Wist je dat.... ..... Baby's van zes maanden al kunnen liegen? Ze kunnen na een half jaar bewust 'nephuiltjes' produceren om hun zin te krijgen. Rond hun tweede levensjaar zijn ze volleerde jokkebrokken. Dit las ik een een jonge vrouwen blad, Vind het wel grappig
Josh is kon dat al vanaf 4,5 maand (floepert!). En dan die grijns die hij trekt wanneer hij zijn zin krigt en ik er dus weer eens ingetrapt was, echt onbetaalbaar . Ik had ook gehoord dat het "pas"vanaf 6 maanden kan, en was er dus nog helemaal niet op berekent. Maar meneer hier had het al gauw door, boefje.
Ik zie het als manipuleren. Hij/zij zet je in beweging. Manipuleren is een eigenschap die volgens geleerden teruggaat naar het begin van onze mensheid. Manipulatie hoeft niet negatief te zijn, maar doordat 'het slachtoffer' het vaak niet direct door heeft is m.i. wel vals. Bij baby's en peuters kan ik het nog wel ontroerend vinden... een vorm van overleven Echter, sommige volwassenen hebben het tot kunst verheven niet mijn slag mensen...maar nu ga ik geheel off-topic. Groetjes, Danielle
Hier doet Joris dat ook al een tijdje! Moet er altijd wel op lachen, maar ik hoor precies wat voor huiltje dat dat is!
Acteren is dat meer... Net als dat mijn kleine meid het erg leuk schijnt te vinden als ik schrik van haar hoestje. *kuch kuch* ik:"och Nena, wat doe je nou?" En dan extra paar kuchjes erachteraan gooien en hard gaan lachen.
Volgens de mevrouw van de kraamzorg, die we een aantal weken geleden op bezoek hadden, waren kinderen tot hun eerste jaar zich nergens van bewust. Nu hebben wij nog geen kinderen maar ik was het daar echt niet mee eens..... En dat blijkt nu wel weer!
Onze HA zegt ook dat kinderen niet kunnen acteren of op deze manier aandacht kunnen vragen. Nou ik weet het wel zeker dat ze het weten. Yildiz deed ook steeds dat kuchje en vooral als we er op reageerden dan deed ze het extra. Op een gegeven moment reageerden we niet meer en toen hield het ook weer op.
Haha wat grappig om hier van dat kuchje te lezen! Mijn zoontje doet dat ook, als ie kucht, ga ik altijd heel overdreven (maar zachtjes) op zijn ruggetje kloppen en doe ik net of ik in paniek ben, dan kucht ie nog een paar keer terwijl dat helemaal niet nodig is, erg grappig! En dat nephuiltje komt me ook erg bekend voor, als ie begint te dreinen, kijk ik hem heel verschrikt aan en zeg ik 'wat'? en dan moet hij altijd lachen.
Yildiz doet het nu steeds als haar vader weg gaat naar zijn werk. Dan staat ze aan de deur en dan doet ze dat kuchje en dan rent hij snel naar der toe en zegt aaaah stil maar haha! prachtig hoe ze dat iedere dag weer doet.
grappig van die kuchjes, hier ook zo'n dramaking, hij kan sinds kort ook heel theatraal lachen, heel geforceerd haha, maar ik zie het ook als manipuleren. hij is nu 8 maand en zoekt ook al duidelijk grenzen, zo staat er bij ons in de keuken een prullenbak die heel interessant is, hij gaat er heen, kijkt eerst ons aan en raakt m dan aan, kijkt weer en wacht op die 'nee?'