Tis ook super spannend! Je weet niet goed wat je kan verwachten en wanneer het gaat gebeuren. Het enige wat je kan doen is je zo goed mogelijk voorbereiden.. Erover lezen en praten met je verloskundige.. Doe een cursus dan weet je iig dat je goed voorbereid bent.. Ik heb geen cursus gedaan maar mijn bevallingen zijn goed verlopen, tis echt een oergevoel. Op dat moment weet je wat je moet doet.. Pijn loopt ook op waardoor je het makkelijker kan handelen.. En ja het doet pijn maar wat is het mooi! En ja ik was ook erg gehecht aan mijn onderkantje.. Nu ben ik dubbel gehecht haha Bij de tweede een hoop schade maar alles is weer netjes hersteld en werkt prima
Ow jaa en je lichaam werkt ook weer zo dat tegen de tijd dat je moet gaan bevallen je er ook echt wel klaar mee/voor bent..
Soms heb ik toch het idee dat onze bezoekjes bij de VK wat vluchtig zijn.. Je zit er maar een kwartiertje.. (of het lijkt maar een kwartiertje) ln ieder geval geen half uur.. Toch ben ik zo iemand die daar wel behoefte aan heeft.. Krijg soms het idee dat ik "mij te druk maak" En maar "gewoon alles van me af moet proberen te zetten" .. We hebben meerdere VK's hier, dus heel af en toe heb ik een andere.. Ik probeer telkens bij dezelfde een afspraak te maken.. Heb het gevoel dat zij mij het meeste begrijpt.. en beter gerust weet te stellen..
Ik denk dat je, als je veel verder bent, in je zwangerschap dat je dolgraag wilt bevallen. Ik vond het bevallen ook doodeng tot ik besefte dat miljarden vrouwen 1 of meerdere kinderen hebben gebaard. Ik vind bevallen zelf een hele gave ervaring. Die oerkracht die in je loskomt en het geluksgevoel die je krijgt als je je kindje eindelijk op je borst hebt. Ik ben overigens bewust bevallen met een ruggenprik. Ik zij voor de tweede er zeker opnieuw voor kiezen.
Ja die kans zit er bij mij dus niet in.. Ik beval "te snel" volgens de VK's.. Dus dan heeft het geen zin zo'n ruggenprik.. nou pff .. we zien het wel.. we zijn er bijna..
Heb je wel eens nagedacht over een Doula? Zij kan je helpen in voorbereiding op je bevalling maar ook tijdens je bevalling om rustig te blijven en de weeën te verwerken. Misschien een goede optie als je niet weet of je partner bij de bevalling kan zijn. Ik wens je succes en veel vertrouwen in je eigen lijf toe!
Ik kreeg een geweldige tip van de gyn (voordat ik beviel). Laat je lichaam het werk zelf doen. Je lichaam weet zelf wat het moet doen. Als je bang bent en het tegen probeert te houden omdat je pijn hebt maak je adrenaline aan en dat blokkeert de aanmaak van endorfine. De verloskundige zal je heel goed begeleiden en als je heel,goed luistert naar wanneer je kan persen en wanneer je moet stoppen met persen, dan loop je veel minder kans op om uit te scheuren
Ja dat is mijn ervaring ook, dus ik moet daar gewoon op vertrouwen.. toch als ik aan de pijn denk.. brrr .. maar ik weet het komt goed.. Ipv van in spanning te liggen, juist bij elke wee zo ontspannen mogelijk te ademen/puffen..
Weet precies wat je bedoeld, erg herkenbaar heb het aan jan en al gevraagd wat ik me erbij moest voorstellen, ik werd gek van dat onwetendheid 9 maanden lang heb ik lopen piekeren en mompelen van de angst maar uiteindelijk, bevallen! Ik had een subtotaal ruptuur en ja heb nog wel last van een paar ongemakken maar ik ben ervan overtuigd dat dat allemaal goed gaat komen, en, het zal er niet meer uitzien als voorheen En aanstellen doe je al helemaal niet hoor, heel normaal..Je zou eens moeten weten wat ik allemaal gedaan heb.. je kan mij altijd een pb sturen als je vragen hebt..Wanneer ben je uitgerekend trouwens?
ik ging bij de 1e er heel neutraal in. Maar die 1e bevalling vond ik heeeel naar, ik heb zelfs een tijd geroepen dat ik nooit meer wilde. Maar ja, het resultaat was het erg waard dus nu zwanger van nummer 2. Het duurt nog een week of 15 maar ik zie er wel tegenop, ben bang dat het weer net zo een ramp wordt als nr 1.
Kijk naar een manier van voorbereiden die bij jou past. Lees je graag? Dan is een boek misschien iets voor jou. Of ben je meer van de praktijkoefeningen? Dan zou je een cursus kunnen overwegen. Ik heb mij voorbereid door naar drie voorlichtsavonden te gaan en daarnaast een boek te lezen ('Als bevallen spannend is'). Helaas was mijn bevalling echt een hel, heb er nog steeds mentaal last van. Het boek dat ik gelezen heb, blijkt voor mij geen aanrader. Het ging uit van het mindfulness principe. Als je bang bent, maak je adrenaline aan, ben je bezig met je angsten in je hoofd ("Ik kan het niet, het lukt nooit!") en doet het meer pijn. Ik heb veel pijn gehad, de bevalling duurde vreselijk lang. Daardoor heb ik lang gedacht dat het 'mijn schuld' was. Dat ik niet ontspannen genoeg was. Ik lees nog even mee voor tips voor de toekomst, ik zou graag een tweede kindje willen (maar dan graag zonder bevalling )