Ik moet dit even van me afschrijven denk ik. Al sinds week 9 van de zwangerschap heb ik af en toe bloedverlies. Het kon liggen aan het feit dat ik soms zwaar til op het werk, of doordat de placenta nog dicht bij de uitgang lag. Ook dit weekend na zwaar tillen op het werk had ik wat bloedverlies. Toch de gyn gebeld om te overleggen en het advies was niet meer tillen. Ik mocht langs komen voor een echo, of he nog even aankijken. Het bloedverlies was niet heel veel, zoals 3e dag van je menstruatie en omdat ik dit al vaker gehad had, besloot ik om het gewoon even aan te kijken en niet meer te tillen.Echter op dinsdag toch meer bloedverlies, ondanks dat ik niets getild had, dus een echo, mooi kloppend hartje en een druk ventje in mijn buik, wat een opluchting! Tot de echoscopiste bij de beentjes kwam en aangaf dat deze wel erg kort waren, nog een ecopiste en de gyn er bij, de beentjes waren krom, de armpjes te kort en ook de borstholte was uitermate klein.Het is dan als of je hart even stil staat, diagnose: thanatofore dysplasie. Dit houdt in dat de lange pijpbeenderen niet goed groeien en ook de borstkast groeit onvoldoende mee. Hierdoor zullen de longen nooit kunnen ontplooien en dit is dus niet met het leven verenigbaar. Hoe kan dit in godsnaam gemist zijn dacht ik. 1.5 geleden een pretecho bij Femme Amsterdam en daar zeiden ze: er an niks groots meer uit de 20 weken echo komen. Dus dit had ik nooit meer verwacht. Gister heb ik een GUO gehad en dit bevestigt de diagnose. Echter kunnen ze dit alleen na dan onderzoek (of vp) voor 100% zekerheid zeggen. De baby loopt zo extreem ver achter qua armen, benen en borstkas, dat het nu al te zien is. Vaak kan deze diagnose pas na 20 weken gesteld worden. Als ik de echofotos van Femme bekijk zie ik daar ook al kromme botjes in het bovenbeen, hoe kon ze dit in godsnaam missen? Omdat dit niet met het leven verenigbaar is hebben we de keuze gemaakt om de zwangerschap te beëindigen. Maandag zal ik ingeleid worden en dus bevallen. Nog steeds kan ik het niet geloven! Zo gewenst en zo naar uitgekeken. Na de bevalling zal er onderzocht worden of dit erfelijk is, maar meestal is het een spontane mutatie van het DNA.
Jeetje Jajo, wat schrik ik van je verhaal. Heel veel sterkte voor de komende tijd. Neem jullie tijd om dit grote aanstaande verlies een plekje te gaan geven. Jullie kleine mannetje zal jullie papa en mama maken en zal voor altijd een grote plek hebben in jullie hart. Heel veel sterkte, veel liefs, Theemuts