Ondertussen word ik helemaal simpel van mezelf, en kan weinig ervaringen vinden op Google. Ik heb ineens vanaf 15 weken bloedverlies, redelijke hoeveelheid. De toilet ligt vol bloed en daarna volgen er een aantal dagen bruin verlies. Ik ben ondertussen tig echo's verder, kindje doet het goed placenta ziet er goed uit aan aan m'n bmm kunnen ze ook niets zien. Deze was vandaag gewoon dicht en 4cm lang. Ik heb een uitstrijkje gehad voor soa's en pap deze was goed. Vandaag heeft ze een nieuwe gemaakt om alles te bekijken. Urine is ook steeds goed. Volgende wk heb ik m'n 20 weken echo, ik ben dan 20+5 zwanger. Ondertussen zie ik daar steeds meer tegenop door al het bloedverlies. Ik bloed ondertussen 5 weken non stop. En vandaag is dan ook besloten dat ik medisch wordt, omdat ze er in het zh toch beter bovenop zitten.. Zwaar tillen, huishouden en vrijen doe ik al weken niet meer. Wie heeft er een soort gelijke ervaring en hoe is de rest van je zwangerschap verlopen?
Wat vervelend zeg. Bij onze oudste had ik om de haverklap bloedverlies. Helaas tot in de 30e week. Elke keer wel een echo gekregen, maar we wisten allemaal dat het puur om controle ging. Er is nooit een oorzaak gevonden helaas. Sterkte meid, hopelijk stopt het snel.
En dat is verder wel goed verlopen? Naja ik ben blij met de controle maar bij alles wat ik voel schiet ik in de stress.. Genieten is er zo nog niet echt bij helaas.
Bij mijn eerste zwangerschap lag ik met tien weken al in het ziekenhuis. Bloedverlies en krampen, maar goede echo. Duurde ongeveer twee weken. Daarna rond zestien weken en toen alsof ik aan het plassen was. Heel veel inclusief stolsels en kramp soort weeën. Duurde tot ongeveer week of tweeëntwintig. Dochter gezond geboren met 38 weken. Wel dysmatuur. (te klein voor de duur van de zwangerschap). Tweede zwangerschap begon ik vanaf eenendertig weken bloedverlies te krijgen. Dochter gezond geboren met 38_4. Eerste zwangerschap flinke hematiet te zien, tweede zwangerschap geen oorzaak te vinden. Nu zwanger van derde dochter en tot nu toe geen bloedverlies. Rustig aandoen, en er het beste van hopen, er is niet altijd een oorzaak te vinden. Sterkte. Ik hoop dat het snel stopt en je van je zwangerschap kan genieten.
Wat vervelend meid! Hier vanaf week 10 ongeveer bloedverlies wat komt en gaat, soms weinig, soms maandverbandjes vol en ook hier geen oorzaak te vinden. Ik ben nu 33 weken en nog steeds bloedingen. Ze willen dat ik bel bij elke bloeding en wordt er ondertussen beetje simpel van. Nu ook veel menstruatiekrampen en rugkrampen wat me dan weer enorm angstig maakt. Idd geen roze wolk zwangerschap.
Ja de zwangerschap op zichzelf is goed verlopen verder, maar het geeft wel een onzekerheid, terwijl ik op het laatst echt dacht; 'daar gaaaan we weer'. Uiteindelijk is het gestopt, maar begonnen al vroeg de indalingsweeen en die zijn weer overgegaan in voorweeen. Vanaf 38 weken nergens meer last van, heerlijk pijn en bloedveij rongelopen en toen ineens echte weeen. Was er ook wel klaar mee hoor aan het eind nee, was geen leuke zwangerschap, maar uiteraard had ik dit veel liever dan dat er wel wat mis was geweest.
Ik heb het ook gehad van 12-14 weken. Waarschijnlijk had dit met de verschuiving van mijn placenta te maken. Naar mate die groeit verschuift die voor de uitgang weg. Dat zorgde bij mij dus voor bloedverlies. Vriendin van mij had het zelfde en ook waarschijnlijk door die reden.
Hier ook t/m week 32! Af en toe nu nog wel bruinverlies. Ik ben ook een 4-tal keer doorgestuurd voor echo naar ziekenhuis en er zijn uitstrijkjes gemaakt. Het blijkt dat m'n baarmoedermond gewoon extreem gevoelig is. Vanaf week 32 t/m 37 onder controle in het ziekenhuis gestaan en ben door de gynaecoloog de laatste keer weer terugverwezen naar m'n eigen verloskundige. Wel MOET ik verplicht in het ziekenhuis bevallen, dit mag gelukkig dan wel met m'n eigen verloskundige. Maak je niet al té druk. Weet uit eigen ervaring dat het erg moeilijk is. Bij mij zijn er heel wat tranen geweest vanwege het bloedverlies.. tot vervelends toe voor manlief af en toe..
Ja het is moeilijk te genieten zo. Gister na de onderzoeken liep ik leeg, en heb nog steeds bruin. Dus je wordt er ook steeds mee geconfronteerd. Ik hoop dat het nog stopt, maar ergens geloof ik daar niet meer in. Ben ook zo bang voor een slechte 20 weken echo... Maak mezelf helemaal gek.