Zoals ik al zei, ik wil een feel good bevallings topic Waarom? Omdat ik er zo vreselijk veel zin in heb, ik kan niet wachten tot het eindelijk gaat gebeuren. Ik loop vanaf de 20ste week met BI, mijn gewrichten door mijn hele lichaam heen hebben er last van, en heb hierdoor meerdere peesontstekingen. Ben heel lang misselijk geweest en paar weken geleden opgenomen in het ziekenhuis vanwege te hoge bloeddruk en eiwitten in mijn urine, in de tussentijd weer opgenomen geweest en sta nu onder controle. Dan nog wat dingen buiten mijn zwangerschap om die deze zwangerschap niet leuker gemaakt hebben, eerder zwaarder en ben ondertussen zo moe en zo klaar met de pijn en de medicijnen en het heen en weer rijden. Voel me een net een eend maar dan wel met olifanten voeten, benen en handen. Dus JA laat die bevalling maar komen Veel mensen in mijn omgeving denken dat ik de pijn gewoon vreselijk onderschat, maar dat is het niet, ben me er echt wel heel erg bewust van, iedereen zit hier maar van wacht maar af! Maar ik zeg al de hele zwangerschap liever bevallen dan zwanger, dit pijnlijke rond waggelen voelt zo doelloos, heb pas sinds een paar weekjes dat ik wat begin te genieten, en dat is dan vooral omdat mijn buik alle kanten op beweegt, en omdat ik het hoofdje laag voel zitten en weet dat alles goed gaat daar binnen. Ik weet dat mensen de draagperiode ook als nuttig zien, en niet als doelloos, want die periode is natuurlijk van belang, maar het voelt voor mij doelloos omdat er niets voor terug komt voor mijn gevoel. En straks bij het bevallen doet het meer pijn, veel meer pijn, maar aan het eind daarvan heb ik een baby! Nu is het de hele dag zeurende pijn en moeheid, ik mag geen auto rijden en niet meer lekker mijn huis onder handen nemen en aan het eind van de dag tsja....komt er weer zo'n dag! Hihi klinkt wel erg negatief allemaal, maar zo bedoel ik het niet, ik heb het er allemaal wel voor over, maar toch....die bevalling he...eindelijk zien wat me al die maanden al zo bezig houdt.
Ik wou dat ik met je mee kon doen, maar ik zie er best tegenop. Maar ik heb dan ook een heel makkelijke zwangerschap, tot nu toe. Gisteren vroeg ik nog aan m'n man of ik niet gewoon zwanger mocht blijven.... Ik ga zeker meelezen, want ik kan wel wat happy-bevallingsverhalen gebruiken.
ik zag er een tijdje tegenop maar heb vorige week het boek Veilig bevallen van beatrijs Smulders gelezen (bijna uit). Echt een heerlijk boek. veel ervaringsverhalen, heel duidelijk en gerust stellend. Voel me nu een stuk beter. Al is het een rare gedachte dat het met 2 weekjes thuis mag komen. Alles is klaar. De standaard vragen blijven van hoe en wanneer zal het beginnen en wat voor bevalling enz. Maar de vragen van wat voor geslacht heeft het en hoe zal het eruit zien hebben meer de overhand. Is nu ook meer een gezonde en leuke spanning.
Ik heb ook zin in mn ks... al vindt ik zwanger zijn helemaal niet erg ben gewoon nieuwsgierig hoe de kleine man eruit ziet. Maar om nou te zeggen laat die bevalling maar komen, nou nee. Ook met 34 wk iets wat je niet moet wensen... laat het in jouw geval nog lekker een week of 4 zitten. Zoveel beter! Maar als ik straks 39-40 wk ben... daar kijk ik echt naar uit!
Ik kan ook niet wachten.... Tuurlijk heb je die gezonde angst weer en waarschijnlijk des te meer we op de datum aankomen zullen de zenuwen wel toenemen maar ik kan deze keer niet wachten tot ons meisje geboren zal worden!! Mischien nu wel omdat we al een dochter hebben en we wetemn hoe bijzonder en mooi het allemaal is!!
Zo te lezen ben ik een beetje gek Maar het is ook niet zo dat ik hier sta te springen in de hoop dat het eruit valt, ik zie er alleen onwijs naar uit De weekjes vliegen ook niet echt voorbij als je de hele dag praktisch niets doet, en kerstcadeautjes blijven bij mij ook nooit tot kerstdag onder de boom liggen (en zo wel heb ik ze al 10 keer opgetild en heen en weer geschud )
ik heb ook zin in bevallen hoor! haha en ik ben net zwanger. maar ik vond het bevallen zo'n bijzondere ervaring dat ik er naar uitzie het nog een keer te mogen meemaken. toen ik dit gisteren aan mijn schoonmoeder vertelde keek die mij ook aan alsof ik gek was en toen ik op jou termijn zat dacht ik ook laat die bevalling maar komen hoor. ik lag voor de zoveelste keer in het ziekenhuis en ik wist dat het beter was dat beeb nog even bleef zitten.maar ik was lichamelijk gewoon op! en die zwangerschap nu.. tja ik hoop dat het beter verloopt. maar de bevalling..... daar kan ik al helemaal naar uit zien!
Ik heb het idee dat het allemaal makkelijker word als ik bevallen ben. Hoewel ik uit ervaring weet dat dat niet zo is helaas. Maar heb nu een 1,5 jarig jongetje rondstruinen die best veel aandacht vraagt en ik ben al zo moe. Zeker met dit weer. Ik vraag me elke dag weer af 's avonds wat ik die dag gedaan heb. Meestal niet veel, maar ben dan toch gesloopt! Dan wil ik het liefst zo snel mogelijk bevallen, lijf weer terug en niet meer als een walvis rondwaggelen. Bij de eerste kon ik nog lekker de hele dag rondlummelen, slapen etc maar nu gaat dat echt niet! Voordeel is nu wel dat mijn conditie nog stukken beter is dan bij de eerste...
Ik heb echt onwijs zin om te bevallen, van mij kan het niet snel genoeg gaan het word voor mij de 3e keer maar ik ben toch weer heel benieuwd hoe het dit keer gaat lopen en wat voor moois ik nu weer in mijn armen krijg, dus kom maar op!
@Mamadaisy ja dat heb ik ook wel dat ik nu meer verlang naar mijn oude lichaam en energie idd....maar het wordt nog aanpoten straks hoor met 2 kleintjes aahhhhhh!!
o jee, ik lees je topic en zo voelde ik me ook met 34 weken ongeveer... alleen is mijn dochter wel met 34 weken geboren en nee dat is echt niet leuk... je ziet het nu als nutteloos maar als je kindje echt met 34 weken geboren zou worden zou je zien dat elke dag echt wat is. 34 weken betekend couveuse, infuusjes, je kind maar een paar keer per dag zien. Slangetjes en monitors... dus wacht nog een week of 2 op zijn minst!
I K !!!!!! Mijn zwangerschap verloopt zo vlekkeloos...kheb nergens last van....moet sinds vandaag aan de ijzerpillen ...maar had helemaal nog geen last van mn ijzer tekort ofzo... Doordat alles zo goed loopt...met werk ben ik al vermindert...het hoeft gewoon niet (werk in zaak van pa)...heb ik alleen mn huishouding om handen (dit doe ik dan ook wel heel grondig elke dag)...en wat sociale afspraakjes.....een verzorging van een (stief)kind 1 of2x per week ...dat de zwangerschap ZO LANG DUURT....iedereen blijft maar zeggen hoe snel hett wel niet gaat...maar daar heb ik vanaf het begin al niets van gemerkt... Alles spullen staan klaar...heb bij wijze van mn ziekenhuistasje al klaar... En wat de bevalling betreft...in mn familie zijn er ZOVEEEL kinderen gebaard...en allemaal vlotte en goede bevallingen, dat ik er ontzettend veel vertrouwen in heb(plus ik heb echt een ontzettende hoge pijngrens)...oma, moeder, tantes...hebben de weeen niet als echte helse pijn ervaren etc..natuurlijk kan ik voor mzelf wel van het ergste uitgaan en dan kan het alllemaal meevallen...maar dat neemt niet weg, dat ik er super veel zin in heb....en mn kind gewoon wil vasthouden en verzorgen!! Ik weet nou wel wat zwanger zijn is...en hoe geweldig het is...natuurlijk geniet ik van de schopjes en bewegingen...maar k wil hem liever zien! En dit wordt niet mn enige kindje (hoop natuurlijk nog meerdere xen zwanger te raken) dus heel leuk allemaal...maar ventje groeiiiiii en kom er zsm uit
@Fafje tja dat de rest van jouw`n familie het "makkelijk" heeft gehad heeft helaas niks over jouw`n bevalling te zeggen meid... Is je pijngrens al vaak aan de test onderworpen?!!! Want bevallen is met niks te vergelijken hoor.... Snap wat je bedoelt ik vondt de bevalling ook meevallen maar het doet toch ongeloofelijk veel pijn hoor!! Vergis je niet!!
Klopt maar ik ga me niet nu druk maken om iets wat ik nog niet heb meegemaakt....daarom zeg ik...k kan wel van het ergste uitgaan en dan kan het alleen maaar meevallen... En natuurlijk heeft mn familie er niets mee te maken..maar daarbij komt dat in onze cultuur het vaak soepel gaat...maargoed...we shall see...ik heb er in elk geval zin in...en ben er niet bang voor...dat kan al een hoop schelen wat betreft de bevalling... ( als ik hoor dat sommige vrouwen zo bang waren en tijdens de bevalling in paniek raakte...tja dan gaan dingen niet zo soepel..) dat bedoel ik eigenlijk meer : ik weet heus wel dat het geen pretje is...maar wat moet ik dan...uhhh oh mensen zeggen het doet heel pijn...laat dan maar zitten?
Nee je hebt helemaal gelijk, je weet nog niet wat je te wachten staat...heerlijk hoor ik dus wel hahahaha Welke cultuur als ik vragen mag? En je moet er idd helemaal nuchter instappendat do je a supergoed.... Ik heb een heftige bevalling gehad, sterrekijker, vacuum enz maar nog vondt ik het meevallen Maar ik kan ook heel erg goed rustig blijven en ontspannen, voor zover dat dat gaat hahaa Maar je instelling is al supergoed
Nou moet j nagaan...je vond het meevallen..door dat soort ervaringen heb ik juist zoiest van...ja kom maar op... Weetje iedereen waarschuwde me ook toen ik een borstvergroting ging doen...OH WAT MOEST DAT PIJN DOEN....pff..nou sorry ik wil niet raar overkomen, maar dat zijn echt mietjes...ik heb echt nergens last van gehad...had pijnstilling 1 dag nodig...normaal ieman eeen week! Uhhh curretage...oh wat een krampen....???? ik had ze niet...ik kwam...en ging weg...en ik had serieus nergens last van... Mss maakt mn lichaam wel veel endorfine aan ofzoiets...nouja ik hoop in elk geval tijdens de bevalling wel Ik ben indisch en moluks...en wat ik zeg...oma, moeder, tantes hebben ieder super veel kinderen gebaard...niemand last van bi oid...geen complicaties...niemand pijn bestrijding nodig gehad...tja...wrom zou ik me NU druk maken?? Loopt het allemaal anders dan verwacht...dan kan ik ook heel ontspannen met situaties omgaan...ik raak nooit in paniek...dus die gedachte maakt me ook al blij
Ja maar borstvergroting en curretage heb je mischien gewoon "geluk" gehad met de pijn....maar wie weet Je weet nooit hoe je gaat reageren in de situatie je bent natuurlijk onder narcose geweest en dit is gewoon aanwezig zijn bij de ergste pijn die er is Ja het is gewoon heel erg verschillend bij iedereen....de een kan goed met pijn omgaan en de ander niet... Je zult het pas wetebn als je daadwerkelijk bent bevallen, maar wat wel weer is, is dat je ECHT alles bent vergeten zogauw je je baby in je handen hebt
eind van de week mag ons ventje thuis geboren worden!!!!! Daar kijk ik erg naar uit, dan 'mag' hij komen! Ik hoop zo dat ik weer, net als bij ons 1e zoontje, thuis kan bevallen. Het was een lange (28 uur) en pittige bevalling, maar oooo wat is het mooi en bijzonder en alles is zonder 'problemen' gegaan, dus daar teken ik weer voor (hopelijk alleen deze keer wel wat korter hihihi). het zwanger zijn ben ik nog echt niet zat, gaat super en heb een voorbeeldige zwangerschap. Maar ik kan ook niet wachten om ons ventje echt te kunnen vasthouden, die eerste ontmoeting, iedereen bellen dat hij er is, de naam vertellen, de kraamtijd, kijken hoe ons oudste zoontje reageerd... kan niet wachten!!!!!!