijs; ze wilde niet. Thuis verder geslapen, beetje gedronken, volgende dag ging het al beter en weer de volgende dag liepen we al in de dierentuin. Die week ging ze steeds weer meer eten. Haar stem is een beetje veranderd en ze heeft duidelijk meer energie. Ze zag altijd heel bleek en dat is nu iets beter geworden. Maar geen bloedingen of wat dan ook. Ze was later erg boos dat de artsen haar amandelen hadden afgepakt, die waren van haar!! Succes!
Zijn zoontje is 2 maanden geleden, met net 2,5 jaar, aan zijn keel -en neusamendelen geopereerd. Iets jonger dus, maar misschien heb je er toch iets aan. Qua voorbereiding heb ik niet veel gedaan, zoontje had vooral veel last van zijn keelamandelen (deed veel pijn), dus heb hem wel uitgelegd dat de dokter hem beter ging maken. Meestal staan er wel filmpjes op de website van het ziekenhuis over de operatie die kan je evt met hem bekijken. Heb ik niet gedaan, omdat je ook een stuk van de operatiezaal zag met allemaal doktoren en mama moest dan weg, ik dacht dat hij daar juist misschien bang van zou worden. Heb hem nog wel uitgelegd dat hij een kapje op zijn mond en neus kreeg, zodat hij kon slapen als de dokter hem beter maakte (met een trechter voor gedaan ). Kan me zo voorstellen dat jij niet met deze uitleg weg gaat komen.... Voor de operatie ging het heel goed, hij kreeg iets om rustig van te worden (roesje) en mocht spelen op een bed. Hij was heel druk in de weer met Bliksem en Takel maar sommige kindjes lagen ook gewoon rustig om hun heen te kijken omdat ze sloom waren van het roesje (tip: neem zijn lievelingsspeelgoed mee!) Toen mocht hij naar de operatiezaal en daar ging hij zonder problemen onder narcose. Je moet dan in de wachtruimte plaats nemen en daar wordt je kindje naar toe gebracht als de operatie klaar is (10 min). Evt. Mag je met je partner wisselen op dat moment. Alle kindjes kwamen stuk voor stuk overstuur uit de operatiezaal... Hartverscheurend Ze moeten wat drinken of een ijsje eten, maar dat wilden ze bijna allemaal niet. Daarna vielen ze allemaal in een hele diepe slaap. Na ca. 15 min mochten we al naar huis. Ik had een warme deken meegenomen en die lekker om hem heen geslagen en hem zo mee naar de auto genomen, heb je geen gedoe met jas aantrekken enzo.... Thuis was het vooral veel slapen de eerste dag en ijsjes eten natuurlijk na 2 dagen wilde hij wel wat vla, maar verder nog niets. Na 3 dagen ging hij langzaamaan weer beter eten en drinken. Mijn zoontje is een compleet ander kind sinds de operatie. Hij at heeeel slecht, zag heel wit en was vooral hangerig, terwijl hij sinds de operatie veel meer energie heeft. Hij is sindsdien ook niet meer verkouden geweest Sterke & succes!
Wij vermoeden ook slaapapneu, verder snurken, mond open hangen (met kwijlen), slecht eten en bleek en mager en veel moe. Er is dus aardig wat winst te behalen denk ik. Bedankt voor de tip van het speelgoed. Had wel gedacht aan zijn lievelingsknuffel, maar een mooie auto oid is ook wel handig. Verder dacht ik aan de iPad met wat lievelingsfilmpjes. Hij begrijpt in principe alles dus ik ben tot nu toe heel eerlijk geweest. Ik verwacht dat hij tot ver in het proces rustig is, totdat de doktoren komen met mutsjes, jassen en kapjes. Ik moet, denk ik, vooral zelf proberen rust uit te stralen en dan denken aan het resultaat. Bedankt iig voor de reacties!