Melding zeker maken. Anders anoniem, alles doorgeven. Ik heb het ook gedaan vorig jaar bij onze buren. Was geen drugs maar overduidelijk mishandeling. Het huis ziet er niet uit, vrouw aan de lijn gaf aan dat ze dan onverwachts op bezoek komen zodat ze niks kunnen opruimen en de onderzoekers direct zien hoe het echt is. Ik heb lang getwijfeld om het te doen, maar iedere keer als ik het hoorde huilde mijn hart. Ik had ook steeds van die verhalen in mijn hoofd " iedereen wist het maar niemand deed wat, hadden ze dat maar wel gedaan". Ik heb het volledig in belang gedaan van mijn buur kindjes. Jij en die andere weten het nu, doe het voor dat kleine kindje. Niemand verdient zo'n leventje. En het wil niet zeggen dat ze die kleine weg halen. Misschien krijgen ze wek hele goede begeleiding nav je melding. En wie weet wat voor positiefs daar uit voor komt
Ik snap eigenlijk niet zo goed waarom je nog twijfelt Kan wel prive zijn, nou jammer dan. Ik had per direct informatie ingewonnen en stappen gezet, maar goed, dat ben ik, jij zit waarschijnlijk anders in elkaar als ik Arm kindje......
Thnx voor de tips! Ik denk dat ik dan eerst maar informatie ga inwinnen bij het AMK, ook wat de gevolgen/vervolgstappen zijn als ik (met de bewijzen en de kennis samen) een melding zou maken. Op hand daarvan beslissen hoe ik dit dan ga aanpakken... Ik zal ook op mn werk overleggen wat mijn collega's zouden doen... Moeilijk en frustrerend! Ik snap gewoon niet waarom zij een kindje hebben mogen krijgen. Ze heeft ook wel eens tijdens onze 'vriendschap' benoemd dat ze dacht dat, wanneer er een kleintje zou zijn, ze er wel mee zouden stoppen. Alsof dit ventje hun 'afkick-project' was, wat dus overduidelijk mislukt is! En 1 van de bronnen is de getuige van mijn man. (hij heeft nog wel contact met hen, dus op zich wel betrouwbaar)
Als je bang bent dat het kindje door jouw toedoen wordt weggehaald, kan ik je misschien gerust stellen. Kennelijk doen ze het nog 'zo goed' dat er nog geen jeugdzorg is betrokken. Jeugdzorg/amk is er echt niet op uit om het kindje bij de ouders weg te halen. Je hebt hele mooie trajecten voor ouders om af te kicken, waarbij het kind mee kan! Moeten ouders er wel voor open staan! Melden moet je doen. Het kind heeft iemand nodig die voor hem opkomt. Hij kan het zelf niet.
Alleen de titel gelezen en ik dacht: Ja, bellen. Toen het eerste bericht gelezen en dacht JA, BELLEN! Kind krijgt door hen glasscherven in zijn voet. Dat is direct fysiek gevaar. Als een stuk glas maar groot genoeg is en diep genoeg gaat, kan het een belangrijke ader raken en kan het kindje doodbloeden. En als de ouders dan onder invloed van drugs zijn, kunnen ze het kindje niet naar het ziekenhuis rijden. Ze kunnen misschien ook niet bedenken, dat ze 112 moeten bellen. Of ze weten dat dat eigenlijk zou moeten, maar dat ze zich beseffen dat als er een ambulance komt en die situatie wordt aangetroffen, dat dan direct BJZ wordt ingeschakeld... en dan besluiten om maar niet te bellen. Dit is alleen nog maar één incident. Je weet niet wat voor dingen er nog meer gebeuren en hoe vaak. Misschien zijn er ook nog wel ergere dingen gebeurd, waar niemand van weet, of gaan er nog ergere dingen gebeuren. Ik vind die reclame van nu heel goed: Het houdt niet op, niet vanzelf.
Idd zeker melden! Al vind je het nog zo zielig Het kind kan niet voor zichzelf opkomen en heeft iemand nodig zoals jij(en je kennis) die dit wel voor hem doen! Geen enkel kind verdiend het om op te groeien in zoon puinhoop En glas in de voetjes door hun idiote gedrag?! ONACCEPTABEL!
Zijn er trouwens geen grootouders of familie in het spel die de boel een beetje in de gaten houden? Er moet echt iemand aan de bel gaan trekken. Die drugs die zij gebruiken is echt geen kattenpis. Als zij in een psychose raken, doe ze het kind misschien wel iets aan...
Melden!! En dan aan de experts de beoordeling van de situatie overlaten, daar zijn ze voor! Hoe dan ook drugsgebruik en kleine kinderen gaan niet samen!
Nee, zij heeft geen contact meer met haar ouders vanwege haar man. Haar ouders verwijten hem voor de situatie, maar of ze echt van (de grootte van) het probleem af weten, dat betwijfel ik! Zijn ouders wonen verder weg en hebben hier ook geen idee van.. Op onze bruiloft waren er 's avonds geen kinderen genodigd en zij stonden daar met een mannetje van net 3 tot sluitingstijd. Ik heb me groen en geel geeergerd, maar toen (ook niet) de 'ballen' gehad om ze weg te sturen..
Eens! Echt wel gevaarlijk lijkt me. Maar dat kun jij beter inschatten. Acht je ze hiertoe in staat? Daarentegen denk ik dat het voor het kindje echt wel moet.
Ik acht ze hier niet toe in staat, zij baalt van de situatie dat weet ik wel, maar ze kan er niet uit stappen en hij is ook zo slap als een vaatdoek. Volgens mij willen ze wel maar kunnen ze niet. Ze hebben wel allebei werk hoor, zij werkt zelfs in de gehandicaptenzorg, en voor de buitenwereld is het nog best wel schone schijn...
Sowieso direct melden bij AMK. Waarschuwing, laat je niet te makkelijk door ze afschepen. AMK staat voor mij niet bekend als een organisatie die direct actie onderneemt. Ik heb in mijn werk een aantal keer dit soort situaties bij de hand gehad, en het komt echt niet zomaar voor dat ze per direct het kind uit huis halen! Maar alsjeblieft voor dit ventje laat je horen bij het AMK! het liefst met zoveel mogelijk mensen melden, want wat ik weet is bij meerdere meldingen wordt er sowieso gekeken naar de situatie.
Wat me nog tebinnen schiet: Ik ken dus iemand die met een drugsverslaafde moeder is opgegroeid. Dat was HEL. Maar voor de buitenwereld was het allemaal goed en prachtig. Die kinderen hadden geen glas in hun voetjes of zoiets. Nee gewoon het feit dat er geen echte moeder beschikbaar was. Die was namelijk de hele tijd van de wereld door de drugs, dus zijn ze ontzettend liefdeloos opgegroeid. Van buiten zie je daar niets van maar de psychische schade die dat heeft aangericht is levenslang.
Weet je wat ik niet snap... Schijnbaar is de situatie zeeeer helder voor sommige mensen in hun omgeving... Waarom is dit in hemelsnaam nooit eerder gemeld...