Hoewel ik zelf wel eens twijfels heb bij mensen die in mijn ogen te snel melding doen bij het AMK (in gewone situaties en dan geen gesprek aangaan over of er bijv iets is met de kinderen waarom ze veel huilen/boos zijn: zelf ervaring mee en BJZ stond meteen op de stoep), vind ik dat je in deze goed gehandeld hebt en eigenlijk moet doorzetten. Dit is gewoon niet ok. Wel weet ik dat als er dan iemand langsgaat en hij met een goede verklaring komt en scholen, huisarts etc geen gekke dingen geconstateerd hebben het dus afgehandeld is en dus niet gebeurt. Of het dus echt iets gaat helpen dat weet je niet. Mogelijk voelt hij zich enorm betrapt en beschuldigd en gaat hij (als hij thuis 'erger' is) nog stiekemer te werk. Maar als hij niet wil praten met familie en/of vrienden om te erkennen dat hij niet goed(!) zit en eventuele oplossingen dan houdt het snel op en is dit de enige keuze denk ik.
Nu doorzetten!! Laat die arme kinderen NU niet stikken, nu je het begin al hebt gemaakt! Dit zijn genoeg dingen voor het amk om mee aan de slag te gaan. Dan maar een breuk in familie. Ik vind dat je het al lang genoeg hebt aangezien. En geloof me; achter gesloten deuren zal het nog veel erger zijn...En dat je schoonzus zo voor hem kiest....onbegrijpelijk.
Ik vind het heeeeel goed van je dat je actie onderneemt. Dat doet zeker niet iedereen! Zeker familie niet
Jammer voor hun! Jij hebt het goed gedaan! Ik vind je een held voor die kinderen.. Het werd tijd dat dit gebeurde het duurt al te lang. En jij bent niet de enige die dit ziet he! Voel je gesterkt door de mensen om je heen.
Wat goed van je dat je stappen hebt ondernomen. Vind ik echt dapper van je, ik zou het ook doorzetten nu. Een kind in een afgesloten kofferbak? Mijn mond viel even open. Arme kids. Sterkte hiermee.
Ben het volledig eens met de mensen die zeggen: melden en wel nu! Laat even tot je doordringen: HIJ STOPT EEN KIND IN EEN AFGESLOTEN KOFFERBAK! En hij denkt niet dat het fout is, want hij doet het waar mensen bij zijn. Weet je wat er gebeurt was als hij een simpele aanrijding had gehad? Dan was dat kind er waarschijnlijk niet meer! Als hij zoiets met een volwassenen had gedaan, dan zat hij nu in een cel!
Heb je goed aan gedaan hoor, niet twijfelen. Het klinkt alsof de beste man wel wat hulp kan gebruiken met opvoeden. Afgesloten kofferbak.... dat doe je toch niet? Arm kind.
Kies aub voor de kinderen... Ben zelf vroeger mishandeld en het is zo pijnlijk als mensen achteraf tegen je zeggen: Ow maar wist altijd wel dat er iets gebeurde!! Waarom deed niemand dan iets??
Het verhaal van Joycey en wondertjenr3 is zo treurig... Niemand die iets deed, wat verschrikkelijk voor jullie meiden! Verder heb je niet alleen een getikte zwager maar ook een getikte schoonzus. Dat zij zichzelf dit leven cadeau wil doen ( reken maar dat zij ook geregeld aan de beurt komt bij zoiemand) maakt haar een onveilige en slechte moeder. Iemand moet de verstandigste zijn, en dat ben jij/ jij en je man. Mijn zus is net weer weg ( 4e keer) bij zo'n zelfde mafkees. Woede aanvallen, laag iq, fysiek worden. Ze hebben goddank geen kinderen maar heb haar altijd gezegd meteen BJZ in te schakelen de dag dat ze wel zwanger zou worden.
Bedenk eens hoe deze jongens over een aantal jaren naar jou zullen kijken als ze weten dat jij dit wist er er nooit wat mee heb gedaan. Deze jongens hebben dringend iemand nodig die voor ze opkomt. Waar is de moeder in dit verhaal ? Vindt zij dit normaal gedrag van die man ? Doe je neefjes een plezier zorg dat ze hulp krijgen. Arme kinderen
Jij slaat denk ik de spijker op zijn kop. De vader van mijn man was een echte autist, alle broers hebben er een vleugje van ( hoewel de oudste dus extreem). Zijn zoon heeft het, mijn oudste zoon heeft het, de dochter van een andere broer heeft geen diagnose maar heeft het zeker ook. Het zit dus echt in de familie. Maarja, als je er van overtuigt bent dat er met jou niks mis is en dat je altijd in je recht staat........ Als ik me niet vergis, is hem, na de onderzoeken van de oudste zoon, begeleiding bij de opvoeding/ psychologische hulp aangeboden, maar dit heeft hij geweigerd. Hij vond dat niet nodig. Zijn vrouw heb ik er dus al regelmatig over gesproken. Zij heeft/ had ook zorgen, maar nu puntje bij paaltje komt, ontkent ze dat ze zelf zorgen heeft en zegt dat er bij hun thuis niks mis is
Ga er in godsnaam verder mee om er iets mee te doen voor de kinderen. Ik heb een agressieve moeder gehad, had regelmatig gekneusde ribben, tand door de lip en blauwe plekken, was verschrikkelijk!! Ik heb het toen op het middelbaar onderwijs eens gemeld bij een lerares omdat ik er niet meer tegen kon, er werd niks mee gedaan!! Ja mijn moeder werd gebeld om te zeggen dat ik zoiets tegen haar gezegd had en ze wilde eens kijken of dat wel klopte! Erg dom want toen ik thuis kwam was het helemaal feest!! Mijn broer die jonger dan mij is werd nooit aangeraakt, alleen ik werd helemaal tot pulp geslagen en mijn vader kon er ook iets van, die heeft me een keer zo lang de keel dichtgeknepen dat ik flauw ben gevallen. Toen deed niemand iets, ik was ook zo'n bang vogeltje geworden net als de oudste van die 2 kinderen waar jij het over hebt. De oudste moet het meestal ontgelden, dus ja, ik vind wel dat je 'verplicht' bent er iets mee te doen om die kinderen te helpen. Ook zal er zeker wel geestelijke mishandeling voorkomen en dat maakt een kind echt kapot!! Kan het weten, mijn nichtje is overleden toen ze 13 jaar was aan een hersenbloeding, ik was toen 12 jaar. Mijn moeder heeft een keer of 3 tegen mij gezegd dat ik dood had moeten gaan en mijn nichtje niet, het is zo lang geleden maar kan het me nog precies herinneren en het gevoel wat ik erbij kreeg! Ik vind het dus goed dat je dit doet en ook al zijn je zwager en schoonzus dan kwaad, so what! Zij zijn toch verkeerd bezig!!
En daar ben ik dus bang voor. de hele familie in rep en roer en er gebeurt..........niks. er zijn veel mensen die over hen roddelen, maar als puntje bij paaltje komt, denk ik dat niemand iets concreets heeft en daardoor zijn/ haar mond zal houden. Ik heb er nog eens een nachtje ( niet) over geslapen en denk dat ik toch nog eens ( anoniem) het AMK bel om advies. Dit keer zal ik dat maar niet aan de grote klok hangen. Misschien dat ik het dan toch maar moet laten rusten, al voelt dat heel slecht
Zet alsjeblieft door! Dit is niet zomaar even boos zijn op je kinderen: dit is overmatige frustratie en afreageren op je kinderen en feitelijk: mishandeling. In een afgesloten kofferbak?! Van de trap sleuren?! En dat zijn dan de lichamelijk dingen - geestelijke mishandeling is in mijn ervaring erger dan de lichamelijke mishandeling (en ik heb beiden meegemaakt in mijn jeugd). Het geestelijke blijft veel langer hangen en heb je veel meer nasleep van. Als kind moet je je bovenal veilig voelen thuis, en deze kids kunnen dit niet. Als ik vroeger een blauwe plek had moest ik zeggen dat mijn broer dat had gedaan. Achteraf gezien waren er erg veel mensen die wel vermoedens hadden en mij "zielig" vonden. Maar iets doen? Nee..... Achter gesloten deuren gaat het nog een tikkie harder dan "even" op je donder krijgen. Dan krijg je dingen te horen als "het is niet gek dat jouw (echte) moeder je in de steek heeft gelaten!". Ik was 5. Ik vergeet dat nooit meer. Het is gezegd in een paar seconden, maar je draagt het je leven lang met je mee. Zet door! Vecht voor die kinderen, want ze hebben IEMAND nodig die voor hun vecht - niet tegen ze De rest die niet meewerkt moet wakker geschud worden! Dit is niet normaal, dit is geen leven! Help ze....want zelf kunnen ze het niet.
Zou ik ook bang voor zijn, maar misschien heeft school wel signalen dat er dingen niet ok zijn. Of is er al eens eerder een melding gedaan over ze of iets. En kan dit wel net het zetje zijn..
Hier zie ik wel een opening om het nog verder te hebben over zijn gedrag, want hij geeft dus wel toe. Als je met hem in gesprek gaat, niet te verwijtend overkomen, maar juist aangeven dat het iedere ouder wel eens hoog zit en dat iedereen wel eens iets te extreem reageert, maar ook aangeven dat hij te vaak te ver gaat. Als hij helemaal niet wil luisteren of iets wil veranderen, zou ik wel een melding maken bij het amk.
hier jammer genoeg ook in mijn jeugd regelmatig mishandeld geestelijk en lichamelijk ondanks dat heel de buurt het wis en de mensen waar ik kwam dondersgoed zagen dat er iets niet klopte zat elke keer onder de blauwe plekken. is er nooit iets mee gedaan pas op het moment dat ik zweefde tussen bewusteloosheid omdat mijn moeder mijn keel dicht kneep is er pas ingegrepen door mijn stiefvader. ik had gehoopt dat iemand dat eerder had gedaan,,, het steekt me nog dat er nooit iemand iets heeft gedaan ondanks dat ze het wisten.
Ik denk dat het als kind ook heel veel vertrouwen teruggeeft in volwassen mensen - als er iemand is die je wel beschermd! Als je eigen ouders het niet doen....dat geeft zo'n knauw in het vertrouwen wat je als kind van nature hebt.