Beste dames, Voor de duidelijkheid: mijn vriend en ik zijn nog niet aan het proberen om zwanger te worden, maar willen dat wel heel graag in de toekomst. Nu heb ik alleen al een paar maanden heeeel sterk het gevoel dat zwanger worden bij mij niet gemakkelijk zal gaan. Ik weet niet precies waar dit gevoel vandaan komt, maar ik zou mijn vruchtbaarheid graag willen laten testen. Weet iemand hoe dit werkt? Moet ik dan eerst een paar minden stoppen met de pil zodat de huisarts goed inzicht heeft in mijn cyclus? Of zal de huisarts mij wegsturen en zeggen dat ik pas moet terugkomen als we echt een baby willen en het niet lukt? Eigenlijk wil ik gewoon zekerheid..
Ik denk niet dat de HA nu iets voor je zal doen. Het is vaak zo dat je pas wordt doorgestuurd als je 1jaar met de pil bent gestopt en er dan nog geen zwangerschap heeft plaats gevonden. Vaak wordt dan eerst het sperma van de man onderzocht omdat dit het makkelijker is. Om de vruchtbaarheid van de vrouw te onderzoeken zijn vaak meerdere onderzoeken nodig. Als je nog aan de pil bent heeft het geen zin om te onderzoeken of je vruchtbaar bent. XXX Liefs
Helaas vrees ik voor je dat Bailey gelijk heeft in deze. Gemiddeld wordt er gezegd dat je eerst een jaar zelf moet proberen zwanger te raken, voor een HA je doorstuurt. Uitzondering is natuurlijk als je gericht aanwijzingen hebt dat er iets mis zou zijn. Bv dat je cyclus heel raar is, dat je bv maar 1 keer in de 2 maanden ongesteld wordt, je midden in je cyclus bloed verliest of dat ooit achteraf ik vastgesteld dat je besmet bent geweest met Chlamydia (die dus niet behandeld is). En zoals Bailey schrijft, zolang je aan de pil bent valt er niets te testen, want de hormonen van de pil leggen je hele eigen hormoon-huishouding en dus je cyclussen plat. Maar eh... als je geen indicatie hebt (zoals boven beschreven) om doorgestuurd te worden door de HA, dan heb je ook geen gegronde reden om je zorgen te maken, toch!?... Gewoon als je tijd daar is stoppen met de pil en gewoon lekker eerst zelf proberen. Kinderen komen niet op bestelling, dat heeft gewoon tijd nodig.
Hi meis, Snap je onderbuikgevoel wel. Het komt vermoedelijk wel ergens vandaan... Zomaar een onderzoek door de HA heeft - zoals de meiden al zeggen hier - niet zo heel veel zin. Stoppen met de pil (en dan dus even met condoom vrijen) is 1. Om zicht te krijgen op je eigen cyclus. Hoe is deze? Ze adviseren sowiezo om eerst te 'ontpillen' als je zwanger wil worden. Beter zicht op je cyclus is erg belangrijk. Je zou kunnen kijken of deze regelmatig is. En je zou dus ovulatietesten kunnen gebruiken om je eisprong te bepalen. Ook om te kijken of die regelmatig is... Denk dat je daarmee al een eind komt en HOPELIJK ook een beter gevoel over je eigen lichaam en cyclus. Enne, stoppen met roken als je dat al deed...!!! Verder weet je zelf of er andere dingen zouden kunnen zijn op het gebied van gezondheid. Indien ja, melden bij de ha!!! Suc6 meis! xxxxx
Meis, Ik begrijp je gevoel... Dat gevoel had ik ook toen ik ging stoppen met de pil. Moet je alleen wel teleurstellen... de huisarts of gyn gaat nu nog niets voor je doen. Je bent nog niet eens gestopt met de pil namelijk. Mijn advies.. stop met de pil, houd je cyclus in de gaten, schrijf het op en als je merkt dat er iets niet in de haak is zoals hele lange of hele korte cyclussen... trek dan aan de bel. Met hele lange bedoel ik wel echt cyclussen van meet dan 6 weken, met hele korte, onder de 22 dagen. In principe is alles wat daar tussen in zit nog geen reden tot ongerustheid. De meeste huisartsen helpen je niet voordat je zelf een ajar hebt geprobeerd. Geloof de meiden hier, inclusief mijzelf... Wij weten waar we t over hebben, omdat we er zelf midden in zitten.
Ik snap je angst ook en mijn voorgevoel kwam helaasuit. Dit had ik ook omdat mijn zus jaren er over heeft gedaan om zwanger te worden ivm geen eisprong. Toen ik in aug 08 stopte met de pil en na 2maanden nog niet ongetseld was ben ik naar de huisarts gegaan omdat ik gewoon wist dat het niet klopte.. dat gevoel had ik gewoon. Hij nam mij erg serieus ook ivm geschiedenis van mijn zus en stelde voor dat als ik januari 2009 nog niet ongesteld was ik een doorverwijzing kreeg. Uiteindelijk dus in de MMM beland en nu 16 weekjes zwanger. Mijn zus is nu 30 weken zwanger van de 2e.. Ik hoop echt dat jou voorgevoel niet klopt!!
Natuurlijk is het voor iedereen spannend als je zwanger wil worden. Je vraagt je altijd af "goh, zal het gaan lukken?". Zeker nu er steeds meer gesproken wordt over vruchtbaarheidsbehandelingen en je dus steeds vaker hoort dat het bij mensen niet lukt. Er lijkt me nu echter bij jou helemaal geen reden tot ongerustheid, je bent immers nog niet gestopt met de pil. Ik sluit me aan bij de andere reacties; eerst stoppen met de pil, zodat je je eigen cyclus leert kennen. En maak je niet te druk; de kans dat er niets aan de hand is is groter dan andersom. Want er is immers geen enkele aanleiding van je ongerustheid; toch?
Ik sluit me ook aan bij voorgaande reacties. Ook ik snap je angst en onzekerheid. Ook ik had daar last van. Het is heel logisch. Ook de vruchtbare vriendinnen om mij heen dachten allemaal dat het niet vanzelf zou gaan, maar die hebben genoeg koters rondlopen nu. Je kunt je gewoon niet voorstellen dat er een baby in je groeit en dat je het leven gaat geven aan zo'n klein moppie! Maar echt... je angst is ongegrond. Zolang je nog ongestoord zelf kunt proberen zou ik me niet wagen aan de mmm, het is erg emotioneel en zwaar allemaal. Ik zou willen dat ik terug kon naar de tijd dat we nog nietsvermoedend zelf bezig waren.