lieve meiden, wij zijn nu sinds eind december bezig om een kindje te maken. We vinden het allemaal nog steeds heel spannnend en leuk. Maar ik word nu wel heel ongeduldig en soms heel erg verdrietig dat het nog niet lukt. Het is niet dat we heel veel "klussen", dit i.v.m alle 2 wisseldiensten, maar het is toch wel vaak genoeg. Ik kan soms ook niet echt mijn gevoelens over alles kwijt bij mijn vriend en hoop dat ik dat hier wat meer kan doen. Op dit moment zie het gewoon ook even niet meer zitten omdat ik er soms te vaak mee bezig ben. Ik weet dat ik er misschien minder mee bezig moet zijn, maar ja doe dat maar eens als je het heel graag wil. Ik weet nu wel een beetje hoe mijn cyclus eruit ziet, dus dat is dan wel weer positief . hopelijk is er iemand die mij een beetje moed in kan praten, want tenslotte gaat hier iedereen voor hetzelfde xx Eline
Hoi Eline, wat vervelend voor jullie dat het nog niet gelukt is, het is moeilijk he, om er niet mee bezig te zijn. ik snap je heel goed, t gevoel naar je vriend toe. ik heb dat met mijn man ook. die denkt heel anders. voor mijn gevoel ben ik er meer aan toe ofzo. ik hoop dat het jullie snel gegund is.. hou vol! groetjes muntj
Hoi Eline, Ontzettend herkenbaar!! Ik ben 20 maanden bezig geweest.. Eindelijk zwanger! Maar ik begrijp dat jij daar even niets mee kunt. De eerste paar maanden zijn spannend en leuk en je gaat graag testen. Maar dan duurt het langer en langer..Misschien worden om je heen her en der al vrienden, kennissen, collega's etc. zwanger. Super voor ze, maar jij wilt ook!! Je bent zo nieuwsgierig en vol verlangen. Je krijgt langzamerhand steeds meer weerstand tegen die testen. Op een gegeven moment laat je die maar links liggen, want die teleurstelling steeds is ook niet helpend. Mensen geven je goedbedoelde adviezen, waar je soms misschien juist geïrriteerd van raakt. Flauwe grapjes als: zal ik het een keer bij je proberen, ik heb je zo zwanger! Van mij geen goedbedoelde adviezen in het kader van: laat het los. Dat kan in dit stadium niet. Als het goed is, ga je dat vanzelf doen. Iedereen doet dat op haar eigen manier en op haar eigen moment. Of: je bent maar zo ineens zwanger!! Het enige dat je kunt doen, is zorgen dat je altijd iets hebt dat afleiding geeft of waar je naar uit kunt kijken. Dit heb ik in ieder geval gedaan. Ik moet zeggen dat ik op een gegeven moment heb besloten: weet je wat, ik ga er gewoon van uit dat het niet lukt, dat kan het alleen maar meevallen. Maar dat is mijn mindset hoor! Het helpt mij om los te laten. Maar goed, hou je schouders eronder, en blijf ons opzoeken, lotgenotencontact kan heel helpend zijn. Je partner snapt het niet. Dat kan hij ook niet, want hij voelt niet wat jij voelt. Ook als je straks zwanger bent (want dat gaat gebeuren!) zul je daarin vriendinnen enzo op moeten zoeken, want voor de man is het pas echt als hij de kleine ziet, in de buik of soms pas eruit. Neem het hem niet kwalijk, mannen komen van mars en vrouwen van Venus! Succes en hou ons op de hoogte? Groetjes Patricia
Ik snap je helemaal! Vanaf dat wij begonnen bleek ik minder geduld te hebben dan ik dacht.... Ik werk ook onregelmatig en na een half jaar ben ik, ook omdat ik zo onregelmatig ben ovulatietests gaan gebruiken. En met succes. Ben nu weer bezig. Dus misschien ook een idee voor jou? Sterkte en succes!
Ik ben na 5 maanden ovulatietesten gaan gebruiken en gaan tempen. Bleek dus dat mijn ei erg laat kwam in verhouding tot de lengte van mijn cyclus. Wij hebben dus 5 maanden náást mn ei geklust. Het geeft geen garanties op sneller zwanger worden. Maar wel iets meer kans. Succes!
he meid. ohh heel herkenbaar ik zit in maand 28 en soms word ik ook verdrietig, maar bij mij helpt afleiding maar ook als ik hier op het forum kom en dan de posetieve testen zien en dan denk ik weer ja ik heb binnekort ook zon mooie test in me handen met 2 streepjes, ga naar vriendinnen en doe leuke dingen dat je er even niet aan denkt. maar is soms heel moeilijk en dat snap ik ik kon er ook niet mee ophouden er aan te denken sinds vorige maand had ik een lekkere maand dacht er niet aan en nu ook niet zo heel veel merk dat ik er meschien wel vrede mee heb maar daar zijn wel 25 maanden voor nodig bij mij dan.( moet wel zeggen merk nu wel iets vreemds aan me lichaam 1e gedachte was wel meteen zwangerschap maja) meid veel succes en hoop dat je gauw een mooie test hebt!!,
Wow wat heb je dit goed verwoord! Gefeliciteerd met je zwangerschap. @ Eline, heel begrijpelijk. Ik hoop dat het snel raak is.
Hey meis, Eigenlijk mag ik nog niet eens m'n mond open trekken maar ach, ik denk nu ook al van he doen we iets verkeerds of is het nu toch dat ik mijn lichaam tijd moet gunnen om aan het idee te wennen nu daadwerkelijk die spiraal eruit is.. En over groot oma heeft haar geduld ook flink op de proef moeten stellen en zelf pas na onderzocht geweest te zijn bij de gynecoloog, heeft nog 5 dochters op de wereld mogen zetten. Maar 2 jaar is ook lang voor onwetenheid en continue die teleurstelling, elke maand is bijna voorspelbaar.. Misschien de voorgedachte dat je eigenlijk al weet dat je teleurgesteld wordt maar mocht het toch misschien hopelijk gelukt zijn toch een testje doen is gewoon shit. Hopelijk is het je snel gegund knuf x
Hier nog een,af en toe verdrietige, ongeduldige met een vriend die het soms niet allemaal zo goed begrijpt... Maar wat dphoek zo goed heeft verwoord, hij komt van Mars... Wij zijn inmiddels voor onderzoeken bij de gyn, donderdag krijgen we de uitslagen. Loslaten vind ik altijd zo'n rotadvies, iedere keer wanneer je iets geks voelt in je lichaam denk je toch meteen zou het dan eindelijk? Zou eerder raar zijn dat je het niet merkt en er niets van denkt, vind ik. Zoals ik laatst hier ergens las: zwanger worden zit tussen je benen, niet tussen je oren. Succes in ieder geval en lekker hier blijven praten en meelezen met de rest!