Ik ben niet anders gaan denken of heb mijn mening bijgesteld bij veel dingen, gewoon omdat ik altijd duidelijk heb geweten wat ik wilde en vond. Wat mij juist erg in mijn mening heeft gesterkt is het tegen abortus en afbreken van zwangerschappen zijn, ondanks alle verhalen die ik hier dus lees.
Er zijn veel topic over moeders die het niet altijd makkelijk hebben( Waar onder ik zelf) Ben meer gaan na denken en begin me zelfs minder te schamen dat mijn leven niet altijd perfect is ( hoeft het ook niet te zijn) maar zie hier vaak verhalen voor bij komen van zie je wel je bent niet de enige die zo of zo denkt. Over het moederschap relaties problemen. Zelf vind ik het lezen over adviezen over kinderen goed helpen. Neem overal wel eens een tip van mee. Wat ik in mijn dagelijks leven uitvoer. En ben ja indd dus anders gaan denken. Ben gelukkig niet de enigste die het moederschap wel eens als zwaar ervaart en de problemen die er bij komen kijken. En hoop dus nog lang mee te kunnen lezen en mee te praten. En hoop als ik eens iemand advies heb gegeven dat dat ook geholpen heeft net zo als andere mij wel eens helpen. zonder dat ze het weten.
bij mij zijn er meer dingen waar ik echt over na ben gaan denken dat inderdaad zwanger worden zijn en blijven niet zo vanzelfsprekend is als bij mij en dus ook niet makkelijk hoeft te gaan ik was ervan overtuigd dat vrouwen die een kind wilde er "gewoon" een kregen nu weet ik wel anders inderdaad ook rekening houden met andere en hun gevoel waar ik vroeger gewoon zwanger was en de wereld maar blij moest zijn voor mij, denk ik nu wel 2 keer na dus kan wel zeggen meer inlevingsvermogen na de eerste bevalling ( echt een super uit het boek bevalling ) om het hardst roepen dat vrouwen zich aanstelde dat de bevalling helemaal niet zo een ramp was ( was echt vreselijk schaam me nog voor die opmerking) dus ja ik heb een hoop geleerd en eigenlijk heeft alles te maken met respect en inleven in een ander
ik heb ook een hoop geleerd hier over vooroordelen aan de kant zetten en meer met een open blik naar anderen kijken ipv meteen te oordelen en mensen in hokjes te stoppen. Op ZP ontmoeten mensen uit alle lagen van de bevolking met allerlei achtergronden elkaar, die maar 1 ding gemeen hebben en dat is de zorg of wens voor een kind. Ik kan dus zeggen dat ZP eigenlijk mijn mening nuanceert over zaken en me een bredere kijk geeft ipv mijn eigen oogkleppen En het enthousiastme over bv, dat heb ik wel echt hier opgepikt. Iemand schreef dat ze geen mensen in haar omgeving kende die lang bv gaven.. nou irl ken ik ze ook niet, maar ik heb de dames op zp die me een steuntje in de rug kunnen geven als dat nodig is.
Ik heb niet zo zeer van 1 bepaald topic iets geleerd maar wel van zwangerschapspagina in het algemeen. Heel vaak heb ik al een mening over iets, maar dan lees ik andere meningen en dan kom ik erachter dat je dingen dus ook op een andere manier kan bekijken waar ik op dat moment nog niet over na had gedacht. Dat vind ik het fijne aan zp, al die uiteenlopende meningen waardoor je leert dingen ook op een andere manier te bekijken. En voor de rest heb ik veel antwoorden op mijn vragen gekregen wat betreft dingen omtrent mijn zoontje en de opvoeding. Het is als jonge moeder fijn om ervaringen en meningen te lezen van moeders die al veel meer ervaring hebben! Kortom ik ben heel blij dat zp bestaat
ik denk dat als je iets "hard op" zegt dat je zoiezo er meer over nadenkt, soms sterkt het je en soms geeft het je aan andere visie dat je denk HEY zo kan het ook. Ik heb meer geleerd om andere lekker hun ding te laten doen dat ik gewoon mijn eigen ding moet doen, ik ben een toch wat andere moeder dan andere dus vind niet zo vaak aansluiting en soms tref ik hier dan wel iemand die een beetje gelijk denkt en dat is fijn! Ja over zwanger worden heb ik nooit heel makkelijk gedacht, bij ons ging het toevallig wel heel erg makkelijk, dus heb wel respect voor mensen waarbij het niet 1,2,3 lukt en je waardeert dan je eigen situatie meer. Ik denk ook dat als je hier soms dingen leest dat je een stilstaat hoe fijn je het eigenlijk zelf hebt en dat is best belangrijk om weer te waarderen wat je zelf voor rijkdommen hebt als je leest over miskramen, vlindertjes, zieke kindjes e.d. dan zet dat toch je even met beide benen op de grond en kijk je naar je kindjes en dan zijn sommige dingen ineens minder erg als ze voorheen leken...
Hier ook. Ik kan mijn mening ook bijstellen aan de hand van opmerkingen van andere forumleden. Maar als ik bij mijn mening blijf, heb ik er tenminste over nagedacht, en kan ik het goed onderbouwen. Ik heb hier ook geleerd om sommige dingen van een andere kant te bekijken. En de oogkleppen heb ik inmiddels afgezet.....
ik ben ook niet echt qua mening veranderd door topics. wel vind ik het altijd heel erg interesant hoe anderen dingen beleven en waarom ze dat zo doen en waarom ik dat op een (eventueel) andere manier doe en waar hem dat dan precies in zit. of juist om bevestiging of herkenning te vinden voor een bepaald beeld of gevoel of waarom je iets wel of niet doet ( bijv met de opvoeding) soms ben ik ook stomverbaasd over hoe mensen denken en dat kan me dan echt dagenlang bezig houden. veel dingen wist ik al over moeilijk zwanger worden en de mmm enzo, maar toch raakt het je steeds weer hoeveel moeite die mensen moeten doen en ik kan dan oprecht blij zijn als die mensen eindelijk een kindje mogen krijgen. ik praat meestal niet mee maar ik lees ze vaak wel. maar het zijn toch de meer andere soortige topics die mijn interesse hebben. hoe andere dingen op het gebied van opvoeden, eten, en de samenleving beleven en invullen. wat iemand beweegt om juist wel óf juist geen abortus te willen,daarin is mijn mening ook niet echt veranderd, maar ik heb nu voor sommige situaties iets meer begrip. MAAR, wat ik vooral heb geleerd is dat heel veel dingen niet aan jou ( de moeder) liggen maar aan de fases waarin ze zitten. ik zal dat even toelichten. toen mijn oudste 2 klein waren en allerlei ongewenst gedrag gingen vertonen. als luid krijsend op de grond gaan liggen, niet willen eten,niet willen tanden poetsen, weglopen als je moet aankleden of gewoon de hele dag NEEEEEE roepen. toen was ik alleen, en dan ook echt alleen. ik was alleenstaand en moest alles alleen oplossen 24 op 24. mijn ouders waren van het soort dat vond dat je al het ongewenst gedrag er gewoon uit moest slaan en die mening deel ik absoluut niet! zodoende was alles volgens hun mijn schuld en op laatst ging ik dat beloven ook. ik was er tenslotte veels te flauw mee. van slaan kreeg je echt niks. ik wist inmiddels wel beter en wilde mijn kinderen nooit of te nimmer slaan of anders kleineren. een computer bestond nog helemaal niet. (raar hé) toen dus jaren later de pc in opmars kwam en ik hier dingen ging lezen bleek dat vrijwel elk kind dezelfde kuren in dezelfde leeftijdsfase had en toen was het ineens niet meer mijn schuld en had ik ineens niet meer gefaald.daarom vind ik het heel fijn dat ik hier veel erkenning en herkenning vind en kan discusieren over opevoedingszaken en hoe andere mensen dat aanpakken en om wat voor redenen. ik hoop dat ik het een beetje goed verwoord heb zo.
Het topic dat mijn leven het meest beinvloed heeft is toch wel het topic bij gezondheid over Hyperemesis Gravidarum. Ik heb dit zelf ook gehad, maar tot het geopend werd had ik nog nooit van anderen gehoord die het gehad hebben. Door dit topic heb ik uiteindelijk het Steunpunt voor vrouwen met hypermesis gravidarum opgericht. Ik vind het verder ook altijd heel fijn om alle verschillende opvoedmethodes te lezen. Zo wordt je toch meer bewust van hoe het ook kan en wat je zelf prettig vindt.