Ik ben nu 4,5 weken zwanger . Maar ik ben zo bang voor een miskraam . Zijn er hier vrouwen die dat herkennen ? Ik denk ook steeds , Oow nee ik ben er te bang voor is dat soms een voorgevoel . Zijn er hier meiden die bang waren en een soort voorgevoel hadden en die toch een gezond kindje hebben gekregen ? Is dit een voorgevoel of angst om te verliezen waar je zo blij mee bent ? Even voor de duidelijkheid , mijn voorgevoel klopt vaker niet dacht ook dat ik onvruchtbaar zou zijn enzo . Alvast bedankt voor de reacties
Ik had dat ook! Precies zoals je omschrijft. Ik wist gewoon zeker dat er bij de eerste echo geen vruchtje zou zitten, of dat het hartje niet zou kloppen. We zijn 4 jaar voor deze zwangerschap bezig geweest, en dit was mijn eerste positieve test ooit. Ik was zo ongelofelijk blij (en nu nog hoor) en ik vond het zo ongelofelijk dat ik me niet voor kon stellen dat het goed zou gaan. Ik heb echt de dagen geteld tot de eerste echo. Die was goed, hartje klopte al mooi, en alles zag er goed uit! Dat was met 7 weken. Toen had ik hetzelfde maar dan met de echo met 10 weken, maar ook die was goed! En toen kreeg ik langzaam vertrouwen. Voor de 20 weken echo kreeg ik wel weer echt zenuwen, maar ook die was goed! Dus nu geloof ik er eindelijk echt echt echt in dat dit kindje gaat komen, en dat het goed komt. Succes de komende weken, ik weet hoe langzaam ze gaan Komt vast goed! Probeer ondanks de angst toch ook te genieten, het is allemaal ook super bijzonder wat er gebeurt in je lichaam en met je kindje!
Danip , meid wat een lief bericht en wat doet het me goed . Je heb gewoon zoiets van , dat me al zoiets moois is gegeven dat is alles wat ik wou , als het nu nog goed gaat is dat me droom , dat is toch de mooi om waar te zijn dat kan bijna niet . Ik heb gelijk weer goede moed nu ik dit lees . Wat fijn dat alles goed gaat ! Geniet ervan . Wat fijn dat jullie na zo lang toch een kindje krijgen !!
Hey, ik had dat ook bij mijn eerste zwangerschap, maar je kan dat gewoon niet weten. ALs we het een beetje rationeel bekijken, kan je echt niet weten of je al dan niet een miskraam had of niet. Er zullen wel veel meiden zijn die zeggen 'ik had dat gevoel en ik had inderdaad een miskraam'. ja, die kans bestaat bij elke zwangerschap. En soms is dat dan juist. Maar er zijn er nog meer die zo'n angst hadden en bij wie het wel goed ging. Dus niets van aantrekken, je bent gewoon bang, maar dat betekent niet dat het zal gebeuren. Ik had ook een voorgevoel dat ik onvruchtbaar was, maar twee maal zeer snel zwanger geraakt. Ik was er ook van overtuigd dat ik twee keer een miskraam zou krijgen, maar steeds is alles goed gegaan. Geniet ervan, het komt wel goed
Precies, dit is zoiets bijzonders, bijna te mooi om te geloven. Ik denk ook dat dat het is. Je vind het zo fantastisch dat je bijna niet durft te geloven dat dat zo gewenste kindje straks bij je thuis in een wiegje ligt. Maar zoals je zelf al zegt, een voorgevoel zegt eigenlijk helemaal niks. Ik wist het zeker, maar had het toch echt fout En je bent niet de enige hoor! Ik zocht toen gericht dit soort topics, en kwam er achter dat er best een hele hoop vrouwen dit hebben. Geeft alleen maar aan hoe welkom je kindje is! Wanneer heb je de eerste echo? Heb je die al wat vroeger, of pas rond de 12 weken? Probeer in ieder geval vertrouwen in je lichaam te hebben. Je kunt er maar beter wel van genieten, dan straks als de kleine er is spijt te hebben dat je die 9 maanden alleen maar angstig bent geweest. (ook al is het wel erg moeilijk )
Karine26 , ook jij bedankt voor je lieve en geruststellende reactie , dat herken ik heel erg ik dacht ook dat ik onvruchtbaar was zelfs dat ik nooit anticonceptie nodig zou hebben en dat ik gek was dat ik de pil slikte want waarom zou ik . Stom eigenlijk hè dat komt omdat een kindje krijgen eigenlijk mijn levenswens is en het zal toch maar niet gebeuren. En ik zal me zoals je zegt niet gek laten maken over mensen met een voorgevoel bij wie het uitkwam , want zoals je al dacht had ik dat gelezen en werd daar nog banger van . Er is toch 90 procent kans dat het goed gaat dat is toch best veel ? Fijn dat alles goed is gegaan bij jou ondanks je gevoel , dat stelt me echt gerust ! Danip , inderdaad ! Het is gewoon raar dat er zoveel in het leven tegen kan zitten, alles gaat anders dan zoals je zelf wilt . En dan is het bijna niet te geloven dat dit gaat zoals jij echt wilt ! Maar zoals ik hier boven al zei is er 90% kans dat het goed gaat . Ik durf het ook bijna niet te geloven alles wat ik wil me grootste wens . En straks ligt het thuis in zijn of haar wiegje . Het is echt fijn om te weten dat dit niks zegt . Ik ga morgen bellen voor een afspraak . Ik weet niet of ik een vaginale echo wil , zoals je al raad ben ik bang dat dat schade opbrengt voor me kindje . Ik weet niet wanneer je het met een gewone echo kan zien ? Denk dat ik over een maandje ( met 8 weken) een echo wil . Jij moet er nu ook van genieten je heb al lang genoeg in de stress gezeten .
Ik denk dat vrijwel iedere zwangere die angst heeft. Angst om haar grootste wens kwijt te raken. Is dus heel normaal. Als het echt een voorgevoel was geweest meid, dan had je niet gedacht dat het angst was maar gewoon geweten dat het je gevoel was. Probeer het van je af te zetten en er toch enigzins van te genieten.
Ik had het voor mijn 8 weken echo. Ik heb met 6 weken een echo gehad en toen was er nog geen hartactiviteit.. dat en het feit dat heel de omgeving zei: ja, wacht die 12 weken maar eens af, maakte mij onzeker. Nu is het minder want ik denk nu... als het gebeurd, hou ik het toch niet tegen. Het is als angst voor de dood... iets vrezen wat (wanneer het gebeurd) overmijdelijk is... dat heeft eigenlijk geen nut.
Hoi, Ik had het ook vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was! Elke dag dacht ik dat ik misschien helemaal niet zwanger zou zijn! Dat al die testen niet juist waren! Ik kreeg m'n eerste echo gelukkig al met 7 weken, daar was een vruchtje en een kloppend hartje op te zien. Heb de ogen uit m'n hoofd gehuild. Kon het niet geloven... En inderdaad een week na de eerste echo begon de onzekerheid en angst voor miskraam weer! Ik was zelfs zo bang dat het niet zo kon zijn, dat ik had bedacht dat ik helemaal niet zwanger was! En dat ik 'iets' in me had, een soort cyste oid, met toevallig een kloppend hartje! Ik dacht trouwens dat deze onzekerheid iedere vrouw had. Dat het helemaal niet raar was om dat te denken. Helaas heb ik pas in de 11e week m'n angst uitgesproken aan de verloskundige door gewoon op te bellen, ook al had ik geen afspraak. Ik mocht dezelfde dag nog komen voor een echo. En gelukkig! Ik was toch echt zwanger!!! haha het was écht een baby! Voelde me een stuk zekerder, vooral ook omdat m'n buikje lekker groeide. Maar letterlijk iedere dag dacht ik aan de mogelijkheid van een miskraam... Maar ik pobeerde er zo min mogelijk aandacht aan te besteden, want wilde het 'gevoel' niet overbrengen naar de kleine. Toen de 12 weken echo gehad. Wederom alles helemaal oke. Een supergemiddeld kind haha. Een week in de wolken en toen begonnen die ideeen weer. Maar kan ze aardig naar de achtergrond drukken. Gelukkig begon ik de kleine al te voelen met 16 weken, alsof ze wíst dat ze me elke dag een teken van leven moet geven! Haha de lieverd. Met 26 weken 3D echo gehad, toen kwamen we erachter dat het een meisje was. Wat een geluk! Dat maakte het allemaal nog echter. Ik was niet alleen zwanger en m'n man en ik zouden vader en moeder worden, maar we krijgen een dochter! Helaas heb ik nog steeds elke dag wel een nare gedachte, het miskraam stadium ben ik voorbij hihi, maar bedenk elke dag wel eventjes aan een vroeggeboorte. Als ik het huis verlaat, laat ik het helemaal keurig opgeruimd achter. Want als er wat gebeurd en ik moet naar het ziekenhuis, is het huis igg netjes. Haha. Ik heb het nog één keer besproken op een consult met de verloskundige. Ze raadde me aan om vit B complex te nemen. Het zou wat rustiger maken en je wat sterker maken. Neem nu een week of 3 elke dag 100 mg vit B van Kruidvat en moet zeggen, dat het lijkt of die gedachte wat minder overheerst. Ben verder heeeeel erg gelukkig. Ben supertrots op onze lieverd. Ik voel haar zo'n beetje 24 uur per dag, ze laat regelmatig even van zich voelen. Ik ben helemaal verliefd op haar. Ik denk dat we deze gedachtes hebben omdat we het zoooo graag willen, dat we het niet kunnen geloven dat het ons echt overkomt. Meid, geniet van je lieve kleine! Oh ja, las ergens in een boekje dat je elke dag even moest gaan zitten en (het liefst hardop) tegen jezelf moest zeggen, terwijl je strijkt over je buik: "Ik heb een gezond, groeiend baby'tje in m'n buik" En dat dan heel wat keren herhalen. Heb dat een tijdje gedaan en bracht wel wat meer werkelijkheid mee. Het werd een beetje echter als je begrijpt wat ik bedoel. Meid, het komt helemaal goed! Laat die gedachtes maar komen, maar schenk er geen aandacht aan. Laat ze maar haha xxx
Ik denk dat iedere vrouw wel angst heeft. In 2009 was ik zwanger na 2 jaar proberen en durfde niet blij te zien.........heb ook een miskraam gehad. In 2010 weer zwanger en weer die angst, iedere x als ik naar de wc ging was ik bang om bloed te zien. Met 9 weken een echo gehad en daar zagen we een mini mensje met een kloppend hartje, wat heb ik liggen huilen daar. Maar toch bleef die angst, met de 12 weken en met de 20 weken echo was ik op van de zenuwen. En na de 20 weken echo kreeg ik er steeds meer vertrouwen in en kon ik eindelijk genieten!!!!! Met 32 weken ben ik overgenomen door het ziekenhuis i.v.m hogere bloeddruk, vond t fijn dat ik onder strenge controle stond en die angst is gelukkig niet terug gekomen toen. De angst verdwijnt wel alleen bij de 1 wat sneller dan bij de ander.....probeer wel te gaan genieten
Ik vond trouwens ook dat het voorgevoelens waren hoor. Maar achteraf dus toch niet. Heb zelfs voorspellende dromen gehad! Heel eng! Zelfs zo erg dat in mijn droom een overleden collega zag. Ik was helemaal blij om haar te zien, en ik mocht een vraag stellen. Tuurlijk vroeg ik naar ons kindje. Ze zei maar één woord: dood. En ik schreeuwen. Jeetje dat was zo naar. Heb daar heeeeel lang mee gezeten. Maar ben er nu achter, dat ik en m'n lichaam elkaar niet meer zo goed begrijpen als je begrijpt wat ik bedoel. Ik heb altijd sterke voorgevoelens gehad, dromen die uitkwamen enz. Begreep m'n lichaam heel erg goed, wat het nodig had enzo. Maar nu met de zwangerschap wordt ik soms gewoon 'genept' ben ik achter! Haha. Dingen waarvan ik overtuigd ben, door een voorgevoel, komen gewoon niet uit! Vreemde gewaardwording, maar ook een geruststelling, omdat ik dus niet meer zeker kan zijn dat de dingen die ik denk ook uit zullen komen. Hoe sterk het gevoel ook is, op een vroeggeboorte bijvoorbeeld. Ik was er ook van overtuigd dat ik in m'n 28e zwangerschapsweek zou bevallen. Zo erg zefs, dat ik een sterretje in de agenda had gezet! Weer een sterk gevoel wat niet uitgekomen is... haha Mijn eerste echo was trouwens ook vaginaal, nix aan overgehouden hoor. Ik zeg; gewoon doen, hoe eerder je het vruchtje ziet, hoe eerder je gerustgesteld bent misschien! xxx
Ik vond het oko te goed om waar te zijn, dacht dat het gewoon niet kon, maar je hebt nu eenmaal doemdenkers zoals wij Ik heb heeel lang angstig geweest, maar eens je het begint te voelen, betert het inderdaad wel. Een echo kan geen kwaad voor het kindje hoor, maar te vroeg is misschien niet goed voor jezelf. Bij zes weken kan het nog al eens varieren of je het hartje al dan niet ziet en dan zou je toch maar in de stress zitten. ¨Probeer er van te genieten, maar je zal zien, de angst zal wel altijd een beetje blijven en zal weggaan naarmate de weken vorderen. Er komt een dag dat je helemaal gelooft dat ook voor jou een kleintje is gegund!!!
Ik heb het ook gehad. Was bijna bang naar de wc te gaan omdat ik dacht dat ik dan bloedverlies zou hebben. Gelukkig kun je aan me banner zien dat alles goed is gekomen. Die eerste echo met hartactie was dan ook mijn grootste opluchting heb echt liggen huilen op die tafel toen.
toen ik net ondekte dat ik zwanger was ben ik echt super onzeker geweest bij elk steekje of krampje was ik bang ook omdat ik veel afscheiding had en t voelde lopen dacht ik : nee toch ?! nu is die onzekerheid wel minder geworden op een of andere manier. ik heb t idee nu dat t goed zit .. zn voorgevoel dus dat maakt me een stuk rustiger. zijn er meiden die ookzn voor gevoel hadden dat tgoed of juist fout zat ? en ik heb trouwens weinig kwaaltjes dat maakt me soms nog wel eens bang maar dat hebben veel vrouwen lees ik dan
Heel herkenbaar! Ik maakte me vriend echt gek over mijn angsten en dat ik keer op keer een nieuwe test wou doen en dat ik dacht dat alle pijntjes misschien wel een indicatie zouden kunnen zijn. Ik had ook met 9 weken al een echo aangevraagd omdat ik me zorgen maakte.. nou, als je dat kindje ziet en je hoort het hartje en je hoort dat alles okay is, is het voordat je het doorhebt je 12e week. Ik zeg, niet te veel stressen (is ook slecht) en er gwn van genieten! Gefeliciteerd!!!
Meiden , heel erg bedankt voor jullie lieve reacties . Voel me al een stuk beter! Probeer nu te denken er is 90% kans dat het goed gaat . Er is in het verkeer ook 90% kans dat het goed gaat en ik denk toch Ook niet iedere dag dat ik aangereden wordt . Die gedachte helpt wel een beetje . Chararity2010 , je heb inderdaad gelijk je wil gewoon niet kwijt raken waar je zo blij mee bent . Ik zal inderdaad proberen te genieten . En over dat voorgevoel , je heb ook wel gelijk ik denk dat je jezelf aanpraat dat je angst een voorgevoel is . Meisje82 , daar heb je ook wel gelijk in . Het is ook vrezen voor de dood alleen niet de dood van jezelf , misschien beetje anders . Het is niet tegen te houden maar de kans is klein dat het gebeurd . Net zoals de kans klein is dat wij dood vallen . Maar het heeft inderdaad ook geen nut Moielle , ik snap wat je bedoelt ik heb dat ook met die testen . Het is fijn om te lezen dat dat toch niks zegt . Hoop dat ik ook snel een echo krijg ik heb 17 april een afspraak bij de verloskundige . Maar ik denk dat ik morgen de dokter bel voor over 2 weekjes . Wat fijn meid dat je je nu wat beter voelt en dat je het wat beter los kan laten . Ik ben net zo een typ als jou en zal na het miskraam stadium ( dat maakt je nog banger hoe dat gezegd wordt) ook weer vrezen voor vroeggeboorte en daarna vast voor wiegendood . Maar dit zegt allemaal hoeveel je van je kindje houd . Waar heb je dat b complex gekocht ? Zou ik het nu al kunnen slikken ? Wat fijn dat dat wel een beetje helpt meid . En Oow wat leuk dat je een meisje krijgt ! Geniet jij er ook maar van want het komt allemaal goed . Ik ben er al mee begonnen te zeggen met me handen op me buik "ik heb een gezond groeiend kindje in me buik" dat helpt wel het maakt het allemaal wat realistischer . Naad24 , ik snap goed wat je bedoeld met bang zijn om bloed te zien . Ik heb dat dus ook . Wat fijn dat het goed is gegaan zo zie je maar weer , angst zegt niks . Moielle , haha gek hè dat je jezelf zo voor de gek kan houden . Maar ik heb wel heel veel aan je verhaal ! Ik weet nu goed dat ik even niet naar mezelf en me gedachtes moet luisteren . Meid wat heftig van die dromen , lijkt me zo eng . Als ik ooit zo een droom heb zal ik aan jou berichtje denken en me niks aan trekken van die droom ! En ook met dat kruisje in je agenda , erg hè hoe je jezelf voor de gek kan houden . Zodra ik weer een zogenaamd voorgevoel of uitgeplante toekomst heb ( negatief ) zal ik echt aan je denken en dat zal me heel erg gerust stellen . Geniet van je zwangerschap meid , het komt allemaal goed. Ik ga morgen naar het inloopspreekuur kijken of de dokter me door wil verwijzen . Moet ik dan zeggen dat ik niet weet hoelang ik ben ? Of verwijzen ze je anders ook wel door ? Karine26 , Het lijkt ook echt te mooi om echt te zijn . Er veranderd in eens met de dag iets terwijl je leven normaal gewoon een soort sleur was . Na hoelang ben jij je beter gaan voelen ? Minder angstig bedoel ik dan . Fijn dat je je beter voelt , geniet ervan ! Ik ga morgen naar het inloopspreekuur probeer dan een afspraak voor over 1,5 week te maken dan ben ik 6,5 week . Denk je dat dat slim is of is met 7 weken slimmer ? Chrystel73 , dat weet ik inderdaad ook wel . Maar ik kan soms angstig zijn ( haha dat had je vast nog niet gelezen ) dus ook daar over . Heb een keer iets gelezen van een gelovig iemand dat het dan voor het kind lijkt alsof die terug gehaald wordt ofzo heel eng allemaal . Maarja dat is natuurlijk niet zo . Jessi , wat fijn dat alles goed is gekomen . Ik probeer er nu maar vanuit te gaan dat ik over een tijdje ook zo een banner heb . Ik loop inderdaad ook vaak naar de wc om te kijken . Na hoeveel weken zag je het hartje kloppen ? Ik kan ook echt niet wachten Behappy , dat herken ik heel erg . Ik heb ook als ik met me mannetje gevreeën heb en zijn sappen ( haha klinkt heel stom) lopen er laten nog uit dat ik heel erg schrik . En ik heb ook best veel afscheiding waarvan ik schrik . Meid het zit in de meeste gevallen gewoon goed . Dus daar kan je wel van uit gaan . Celinac , ik maak me vriend inderdaad ook echt gek over me angsten .En heb ook al 5 testen gegaan haha . Ik heb nu ook regelmatig last van krampen . En ben dan ook weer bang . Snap heel goed wat je bedoelt ! Fijn dat alles nu goed gaat . Fijn om te horen dat de tijd hard gaat . En bedankt voor je felicitatie
Je bent gewoon onzeker en dat is helemaal niet raar! het is natuurlijk ook erg spannend en je wilt het natuurlijk zo graag en het zou natuurlijk vreselijk zijn als het mis gaat. Je bent echt niet de enige hoor. Had er zelf ook heel erg last van. Ook omdat je je nog niet zwanger voelt je ziet nog niks. De eerste 12 weken duren echt het langst, wachten op de eerste echo. leeft het wel? Niet? Het blijft erg spannend. Ik had pas echt rust toen ik het kindje ging voelen en dat was pas met 22 weken. En ook nu denk ik wel eens, wat als het nog mis gaat. er gaat ook veel mis maar vergeet niet het gaat veel vaker goed. Meid geniet van je zwangerschap, voor je het weet heb je een gezond kindje in je armen.
Hoi hoi, Wat vervelend dat je die angstige gevoelens hebt. Ik hoop dat je ondanks die ideeen wel een beetje van je zwangerschap kunt genieten. Ik heb een miskraam gehad en wíst dat het niet goed was heb echt gewacht totdat ik ging vloeien, ondanks dat ik een kloppend hartje had gezien. Ik wist het zeker. En inderdaad, het ging mis. Maar dit was een allesoverheersend gevoel. Er was ook geen ruimte voor iets positiefs, ik was er ook erg stellig in. Toen de mk voorbij was riep ik, ik ben binnen twee maanden weer zwanger en dit gaat goed. En inderdaad dat was zo. (Dat was erg bijzonder omdat ik vlak voor de IVF zwanger was geraakt, dus echt een wondertje) Het gevoel bij deze zwangerschap is heel anders. Ik ben veel rustiger en heb vertrouwen. Tuurlijk ben ik ook wel eens bang dat het misgaat en 'denk' ik een voorgevoel te hebben, maar dit is niet zo sterk als destijds met de mk en daarom kan ik het weg redeneren. Zo heb ik al verschillende keren bij de vlos gezeten met bloedverlies, je schrikt je lam, maar heb me eigenlijk nooit écht zorgen gemaakt om de beeb. Ik hoop dat je je weg er in vindt, Liefs
FF snel nog, ga alsjeblieft niet meer testen. Ik heb dit destijds ook gedaan. Op een dag (na 5 weken) was hij ineens minder donker. Pff stress natuurlijk. Dit is normaal bij zw.testen, maar het heeft mij een paar rottige uurtjes gekost... Owja en meer afscheiding is heel normaal Kramp is (meestal) goed, is een teken dat je baarmoeder groeit!!! Bij 6 weken kun je een kloppend hartje zien. Liefs