hallo ik ben zwanger morgen 8 weken. ik vind het nu niet leuk meer, ik ben blij dat ik zwanger ben, maar ik voel me zo beroerd, ik kan niks meer, ben zo moe, te moe om dit bericht te typen, ik zou heel de dag kunnen slapen, me benen willen niet mee, ik ben elke dag zowat heelde dag door misselijk, dan weer licht misselijk dan weer erger, ik vind het nie leuk meer, ik heb nergens geen kracht en geen fut meer voor, voel me een heel ander mens wat alleen maar kan slapen, ergens heen gaan zit er ok niet echt in, ben dan veelte moe, in de auto word ik misselijk, echt een drama.. hebben jullie dit ook??
Vervelend dat je je zo naar voelt! Ik heb dit in het begin ook wel gehad, maar als het goed is wordt dit allemaal minder als je wat verder bent. En zodra je je kindje straks voor het eerst voelt ben je al die ellende zo vergeten! Het hoort er nu eenmaal bij, dus veel sterkte en het gaat over een tijdje vast beter!
Als je het nu al niet leuk meer vindt, sterkte dan maar hè. Want je moet nog wel even en als je wat verder bent kan het ook nog weleens vermoeiend worden.
Heel herkenbaar, ik had jouw berichtje kunnen schrijven! Ben het wel eens dat klachten tot op zekere hoogte bij de zwangerschap horen, maar op een gegeven moment is het wel nodig om actie te ondernemen. Ik zou zeggen meld je ziek (als je dat al niet gedaan hebt) en geef toe aan de moeheid. Zorg dat je vooral drinken binnen krijgt en probeer te eten waar je nog zin in hebt. Als de misselijkheid zo erg wordt dat je niets meer binnen houdt, neem dan contact op met je vk want dan kan het zijn dat je uitdroogt. En je hebt idd grote kans dat het over een paar weken een stuk beter is. En voel je vooral niet schuldig dat je het zwanger zijn niet leuk vindt. Dat mag!!! Dat betekent niet dat je niet blij bent dat je een kindje krijgt. Dat zijn 2 verschillende dingen namelijk.
tot een week of 16 vond ik het ook best zwaar en nu.. nu ga ik het missen!!! Je lichaam heeft tijd nodig om zich aan te passen, straks als iedereen je buik kan zien loop je rond zo trots als een pauw! Maak je niet al te veel druk dat je het niet leuk vind, die roze wolk is ook regelmatig zwart.. hoort er bij! rust goed uit.. scheld lekker als je moet kotsen.. Oja.. probeer al een beetje te profiteren van je zwangerschap.. zo van "ooooh ben zo misselijk kan niet koken, afwassen, schoonmaken" haha.. deed mij ook goed! succes meid!!
ik ben ook heel blij dat ik zwanger ben hoor! en ik hou nu al van ons kindje! maar het is idd momenteel ff niet leuk meer! ik zou wel een winterslaap kunnen houden, ik heb me nog niet ziek gemeld, maar daar zit ik wel aan te denken, aangezien ik nogal zwaar werk heb. ik blijf ook eten en drinken alhoewel het er met moeite in gaat, maargoed nog maar ff volhouden er zit niks anders op, mensen pak dit niet verkeerd op ik ben blij dat ik zwanger ben!!! niet dat ik dadelijk allemaal rare reacties krijg!
Het gaat over hoor, dat je het Niet Leuk meer vindt! Ik heb me zelf tot een week of twintig alleen maar beroerd gevoeld (overgeven, flauwvallen, nog meer overgeven en flauwvallen..) en zeker toen ik de baby nog niet voelde (ik voelde haar met 18 weken) vroeg ik me regelmatig af waar ik aan begonnen was, en voelde ik me zó rot en dan daar weer zó schuldig over.. Maar het werd leuk! Ik heb een aantal spuugvrije weken gehad en nu is het spugen weer terug, maar ik vind zwanger zijn inmiddels helemaal leuk hoor Ik kan me nu al niet meer voorstellen dat ik tegen mijn man riep dat ik ECHT maar één kind wilde omdat ik dit niet nogmaals mee wilde maken.. Ik vraag me nu af of het echt zo erg was? En ja, dat was het, maar het werd veel leuker Dus maak je geen zorgen, dit gevoel is tijdelijk
Ohh..ik weet nog dat ik ZO MOE was in het begin. Ik kón niet meer. ik stond moe op en ging moe naar bed en kwam intussen tot vrijwel niets. Toen werd ik ook nog 24/7 misselijk en toen dat overging kwamen de bekkenklachten erbij. Tja: zwanger zijn gaat nu eenmaal niet bij iedereen even soepel. Maar dat je je nu rot voelt, hoeft niet te zeggen dat het zo blijft, gelukkig. Vaak na de eerste 12-16 weken zie je dat de meesten zich een stuk beter gaan voelen. Gun je zelf ook rust, je lijf werkt, ook al zie je dat van buiten niet, ongelofelijk hard aan het nieuwe leventje in je buik. Luister zoveel als kan naar je behoeftes en sta jezelf toe dingen misschien even niet of anders te doen dan je normaal zou doen. Dat heeft mij in ieder geval best een heel eind geholpen.
Ten eerste gefeliciteerd ! En ondanks het beroerd en moe zijn, toch proberen te genieten !! Ik mag niet klagen, voel me redelijk goed, dus... Iig succes en hopen dat het gauw lekker zwanger zijn mag komen !!
Wat vervelend dat je je niet goed voelt. Ik herken het wel. Ben niet echt misselijk geweest ofzo, maar wel dood en doodmoe en ontzettend jankerig. Ik begon zelfs te huilen bij reclames! Ik ben toen maar een paar dagen in bed gekropen, omdat ik er niet aan moest denken dat ik zou beginnen te janken op mijn werk. Het gaat wel over, ergens in het tweede trimester. Bij de een sneller dan de ander (ik kan nog steeds een gat in de dag slapen) maar echt... het wordt beter.
hey scheet! Als het echt zo erg is die misselijkheid, bel dan je HA. Er schijnt echt iets voor te zijn want via mijn collega hoorde ik dat er wel degelijk een pilletje voor is en wie weet voel je je dan ook minder moe, want het vreet energie op deze manier! Succes en van harte met je zwangerschap! Hoop dat je je snel wat beter voelt!
Hee meid, ik ben nog niet zo ver maar kan het me nu al wel voorstellen. Ik bedacht me vandaag opeens 'waar ben ik aan begonnen', kan me nauwelijks concentreren, ben misselijk, moe, draaierig, bang. En tegelijk blij en trots en pfffrt. Een bom hormonen en emoties. Bedenk je dat het hormoon dat hiervoor verantwoordelijk is, in een soort PIEK zit rond jouw huidige termijn. Dat gaat weer afnemen en als het goed is is je tweede trimester een stuk beter te behappen. Dan krijgen we een buikje waar we over kunnen aaien... na een tijdje een voetje dat lekker in je blaas schopt... Kop op he! Komt allemaal goed.
Proficiat!! Misschien toch een idee je even ziek te melden op je werk.. Bel evt de huisarts of de verloskundige even voor een paar extra tips tegen de misseljkheid. Hopelijk ga je je snel beter voelen en kan het echte genieten gaan beginnen. Hou je taai!!
Ik heb heeeel veel respect voor mama's die misselijk zijn en veel moeten overgeven in de zwangerschap. Ik ben een van de (weinige?) gelukkigen die helemaal niet misselijk is geweest tijdens de zwangerschap, zelfs niet de eerste twaalf weken. Het ligt er blijkbaar helemaal aan hoe je lichaam reageert op het HCG hormoon. De één wordt er heel misselijk van, de ander moe, en weer een ander misselijk én moe... helaas voor jou behoor jij tot een van die mama's waar ik zo'n diepgaand respect voor heb. Ik vind het echt knap dat je dit zo door komt. En natuurlijk is het heel natuurlijk en normaal om je af en toe af te vragen of je het nog wel leuk vindt! Zwanger zijn is heus niet alleen maar leuk en geweldig, ook al lijkt dat voor sommigen misschien zo. Voel je dan ook zeker niet schuldig! Ik voelde me alleen maar heel erg moe en duizelig, en dát vond ik al zwaar. Ik moet er niet aan denken hoe ik die weken was doorgekomen als ik ook nog misselijk was geweest. Inderdaad, wat anderen al adviseren: probeer naar je lichaam te luisteren en indien nodig je ziek te melden. Ga jezelf niet over je grenzen dwingen; het is belangrijk dat je naar je lijf luistert en rust neemt als je dat nodig hebt. En zoals velen al zeggen: het gaat voorbij, en er komen leuke dingen voor terug, beloofd! Het enige waar ik nu nog veel last van heb is mijn bekkenpijn, vermoeidheid (zo blij als ik met zwangerschapsverlof kan!) en de hormonen - me raar in mijn lijf voelen - mijn lichaam niet meer terug kennen zeg maar. Ik blijf vol verbazing naar mijn eigen buik staren en snap d'r niks van raar he? Ik denk dat ik me pas realiseer wat er allemaal gebeurd is, als het kindje er is! Misschien kun je eens aan je verloskundige vragen wat slim is om wel of juist niet te eten ivm de misselijkheid. Sommigen adviseren om iets kleins te eten vóórdat je opstaat 's ochtends. Wie weet helpt het jou. Veel sterkte! MamatoB
hey meiden dank jullie wel voor de lieve berichtjes! het freet idd veel energie! waardoor ik dus af en toe ook niet te genieten ben! ( zielig mannetje van me die krijgt altijd de schuld van vanalles ) die hormonen ook! maargoed het is voor een goed doel!
Vestig trouwens niet al je hoop op de pilletjes (of zetpillen) van de huisarts, die helpen lang niet altijd..