Ook ik heb het gehad... durfde niet meer auto te rijden, niet meer naar de winkel, durfde niet meer alleen te zin, heb doodangsten uitgestaan, Ben onder behandeling geweest bij een psygoloog en die heeft me geleerd ermee om te gaan! d.m.v ademhalingtechnieken enzo... Sindsdien gaat het echt stukken beter... Voel ze nog steeds aankomen... Maar kan er mee omgaan en ze onderdrukken..
nou..ik dwing mezelf om wel auto te.blijven rijden...binnen de bebouwde kom gaat dat ook gewoon goed maar snelweg nog liever even niet
Vind autorijden ook al tijd een beleving hoge viaducten durf ik niet. Bang dat ik ineens mn stuur omdraai,bah..baal ik wel van,maar ja,verder doe ik alles wel,de ene keer makkelijker dan de andere keer. Alleen die sromme gedachten elke keer..daar wordt ik moe van
Erg herkenbaar allemaal. Blij dat ik niks vermijd, maar als ik naar een feestje toe ga dan ben ik zooooo nerveus
Hi meiden, dit topic had ik al doorgelezen, maar ik kwam een artikel tegen, met filpjes dat misschien interressant is voor jullie. Zelf ben ik ook erg gevoeling voor voedsel. Altijd last van mijn darmen, maar ook dat ik raar reageer op bijv. caffeine. Ik heb nooit gedacht aan iets van een angstoornis. Maar van koffie ga ik wel erg raar doen. Het lijkt wel of ik mn gedachten niet meer kan controleren. Alles vliegt door elkaar in mn hoofd, in flarden. Ik loop maar heen en weer door het huis, verplaats alles, pak het op leg het neer ben het kwijt.. En ik daar raak ik van in paniek. Niemand kan me dan helpen en ik weet nooit wat ik moet doen om eruit te komen. ALs we dan weg moeten is het helemaal een probleem. De keuze van wat trek ik aan lijkt al onmogelijk en op tijd klaar zijn lukt echt niet.. Plus het idee dat ik bij andere mensen in de buurt moet zijn laat mn hart bonken als een gek.. Maar gelukkig gaat het naar verloop van tijd over... Ik weet alleen niet wat ik kan doen om het over te laten gaan.. (haha, geen koffie drinken, doe ik ook niet hoor.. Maar soms heb ik het ook terwijl ik het niet kan verklaren) Herkennen jullie dit? Mensen kijken me altijd zo raar aan als ik zeg dat ik niet tegen koffie kan.. Hier het artikel met filmpjes: Gevaren in ons voedsel: MSG (Smaakversterkers, E621) | Voeding | Earth Matters
@2xtantein1week jaaaa!dat heb ik dus ook! Wist niet goed hoe ik t moest omschrijven,maar dat is t. Ik heb precies daarvoor dus Gaba voorgeschreven gekregen! En een heel artikel over hoe angst niet tussen je oren zit maar in je darmen. Interessant. Ga je filmpje zo even bekijken!
Weet ik ook niet, maar het kan niet schadelijk zijn want het zijn gewoon extra vitamines en een teveel ergens van plas je weer uit. Maar of het goed is voor je cylcus weet ik niet...
Dat artikel, heb je dat op papier of online? Ik ben daar wel in geinteresseerd! Als je het hebt, wil je het me dan sturen in een pb'tje? Helpt Gaba? Heb je er baat bij?
O, zie in een eerdere post dat je net bent begonnen. Bevalt het tot nu toe? Ik kon trouwens ook niet tegen antidepressieva.. Drama, het werd alleen maar erger! En heb ADD, maar van medicijnen daartegen draaide ik helemaal door... Wat zie jij als doemdenken? Wat voor soort gedachtes heb je? ik merk ook dat ik mezelf steeds negatiever zie.. Ben echt heul goed in mezelf afkraken en het wordt een beetje eng zelfs.. Ik doe geen rare dingen, maar vind mezelf vaak echt niets meer waard.. Ik ga komende tijd in therapie, was vooral bedoeld om mijn slapeloosheid aan te pakken.. Maar ik hoop dat ze me helemaal wat kunnen helpen. Kvinet zo jammer dat ik er zelf geen grip op lijk te hebben!
2xtantein1week heb het geprint gekregen, zal wel vragen of ze het ook digitaal wil sturen. Ik word er soms ook een beetje moedeloos van. Voel me soms echt heel eenzaam en dan wil ik positief denken, maar het lijkt alsof er een blok in mijn hersenen zit dat zegt: Je hoofd zit te vol, ik kan even niet meer denken. Denk dat dat een natuurlijk beschermmechanisme is, maar ja, vermoeiend is het wel. Echte paniek heb ik niet meer, daar ben ik niet meer zo bang voor, angst valt ook wel mee, behalve dan dat ik niet meer vrolijk kan zijn of dat ik het leven niet meer zie zitten, maar je weet hoe het werkt, hoe meer je erin gelooft, hoe groter het een waarheid voor jou wordt. Ik ga eens proberen om wat vaker dingen op te schrijven, van me af te schrijven in plaats van dat ik er mee in mijn hoofd blijf zitten. Eens kijken of dat werkt. Als je ziet wat ik allemaal al overwonnen heb, snap ik niet dat ik op dit punt blijf hangen en dat ik niet zie dat dit waarschijnlijk een laatste stapje is, waar ik doorheen moet, maar ja. Ik laat je weten hoe Gaba werkt. heb ook antidepressiva geslikt, maar ik denk dat alle ellende daardoor alleen maar verergert is. schijnt ook niet goed te zijn voor je hormonen dus tja....
Pfff..... Herkenbaar topic. In het verleden last gehad van angststoornis en dwangmatig handelen. Dat is helemaal over gegaan, ben gestopt met de medicijnen en dat ging ook goed en nu ik zwanger ben begint het weer en het lijkt elke week erger te worden.... Erkennen dat dat zo is durf ik heel voorzichtig, maar hulp zoeken durf ik nog niet.... Ik vind zwanger zijn niet zo gemakkelijk (zacht uitgedrukt)
Hey, vervelend voor je! Misschien dat het helpt wanneer je bedenkt dat het tijdelijk is? Ik hoop voor jou dat het met 20 weken weer een beetje afzwakt. Maar het is nooit verkeerd om er met iemand over te praten. Al denk ik soms, het is zo overduidelijk dat het door hormonen komt, dan het misschien nog beter is om daar eens naar te laten kijken. Dan pak je de oorzaak aan. Sterkte!