Ik met sirene en lampen tijdens de bevalling omdat het met ons beiden niet zo goed ging..uiteindelijk allemaal goed gekomen gelukkig!
Hier een keer voor mezelf. Ik was alleen thuis met mijn dochter. Ik stond ik de douche, en kreeg zooooo'n extreme hoofdpijn opeens, dat ik was ingestord. Mijn hoofd leek uit elkaar te spatten. Vriend gebeld, en die heeft gelijk een ambulance gebeld. Die hebben mij nog gesproken, en zijn toen hierheen gekomen. Uiteindelijk 2 dagen in het ziekenhuis moeten blijven voor onderzoeken. Bleek het een soort heftige migraine te zijn (verder nog nooit gehad, en ook niet meer daarna). Ook was m'n bloeddruk niet meer wat het zijn moest etc. Maar uiteindelijk toch goed gekomen . 3 weken later, ben ik zelf naar het ziekenhuis (hap had me gelijk doorverwezen naar de seh) gereden, want had een extreme astma-aanval (die zelfs in het ziekenhuis nog 10 uur geduurd heeft). Moest toen ook weer 2 dagen blijven. Gelukkig gaat nu weer alles goed met mijn gezondheid.
Ben zelf een keer afgevoerd in de ambu. Was met mijn oppaskinders en oma had de verkeerde sleutel in de tas gestopt. Dus wij achterom door een slootje die droog stond. Helaas konden we daar er ook niet in en liepen we terug. Ik gleed uit en kon niet meer opstaan. Zakte door mijn knie. Voordat ik ook maar iets voor mijzelf had geregeld heb ik de Oma van de kids gebeld dat ze ze moest halen. Toen Oma er was ging het erg snel. Ambu was er binnen een paar minuten met een A1 (Loeiende sirenes) Ik hoorde ze aankomen en zei nog dat is toch niet voor mij! Ik kon alleen niet meer staan. Had dus mijn knie banden met een stukje bot afgescheurd. Mijn laatste ongelukje was mijn schouder uit de kom tijdens de zwangerschap. Gelukkig geen ambu. Maar werd uitgebreid ondervraagd of het geen huiselijk geweld was. (Was ook een raar en ongeloofwaardig verhaal hoe het gebeurde en man was niet eens thuis!)
Hier 1x voor mezelf. Zat bij iemand in een auto die knetter hard tegen een boom is aangereden. Eerst dat ik dat het ging totdat ik opstond en het na 5 minuten doordrong. Toen kwam alle pijn. Extreme hoofdpijn, poging tot wegvallen de hele tijd en pijn in me nek. Toen dat doorkwam mocht ik gelijk niet meer bewegen.. De rest weet ik niet meer van mezelf maar wel van horen vertellen. Dat ze me op een plank hebben gelegen met zo'n ding om je nek. Dat ik wakker moest blijven ze elke 5 minuten riepen wakker blijven! Achteraf gelukkig niks heel ernstigs. Alleen zware hersenschudding en een zwaar gekneusde knie. Hier kijk ik ook altijd op p2000 of 112meldingen.nl als ik wat hoor.
Drie keer voor mij. Een keer omdat ik vanachteren (ik op de fiets) aangereden was door een onoplettende automobiliste. Een keer omdat mijn knieschijf uit de kom was en niemand (EHBO Zoomarine en gezondheidscentrum Albufeira) het durfde te zetten. Uiteindelijk naar ZH Faro. Verschrikkelijkste rit ooit. Een keer vorig jaar januari, nadat mijn man me bewusteloos in een plas bloed in de badkamer vond 's nachts, toen ik een miskraam had gehad.
1x voor mijzelf, had een scooterongeluk gehad. 2x voor mijn dochter, 1ste keer had ze een muntstukje gevonden (onder de bank!) en heel snel in haar mond gestopt. Gelukkig goed afgelopen, in haar maag terecht gekomen en ze hoefde niet mee. En de vorige keer was 3 maanden geleden, toen kregen we onze dochter niet wakker smorgens. Ze reageerde nergens op (3 jaar oud). Toen is ze wel naar het ziekenhuis gebracht (niet spoed) en naar de traumakamer gebracht. Ze ademde gelukkig wel heel de tijd. Maar wel schrikken. later bleek dat ze een grote epileptische aanval had gehad. Ze zat in de na-fase van de aanval. Maar het is echt altijd schrikken. Alle buren schrokken zich een ongeluk die 2 keer bij m'n dochter. Wat voel je je dan ongemakkelijk / bezorgd als je aan het wachten bent op de ambulance. Ik kijk idd ook altijd op p2000 om te kijken hoe of wat. gisteren kwam de lifeliner (trauma heli) overvliegen. Ook weer wat gebeurd in de buurt. Krijg er altijd de rillingen van......
Hier 1x met ambulance van streek ziekenhuis naar academisch ivm pre-eclampsie hellp. En nog onder de 32 weken zwanger (heb de 32 weken ook niet gehaald). En een keer van academisch ziekenhuis terug naar streekziekenhuis omdat dochtertje 3 koortsstuipen op 1 avond had en ze niet wisten wat het was. En geen plek in academisch.
Ik met een blindedarmontsteking vanaf de ha-post naar het ziekenhuis. Heb er niks van meegekregen want omdat ik zoveel pijn had hebben ze me plat gespoten en werd ik in het ziekenhuis pas wakker.
1 keer voor mijn vader, iets van 8 jaar terug tijdens tt, het was 40 graden en hij had het koud, en ineens was hij lijkgrijs/groen reageerde ook op niet. nu nog steeds is hij erg ziek, maar hijleeft gelukkig nog wel sinds die tijd de rillingen als ik een ambu hoorde in de wijk. 3jr terug bij de buren, hersenbloedinh 2jr terug van mezelf, ik was aan het leegbloede, was ruim 39 wk zwanger, spoedkeizersnee, en heb er 2 ziektens aan over gehouden. 2mnd terug brand in de flat bij ons in de straat, een vriend woont daar, die werd uit bed geligt (wij wakker omdat ze onder ons raam stopte inverband drempel) 3dagen erna ambulance bij de overburen, wij wonen vlakbij het ziekenhuis horen geregeld ambulance helemaal als ze door de tunnel gaan
Voor mijn meiden is de ambulance al wel heel erg vaak geweest zelfs een keer toen reed hij weg konden we hem gelijk weer terug bellen. Ze hebben regelmatig last van koortstuipen en moeten dan 112 bellen.
Misschien een beetje offtopic maar misschien is dit wat voor je; P2000 pagina. (monitor) De website van PD5HW. Als je dan een ambulance/politie/brandweer hoort kun je in ieder geval kijken waar ze naartoe gaan! Als er heeeeel veel gaan en m'n moeder of zusje is niet online, check ik altijd even of er bij hen thuis niets aan de hand is
Ik ben zelf een keer met een ambulance opgehaald, nadat ik aangereden was door een auto op mijn 15e. Flinke salto gemaakt over de motorkap en met mijn hoofd door de voorruit. Opgehaald door de ambulance, gestabiliseerd en naar het ziekenhuis gebracht voor verdere onderzoeken. Gelukkig had ik niks, alleen wat schaaf-en snijwonden en kneuzingen. Verder heeft een vriend van ons meerdere keren een zelfmoordpoging gedaan door pillen te slikken. Een keer heeft hij eerst pillen genomen en vervolgens ons gebeld. Wij er naar toe, hij reageerde niet meer op de deurbel. Politie gebeld, raam ingetrapt en zo de deur opengemaakt. Hij was al volkomen buiten bewustzijn. Ambulance gebeld, die hem naar het ziekenhuis hebben gebracht. Mijn man mee in de ambulance, ik er in de auto achter aan. Ze hebben hem onderzocht en maag leeggepompt. Ook goed afgelopen, gelukkig. Sindsdien heeft hij het niet weer geprobeerd, het gaat nu redelijk met hem.
3x tijdens mn zwangerschap, 1e keer savonds vanaf ons streekziekenhuis naar acedemisch ziekenhuis ivm weeen met 24 weken. 2e keer vanaf streekziekenhuis naar een ander academisch ziekenhuis ontsluiting en weeen 28 weken. 3e keer vanaf acedemisch ziekenhuis naar anders ziekenhuis omdat dat dichter bij huis was. 1e keer was heel eng, omdat ze bang waren dat ik onderweg zou bevallen! Hoor ze hier minimaal 3x per week langs rijden en krijg nog steeds rillingen!
Hier met loeiende sirens en 5 politieagenten. Toen ik 12 jaar was, ging ik friet halen in een snackbar. Het was die dag erg warm. Toen ik eindelijk aan de beurt was om te bestellen liep ik naar de vitrine en ik zakte weg. Ben met mn hals in de vitrine blijven hangen, net naast mijn halsslagader. Toevallig was er een chirurg ook friet aan het halen, deze heeft mij voorzichtig uit het glas getrokken en op de grond gelegd ( van horen zeggen ) en ik werd wakker in een grote plas bloed en mn zusje van 5 die gillend naast me stond. En het volgende moment stonden er allemaal politieagenten in de snackbar en arriveerde iets later de ambu.
1x voor mij, ik was 5 jaar oud en een auto schepte me met oversteken (chauffeur maakte zich echter alleen maar druk om zijn knipperlicht :x) en daardoor knalde ik met mijn hoofd op de keien. En 3x voor mijn moeder, twee keer vanwege een zelfmoordpoging en de laatste keer vanwege acute hartstilstand.
pfff wat een verhalen komen hier voorbij zeg! krijg er kippevel van! Ik heb op 6 april 2007 in een duitse ambulance gelegen. Die avond is mijn eileider geknapt, ons 1ste kindje is in mijn eileider gaan zitten (bbz). We waren een weekendje weg, en toen op die vrijdagavond ging het mis.....Ik ging met de auto naar het dorp om te eten, mijn man ging wandelen met de hond. We hadden in het dorp afgesproken. Toen ik in de auto stapte kreeg ik een scherpe steek door mijn buik. Verder geen aandacht aangegeven. Na 3 minuten was ik al op de plek die ik met mijn man had afgesproken. Daar begon ik me steeds beroerder te voelen, trillen, zweten, gevoel van wegzakken. Ik vergeet ook nooit meer het nummer dat ik op de auto radio hoorde: all good things come to a end van Nelly Furtado. Ik bleef maar in mijn hoofd herhalen dat als ik maar kon gaan slapen dat alles dan weer goed zou komen!! Na een paar minuten kwam mijn man aangelopen, het enige wat ik tegen hem zei was: ik wil nu terug, ik moet liggen! Hij stapte in de auto. Heel eigenwijs ben ik gaan rijden, na een paar meter werd mijn man boos! Ik moest nu stoppen met rijden! Bleek dat ik als een dronken vrouw aan het rijden was. Met een paar minuten waren we weer bij ons vakantieadres. Toen ik wilde uitstappen ging het mis...ik storte inelkaar. Mijn man heeft mij overeind geholpen, maar na 2 stappen lag ik alweer op de grond. Gelukkig kwamen er net Deense mensen naar buiten, die hebben erg snel geholpen. Ik moest blijven liggen, kreeg dekens, moest met ze blijven praten en de ambulance was gebeld. Het enige wat ik nog zei was dat ik wilde gaan slapen! Voordat de ambulance er was begon ik te trillen en dachten ze dat ik een epilepsie aanval kreeg, mijn kleur was ondertussen weggetrokken en mijn lippen werden blauw. Toen de ambulance er eindelijk was gingen we met zwaailichten en gierende banden naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis. Daar aangekomen kreeg ik een echo. Op die echo was niks te zien. Ik moest mijn broek en onderbroek uitdoen. Ik lette alleen maar op of mijn onderbroek schoon was, of er geen bloed te zien was. Ik zag geen bloed dus ging er vanuit dat er niks met ons guppie aan de hand zou zijn. Vanaf het moment dat ik een inwendige echo kreeg is het langs me heen gegaan. Met spoed werd ik klaar gemaakt voor de o.k. Een aantal uren later werd ik wakker op de i.c. Toen vertelde mijn man wat er was gebeurd: mijn eileider was geknapt, bij binnenkomst op de o.k. zat er 2 liter bloed in mijn buik. Die nacht is het nog spannend geweest omdat mijn bloeddruk bleef zakken en ik ook bloed bleef verliezen. De volgende ochtend kwamen mijn ouders. (mijn man mocht ze van mij niet bellen, wat je niet ziet bestaat niet). Na 4 dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen mocht ik terug naar nederland. Krijg nu nog elke keer de kriebels als ik een ambulance voorbij zie razen!
1 keer voor mijzelf, was ik in het bos gevallen en kon geen kant meer op, kon niks meer, me hele onder been, van knie tot dikke teen, deed zeer. En toen is de ambu gekomen. gelukkig zonder sirene's naar ziekenhuis. onderbeen bleek zwaar gekneust te zijn. 1 keer voor me tante, die niet goed werd tijdens de crematie van me oom.