Duidelijk, en waarom zouden ze niet met je verder willen? Iets meer info.. anders is het niet goed te volgen.
nou ik had in december 2011 een geslaagde poging maar kreeg daar bij de gyn een paniek aanval. omdat hun aan mijn medicijnen zaten te knoeien. terwijl ik aan had gegeven dat ik dat juist dan een aanval kreeg door dat geknoei. Maar toen was het zal wel los lopen. Maar ja resulteerde wel door een aanval zoals ik voorspelde. Maar hun twijfelen nou of ik wel sterk genoeg ben enzo
Maar de poli is ervoor om je helemaal te begeleiden. Heb je medicatie? Hebben ze al iets tegen je gezegd hierover of mocht je pas eind maart terugkomen?
ik ben op 24 januari gecurreteerd ivm met een leeg vruchtzakje. En vanaf daar moesten we weer wachten. En lange wachttijd ook nog eens
Vervelend! Probeer een beetje geduld te hebben, de wachttijden zijn er nou eenmaal en de tijd gaat helaas niet sneller. Voor mensen zoals wij altijd het belangrijkste om niet te gestrest te raken. Heb je ook medicatie? Waarom denk je dat ze niet met je verder willen gaan?
ik gebruik Venlafaxine en mirtazipine. Ze vallen nu over die mirtazipine. De pop poli in amsterdam geef dat uit als zijnde veilig. En bij mij vallen ze er over. In amsterdam geven ze tot 30 mg en ik slik al maanden 7.5 mg dat is 1 vierde. maar donderdag ga ik zeggen dat ik alleen nog maar die venlafaxine gebruik
senna wat vervelend is dat wachten en ik kan me ook goed voorstellen dat je er tegen op ziet om maar die afspraak te gaan. Je kent jezelf zo goed en als ze dan vervolgens niet naar je luisteren en dan wel de gevolgen op jouw afschuiven dan voel je jezelf volgens mij echt machteloos. Ik zou na dit te lezen zo al boos worden! Ik hoop dat het mee gaat vallen voor je en dat ze je toch gaan helpen. Ik en mijn vriend zijn nu bijna een jaar bezig met zwanger worden. Ik slik fluvoxamine 150mg per dag. Voor dat ik gestopt ben met de pil heb ik met mijn psychiater overlegd of dat ik zwanger kon worden met deze medicijnen. Hij gaf groen licht daarvoor. Toen ik meteen de tweede poging zwanger was ook al snel op controle geweest in het ziekenhuis en dit ook daar aangegeven en ook de gyn had er geen problemen mee. Sinds kort zit er in ons ziekenhuis ook zo'n aparte afdeling voor vrouwen met verslaving of medicijngebruik. De gyn vond het niet nodig om me daar naar toe door te versturen. Naja prima dan. Ik weet alleen dat het kindje na de geboorte een kleine kans heeft op "afkick" verschijnselen. Mijn vriend en ik hebben het voor ik stopte met de pil hier over gehad en we hebben de voor en tegens met elkaar besproken en er vol voor gekozen er voor te gaan.
Misschien kunnen ze contact opnemen met poli Amsterdam om te kijken waarom zij het veilig achten? Dit soort vragen allemaal stellen, want je weet nooit wat er misschien allemaal mogelijk is. Misschien kan je de Venla wel wat verhogen waardoor je de Mirtazipine kunt afbouwen. Misschien hebben ze wel suggesties waardoor het wel zou kunnen. Misschien duurt het dan een paar maandjes langer voordat je verder kunt, maar dan weet je in ieder geval dat het goed is.
ja idd klopt Nieltje maar helaas werkt het bij mij niet. Op de site van Amsterdam staat een hele lijst met veilig bevonden medicijnen. Ik vind het erg vervelend om eerst weer al die rottigheid door te moeten maken voor iets wat veilig bevonden is.
Vervelend, is dit de enige medicatie die goed bij je werkt? Ik heb ook een tijdje Oxazepam en Alprazoline gehad, beide prima. Ik werd er heel rustig van. Spannend, maar stel al je vragen en ga op zoek naar oplossingen, er is altijd weer meer mogelijk dan wij kunnen bedenken. Misschien moeten ze toch even informeren bij Amsterdam..
Nieltje, Momenteel word ik niet meer begeleid door een psycholoog, is nu een maand of 3/4 geleden. Nu ben ik onder controle bij de huisarts. Moet er vrijdag weer heen om te bespreken hoe het is gegaan met overstappen. Ik heb er gelukkig geen last van gehad, het enige is dat ik gigantisch moe ben maar daar klagen wel meer mensen over dus dat kan ook een voorjaarsmoeheid zijn. Ik heb verder wel meer hoofdpijn en kan flink chagrijnig zijn... weet niet of dat erbij hoort maar er is mee te leven! Vrijdag kan ik ook meteen vragen wanneer ik precies voor een tweede mag gaan.. heb over 3 weken een eisprong en hoop dat ik die al mag "proberen" haha! Mijn meisje is idd 2 weken bij mijn moeder geweest maar ik heb wel maanden nodig gehad om te herstellen hoor.... ik besefte heel erg dat mijn wereld erg klein was geworden, ook al voor de zwangerschap hoor! Ik moest alles weer opnieuw leren. Leren om dingen te doen die ik leuk vond en niet alleen angstig zijn! Ik ben gelukkig nu gewoon al heel sterk dus maak me er geen zorgen om hoe dat de volgende keer gaat! Ik trek meteen aan de bel mocht het niet zo goed gaan! Misselijkheid... ik was nooit misselijk in de ochtend, altijd om 21:30 in de avond... dan kon ik alvast bij de wc gaan zitten want ik heb 4 maanden lang elke avond om 21:30 uur overgegeven! en tja... je went er aan! Trouwens goed van je dat je het aan iedereen vertelt... ook vooral blijven doen. Ik heb er ook nog nooit een geheim van gemaakt.. het gaf mij onwijs veel rust als mensen het wisten! En wat goed van je werkgever zeg dat je die kans hebt gekregen! Echt super!!!
Je kan ze iedere woensdag laten bellen in de ochtend naar de POP in A'dam en dan hebben ze overleg met jouw gyn..... Ik zou vragen of ze het eens bespreken!
Goedemorgen dames. Ja idd ga het donderdag echt wel vragen. Nog meer goed nieuws ik ben de longontsteking kwijt Maar ik had wel een dubbele longontsteking waarbij bij allebei de longen alleen bovenste stukje schoon was rest allemaal ontstoken. Ik ben trouwens ook open en eerlijk over mijn medicijn gebruik en waarom ik het heb. Je krijg soms wel rare reacties maar sta daar wel boven nu. Voorheen als ik over moest geven kon ik er uren lang over huilen en bleef maar sorry zeggen tegen mijn man. Nou de laatste keer geen paniek niet om gehuild en maar 1 keer sorry gezegd hihih.
Hi Frommel, Dat chagrijnig zijn zal wel iets van jezelf zijn haha, nee hoor.. ik ben het ook wel eens.. zal er wel bijhoren. Wat een verademing te horen dat jij ook zo moe bent! Ik kan altijd wel slapen.. terwijl ik best fit ben! Denk dat dit aan de medicatie ligt, want ik ben daarvoor nooit altijd moe geweest... Raar is dat he, dat je alles weer opnieuw moet leren doen.. Ik moest zelfs leren om weer een brief te posten heel vreemd.. En boodschappen doen, mensen op bezoek krijgen, dat soort dingen. In het begin snapt niemand daar iets van, maar heb gelukkig wel super veel steun gekregen van familie en vriendinnen. Ik had altijd een hele grote vriendengroep, maar daar is maar een zwikje van overgebleven. Wel het belangrijkste stukje. Moest daar erg aan wennen dat je vriendschap zo belicht wordt ineens. Aan de andere kant heeft het de vriendschappen die zijn gebleven veel waardevoller en dieper gemaakt. Hier ben ik echt super blij en tevreden mee. Wat heerlijk dat je wist op welk tijdstip je moest overgeven.. dan kan je daaromheen plannen handig! En was dat alleen de eerste 3 maanden? Spannend hoor als je mag beginnen over 3 weken! Wij wachten nog even. Eerst kijken hoe de verkoop van ons huis gaat (staat pas 2 weken te koop). Als het er over een half jaar nog slecht uitziet dan veranderen de plannen en laten we het gewoon gebeuren. Ja, lief he van de werkgever.. vind ik ook. Daarnaast hebben ze aan mij ook een goeie, dus ik heb het wel waargemaakt Afgelopen maand een super beoordeling gehad, dus dat is wel een kroontje. De eerste 2 jaar heb ik heel veel moeite gehad, veel last van paniek op het werk, was ook nog regelmatig ziek. Als uitvlucht dronk ik weleens een glaasje wijn (of 3) en dan was ik de dag erna nog slechter aan toe. Na 2 jaar kwam ik mijn vriend tegen en toen heb ik mezelf bij de schouders genomen en ben keihard gaan werken aan mezelf, na een jaar was ik helemaal fit en de oude (met wat last natuurlijk). En toen kwam de overstap van medicatie (nu 2 jaar geleden), dus kon ik weer opnieuw beginnen, maar wel een wijze les. Ben maar 4 weken uit de running geweest (werkte wanneer het lukte) en daarna weer snel opgebouwd ook al zat ik huilend achter het stuur naar mijn werk toe. Dus heb mijn pieken en dalen gehad in het werk. Nu 1.5 jaar behoorlijk stabiel en gelukkig. Hier en daar een aanval en sommige dingen doe ik niet, maar ik ben van de bank af en kan gewoon werken.
Goed nieuws! Gefelie.. hartstikke fijn dat je weer gezond bent! De vreemde reacties moet je inderdaad maar voor lief nemen, niet iedereen kan daar wat mee. Meestal pas als ze zelf omvallen en het ervaren.. Waarom moest je zo huilen als je moest overgeven, dat hoort er toch bij? Ik snap dat je sorry zegt als je hem onder spuugt, maar verder
Angst voor overgeven en misselijkheid is dat toch? En daar krijg je paniekaanvallen van. Vervelend zeg. En hoe vind je het dan om misselijk te zijn rondom zwangerschap, want je vermijd het niet.. Knap hoor..
met een hoop tranen. maar op 1 of andere manier kan ik er dan toch beter mee omgaan. Ben voorheen al een paar keer opgenomen geweest. Hiervoor zijn goede afspraken gemaakt met het ziekenhuis al