Hallo, Ik ben morgen 34 weken zwanger van een tweeling en ben aardig zenuwachtig. Heb ook geen gym of zo gedaan en nu denk ik....had ik maar... Ben best wel bang aan het worden. Doet het echt zo pijn? Kan ik het wel...en ga zo maar door. Nu schijnt dat een tweeling bevalling soms sneller en minder heftig is dan bij een eenling..heeft hier iemand ervaring in? Groetjes Karin
ik was ook heel bang maar nu op het einde is het zwaar en dan mag het echt gaan gebeuren...dan gaat de angst weg ik weet niets van tweeling bevallingen maar toch veel sterkte groetjes kimberly
Ik heb soms ook wel eens een moment dat ik tegen de bevalling opzie, maar dan denk ik weer....er zijn me miljoenen vrouwen voor gegaan dus waarom zou het mij niet lukken. En als de pijn echt zo ondraaglijk zou zijn waarom beginnen vrouwen dan aan een tweede kindje? Zou me er niet te veel druk om maken en het gewoon over je heen laten komen. groetjes
Ik snap je angst, maar vertrouw op de natuur! Ik ben normaal een stresskonijn, maar tegen de tijd dat ik moet bevallen wordt ik erg rustig en is het stresskonijn in geen velden of wegen meer te bekennen! Hoe meer je op de natuur vertrouwt, hoe prettiger (uitzonderingen daragelaten natuurlijk) je bevalling verloopt! Succes!
Ik ben ook zo iemand die blind op de natuur vertrouwd en regelmatig tegen mezelf zeg: er is er nog nooit 1 blijven zitten... Maar daar heb jij natuurlijk helemaal niks aan! Misschien moet je dit voorleggen aan je vk of gyn. Ze zullen dit vaker meemaken en je vast heel goed gerust kunnen stellen. Beval je in het zh? Of thuis... probeer die plek te vinden waar jij je het beste voelt. Nodig eventueel je moeder (of iemand anders) uit om je extra te steunen. Het is ook niet niks hoor....je mag best bang zijn! Ik hoop dat je het achteraf lachend hebt gedaan
Jullie hebben allemaal gelijk pffff ze moeten er toch uit ik moet in het ziekenhuis bevallen, helaas is dat altijd bij een tweeling.' Ach ja ook wel weer een veilig idee. Erg spannend allemaal.
Als je echt baalt van de gym, kun je kijken of je nog een paar lesjes yoga of gym kan meepakken ergens. Verder is het normaal dat je niet enorm staat te springen om 2 kleine kindjes door dat smalle geboortekanaal te persen, maar wat iedereen al zegt: het past gewoon, het is ook allemaal wel te doen want anders was de mensheid al uitgestorven... Alvast veel succes gewenst en natuurlijk een erg voorspoedige bevalling van je 2 kleintjes. N.B. Ik weet niet hoeveel kindjes je wilt, maar jij hebt iig 2 voor de prijs van 1 (1 keer bevallen en meteen 2 kindjes krijgen!). Denk dus maar zo, dat je dubbel werk verricht vergeleken met ons allemaal! Haha.
Hoi Karin, Iedere bevalling is anders. Ikzelf heb yoga gedaan en dit vond ik heel fijn tijdens mijn bevalling. Ik had een weeënstorm, en mijn bevalling duurde in totaal 3 uur en 40 minuten. De weeën opvangen is hevig maar goed te doen, de laatste centimeters zijn het hevigst. Maar als ik er nu op terug kijk valt het allemaal wel mee. Het klopt inderdaad je bent alles snel vergeten, niet meteen een aantal weken na de bevalling. Maak je niet te druk, maar probeer te blijven ontspannen, ga dingen doen waarvan je goed kunt ontspannen misschien kun je dit ook gebruiken voor tijdens je bevalling. Misschien een lekker muziekje waar je van ontspant, een lekker bad of iets anders. Geniet nog van je laatste weken, want als de baby er eenmaal is vliegt de tijd. Groetjes Monique76
Een vriendin van mij had ook geen gym gedaan en heeft heel veel gehad aan het boek 'Duik in je weeën'. Misschien dat dat je wat gerust kan stellen als je het gelezen heb. Je zal misschien dingen herkennen als ze op je pad komen. Succes in ieder geval!
Als ik jou was, zou ik er maar niet aan beginnen hoor, het is vreselijk! Haha nee hoor, natuurlijk doet het pijn, maar het is het allemaal waard! En, mocht je het allemaal écht niet meer trekken, dan kun je goede pijnbestrijding krijgen in het ziekenhuis.
Ik ben mn hele zwangerschap niet bang geweest tot de 37 weken haha. Maar wat was het anders dan ik me had voorgesteld! Ja het doet pijn dat is een feit maar je bent zoveel sterker op het moment van de bevalling dan je denkt! Bij mij kwam er echt een oerkracht vrij haha. Heb wel wat tranen gelaten maar dat was meer van de spanning die het met zich meebracht. Maar ik doe het zo weer over! Had het 10000x erger verwacht maar echt ik ben niet bang voor als er in de toekomst een 2e bij komt!
ik begin nu toch ook wel een beetje angst te krijgen voor de bevalling. je hoort allemaal van die verhalen van schuren en knippen hechtingen. nou daar wordt je niet minder bang door. ook hoor je van veel mensen dat ze poepen tijdens het persen nou ik zou me kapot schamen en hoop niet dat dit me overkomt
Ik begin nu toch ook een beetje nerveus te worden..... iedereen heeft het maar over die pijn....en ik weet niet wat ik van die pijn moet verwachten heel eng...ik wou dat ik een voorbeeld had waar je je aan op kan trekken, maarja elke bevalling is anders...
Toen ik van onze Yannic zwanger was heb ik heel veel gehuild bij mijn moeder van de schrik: Ik heb zelfs geroepen: Als de weeen beginnen knuppel mij dan maar neer. Maar achteraf als ik terug denk denk ik echt: WAS DAT NOU ALLES? moest ik daar zo'n schrik van hebben. Ik zou zeggen schrik is goed, als je schrik hebt kan het alleen maar meevallen. Als je geen schrik hebt kan het alleen tegenvallen. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Groetjes Jenny
http://www.umcn.nl/extern/patfol/CSS0841-Ademhal-59-i-4823.pdf De ademhalingstechnieken zijn toch wel belangerijk bij het op vangen van de pijn die je nogal kan overvallen, ik heb hier een link voor je met een pdf patientenfolder ademhalingstechnieken bij de bevalling heel nuttig om op zn minst even door te lezen! je kan hem zo opslaan en/of uitprinten.
hai ik ben helemaal niet bang geweest voor me bevalling 6 jaar terug ik was er helemaal klaar voor en nu ben ik ook nog niet bang heb eigenklijk het zelfde gevoel als toen laat maare komen ik wil me kleintje vasthouden. ik werd ingeleid toendertijd en ging ook echt met een attitute het ziekenhuis in van zo vandaag is de dag me neus omhoog en ik kon de wereld aan. en ja het doet pijn maaaaaaaaaaaaarrrrrrrr het moment dat je je kindje ziet boem alle pijn verdwenen.
Ook van mij een hart onder de riem! Tegen de tijd dat het zover was, was ik er eigenlijk heel kalm onder. Ik merkte echt dat de natuur het over nam en ik had helemaal geen tijd meer om er bij stil te staan wat er gebeurde, het gebeurde gewoon. Ik had ook een pittige bevalling maar troost je je lichaam is erop gebouwd en kan het aan! Weet dat en als het je toch teveel dreigt te worden tijdens het opvangen van de weeen denk dan aan je baby want het duurt dan niet lang meer. Dat heeft mij goed geholpen. Praat er over met je gyn/vk als je er tegenop blijft zien. Die heeft ook vast goede tips voor je. Heel veel succes met je bevalling en geniet van je beebje straks!
ik weet nog heel goed de tip die ik kreeg van mijn verloskundige, toen was ik zwanger van mijn eerste dochter..... het is een klein puf techniekje wat je ook niet kan vergeten.. je puf dan heel kort en de laatste doe je lang en dan op de maat van.....de,ze,wee,kom,nooit,meer,teruuuuuuuuuuuug of al,tijd,is,kort,jak,je,zieeeeeeeeeeeek. misschien heb je er wat aan? mij heeft het al bij alletwee mijn bevallingen geholpen en zal het met deze bevalling zeker weer gebruiken. en ik heb nooit gym of yoga of wat dan ook gevolgd! en vertrouw op je eigen lichaam, je zal nog versteld staan!
ik vond het ook allemaal maar eng, daarom wou ik perse in het ziekenhuis bevallen! maar toen het eenmaal begon ging het allemaal vanzelf ik ben op het moment zelf geen enkele keer bang geweest.