Hoi! Ik ga deze maand starten met IVF. Waar ik alleen mee zit is dat ik enorm bang ben voor de punctie. Dan met name voor de hoeveelheid pijn. Bij mijn ziekenhuis krijg je als pijnstilling een morfine via infuus. Is er hier iemand die daar ervaring mee heeft? Verdoofd dit goed? Tijdje terug heb ik ook een HSG gehad waarbij in een naproxen moest nemen en het deed echt zo veel pijn. Deze ervaring heeft ook niet echt geholpen.. Weet iemand hoe de pijn van een punctie is in vergelijking met de HSG? Dan weet ik een beetje wat ik kan verwachten. Ik wil graag eerlijke meningen horen over de punctie en hoeveel pijn het deed, maar a.u.b. geen gedetailleerde horrorverhalen.
Ik vond het naar, sorry... Wat ik vooral gemerkt heb is dat ik het heel eng vond en daardoor me niet kon overgeven aan de morfine. Ik heb nog extra gehad maar het hielp gewoon niet voldoende. Vanuit zkh kreeg ik oxazepam mee om vooraf te nemen, maar ik was een beetje bang voor hoe ik daarop zou reageren dus heb ze niet ingenomen. Daar heb ik achteraf wel spijt van gehad, dat had geholpen om kalmer te blijven. ik zou het iig overleggen met je gyn, wellicht kun je een roesje oid krijgen.
Ik heb inmiddels 5x een punctie gehad. Waarvan 4x in Nederland en 1x in België. In Nederland moest ik 2 paracetamol een uur voor de punctie innemen en kreeg ik ten tijden van de punctie een infuus met Rapifen (morfine). Ik moest steeds na afloop een cijfer geven voor de pijn op een schaal van 1 (geen pijn) tot 10 (heel veel pijn). Ik heb 4x een 2 gegeven. Ik heb geen pijn ervaren, enkel soms een raar gevoel als de naald door de wand heen geprikt werd of als ze even op je buik moeten drukken om je eierstok goed in beeld te krijgen. Bij de punctie in België kreeg ik vooraf een infuus met paracetamol. Voor de punctie kreeg ik 4 baarmoeder prikjes (prikje voelde je 2 seconde en daarna niets meer) en ten tijden van de punctie wederom een infuus met Rapifen (morfine). Ik heb er echt helemaal niets van gevoeld. Ook na de punctie nooit bloedverlies gehad of extreme pijn. Enkel wat licht gevoelige eierstokken een dag of 2/3. Maar keer op keer blijf ik zenuwachtig voor de punctie, terwijl ik weet dat ik geen pijn ervaar. Ik weet dat er ook zat meiden zijn die de punctie als een hel beschouwen, maar dit is echt persoonsafhankelijk, hoe goed de pijnstilling aanslaat en welke pijnstilling je krijgt.
Ze geven geen roesje helaas...maar gelukkig nog wel morfine via infuus. Ik hoor ook wel verhalen bij ziekenhuis waar je het moet doen met paracetamol Ik ben dus ook angstig en wat ik ook doe, ontspannen lukt dan niet op zo'n moment
Ik heb achteraf wel eens gezegd dat ik het hsg pijnlijker vond. Daar had ik alleen vooraf pcm en kreeg ik verder niks. Ik heb liggen huilen daar. de punctie vond ik pijnlijk, prettig is het niet, maar echt wel te doen. Terwijl ik meer dan 30 follikels had. Aan het einde werd het echt wel vervelender, maar het begin dacht ik echt ‘is dit het nou?’. Ik had geen infuus maar wat anders, weet niet meer precies wat. Wel een pil met morfine erin, want heb ook primperan gevraagd omdat ik van morfine altijd erg misselijk wordt. Dat werkte prima en was totaal niet misselijk. wat bij mij hielp was dat we vooraf met de arts en verpleegkundige onwijs gelachen hebben om een katheter die toch nog even werd gezet. Bleken nieuwe slangetjes waardoor het er zo heel langzaam uit sijpelde, was op dat moment heel grappig, haha. Ik was super ontspannen. En verpleegkundige deed begeleiding super goed. Aangeven wanneer ik moest ademen enzo, heel fijn. ik werd ook in bed vanaf bijkom-kamer naar de punctie kamer gereden. Dat voelde super de luxe. Zacht bedje. Voelde me daardoor echt in de watten gelegd, haha. het verschilt volgens mij wel heel erg hoe dicht je follikels bij de vagina wand zitten en hoe ze geplaatst zijn. Bij mij was dat allemaal erg gunstig. mij was ook best wel een beetje angstig vooraf, had ook best al wat horror verhalen gelezen. Daar heb ik me op een gegeven moment voor afgesloten en me eraan over gegeven. Het ontspannen lukte me prima op de dag, zeker vanwege de medicatie. napijn ook wel gehad, ook vanwege ohss, maar was ook te doen op schaal van pijn.
Ik vond het hsg ook veel pijnlijker dan de punctie. Bij de punctie naproxen en lokale verdoving gehad. Ik heb het als goed te doen ervaren, terwijl ik best kleinzerig ben. De pijnbeleving verschilt zo per persoon... Hopelijk gaat het jou ook meevallen!
Met morfine is de punctie echt prima te doen! Ze spuiten ook bij als het nodig is. Hier puncties gehad met telkens meer dan 20 follikels en ik doe het zo weer, gelukkig niet meer nodig. Hsg vond ik vervelender. En je mag meestal ook nog wat oxazepam innemen van tevoren dus dan ben je al lekker ontspannen plus de morfine is het exht goed te doen!
Misschien ga ik wel vragen maar de oxazepam om beter te ontspannen... Binnenkort eens informeren als ik voor de eerste follikelmeting ga. Ga morgen beginnen met de medicatie, spannend!!!
Ik denk dat het helemaal afhangt van de voorwaarden gemaakt door je lichaam icm je pijngrens. HSG met dichte eileiders moet heel pijnlijk zijn. Hier deze week hsg gehad, heb er niks van gevoeld. Maar mijn eileiders waren open. Mijn eicelpunctie('s) waren wel zeer pijnlijk, maar dat lag aan de ligging van mijn eierstokken. Daarom hebben ze na de eerste punctie besloten om de volgende onder narcose te doen. Moet zeggen... Die eerste punctie duurde ongeveer een half uur. En het deed pijn, maar toen het klaar was was ook die pijn gelijk weg. Ik werd heel goed begeleid, dat hielp enorm. Dus geef aan dat je bang bent, ook op het moment vd punctie.
Ik snap echt niet hoe mensen niks kunnen voelen van de hsg. Mijn eileiders waren gewoon open, verder ook geen bijzonderheden. Toen ze het ballonnetje gingen opblazen verging in al van de pijn en toen nog die contrastvloeistof. . Maar goed het zal per persoon wel verschillen. Ik ga inderdaad ook aangeven dat ik angstig ben. Hopelijk heb ik een zachtaardige arts en iemand die de tijd neemt. Dat scheelt denk ik wel.
hier 2 puncties gehad, de eerste was wel te doen, had 2 paracetamol vooraf en kon goed ontspannen. De tweede had ik ook 2 paracetamol, De ene kant ging prima, maar mijn andere eierstok lag ver achter in de buik en gekanteld, dat was echt een hel. De volgende punctie krijg ik dus een morfine infuus. Relatief ontspannen zijn helpt wel heel erg, dus zou echt met je arts de angst bespreken.
Ik had me ook voorbereid op het ergste. Maar het enige wat ik vervelend vond was die eendebek. Hoop idd dat je een lieve arts treft en een goede verpleegkundige die je erdoorheen helpt. Succes!
Bij mij hebben ze 24 eicellen weggehaald ( overstimulatie) en ik moet je zeggen ik vond het reuze meevallen. Ik kreeg alleen pethedine injectie dus geen infuus. Vooraf volgens mij ook nog paracetamol genomen. Ik werd niet duf of suf ervan dus kan moeilijk aangeven of het meer pijn doet zonder de morfine, Ja het is even een naar gevoel maar meer ook niet. Ik herhaalde constant in mezelf een soort mantra van nog even volhouden en dan is het klaar. Mij hielp het in ieder geval.
Bij mij viel het echt mee. Kreeg wel van tevoren oxazepam en een roesje. Af en toe was het wat vervelend, bijvoorbeeld omdat ze op mijn buik drukten om er beter bij te kunnen maar ook dit viel mee. Wat helpt is vooral letten op je ademhaling en je daarop te focussen. Succes!
Ik was ook heel angstig voor de punctie, maar t viel mij uiteindelijk heel erg mee. Ik kreeg wel een roesje omdat ik in paniek raakte van de angst, het was goed te doen, ik was alleen wel erg van de kaart
Ik was voor mijn eerste punctie ook heel bang en misselijk van de spanning. Kreeg paracetamol en soort valium vooraf. Ik voelde de punctie wel, deed een beetje pijn, maar was wel te doen. Daarna 2 dezelfde soort puncties gehad, pijn was ook te doen. De laatste punctie gedaan zonder iets, geen paracetamol/morfine oid en ging prima op basis van de juiste ademhaling. Pijn “weg zuchten/puffen” en dit was eigenlijk de makkelijkste punctie... dus mijn advies is naast pijnmedicatie ook op je ademhaling te letten
Ik heb 4 keer een punctie in Düsseldorf gehad welke ze standaard onder narcose uitvoeren. Nu ben ik overgestapt naar een ander zkh waar ze dat niet doen. Ik was dus ook een beetje bang voor de punctie maar het viel me heel erg mee. En het grote voordeel is dat je veel sneller herstelt. Ik had weinig pijn na de punctie en onder narcose moest ik vaak nog 1 of 2 dagen pijnstilling nemen tegen de pijn, waarschijnlijk omdat je onder narcose geen tegendruk kan geven. Ik zou het dus ook niet meer anders willen. Succes iig, hopelijk valt het mee voor je!
Ik vond het zwaar. 6x ICSI in eigen cyclus gedaan. Punctie was hel. Maar 1 eitje maar zonder verdoving. Kreeg rustgevende medicatie. Hielp niet. Ik moest EMDR therapie voor de traumaverwerking. Je leest soms dat mensen wachten erger vinden als dat. Zo zie je maar dat het voor iedereen anders is. Daarna een gestimuleerde poging gehad. 11 eitjes aangeprikt. Meer kon ik niet. Had morfine maar hielp niets. 7 bevrucht. 1 verse tp en een prachtige zoon rijker. En ja dan heb je het er allemaal voor over. Napijn had ik ook veel. Ik wens je veel succes. Mijn tip: Denk eraan dat er zoveel in hetzelfde schuitje zitten, er veel succesverhalen zijn en elke vrouw anders is. Daarom niet bang laten maken door verhalen. Maar je eigen traject blanco ingaan