heel herkenbaar, ik slaap snachts slecht en niet omdat de kleine mij wakker houd maar juist mdat ze zo goed slaapt. Ik word wakker als ik juist niks hoor. mijn grootste angst is wiegendood, maar ik ben bang dat als ze 1 is er wel een andere angst verschijnt
die ken ik ja lagen elkaar sochtends aan te kijken "huh? is het al zo laat?" en sprongen ongeveer tegelijk uit bed omte gaan kijken vervolgens begon ze vlak daarna ongeveer permanent te huilen en je wil niet weten hoe vaak ik teon in het kamertje ben gaan kijken als ze eventjes niet huilde en ook oen ze definitief stopte met huilen.. duurde het bes een paar daagjes voor ik niet om de haverklap aan de deur stond te luisteren gaat vanzelf over hoor althans.. een beetje dan je went aan allerlei dingen. en dan bedenkt ze weer wat anders overigens.. leuke naam enneh.. misschien moet je gewoon het vlindertjesforum niet lezen... je hormonen zijn nu toch nog aan het feesten... dat komt later allemaal wel weer. @tientje: daarom gebruiken wij de babyfoon niet meer we kunnen allebei dan niet meer slapen omdat je continu gericht bent of je wat hoort.. en als je wat hoort schrik je er wakker van hoor je niks.. dan schrik je daar wakker van... sinds die weg is.. slapen we stuk beter en als er wat is.. dan huilt ze.. nouja dat horen we zonder babyfoon ook prima want ze ligt de kamer naast ons
he saskia78, wijk slapen ook zonder babyfoon, kamer zit direct naast ons en de deuren op een kiertje. want als ik haar deur open is ze wakker en dat willen we ook niet
nou ik geloof dat ik dan ongeveer de enige moeder is die dat niet doet, ik kijk niet bij de kleine en maak me helemaal geen zorgen dat ze het ineens niet meer doet. dit omdat ik niet zo bang ben voor weigendood oid en een baby echt niet zomaar stopt met ademen. ik heb verder neits bij dr in bed oid wat een gevaar op kan leveren. wel ben ik bang voor andere dingenm, dus overbezorgt ben ik ook wel. ben bv ontzettend bang dat ik haar es laat vallen ofzo.
Als ze slaapt maakt ze vaak geluidjes tussendoor.... dan weet ik dat ze het nog doet. Maar zodra ik de geluidjes niet meer hoor door de babyfoon dan ga ik stilletjes kijken. Dan kijk ik naar het dekentje of het nog op en neer gaat. Waar ik allemaal bang voor ben wat er allemaal kan gebeuren is niet te beschrijven. Ik ben misschien 1 van die te ongeruste moeders die bij elke keer bij het bedje staat. Op een woensdag gaat ze naar mijn ouders toe en dan kan ik de dingen doen die ik met haar erbij nog niet echt durf. Bijvoorbeeld alle hoekjes stofzuigen... als ze er is dan durf ik niet lang de stofzuiger aan te laten, want ik wil haar door de babyfoon horen. Ramen buiten wassen.... tja, ben niet vlug bij haar als er is iets als ik buiten ben. Dus doe dit ook maar op een woensdag. Auto wassen... uitgesloten als ze thuis is ! Ik hoop dat het extreme onbezorgde toch een keer overgaat.
hmm ik kreeg laatst te horen "wat was jij nou aan het doen vannacht?" dus ik eh.. tja.. ik droomde dat ik anne aan het voeden was.. en ineens was ze er niet meer en dat is me dus 3x achter elkaar gebeurd.. dat ik serieus dacht dat ik anne was gaan voeden.. terug naar bed was gegaan MET anne en daarna dus wakker werd.. en me wild schrok omdat ze er niet was.. job snapte er niets van.. en ik ook niet.. want die droom was echt levensecht maar volgens job was ik iig het bed niet uit geweest.. dus tja..
hihi saskia, best grappig als je weer van de schik bekomen bent nou.... lars "riep" me wel als hij weer op zijn rug wilde
Haha, leuk om alle verhalen te lezen. heb er zelf ook wel last van. Hoe vaak ik niet dacht dat ik bovenop hem lag....! En bij elk hoestje meteen aan het ergste denken. Het is alleen zo zinloos om je al zorgen te maken voor alle dingen die mogelijk zouden kunnen gebeuren. De zorg voor morgen is voor morgen zei mijn oma altijd....
ik heb ook precies hetzelfde, ben heeel erg bang voor wiegendood. en heb ook vaak van die enge denk beelden dat ik van de trap val of hem laat vallen. en wij wonen in een flat zonder lift dus moet wel 2 trappen af als ik wil wandelen want de kinderwagen staat beneden. ook heb ik heel vaak als ik hem s'nachts voed dommel ik soms in. maar ik schrik ook heel vaak wakker en denk ik dat hij nog bij me ligt en ga ik lopen voelen vorige keer voelde ik de arm van mijn vriend dacht ik dat lucas nog bij ons lag schrok me wild. en idd als hij in bed ligt en hij huilt wil ik dat hij stil is dat hij lekker gaat slapen is het ineens stil ga ik ff kijken waarom hij ineens stil is en dan is hij gewoon in slaap gevallen. ben blij als hij een jaar is dan kan hij in ieder geval geen wiegendood meer krijgen want daar ben ik echt heeel bang voor.
Haha Saskia, ik geloof dat ik raar op zou kijken als m'n man snachts m'n hoofd om zou draaien ivm voorkeurshouding
Nou, ik zou anders wel regelmatig mijn man willen omdraaien.. Zijn voorkeurshouding is op zijn rug, en dan SNURKT ie echt onwijs..! Erg irritant als ik midden in de nacht ernaast zit te voeden, of na de voeding weer in slaap probeer te komen. Grrrr.
inderdaad angst van elke ouder en mijne werd van de week even werkelijkheid ik viel met baby van zes maanden van de trap gelukkig heeft zij niets maar ik mijn stuitje gebroken auw!
Ik heb dat ook gehad, met elk geluidje dat beide zoontjes maakte ging ik wel even kijken, eigenlijk voor mijn eigen gerust stelling.. Het maakt het lastig omdat je ze niet in de gate kan houden met een cameratje hihi
Heel herkenbaar, ik had datzelfde met dat verhaal van die wiegendood...had me zo aangegrepen! Ik ben ook steeds heel erg bezorgd, J.D heeft de afgelopen 2 nachtjes doorgeslapen en toen ik wakker werd en het was al licht en ik realiseerde me dat hij ´s nachts niet wakker geworden was...durfde ik bijna niet in het ledikant te kijken. Gelukkig alles goed! Hij word gewoon groter..
Wat herkenbaar allemaal zeg! Ik heb mezelf regelmatig van de trap zien vallen, met de kinderwagen tussen de bus en de stoep zien kletteren bij het instappen en ook bij haar bedje staan loeren naar een ademhalingsbeweging.... *zucht* Die angsten ook....
hahaha best grappig eigenlijk, maar heb er zelf ook erg last van hoor! Ik bedenk me regelmatig wat er met Ymke gebeurt als ik van de trap val of haar hoofdje ergens tegen aan stoot.. Brrr!
BEn hier niet zo bang voor wiegendood, maar wel voor allerlei andere dingen. Droom idd vaak dat ik hem laat vallen in de douche, van de comode, dat ik hem kwijt ben, dat ik hem met zijn slbbetje in bed leg en hij dan stikt, etc. Soms wordt ik er echt gek van. Kom eigenlijk ook nooit in de vlindertuin, Ik kan het niet aan. Zoveel verdriet van de ouders en het besef dat het iedereen kan gebeuren is te veel. Dat gevoel dat ik de wereld zou willen veranderen ken ik ook. Voor tijn geboren was kon ik alles wat ik op tv enzo zag vrij makkelijk van me afzetten. Nu zou ik alles willen veranderen om te zorgen dat mijn mannetje op zal groeien in een wereld die eerlijk en rechtvaardig is!