Ik denk dat je vooral bang bent om je kindje te verliezen, op wat voor manier dan ook. In de slaap is je kindje alleen en had ik zelf ook de grootste angst. Je doet alles wat je kan voor de veiligheid, meer kan je niet doen. Heb vertrouwen in je kleine. Dat je angst hebt is normaal.
Dat is helemaal waar. Ik kan wel zeggen dat je dat niet moet doen, maar ik ben zelf net zo (hoewel het wat minder aan het worden is). Met name de eerste 6 maanden had ik die angst heel sterk, tot een maand of 10. Hoe ouder ze wordt, hoe minder angstig ik voor wiegendood ben. Stikken hetzelfde verhaal. Ik heb een tijdje terug een heel goed gesprek gehad op het cb hierover, dat heeft best wat geholpen. Misschien is dat iets wat jij ook kunt doen, over je angst praten met de kinderarts o.i.d? Liefs
Ik merk ook dat het minder wordt hoor, langzamerhand. Eerst lag onze meid ingebakerd en toen had ik er eigenlijk geen last van. Waarom weet ik niet. Toen we daarmee gingen afbouwen omdat ze om ging draaien toen begon het meer. En nu ze 10 maanden is en eerst nog lekker aan het rommelen is, ben ik er banger voor. Maar ik probeer het echt los te laten en te beseffen dat de kans klein is. Maar wel blij dat ik weet dat ik niet de enige ben
De enige ben je zeker niet.. Hoe vaak ik na 8,5 maand nog met mijn hart bonzend in mijn keel naar haar bedje loop... Wordt er soms niet goed van
Oh ja, dat doe ik ook nog... Voor mij geld ook dat ik liever WEL geluid door de babyfoon hoor, dan dat ze stil is. Voor vele zal dat andersom zijn..
Hier ook hoor, niet zo zeer voor stikken maar wel voor wiegendood. Het is zelfs zo erg dat hij in zijn bedje een nannycare heeft, (een sensormatrasje, die een alarm geeft bij niet ademen) Maar als hij beneden in de hangmat slaapt, ga ik ook heel vaak kijken en soms krijg ik helemaal de kriebels als hij diep ligt te slapen. Bij de andere twee had ik het ook, maar bij Lucas is het nog iets erger (waarschijnlijk door zijn slechte start) Bij mij werd het minder toen ze een jaar werden. Dus ik zou zeker het matrasje meegeven, ik geef ook de nannycare mee als Lucas naar mijn (schoon)ouders gaat.
Om die reden was ik stiekem blij dat Zoey het niks in dr eigen bedje vond maar lekker bij ons in bed wou slapen Lang leve Co-sleepen. En gelukkig deed me moeder daar ook aan
Ja, dan zal ik het juist weer hebben! Dan ben ik nnog banger dat er iets gebeurd. Maar wel fijn dat het voor jullie zo goed uitpakte.
Toen ze een minibaby was maakte ik van dr voedings kussen een eigen bedje boven ons hoofd en bakkerde ik dr in. En toen ze ouder werd lekker tussen ons in maar ik legde haar wel hoger neer. En als moeder beweeg je dus bijna niet . Je slaapt anders als je kindje naast je ligt.
ja dat zal wel, gelukkig maar onze dame heeft ook maar 2 weken bij ons in de slaapkamer gelegen, toen ging ze al naar haar eigen kamer. Ik kan er zelf niet goed tegen, ik slaap helemaal niet, word overal wakker van, elk geluidje
Ik heb die angst ook en daarom ook een aerosleep matras gekocht gewoon voor het gevoel. Vanaf het moment dat ze zich kan draaien en veel beweegt maak ik me minder druk. op vakantie (6 maandjes was ze toen) sliep ze in een campingbedje met een gewoon matras maar heb nooit angst gehad voor stikken. Mijn dochtertje slaapt in een slaapzak dus geen dekens etc dat vindt ik pas eng want ze is een echte woelwater en gaat alle kanten op in haar bedje.