Zoooo herkenbaar!!!! Ik ben ook angstig voor de bevalling. En dan met name voor een weeënstorm. Die vond ik iedere keer weer zo heftig. Maar helaas moet het er toch uit denk ik dan maar.... Ik ga een bal proberen en een boek over bevallen. Wie weet word de angst dan minder. Nee... bevallen is ook zeker niet mijn hobbie.
Ik was de eerste bevalling mega zenuwachtig en het viel ook ontzettend tegen.. De tweede keer geen angst omdat ik wist wat er zou gaan gebeuren (in de zin van afscheid nemen van dochter*) en die bevalling verliep ook erg goed (behalve dan dat de placenta bleef zitten). Hierdoor had ik de derde keer ook geen angst. Maar nu.. de derde keer vond ik het persen zo verschrikkelijk pijnlijk (eerste keer was ik verdoofd ivm knip) dat ik er niet aan moet denken om ooit nog een keer te bevallen. Maar ik wil heel graag nog een kind, dus zal dan toch nog een keer moeten bevallen.. gelukkig nog een paar jaar om eraan te wennen
Wat bij mij toch wel geholpen heeft de vorige keer was hier de laatste paar weken de gênante bevallingsverhalen lezen. Heb een heel relaxte bevalling gehad en binnen drie en een half uur was ie er al. Maar een kwartier hoeven persen. Iets in mij zegt ja, maar toen was ik 36 weken dus was hij heel klein. Wat als hij nu met 42 weken gaat komen en super groot is en dat ik hem er niet (of moeilijk) uitkrijg ofzo? Probeer te ontspannen, dat was de vorige keer ook goed gelukt dus straks hoop ik ook.
Ooh ik herken het helemaal! Kawaii zou het helpen om een bevallingsplan te schrijven? En deze met je vk/gyn goed te overleggen? Hier hielp dat wel. Ik ben er ook super bang voor. Vorige bevalling duurde 1 uur van begin tot eind, en ik ben bang dat ik het kindje nu nog sneller ga lanceren... Ik word over 13 dagen ingeleid. Dus het komt nu echt snel dichterbij....
Een geboorteplan..dat is een goed idee! dan krijg je er misschien wat meer grip op, voor zover mogelijk. Spannend, een inleiding. En een bevalling van een uur? inclusief ontsluitingsweeën? *shock*
Kawaii: vorige keer had ik ook geen bevallingsplan, toen liep ik bij de vk en die had het niet geintroduceerd. Nu loop ik bij de gyn en de begon erover. Het helpt je wel om er goed over na te denken! Ja, een bevalling van een uur is echt niet aan te raden! En als de tweede nog sneller komt.... Pff ik houd mijn hart vast.
Tjonge fijn om te lezen dat ik niet de enige ben zeg! Ik had ook een best ok bevalling. Heb van de ontsluitingstijd weinig gemerkt (daar teken ik onmiddellijk weer voor), maar kreeg zoonlief er niet zelf uit waardoor ik met persweeën naar het ziekenhuis moest. Toen uiteindelijk totaalruptuur opgelopen bij de vacuüm bevalling. Ondanks dat er toch echt geen trauma van. Herstel ging ook super snel en zat na 2 of 3 dagen al weer in kleermakerszit... maar goed...nu nummer 2 dus... Ik heb momenten dat ik denk: Kom maar op...maar kan natuurlijk ook zo gaan tegenvallen...brrr...Gelukkig heb ik als alles goed gaat nog even...maar toch. Komt snel dichterbij! Jij ook sterkte iig! En komt vast goed allemaal!
Ik herken wat je schrijft. Ik heb een vrij pittige eerste bevalling gehad. Een bevalling waarbij heel veel mis ging en waarvoor het ziekenhuis ook officieel excuses heeft gemaakt. Ik ga er niet teveel over uitweiden, daar schiet je ook niets mee op. Wat mij heeft geholpen is EMDR therapie. Het heeft mij in een aantal sessie (drie maar) geholpen om op een andere manier terug te kijken op mijn bevalling. Misschien is het hiervoor te kort dag, maar mogelijk een tip voor andere (aanstaande) moeders? Ik ben over 9 1/2 week uitgerekend en denk er op dit moment amper aan. Dit terwijl ik er na de bevalling van mijn dochter Sanne het eerste half jaar niet eens over de bevalling kon praten zonder een portie te janken. Bevallen is gewoon bijzonder, niet uit te leggen. Je lichaam gaat met je aan de haal (zo heb ik het ervaren) Ik heb een hypnobirthing cursus gevolgd (ik wilde een bad bevalling) en dacht mijn bevalling redelijk te kunnen plannen. Feit is, ieder lichaam is anders. Daarnaast kunnen er ook rare complicaties optreden. Daarom mijn advies; Je lichaam is bijzonder, bevallen is bijzonder. Luister naar je lichaam, je er druk over maken heeft geen zin. De bevalling in welke vorm dan ook gaat hoe dan ook gebeuren. Ik hoor om me heen niets anders dan dat een tweede zoveel makkelijker is dan een eerste. Ik duim en hoop dat jij en ik (wij allen) dat mogen ervaren...
chantal jij zegt dus precies mijn angst dat een tweede bevalling makkelijker gaat dan de eerste... dan gaat het nog sneller en is mijn lichaam nog meer kapot.
Ik zie het positief gelukkig.... na een bevalling van 35 uur (gelukkig maar 40 min persen) kan het hooguit meevallen toch? Als het al eens de helft zou zijn... De eerste was trouwens op zich een prima bevalling, ondanks de weeënopwekkers e.d.
Heel herkenbaar! Kotsmisselijk bij de gedachte alleen al. Tot het zover was. Knop om, gaan met die banaan en achteraf vond ik het wederom te doen! Als het moment daar is geef je je te toch over. Maar daarvoor kon ik het knopje ook niet vinden...