@Tillit, het is fijn dat je nichten goed zijn hersteld van de keizersnede, maar zoals je hier ook leest is dat ook weleens niet het geval. Net zoals dat een natuurlijke bevalling kan eindigen in een totaalruptuur of toch nog in een spoedkeizersnede met trauma's, kan een keizersnede ook niet leuk aflopen of kan het herstel erg tegenvallen. Ik denk dat je die horrorverhalen met een korrel zout moet nemen, eerlijk gezegd. Elke bevalling is anders, je kan je gewoon niet voorbereiden aan de hand van iemand anders ervaringen. Je goed inlezen over wat er precies in je lichaam gebeurt kan ervoor zorgen dat die angst steeds kleiner wordt en zelfs verdwijnt als je eenmaal moet bevallen. Hier in het ziekenhuis doen ze bijvoorbeeld een bekkenmeting als je bekken erg smal is of je kindje vrij groot. Dan kunnen ze al voorspellen of het gaat passen of niet. Is dat niet het geval, wordt er voor een keizersnede gekozen, maar dat is dan gewoon op medische indicatie. Meestal past het wel. Als je kindje goed indaalt die laatste weken en er goed voorligt is dat een teken dat het kan en past en dat er normaal gezien geen problemen zouden moeten zijn. Je kind wordt tijdens de bevalling steeds goed in de gaten gehouden en als ze zien dat hij het moeilijk heeft, zijn ze er meestal heel snel bij. Ik ben ook nerveus voor de komende bevalling, vooral omdat ik al weet wat er gaat komen en dat die weeën echt heftig kunnen zijn. Kan ik het weer aan, hoe lang zal ik deze keer nodig hebben, allemaal vragen die ik mezelf stel. Maar tot het zover is, weet je toch nooit hoe het gaat zijn. Tijdens het persen raakten mijn armen en benen even gevoelloos en leek het alsof ik ergens anders was, en tegelijkertijd was ik heel alert, maar daardoor had ik ook echt geen pijn. Ik heb wel gevoeld dat mijn dochter ter wereld kwam, maar dat was absoluut niet pijnlijk. Die kracht die je eigen lichaam heeft, ik wil dat absoluut nog een keer meemaken en hoop dat deze bevalling net zo voorspoedig zal verlopen. En te zweverig om zonder ruggenprik te willen bevallen, ik vind dat juist niet zweverig. Bij voorbaat al kiezen voor een ruggenprik vind ik de pijn juist groter maken dan hij is, alsof de pijn 'gemythologiseerd' wordt of zo. Iedereen moet dat zelf weten en het is fijn dat het kan, maar ik vind een natuurlijke bevalling zonder pijnbestrijding juist heel aards en weinig te maken hebben met zweverigheid... miljoenen vrouwen deden en doen het!
Hoi zonnebloe, Ik herken je angst, al heb je er misschien intenser last van dan ik ivm je angstproblemen als ik het nog goed heb begrepen. Toen ik mijn test had gedaan en ik zwanger bleek te zijn, dacht ik meteen: Ojee, de bevalling. Maar echt, je groeit ernaartoe. Ik vind het nu allang niet zo spannend meer! Nu kan het zijn dat je angst zo diep is dat het een ding blijft, maar ook hier zijn goede methodes voor waarbij een geplande keizersnee een uiterste redmiddel kan zijn. Ik heb op die manier angst voor bloedprikken en ik mag straks zo'n stomme suikertest doen ivm de diabetes van mijn vader (en bedankt pap...) Ik probeer nu ook een vingerprikje voor elkaar te krijgen ipv een andere bloedtest hahaha... ik heb zelfs zoiets van: stuur me maar meteen naar de diëtist voor een dieet (Ik eet overigens heel gezond en heb een normaal gewicht) Alles behalve de suikertest.... Dus je begrijpt, ik snap dat je de complicaties van een ks voor lief wilt nemen als je echt zo bang bent voor de bevalling. Ik zou zelf nooit vrijwillig een ks willen, ondanks mijn angst voor zover die er nog is. Ik ga daarom de cursus Hypnobirthing volgen (klinkt zweverig maar is heel down to earth) om me te leren overgeven en vooral de angst te laten verdwijnen, want dat schijnt veel invloed te kunnen hebben Zoals de meiden hierboven al zeiden en ik niet uit eigen ervaring weet maar wel van mijn moeder en tantes: je kan meer dan je denkt! Je bent er echt voor gemaakt, angst is niet nodig! Ik ben heel benieuwd hoe je er over een paar maanden over denkt. Ook je laten omringen met positieve verhalen wil goed helpen!
Je kan toch met een ruggenprik bevallen in het ziekenhuis? Heb een pijnloze bevalling gehad, van begin tot eind. *was 2e bevalling, had een medische indicatie. Ik werd ingeleid, inleiding duurde 2/3 dagen. 1e kindje kwam ook pas na weeen van een week, echt niet te doen. Vanwege de history in goed overleg met ruggenprik bevallen. Super fijne ervaring gehad en nooit last van de ruggenprik gehad gelukkig.
Een keizersnede word wel onderschat geloof ik. Ik heb nooit een keizersnede ervaren maar lijkt me echt geen pretje.....met oog op herstel etc. Vind het zo vreemd dat sommige vrouwen liever een keizersnede willen.....
Die van ons ligt nu ook in stuit...hij heeft nog even om zich te draaien en anders gaan ze het zelf proberen. Nu wil ik ook liever een stuitbevalling dan een ks. Werd dat bij jou aangeraden of mocht je kiezen? Ik dacht juist dat het werd afgeraden, vooral bij de eerste.
Hier iemand herstellende van de 3de keizersnee....dag 4 en nog steeds aan de diclofinac en pcm. Daardoor is het prima te doen. Mag nog steeds niks doen, behalve de baby tillen ....en dat zal zo blijven de komende tijd. Dat is het grote nadeel van een keizersnee! Onderschat dat niet!
@Nescio Je hebt wel gelijk. Misschien is het aantrekkelijkste aan het idee van een keizersnede nog wel dat alles voorspelbaar en 'onder controle' lijkt. Het idee van moeten herstellen van ernstige verwondingen staat sommigen minder tegen dan het vooruitzicht geen controle te hebben over de situatie... Wat jij zegt vind ik ook wel 'eng' klinken (dat het leek alsof je ergens anders was.) Maar zoals sommigen hier al zeggen, ook een keizersnede kan niet goed verkopen. Misschien is meer vertrouwen op het eigen lichaam en leren loslaten wel de oplossing, voor mensen als TS en mezelf .
Bij een keizersnee heb je ook niks onder controle hoor! Je bent verlamd van je onderste rib tot je tenen....je voelt niks, kan niks en moet er maar op vertrouwen dat de ruggenprik werkt. Dat ze je niet laten vallen als je van tafel moet verwisselen, dat je katheter wel goed zit, bla bla bla.
Hier ging meneer met 37 weken ineens in stuit. Ik heb de keuze gekregen, en gekozen voor de ks. Stuitbevalling kan wel maar de omstandigheden moeten wel ideaal zijn begreep ik hier. Bij mij zijn ze dat vooralsnog maar goed. Afraden doen ze niet, althans niet bij mij, maar ik begreep wel dat het wel sneller geprobeerd kan worden bij iemand die er al een normale bevalling op heeft zitten die probleemloos is verlopen. Bij een eerste weet je nog helemaal niet hoe je bevalt.
Nou nee hoor! Een keizersnede kost rond de 5000 euro! En dan heb je het over een keizersnede die normaal verloopt... zonder eventuele complicaties. Daarnaast krijg je echt geen keizersnede omdat je angstig bent en daar voor wel even wilt betalen. Gebeurd gewoon niet.
Bij de eerste kreeg ik een ks, omdat de kleine in een stuit lag en wel op zo'n manier dat ook een stuitbevalling onmogelijk was. Ging perfect! Bij de 2e mocht ik kiezen en wilde graag natuurlijk bevallen. Helaas liep alles mis, het was een verschrikking. Ook ging het tijdens de bevalling met de kleine helemaal niet goed. De gyn heeft op tijd in gegrepen en een ks uitgevoerd. Geen spoed, dus in alle rust (midden in de nacht) en bij vol bewustzijn. Wat een opluchting. Mocht er een derde komen wordt het sowieso een ks, dat staat al vast, is advies gyn.... en daar ben ik erg blij mee! Maar heeft zo ieder zijn ervaringen, ik zou ook geen natuurlijke bevalling meer willen, maar een ander wil geen ks
Overigens weet ik maar al te goed hoe het is om angst te hebben voor de bevalling. Dit was trouwens pas bij de 4de zwangerschap. Dat had door de bevalling van de 3de te maken. En je krijgt echt geen keizersnede omdat je angstig bent. Je moet wel een ontzettende goede reden hebben willen ze dat uitvoeren. En als je nooit een bevalling hebt meegemaakt vind ik persoonlijk dat je deze echt moet mee maken. Ja het is pijnlijk, maar het is ook zoiets moois en bijzonder! Ik had het nooit willen missen. Mijn 4de werd een keizersnede.... en ook dit was voor mij een mooie en vooral een relaxte ervaring. Maar ik had geluk! Geen complicaties. En een gentle sectio. Lang niet iedereen krijgt dit zo op deze manier. Ook daar in moet je geluk hebben.
Ja het word ook steeds duurder allemaal........ Door een foutje van mijn verzekering moest ik de kosten opvragen en zou dan uitkomen op 5000 euro.
Ik wilde juist absoluut geen ks. En toch heb ik op het randje gestaan. Tijdens de bevalling werd duidelijk dat ze verkeerd lag en ik bleef steken op 7 cm. Uiteindelijk is ze door zelf maar te persen zonder persweeën en vacuümpomp op de wereld gekomen. Maar als dat zelf persen niet was gelukt was het zeker een spoed ks geworden. Ik vond het persen het 'fijnste' van mijn bevalling. Zo mooi om dan meteen de kleine bij je te krijgen en dan ruim een uur zo. Ik had dat niet willen missen. En ja, het doet pijn, maar dat vergeet je ook weer.
In het ziekenhuis waar ik ga bevallen mag je kiezen, mits de voorwaarden goed zijn. Wel met als kanttekening dat bij enig twijfel het alsnog een ks wordt, we weten dat de kans hierop bij een eerste ongeveer 60% is. Aangezien ons kindje in onvolkomen stuit ligt, met het kinnetje op de borst en niet te groot geschat wordt, mogen we het zelf proberen. Als ik dat niet zie zitten mag ik ook kiezen voor een ks, dat kan zelfs tijdens de bevalling nog. Bij mijn weten wordt in het geval van een eerste, zeker bij vrouwen met een kinderwens van meer dan 2 kinderen, in eerste instantie geadviseerd om het natuurlijk te proberen... Hier niet echt een advies gehad, maar wel volledig de vrije keus, op basis van de situatie zoals deze nu is.
Ik ben juist bang voor een keizersnede omdat ik sind mn 9e tot 16e ruggenprikken heb gehad, maar dan werd er geen verdoving ingespoten maar lieten ze vocht aflopen. Trauma's heb ik eraan overgehouden, echt. Dus ik hoop vanuit de grond van mn hart, misschien wel van mn tenen dat ik normaal kan bevallen
Als ik die ruggenprik al zie word ik angstig... veel liever een natuurlijke bevalling, echt! Die weeën staan voor mij in geen verhouding tot die naald in je rug...
Ten eerste krijg je niet ff 'zomaar' een ks omdat je angst heb... Als je zegt net zwanger te zijn zou ik daar maar eerst eens van genieten en je leeft en groeit naar de bevalling toe,zoek hulp als je er niet uitkomt! Ik heb zelf 3,5 mnd geleden mijn 3ks gehad en nog ben ik niet lichamelijk fit en deze ks was er niet 1 zonder complicaties.... Ik wilde juist dat ik zelf kon bevallen,ja één keer gedaan van een dood geboren zoontje... zowel lichamelijk als emotioneel is het een zware operatie die al snel 5000 kost!! Zoek iets van een therapie voor je komende bevalling en geniet van het wonder wat in je groeit,er zijn je miljoenen vrouwen op de 'natuurlijke' weg voorgegaan en natuurlijk doen die weeën pijn maar dat is de weg naar het mooiste wat er bestaat,een kindje baren! Succes ermee....
Vervelend dat je zo'n angst hebt. Zelf na mijn eerste bevalling ook vreselijk angstig voor de pijn. Toen heb ik hypnobirthing ontdekt en ben ik heel relaxt in bad bevallen van de tweede . Dus een echte aanrader. Volgend jaar start ik met het geven van deze cursus dus als je vragen hebt pb gerust !