Hoi meiden, Ben er net achter dat ik weer zwanger ben, maar ben echt zo bang! Heb nu al een paar miskramen gehad en wil zo graag dat het nu eens goed gaat. Ben er gewoon zoooo aan toe. Andere keren had ik pas vanaf week 5 zere borsten en nu al met 3,5 week. Ik hoop dat dat een goed teken is. Had ook een duidelijke test, terwijl mijn nod pas morgen of misschien overmorgen is. Hoe gaan jullie om met die angst?
Gefeliciteerd! Helaas kan ik je niet van je angst af helpen.. Ik denk dat het heel normaal is om bang te zijn na een of meerdere miskramen. Je moet wel geloof blijven houden dat het goed kan gaan. Helaas heb ik hier zelfs soms nog angst.. Ik duim voor je!
Die angst is onvoormijdelijk als je een of meerdere miskramen hebt gehad. Hier precies in het zelfde schuitje, maar leer er momenteel wel wat beter mee om te gaan. Ik ben ondertussen bijna 10 weken zwanger, en ondanks bloedverlies afgelopen week is alles toch in orde. Maak het bespreekbaar, en geef het ook aan bij de verloskundige, waarschijnlijk krijg je dan ook in de eerste 12 weken wat meer echo's. In ieder geval een fijne zwangerschap gewenst, en probeer te genieten, hoe moeilijk ook ..
Iedereen is denk ik bang de eerste weken , als je al een miskraam hebt gehad mag je wel eerder naar de VK voor een echo, hierna kun je weer rustiger ademhalen als je ziet dat alles goed is
Ik mag met 6 weken naar de gyn, dat heeft hij na mijn 2e miskraam gezegd. Ga me dus denk ik nog niet aanmelden bij de verloskundige, eerst maar eens zien hoe het loopt. Denk dat ik morgen nog een testje doe en dan de gyn bel, maar zit zo te twijfelen of ik zo snel al wil komen. Misschien is een weekje later beter, dan heb ik meer kans dat er een hartje is te zien. Maar... kan ik zo lang wachten Poeh waar kan een mens zich allemaal druk om maken he.
Allereerst gefeliciteerd! Ik ken de angst hoor. Ik ben nu 5 +2 en heb ook die angst. Dit is mijn eerste zwangerschap en zo welkom, dat ik daarom zo bang ben dat het fout gaat. Maar gelukkig kan ik het steeds beter naast me neerleggen, ik kan er nu niks meer aan doen. Dus ik probeer te genieten.
Ben je wel eens uitgebreid gecontroleerd ivm de herhaalde miskramen? Chromosomenonderzoek, stollingsonderzoek? Na drie miskramen bleek ik een stollingsafwijking te hebben, waardoor ik nu bloedverdunners krijg. Ik herken je angst heel goed. Je wilt zoooo graag dat het gaat zoals je zou willen! Ik wens je heel veel succes en hoop dat je ook kunt genieten.
Gefeliciteerd! Hier nog een mama met angst! Het is allemaal ook zo ontzettend spannend en helaas heb je er geen giro op...*zucht*
Bedankt voor de felicitaties Jullie ook nog gefeliciteerd! Vandaag weer een mooie positieve test gehad, dus ik ga stoppen met testen. Moet er maar niet te veel aan denken wat er allemaal kan gebeuren. beertje12, ik heb na de 2e miskraam al die 2 onderzoeken gehad en via de huisarts een algemene bloedtest. Hier is niets uit gekomen... Wat fijn dat jij nu met medicatie wel zwanger kan blijven!
Hier hetzelfde.. angst voor miskraam. Dat mijn wereld dan instort. Nog niet durven houden van het kindje (en daardoor schuldgevoel?). Angst voor de komende tijd (misselijkheid, kotsen). Angst voor de toekomst. Ergens had ik me erop ingesteld dat het mij niet zou lukken. Nu ben ik gewoon zwanger.. ik kan het niet geloven. Ik baal ervan dat het niet wat leuker is. Had me voorgenomen niet (NOOIT) te klagen als het eenmaal zover zou zijn na 1,5 jaar en hormonen etc, maar ik voel me gewoon nog niet echt blij....
Hier ook hetzelfde hoor. Na bijna 2,5 jaar, na ICSI zwanger! Hier nog steeds ongeloof. En ook angst dat het mis kan gaan. Aan de ene kant heel blij dat we nu een hele grote stap vooruit hebben gemaakt, maar we weten ook dat we er nog lang niet zijn. Ik probeer ook zoveel mogelijk te genieten!
marytje, wat je zegt is zo herkenbaar. Ik voel me ook schuldig dat ik niet gewoon blij kan zijn met wat er hopelijk in mijn buik zit. Mijn angst overheerst gewoon. Ik heb al een tijdje het gevoel dat het gewoon nooit gaan lukken. Maar ik wil het zo graag! schorpioen79, het is zeker een hele grote stap vooruit. Zo moeten we het maar zien eigenlijk, we zijn toch weer iets dichterbij gekomen. De kans dat het goed gaat is nog altijd groter dan dat het mis gaat.
Hier ook iemand met een hele grote angst helaas... ik heb altijd tegen mezelf gezegd dat als ik ook maar een beetje zwanger zou zijn dat ik dan al heel blij zou zijn. Dan wist ik tenminste dat het mogeljjk was na zo'n lange tijd. En nu voel ik me zo dom dat ik alleen maar bang ben! Ik ben zo bang dat het niet goed zit...kan je dat van tevoren voelen? Het valt niet mee hoor, wat kan je ertegen doen he?
Ohh meiden wat herken ik me in jullie verhalen. De angst, het schuldgevoel. Ik had van te voren ook gehad dat als ik zwanger zou zijn, ik direct blij zou zijn. Maar het is een licht grijze wolk wat boven me hangt.
Nijntje, ik heb er 4 gehad met tussendoor 2 goede zwangerschappen. Bij mij konden ze ook niets vinden maar ik denk dat ik ondertussen weet wat het probleem is bij mij. Ik ben er vorig jaar achter gekomen dat ik een vitamine b12 tekort heb. vit b12 zorgt oa voor de aanmaak van de rode bloedcellen. Heb je een tekort en ga je dan ook nog eens foliumzuur slikken wordt dat tekort nog versterkt. onlangs is er onderzoek gedaan en het blijkt dus idd vroege miskramen te kunnen veroorzaken. Ik krijg sinds een jaar injecties hiervoor. Je zegt een algemeen bloedonderzoek te hebben gehad maar ik vreet een bezem als ze b12 hebben onderzocht. Veel artsen hebben er geen kaas van gegeten en het wordt ook niet standaard aangekruist als je bloed laat prikken.
luca75, vreet jij die bezem dan maar Ik heb zelf gevraagd om b12 te controleren, aangezien ik geen vlees eet en regelmatig maagzuurremmers gebruik die de opname van b12 tegenwerken. Mijn waarde was hoger dan gemiddeld. Ook om schildklier had ik gevraagd en de rest heeft de huisarts zelf gekozen. Maar het valt mij zeker op dat niemand van dat b12 tekort weet, ook de gyn niet.
Hahaha ja maar jij hebt er om gevraagd. Als je dat niet had gedaan was het niet gecontroleerd geworden! Maar ik begrijp je angst. Heb het zelf ook nu. Als ik iets voel denk ik dat het mis is maar als ik niks meer voel wat symptomen betreft denk ik dat ook. Zou het liefste tot een week of 12 in winterslaap gaan.
Haha ja dat is zo, huisarts vond het zelf niet zo nodig volgens mij. Klinkt goed die winterslaap! Ik doe mee!
Doen we! Voelde tot gisteren bv nog allemaal steekjes enzo. Nu niks meer behalve pijn in mijn borsten (waar ik dan ook tig keer per dag in knijp of ze nog pijn doen ). Dus gisteren dacht ik dat het fout zou gaan omdat ik steekjes had en vandaag denk ik dat omdat ik in mijn buik niets meer voel. Blijf ook maar testjes doen. Jij ook?
Haha ik blijf ook maar voelen of ze nog pijn doen (misschien doen ze daarom wel pijn ). Soms is de pijn even weg en dan maak ik me weer zorgen. Zo hebben we steeds wel weer iets om ons zorgen over te maken. Toch zeggen die kwaaltjes niets, bij mijn MA had ik wel klachten en toch was het mis. Kwam dus ook echt onverwachts. Ik ga proberen om niet meer te testen. Ik heb nog maar 2 testjes gedaan en vond ze duidelijk genoeg. Maar of het me gaat lukken.... Ik ga gewoon maar de dagen aftellen tot de echo denk ik. Al zeiden ze dat er een kans is dat we dan nog geen hartje kunnen zien.