Kijk ook eens naar het nieuws uit eht verleden... heel veel is bangmakerij en gebeurt uiteindelijk niet. Toen met de MH17 werd er bijvoorbeeld gezegd: dit wordt de 3e wereldoorlog.... Voor zo ver ik weet is het nog geen derde wereldoorlog, of misschien heb ik dat gemist omdat ik het nieuws niet volg
Dat begrijp ik. Er bestaan geen goede woorden om moord, pijn, angst en verdriet uit te leggen aan een klein meisje. sterkte ..
Ik heb de beelden trouwens niet bekeken. Ik heb best een sterke maag en ik kan veel hebben, maar dat soort dingen hoef ik gewoon niet te zien. Heel erg sneu, dat ze de daders maar snel mogen pakken.
Verschrikkelijk wat er is gebeurt. Gelukkig geen enge beelden op het moment dat ik eigenlijk sesamstraat wilde opzetten voor mijn dochter. Had optijd in de gaten dat er een extra journaal op was. Weet niet wat ik haar anders uit had moeten leggen.
Sinds vandaag bang? Dat ben ik al tijden, voordat wij onze dochter kregen was dit voor mij zelfs een reden om te twijfelen aan het willen krijgen van kinderen. Pukkie kwam als een verrassing, erg gewenst en super blij met haar, maar eerlijk is eerlijk, ik ben ook vaak bang. Er zal vroeger ook genoeg aan de hand zijn geweest hoor, natuurlijk de wereld is kleiner en je hoort meer, maar het is allemaal zo extreem. Ik kan er niet bij dat mensen elkaar vermoorden om geloof, een zogenaamde profeet, en gewoon omdat het kan. Ze is er, en de volgende komt eraan, en denk dat het gewoon angstig zal blijven allemaal
Denk je werkelijk dat het geweld nu extremer is dan vroeger? Dan vergis je je, echt. Nu wordt in Nederland alleen meer aandacht besteed aan het geweld, dus komt het ook je huiskamer binnen.
Pfff, daar dacht ik vanmiddag ook aan, meisje op wat voor wereld heb ik je gezet. Mag ze straks nergens grappen over maken uit angst iemand voor het hoofd te stoten, mag zij er nog uit zien zoals ze zelf wilt. Het grote slachtoffer is het vrije woord, als men geen satire mag bedrijven uit angst overhoop geschoten te worden is er geen vrijheid van meningsuiting meer. Als nu de vrijheid van meningsuiting beperkt wordt, welke vrijheden gaan er dan straks aan. Maar ik ben nog wel blij dat ik nu leef en niet in 1500 ofzo. edit: vooralsnog kan zij straks nog alles worden en doen wat ze wil en hoft niet te kiezen tussen een huwelijk of een klooster.
Extreem? Vroeger werden mensen gevierendeeld. Dat vind ik extreem, ik vind het vreselijk wat er is gebeurd, uiteraard, maar dit is niets nieuws, door de eeuwen heen worden dit soort dingen gedaan, in verschillende vormen, maar dit soort gedrag bestaat al eeuwen.
Ik kan wel begrijpen waarom mensen angst krijgen voor de wereld waarin hun kinderen zullen opgroeien. Zelf heb ik die angst gelukkig (nog) niet. Er gebeuren inderdaad een hele hoop verschrikkelijke dingen maar gelukkig gebeuren en ook nog hele mooie dingen en zijn er nog een hele hoop goede mensen.
Ik heb de beelden gelukkig niet gezien maar uiteraard heb ik dit nieuws gehoord, wat vreselijk. Ook ik vraag me af waar de wereld soms heen gaat, uiteraard is geweld van alle tijden maar het lijkt erger te worden met het geweld ( dan doel ik ook op de kop schop filmpjes)
Augustu, ik snap je helemaal. Voor jou is het denk ik nog lastiger, omdat je én bang kunt zijn om slachtoffer te worden van een terroristische aanslag, maar dus óók voor negativiteit, zelfs fysiek geweld tegen jouw persoon, alleen omdat je moslima bent en mensen toch zo makkelijk iedereen over één kam scheren... Ik laat het persoonlijk allemaal links liggen. Ik kan er toch niks aan/tegen doen. Het enige wat ik kan doen, is mijn kinderen opvoeden zoals IK denk dat goed is. Dat is in mijn ogen enerzijds door ze te leren hoe je een goed mens kunt zijn (zonder jezelf tekort te doen ) en anderzijds hoe ze zich staande kunnen houden in de wereld later. En als die wereld gevaarlijker is, dan de wereld waarin ik zelf opgroeide, dan probeer ik ze daar zo goed mogelijk op voor te bereiden. Ik ga in elk geval niet mijn leven laten leiden door de angst.
Vreselijk he, het beangstigd mij ook enorm. Dit, van vandaag, gebeurt in de naam van (o.a.) mijn god, ik voel me schuldig, dit zegt ons geloof niet...Gelukkig vind ik altijd rust bij wat mijn geloof juist wel zegt, dat geeft mij echt rust, maar geweld.. dat is er helaas altijd (geweest)
Dit speelt inderdaad een zeer grote rol. De angst komt van twee verschillende kanten. Enerzijds van deze extremistische gekken en wat zij allemaal in naam van mijn God en geloof doen en anderzijds van gekken aan de andere kant die een hoofddoek zien en dit linken aan terrorisme, extreme ideeen etc.
Dit zegt ons geloof zeker niet. Het is echt niet te bevatten hoe mensen dit soort dingen gerechtvaardigd krijgen voor zichzelf.
TS ik herken het wel. Ik ben nogal zichtbaar gekleed als moslima, soms krijg ik ook rotopmerkingen te horen op straat. Zolang het alleen woorden zijn vind ik het allemaal nog wel best, maar wanneer mijn kinderen erbij zijn vind ik het toch wel wat anders. Ik wil niet dat zij opgroeien met het idee dat hun moeder (en vader trouwens ook) vaak nageroepen wordt. Van de andere kant ben ik dus ook erg bang dat er weer zulke dingen als vandaag gebeuren. Een schoonfamilielid van mij is een tijdje ook omgekomen door een terroristische aanslag (van "moslims"), wel niet in Europa maar dat maakt verder ook niet veel uit. Een leven is een leven en elk onterecht genomen leven is er 1 teveel.
Soms heb ik die angst ook wel eens. Ik denk dat het min of meer van alle tijden is wat er gebeurd, alleen door alle vormen van social media, zitten we er bivenop en horen we alles. Het is alleen de vraag wat osn verteld wordt en of we alles eerlijk te horen krijgen.... Het gevoel wat je hebt hoort echt bij het zijn van mama of papa. De eeuwige drang om je kind te beschermen. Denk ik..
Ik heb een vraag aan je. Ik geloof je volledig en bedoel het echt niet aanvallend, maar mijn vraag is hoe het kan dat dat er een hele groep moslim-gelovigen is die dit verafschuwen en dit niet goed vinden, maar dat je van deze groep eigenlijk nooit iets hoort. Waarom hoor je die groep niet meer, in bv media ed? Ik heb het gevoel dat er nooit echt iets publiekelijk over wordt uitgesproken door de groep die dit afkeurt. Zou dit niet helpen op de een of andere manier, zodat de niet moslims de groep niet over een kam blijft scheren? Ik ben christen en als er op deze manier door een groep zogenaamde "mede-christenen" zulke afschuwelijke publiekelijke acties zou doen uit naam van mijn geloof, ik dit heel stellig en publiekelijk zou afkeuren en ook zou proberen om hierover met medechristenen zoveel mogelijk in gesprek zou gaan. Of mis ik dit gewoon en is het er al wel?
Ik ben Augustu niet maar ik hoor dit ook altijd. Maar wat moeten we dan doen? Volgens mijn geloofsbeleving is het niet toegestaan om te demonstreren, maar er zijn méér dan genoeg websites (ook of juist vooral in het NL/Engels) waar allerlei goede artikelen staan die dit soort ideologieën ontkrachtigen, boeken, enz. Ik denk dat moslims zich best laten horen maar dat je het ook wel moet willen horen. In de media zou ik niet snel verschijnen omdat ik geen tv heb, ik zou het dan raar vinden om wel op TV te komen. En ja, natuurlijk probeer je te praten met ze, en te overtuigen met allerlei bewijzen vanuit de Qur'an en sunna maar vaak zijn ze erg eigenwijs en blijf je uiteindelijk het liefst uit hun buurt na tig discussies te hebben gehad... Heb jij dan gedemonstreerd tegen de FLDS en KKK? Dat zijn immers ook mensen die claimen christen te zijn.
Ik vind het ook beangstigend. Ben ook vaak bang dat mijn kinderen een fysieke oorlog mee gaan maken. Soms denk ik ook wel eens, hoe kan ik nu weten of ik straks mijn buurman kan vertrouwen als het ook hier uit de hand loopt of dat ik leerlingen heb die geradicaliseerd blijken te zijn. Het is belangrijk dat zowel moslims als niet-moslims samen met elkaar optreden tegen dit probleem. Maar ja, hoe?