nou even ff serieus!!!! maddox is mischien nog niet zo oud maar als hij later stoute dingen doet en ik heb heb ervoor heb gewaarschuwd krijgt hij van mij toch echt wel straf hoor. mischien ben ik dan een hele strenge moeder maar spullen waar hij niet aan mag zitten zal ik hem heel vroeg leren ervan af te blijven. ik zal heus niet na 1 keer gelijk straf geven dat ook weer niet maar als hij echt vervelend gaat doen en maar niet luisterd dan maakt het mij niet uit of dat hij nou 1 of 5 jaar is maar straf zal je krijgen. en het cb hoeft mij dan echt niet te vertellen dat straf geven onder een bepaalde leeftijd geen zin heeft, die zeggen nog wel meer dingen waarvan ik denk van..uuhmmm njaa....
Even over dat straffen... Ze zijn op deze leeftijd echt niet gek hoor; t komt heel soms voor dat ik Iris even op t matje zet voor straf (nu denk ik 4x gedaan in totaal), t maakt superveel indruk en ze snapt t echt wel...ze kan ook precies vertellen daarna waarom ze straf had (praat erg goed voor haar leeftijd)
pff tlijkt wel alsof ik dat zelf geschreven heb! jamie is dan nog maar 13 maanden maar zit ook altijd in de kasten!! alles eruit halen en dan klapt hij de deur dicht en roept hij heel trots : DI!! (dicht!) ook zit hij in de schuiven van onze tv kast... hij gaat er echt letterlijk in zitten... gooit alles eruit zzzz word er echt ni goed van. ik moet echt mijn best doen om kalm te blijven. af en toe heb ik zin om hem eens goed op zijn vingers te tikken... natuurlijk moet ik mij inhouden. als het me even te veel word dan zet ik hem op zijn kamer in zijn bed... meestal gaat hij daar dan met zijn knuffelberen spelen en kan ik effe afkoelen (en opruimen ) ps. hij weet maar al te goed dat het niet mag want hij knikt al neej als hij nog maar onderweg is naar de kast!
Ik straf Isabella nu pas echt. Ik denk dat een kindje jonger dan twee jaar echt nog geen besef heeft dat ze iets bewust fout doen. Je kunt corrigeren en vertellen dat het niet mag/kan maar verder vind ik dat straffen echt nog niet effect heeft. Eerder negatief.
iedereen doet het natuurlijk op haar eigen manier en er zullen veel verschillende meningen voorbij komen ik vind dat als je straf verdient je het ook zult krijgen. ik neem je dan niet mee naar buiten om te wandelen zodat je van de spullen afblijft waar je niet aan mag zitten, ik laat je ook niet ff op een knopje van de pc tikken terwijl je er niet aan mag zitten. nee is nee en afblijven blijft ook afblijven en veranderd niet in ok voor deze ene keer dan.
Zoooo vandaag was weer zo'n dondersteendag! Fatsoenlijk avondeten doet ze al de hele week niet en vanavond zat ik me toch wel ff flink te ergeren. Dan maar geen prakkie. Ook huilen om de kleinste dingen, doordrammen. Er is iets met haar aan de hand, maar ik weet niet wat. Het zal vast ook wel het begin van de peuterpubertijd zijn. Een fase gelukkig. Maak me er niet al te druk om en ik merk dat straffen hier echt geen donder helpt. Dan maar stug volhouden dat ze niet aan de computer mag zitten, niet de plantjes bij opa mag slopen, etc. Als ik haar echt zat ben geef ik een knauw en dan komt ie wel aan hoor. Dan weet ze echt wel ah-oh mama kwaad, wegwezen!
Ja of gewoon haar temperamentvolle karaktertje, who knows, who cares, ze is gefrustreerd om het 1 of ander en ik heb met haar te doen. Feiten zijn dat ze: Veel huilt Veel dingen blijft uitproberen ookal zeg ik nee Met tandjes poetsen wordt ze boos na 5 tellen Gooit speelgoed weg als het niet lukt Gilt en met haar armen zwaait als het helemaal te gek wordt Na 3 hapjes hoor mond stijf dicht houdt en toetah roept (toetje) Het kind loopt sinds een week of 2 los, er gebeurt veel in haar wereldje. Veel veranderingen. Dat triggert denk ik ook peuterpuberteit gedrag.
Hier is het ook veel huilen en veel vallen (ze kan wel goed lopen maar doet allemaal rare kunstjes en valt dan natuurlijk). En dan blijft ze een beetje in dat gehuil hangen. Ook heel erg slaan en bijten, weet niet zo goed wat ik daarmee moet.
Dat is naar ja, ik zou dat ook niet zo goed weten wat je ermee aan moet. Nou beter gezegd: ik zou niet weten hoe ik zou reageren als het bij mijn eigen dochter zou gebeuren. Ik denk dat temperament toch ook wel een grote rol speelt. En Yelena heeft wel aardig wat drift in zich. Ik denk dat het een soort combi is van veel verandering, aankomende peuterpuberteit, vermoeidheid in sommige gevallen. Nu net was ze ook ineens wakker en zat ze te huilen. Dat doet ze echt zelden.
melloncollie: hihi, hier nog zo'n draakje en ik denk dat een groot deel ook in haar karakter zit maar de laatste tijd pffff weet soms niet meer wat ik moet doen, normaal at ze heel goed maar nu vliegen de flessen, stukjes brood en fruit om mijn oren,hihihi! en zo klein als ze is, kan ze al stampvoeten!!haha! TO: ik weet niet de juiste oplossing maar ook ik zet mijn dochter als ze heel dwars is, even in de box, meestal wordt ze wel wat rustiger. sterkte met alle temperamentvolle kindjes!!!
ik wil jou over een jaar nog wel eens horen, het is namelijk heel makkelijk kletsen als je kind nog niet veel anders doet dan brabbelend op een speelkleed liggen en omrollen. Als de strijd met je 16 maanden oude uk die vliegensvlug is van 07.00 tot 19.00(want overdag slapen is er niet bij) duurt en jij dus de hele dag politie agentje bent en het idee hebt dat je niets anders doet dan in het negatieve zitten (nee,nee,nee) dan wil je dat maar wat graag op een positievere manier doen. En uiteraard blijf je consequent en nee is nee maar het is dan wel eens goed om je kind of vooral jezelf uit de situatie te halen zodat je niet dagenlang in een negatief spiraal zit met je dreumes.
Ik geef ook niet constant straf hoor, dat is gewoon bijna onmogelijk. Wanneer je dr weg hebt gehaald bij de oven, la met papieren, plantenbak en ze vervolgens de wasknijpers door de hele kamer gaat smijten heb ik zoiets van: 'Nou meis, doe je best maar even, leef je maar even uit, ben je ook weer even bezig en ruim dat later wel weer op'
ja ben het er ook mee eens, een kindje van 1,5 doet wel even wat meer dan een kleine dreumes die alleen nog maar kan liggen en rollen... dan kan je de hele dag wel gaan straffen dat lijkt me ook niet echt gezellig... en straf geven en niet mee gaan wandelen omdat ze iets stouts hebben gedaan? nee dat vindt ik echt zielig alsof een kind na een half uur nog weet wat ze heeft fout gedaan... zoiets zou ik dus nooit doen hoor.. als je ze op het moment zelf even corrigeert en daarna weer wat leuks gaat doen dan leren ze hun grenzen vanzelf wel... mijn dochter is soms ook wel eens stout maar ik ga haar niet op die manier straffen ... gewoon even in de box zetten en daarna weer wat leuks doen werkt veel beter...
Wat mij af en toe opvalt in dit soort verhalen, is dat het lijkt alsof men denkt dat kindjes dit soort gedrag vertonen om jou te pesten. En dat is natuurlijk niet waar...... Ze zijn wel aan het uitproberen, maar ook daarvan is het jammer dat er zo'n negatieve klank aan verbonden wordt bij zo'n kleine krummel. Uitproberen betekent dat ze grenzen aan het verkennen zijn, niet om jou dwars te zitten, maar om erachter te komen wat mag en wat niet mag. En dus moet je grenzen stellen...... Ik denk dat heel veel afhangt van de manier waarop je die grenzen stelt. Van de reacties hierboven ben ik het het meest eens met melloncollie. Ik denk ook dat straffen op deze leeftijd niet veel zin heeft, omdat ze nog niet goed beseffen wat het verband is tussen het één en het ander. Sommige dingen moet je gewoon weg zetten en bij andere blijven aangeven dat ze er niet aan mogen zitten, dat is ook onze manier. En proberen om rustig te blijven en je niet te laten opfokken, want dan ga je strijd voeren en dan is het logisch dat je kind er tegenin gaat. De volwassene moet dan toch echt de wijste zijn en er geen gevecht van maken. Wat hier het beste helpt als ze "ondeugend" is, is even met haar gaan zitten spelen. Het is een vorm van aandacht vragen (en ook daaraan wordt te vaak een negatieve lading gegeven) en dan kun je mijns inziens beter positieve dan negatieve aandacht geven, daar bereik je op de lange duur veel meer mee.........
En een kind niet mee naar buiten nemen omdat het ergens aan gezeten heeft, waar het niet aan mocht zitten, lijkt mij juist helemaal de verkeerde manier. Zo'n kind moet je juist WEL mee naar buiten nemen! Echt, ik kan me voorstellen dat dat juist heel goed helpt, even lekker eruit, even uitwaaien en misschien ook wel uitrazen . Je moet niet vergeten dat je ook jezelf straft als je "voor straf" binnen blijft zitten met je kind! Kan me niet voorstellen dat je daar vrolijk van wordt!
Vind dat ook heel zielig, niet met het kindje gaan wandelen omdat het ergens aan heeft gezeten wat niet mocht. Zo´n kind heeft dat vaak helemaal niet door en begrijpt het hele verband niet tussen het ´niet naar buiten gaan´ en iets ´fouts´ gedaan hebben.
Ik heb hiervoor de box nog altijd beneden staan. Als ik het even helemaal gehad heb met het 'stoute' gedrag en het niet meer kan opbrengen dan gaat meneertje in de box. Hij is dan 1 minuut boos en gaat daarna gewoon rustig spelen met de dingen in zijn box. De box is dus geen straf maar een rustplek (voor hem en voor mij). Daarnaast probeer ik hem af te leiden met zijn eigen speelgoed en hem te laten helpen met de dingen die ik aan het doen ben (bijvoorbeeld koken: een garde en een kom voor hem). Als hij lief aan het spelen is dan prijs ik hem.
Hi Emmie, Ik zit in hetzelfde schuitje, Justin is nu anderhalf en over 4 weken verwachten we een broertje. Hij wil niet meer eten, hij slaapt slecht en doet echt alles wat niet mag. trekt alles uit de kastjes, als ik zeg dat het niet mag krijgt ie een driftbui, gaat met spullen gooien, janken alsof ik hem ik-weet-niet-wat heb gedaan, slaan... pfffff Het is de hele dag alleen maar "bumba" (hij wil de hele dag tv kijken) en snoepen. Dat mag ie natuurlijk niet van mij, maar als hij dan iets ziet wat hij wil word hij zo boos als het niet mag. als ik naar de wc ga jankt ie alles bij elkaar en gaat tegen de deur staan schoppen of trekt de deur open en komt bij mij in de wc zitten (gezellig) Op de kasten en lades in de woonkamer en die waar de keukenchemicalien staan heb ik al van die veiligheidssloten gemaakt, maar kan moeilijk op ELKE deur zon slot maken. Hij heeft echt BERGEN speelgoed dus zich vervelen is onmogelijk. Ik probeer negatief gedrag, zolang het geen kwaad kan (dus niks kapotmaken of gevaarlijk) maar te negeren, of rustig te zeggen dat iets niet mag en het dan opbergen. driftbuien probeer ik te negeren, wat veel makkelijker klinkt als het is, of ik zet hem op de gang. Maar mijn lichamelijke toestand is niet je-van-het dus het valt me erg zwaar af en toe... AAHHH!!! Die peuterpubertijd!! Ja het is hier al de hele dag Neeheej.... Neej.... Alle opvoedadviezen klinken zooo makkelijk maar ondertussen..