Hallo allemaal, Eergisteren ben ik weer naar de gyn geweest en heb meteen een afspraak gemaakt voor een curretage. Vrijdag ben ik aan de beurt. Ben er niet bang voor of zo, maar wel een beetje nerveus. Aan de andere kant wil ik alles uit mijn lijf hebben en ben blij als ik de draad weer kan oppakken. Dezelfde dag van het slechte nieuws ben ik op wintersport gegaan en heb er ondanks alles echt van genoten! Bij thuiskomst echter kreeg ik het weer moeilijk. Heb gisteren alle babyspulletjes in een doos opgeborgen en naar de zolder gebracht. En dat ging niet geheel zonder traantjes... Het is niet eens zozeer deze mk waar ik nu nog heel erg verdrietig om ben, maar wel de angst dat er iets met me is waardoor ook de volgende zwangerschap op een mk uit zal lopen. Hoeveel kan een mens nog aan.... Voor mijn omgeving probeer ik me goed te houden, en dat gaat me best aardig af. Het nadeel daarvan is dat mensen denken dat je erover heen bent en niet meer ernaar vragen. Iedereen vindt me dapper en sterk, maar ben ik dat eigenlijk wel.....? Eerst vrijdag eens achter de rug hebben en dan moet ik weer naar de gyn om te kijken of de (waarschijnlijke) myoom de oorzaak kan zijn van de mk's. Pffff... heb het zo gehad met het ziekenhuis. Iedereen is zo lief daar, maar hoe kun je iets vergeten als je er constant mee geconfronteerd wordt. Misschien klinkt het anders, maar het gaat wel ok met me. Het is alleen zo moeilijk te verkroppen dat iedereen weer verder gaat terwijl ik nog zoveel vragen en verdriet heb. Maar ja, ik ben het zelf schuld dat niemand dat ziet.... Ik hoop dat er voor ons allemaal binnen niet al te lange tijd een kindje mag komen, en zolang die hoop er is, is dit niet het einde van de wereld. Dan kijk ik terug, en kan alles misschien een beetje relativeren. Daar probeer ik me aan vast te houden, het heeft gewoon even tijd nodig! Fijn om mijn gevoelens hier even te verwoorden, zo anoniem is toch wel veel makkelijker! Voel me direct al wat beter! Liefs Gwenn.
Hey Gwen het moet heel pijnlijk en onrechtvaardig aanvoelen waarom jullie nu nog eens een MK, moeten meemaken. IK hoop dat je snel terug zwanger geraakt, en je dit keer de zwangerschapsduur volledig mag uitlopen! hopelijk krijg je ook meer duidelijkheid ivm die myoom. succes en sterkte! flyke
Hey Gwenn, ik vond het zelf ook heel moeilijk om tegen de curettage aan te hikken. Aan de ene kan wil je het vruchtje nog niet afstaan, maar je weet gewoon dat het moet, en dat het gewoon echt niet meer leeft. Het lijkt me inderdaad erg moeilijk om nog vertrouwen te houden in een volgende zwangerschap na 2 miskramen. Ik hoop heel erg voor je dat de vermoedelijke myoom de oorzaak is, en dat ze deze snel kunnen wegnemen. En ook ik had het toen even helemaal gehad met ziekenhuizen. Gewoonlijk kwam ik er nooit, en toen opeens super vaak. Ik wilde op een gegeven moment alleen maar een beetje rust, en wilde dat ik weer snel de oude werd. Helaas gaat daar wel wat tijd overheen en kun je niets anders doen dat geduld hebben. Heeeeeel erg veel sterkte aanstaande vrijdag. Hoe laat is je curettage? Ik zal aan je denken. Liefs, Marla
hey gwenn, ben blij voor je dat je nog een beetje een leuke skivakantie hebt gehad, even je gedachten ergens anders op richten, het nadeel is natuurlijk dat je er nu weer "midden in zit" ! Ik wil je ook heel veel sterkte wensen voor as. vrijdag! Mijn gedachten zijn bij je! liefs jette
Sterkte vrijdag meis... En ik herken je onzekerheid, maar ik vind wel dat je er goed mee omgaat... Dikke kus Silla
Hoi Gwenn, Fijn dat je toch van je vakantie hebt kunnen genieten. Ik zal aan je denken vrijdag. Sterkte met alles Groetjes Minka
Dank jullie Ja, de wintersport was echt heerlijk. Heb echt veel momenten gehad dat ik niet aan de mk hoefde te denken. Maar ooit moet je je verdriet onder ogen komen, een vakantie duurt niet eeuwig... Moet veel denken aan vrijdag, maar ben er niet bang voor, mede door de vele verhalen hier betreffende een curretage. Is het trouwens vreemd dat ik me min of meer opgelucht voel niet zwanger te zijn? Zwanger zijn staat voor mij synoniem aan me zorgen maken. Nu hoef ik niet te letten op wat ik eet, drink of doe en of het wel goed zit... Ik wil ontzettend graag weer zwanger zijn, maar ben er ook ontzettend bang voor. Nou ja, we zien wel, voorlopig zit zwanger worden er toch niet in. Liefs gwenn.
Lieve Gwenn, heel veel sterkte vrijdag! Hopelijk ben je na de curettage in ieder geval van alle lichamelijke ellende af. En nee, het is echt niet raar dat je zo verdrietig bent. Eén miskraam heeft al zo'n grote impact, en nu hebben jullie het nog een keer moeten meemaken. Gun die emoties de tijd en de ruimte, laat anderen maar denken wat ze willen. Ik weet precies hoe je je voelt, want ik heb in één jaar tijd drie keer achter elkaar een miskraam gehad (voor één ben ik gecuretteerd, de andere twee kwamen spontaan). Je hebt dan echt het gevoel dat je lijf je in de steek laat, of dat er iets heel ergs aan de hand is. Misschien een kleine troost en een hart onder de riem: op dit moment ben ik bijna 37 weken zwanger, en het gaat hardstikke goed! Wij hebben geen onderzoeken laten doen en zijn niet de medische mallemolen ingegaan, dus het kan echt: spontaan zwanger worden na meerdere miskramen! Hopelijk brengt 2007 jullie toch ook een Blijde Boodschap! Dikke knuf, Wendy
Gwenn, Heel veel sterkte vrijdag. Ik herken die gevoelens ook zo. Ik ben in december gecurreteerd nav ws 3 miskramen. Elke keer zit je in angst, je wil het graag maar tegelijkertijd ben je bang. Het is niet niks wat je lichamelijk en geestelijk meemaakt. Wij gaan er nu weer voor maar er blijft in mn achterhoofd dat ik denk, kunnen we het wel weer aan? Het zwanger worden wel maar daarna? Je weet het niet en niemand kan je zeggen hoe het gaat. De wens is groot, zo blijkt wel. Heel veel succes en ik hoop dat jullie snel een gezonde zwangerschap mogen meemaken. Liefs balloo
Hoi Gwenn, Wat je schrijft is zo herkenbaar vooral over de spulletjes naar zolder brengen. Ik heb 2 mk's vlak achter elkaar gehad, ben 21-12 gecurreteerd en het valt me erg mee hoe snel je weer opknapt. bij de 2e zwangerschap had ik de doos met baby spulletjes iets dichter naar de zolder deur geschoven zodat ik er weer naar kon kijken. Je raad het waarschijnlijk al hij staat nu weer helemaal achterin op zolder. De angst dat er iets met je lichaam is heb ik ook maar ik hou met toch maar vast aan wat ze in het ziekenhuis vertelden en dat was dat je na 2 mk's nog steeds meer kans hebt dat het een volgende x goed gaat. Wij hebben nu maar even rust ingelast, even rust en van elkaar genieten. De stress en onzekerheid kan ik nu even niet aan. Maar iedereen in mijn omgeving vindt mij ook zo sterk en dat ik het zo goed kan relativeren, nou moet je mij alleen thuis eens zien! Heel veel sterkte de komende tijd en veel geluk voor de toekomst gewenst! Hebben ze jullie ook een chromosomen onderzoek aangeboden.? Liefs Hommeltje.
Ooooh meiden, ik zit hier bijna te snotteren.... De meesten hier hebben wel hun eigen sores, en dan toch zo veel vriendelijke woorden.... Ik voel me bijna schuldig.... Vandaag voel ik me vrij goed, beetje nerveus nog maar voor de rest denk ik dat ik het aardig ben aan het verwerken. Bedankt voor de peptalk! Liefs Gwenn.
Hey Gwenn, voelt goed he zoveel mensen die je niet eens kent, maar die wel om je geven en er aan denken hoe je je voelt! Daarom vindt ik het ook zo fijn hier op het forum! Gaat goed komen! Veel succes vrijdag! jette
Hoi Gwen, Daar zijn we toch voor! En als wij iets van ons af willen schrijven zijn er ook altijd reacties terug. Je voelt je hier thuis omdat we het allemaal (de meeste kort geleden) ook hebben meegemaakt en dan is het prettig om naar elkaar te luisteren. Nogmaals veel sterkte vrijdag Knuffel Minka
Hoi Gwenn, Heel veel suc6 morgen,en neem goed je rust daarna, heb je echt even nodig. Fijn toch al die reacties! Al die reacties zorgen ervoor dat je sneller weer wat beter in je vel zit en er weer tegen aan kan. Nog een tip: Als je na je curretage last van krampen hebt is het lekker om een warme kruik in de buurt te hebben. Laat je nog weten hoe het gegaan is? Liefs en sterkte gewenst van Hommeltje.
Hoi Gwenn, ik wil je heeeeeel erg veel succes toewensen morgen. Ik hoop dat het net als bij ons mee zal vallen, maar weet hoe moeilijk het is om te weten dat je je vruchtje moet achterlaten in zo'n koud, kil ziekenhuis. Je bent wel opgelucht als het straks achter de rug is. Meid, houd je haaks! Wij denken aan je! Liefs, Marla
@hommeltje, bedankt voor de tip! Ik heb ergens nog wel een kruik liggen. Is sowieso wel lekker met dit weer! @Marla, het scheelt wel heel veel dat er geen vruchtje meer is. Het vruchtje is opgelost om het zo maar te zeggen. Ik laat morgen alleen het 'huisje' achter om het zo maar te zeggen. En ja, ik denk ook wel dat ik opgelucht zal zijn. Voor de rest, bedankt voor de lieve reacties dames! Ik probeer morgen te laten weten hoe het is gegaan en anders zaterdag. Het is voor mij niet de eerste keer dat ik onder narcose ga en ik voelde mij eigenlijk altijd wel goed daarna. Alleen de emotionele kant is wel anders dit keer. We zullen zien, ik ben in elk geval blij als ik morgen weer lekker thuis ben met mijn mannetje en mijn twee hondjes! Liefs Gwenn.
Hoi Gwenn, Heel veel sterkte morgen. Hopelijk kun je het na morgen een beetje afsluiten. Ik leef met je mee, ik heb zelf a.s. maandag een curretage na mijn tweede miskraam. De vorige was in oktober. Ik weet dus hoe je je voelt. Ik hoop dat die doos met babyspulletjes voor ons allebei weer snel van zolder gehaald mag worden en dan vol trots aan iedereen getoond mag worden en aangevuld mag worden! Sterkte morgen!