Ik ben best bang eigenlijk.. Mijn vorige bevalling was een makkie maar toch, ik ben gewoon bang. Juist nu ik er niet meer onbevangen tegenover sta en ik een beetje weet wat ik kan verwachten, hou ik mijn hart vast. Heb er echt geen zin in. Flientje
bij de eerste had ik echt geen bang helemaal niks was happy toen ik mijn slijmprop had verloren en al helemaal toen de weeen begonnen. maar nu ik weet wat me te wahten staat zie ik er eigenlijk wel wat tegenop. ik heb een pracht van bevalling gehad maar die weeen nee dank je maarka het hoord erbij.
Ben er toch wel een beetje bang voor. De eerste bevalling was gewoon normaal. Best pijnlijk, maar geen bijzonderheden. De vorige bevalling was eigenlijk niet erg pijnlijk. Dus daar ben ik niet bang voor. Maar het ging wel razend snel. Waar ik bang voor ben, is dat het nu nog sneller gaat en dat ik onvoldoende tijd heb om alles te regelen met onze kinderen.
ik heb niet gestemd want dat stond er niet tussen. nee ik ben niet bang voor de bevalling de eerste bevalling was redeklijk zwaar maar het is niet zo dat ik nu tegen de 2e bevalling opzie echt ben wel wat gewend
Misschien kan ik je een beetje geruststellen dan (al is geen enkele vrouw en zwangerschap hetzelfde uiteraard): mijn nichtje is 4x ingeleid, tussen de 37 en 38 weken en heeft 4 redelijk snelle (8u melden en uiterlijk 19u kindje op haar buik) en makkelijke bevallingen zonder scheuren en inknippen gehad en de kindjes mochten meteen mee naar huis, een paar uur na de bevalling. Maar ik snap wel wat je bedoelt... maar het kan dus ook meevallen (en dat hoop ik dan ook voor je!). En uiteindelijk maakt het dan ook niet uit, als je kindje maar gezond is (daarom is mijn nichtje ook ingeleid).
Ik dacht er expres niet aan... en nam de instelling aan niet over na denken het moet er toch uit! Was daardoor ook echt niet angstig en denk dat ik het anders wel was geworden. Maar ik zou het zo weer doen hoor voor zoiets moois, geef mij dan maar die pijn... paar dagen later ben je het alweer vergeten.
Tja op zich ben ik een vreselijke angsthaas en dus ook wel voor de bevallling. Het heeft me in elk geval een lange tijd tegengehouden om zwanger te raken, maar toen werd de kinderwens te groot en dacht ik "ach we zien straks wel". Wel wil ik voor een waterbevalling gaan, want dat schijnt veel relaxter te zijn.
ik wou dat ik ook zo'n positieve instelling had ZOMAAR. Ik kan er niks aan doen maar dat lukt me niet... Het stomme was, ze zeggen dus dat je als je je kindje bij je krijgt dat je dan alles bent vergeten, nou niet dus! Wat ik natuurlijk erg jammer vond.. Ik kan het gewoon niet loslaten.. Heeft zoveel indruk gemaakt! En ook de kraamweek toen waren de hechtingen van knip onstoken en toen heb ik morfine gekregen, dus kraamweek was ook niks,ik heb die week niet kunnen genieten..Dus alles bijelkaar maakt mij gewoon bang voor deze bevalling... Terwijl ik best wel postief en sterk ben..
Mmm nee maar ik denk dat jij ook best wel vervelende dingen mee hebt gemaakt...zoals die hechtingen enzo. Misschien dat als er niet veel "complicaties" en vervelende dingen waren geweest dat je dan de pijn wel snel weer vergeten bent? k weet het niet hoor...heb nog geen ervaring er mee...maareh wens je alvast alle succes en een hele fijne, voorspoedige en complicatievrije bevalling en kraamtijd toe!
Dankjewel Mili, ik hoop het ook voor mezelf, hihi.. En ook voor jou, en de andere meiden natuurlijk ook! Ik zeg het volgende week ook wel even tegen de VK misschien dat zij me wat gerust kan stellen of hulp oid.. Er moet toch wat gebeuren,anders kan ik onbewust mijn bevalling tegen werken, en dat willen nou ook weer niet he!
Nee zeker niet. Is inderdaad goed om denk ik ff over te hebben met je VK want dan zij misschien inderdaad wel helpen. Of je voorbereiden..enneh kom voor jezelf op he? Jij bent de gene die beslist wat je wel en niet wilt en wel en niet aan kunt. (mits er verder geen medische dingen zijn natuurlijk) maareh wel ff voor jezelf opkomen. Liefs, Mili
Ja ik zal het prberen Mili, maar dat is juist mijn zwakke punt hihi.. maar ja ik probeer het en anders is mijn vriend er ook nog, die weet wat ik wel en niet wil... Daar heb ik het al duidelijk met m over gehad..Dus dan moet hij me daar maar mee helpen.. Maar ja we zien wel hoor! Maar het blijft moeilijk.. En bedankt Mili voor je wijze woorden! Liefs
ik ben ook vaak bang voor de bevalling, de ene keer denk ik laat maar komen ik wil hem zo graag vast houden en zien hoe hij er uit ziet. maar vervolgens denk ik ook weer OOOH NEE ik wil die bevalling niet. ben zo bang voor de pijn en dan het idee dat het 24 uur kan duren als het niet langer is . liefs diane
Ik ben redelijk bang voor de bevalling. Maar meer omdat de vk in het begin zei dat mijn bekken te smal was en het kind wel eens klem kon komen te zitten. Zelf was ze natuurlijk anti-keizersnee dus heb me daar heel erg druk over gemaakt, omdat de gynacoloog het bekkenverhaal bevestigde. Nu heb ik gelukkig een andere vk gevonden in mijn buurt, waar ik morgen voor het eerst naartoe moet. Kan best zijn dat ik me bij haar beter op me gemakt voel, en daardoor de angst wegneemt. Eigenlijk is mijn angst meer gebaseerd op het moeten krijgen van een "spoed keizersnee". Zou het heel erg vinden als ik zelf niet mee kan maken dat ons kindje geboren wordt vanwege de narcose.
Inderdaad fijn om te horen! Maar ik denk dat ik teveel op het diabetesforum heb gelezen. Daar hoor je natuurlijk verhalen van diabeten en daar gaat het dus meestal minder makkelijk. Maar goed: ik heb twee puike bevallingen gehad, ook zonder knip of scheur of hechting , en ga het dus uiteraard weer zo proberen! (zei ze heel stoer)
nee zie er niet echt tegenop. meer tegen de dingen eromheen denk ik.... ik zie t maar zo....als t echt zo verschrikkelijk is dan hadden mensen niet voor n 2e gekozen denk ik.. en t is maar n moment en je kleintje heb je je hele leven!
Dit is voor mij de 2e en moet zeggen hoe meer het einde er aan komt hoe meer herinneringen er van de vorige bavalling naar boven komen... Dan bekruipt mij af en toe wel een onbehaagelijk gevoel maar ja ik kom er toch niet onder uit
Hey die Memke, ehm als je t moeilijk vind om te zeggen kun je misschien samen met je vriend alles op papier zetten en dat laten lezen aan de VK. En in grote lijnen een bepaald plan opstellen ten aanzien van de bevalling...wat je dan aan de desbetreffende persoon geeft die er dan is... Ik hoop voor je dat het gaat lukken meid! Zet hem op!