Ja sorry, druk bezig met herinneringsboek voor 40 jarig huwelijk van mijn ouders, heel veel werk.. na het weekend moet het klaar zijn Voel je je goed Frommel?
Ja voel me prima! Mocht al bloed laten prikken dus dat heb ik maar meteen gedaan, ben er niet zo dol op! Volgende week de vk bellen en dan op naar de eerste echo.... hoop dat ik er weer een krijg met 9 weken...
Ohw, spannend.. waarvoor moet je bloed laten prikken? (ik weet echt zo weinig van zwanger zijn haha).. Ga je nu ook naar de pop poli? Of helemaal zelf?
bloedgroep rhesus-D factor andere antistoffen hemoglobinegehalte hepatitis B hiv syfillis (lues) Waarschijnlijk de laatste maanden wel af en toe bij de gyn langs... verder weet ik het ook niet... moet eerst naar de vk en dan maar kijken hoe verder
Hallo, Ik wil graag mee doen met deze groep. Ik ben hier al eerder geweest in het begin. Maar toen zijn wij gestopt met zw worden en ik hier ook gestopt. Ik heb last van een angstoornis met paniekaanvallen. Ik slik citalopram. En ben daarvoor bij de poppoli geweest. Ik heb vorig jaar 2 mk gehad. Tijdens de zwangerschappen heb ik erge paniekaanvallen gehad. Ben toen 6 kilo kwijt geraakt in een week kon niet meer eten of drinken. Nu loop ik weer bij een psycholoog. We zijn weer bezig met zw worden maar dat wil niet zo lukken dus vandaar dat we afgelopen vrijdag onze eerste afspraak hebben gehad bij de fertiliteitsarts. En nu slaat de onrust weer toe. Wil ik dit echt wel. Hoe weet je nou of je echt kinderen wilt. Kan ik het wel. Ik vind het een doodeng idee dat een mensje in je kan groeien. Ik vind het fijn hier te lezen dat ik niet de enige ben met deze gevoelens en denkpatronen. Dus sluit me graag hier aan met jullie goed vinden. Grtjs Jesse
Hoi Jesse, Natuurlijk ben je welkom hier. Wat vervelend om te horen dat je twee x een mk hebt gehad! Hoever was je toen je ze kreeg? Ik ben momenteel zwanger van mijn tweede. Ik heb zelf ook citalopram (20mg). Mijn eerste zwangerschap heb ik zonder medicatie doorlopen. De ergste klachten kwamen dan ook na de bevalling en vandaar ik toen AD ben gaan gebruiken. Ik kan geen antwoord geven op de vragen wanneer je weet dat je kinderen wil en of je het kan. Ik was helemaal nog niet met kinderen bezig toen ik ontdekte dat ik zwanger was van mijn kleine meid. Voor mij is het een hele onzekere periode geweest omdat ik niet eens de hond durfde uit te laten door de angststoornis. Maar uiteindelijk is het het beste wat me ooit is overkomen. Ik heb een kracht ontdekt en vooral een hoeveelheid liefde voor haar! Ik ben er een stuk sterker door geworden. Nu ben ik toen aan een tweede, het voelt goed en het kan alleen maar beter gaan! Ik heb nu medicatie die me erg goed bevalt... ik voel me er zo fijn door! Natuurlijk vind ik het ook nog wel spannend hoor... ik ben pas 5 weken zwanger! Liefs
Joehoe, een lotgenoot is altijd welkom! Ik zit in hetzelfde schuitje.. weet ook niet wanneer het het juiste moment is / of ik het echt wel wil. Maar ben ook overtuigd dat de angststoornis hierin een grote rol speelt. Ben je al bij de poppoli geweest? Heb je een psycholoog? Heb je de angst al lang? Frommel.. jij gaat echt lekker meid! Super.. zo leuk..
Zo dat is leuk welkom geheten worden. Hihi. Ik heb de angststoornis al heel lang heb ook dwanghandelingen. Ik heb er ruim 3 jaar in deeltijd behandeling voor gezeten ook voor meerdere dingen. Het is absoluut een stuk minder alleen merk ik dat het nu met spanning en grote veranderingen er meer last van heb ook met de dwang. Ik ben idd bij de poppoli geweest in het Sint Lucas en ben nu over naar ter gooi ziekenhuis. Ik loop idd ook bij een psycholoog omdat ik na de mk nogal depri was en de paniek aanvallen de pan uit vlogen. Frommeltje. Gefeliciteerd met de tweede zwangerschap. Fijn om te horen dat je er zoveel sterker door bent geworden. Loop jij ook bij een poppoli? En moet jij ook de 20 weken echo bij een specialiseerde arts doen in het ziekenhuis ivm eventuele hart problemen. Ik kreeg de mk kwamen op gang rond de 8ste week maar het was al eerder mis gegaan. Hoeveel eerder geen idee. Door de paniek aanvallen is de mk waarschijnlijk niet eerder op gang gekomen. Nieltje. Gelukkig ben ik niet de enige met die gedachten. Ik weet dat ik een kindje wil maar de angst zit in de weg. Is dat bij jou ook zo? Kan jij ook slecht tegen veranderingen? Ik ben de rest ook aan het bij lezen maar vind zoveel herkenning dat voelt fijn. Dikke knuffel voor iedereen
Ik ben niet onder begeleiding van de poppoli. Ik heb er een keer een gesprek gehad omdat ik alleen een zwangerschap wilde aangaan met medicijnen die relatief veilig zijn. Ik had escitalopram en dat is een vrij nieuw middel en dus ook nog niet veel van bekend, wel bij de geboorte maar niet op de lange termijn. Ik heb toen het advies gehad om over te stappen op citalopram of Prozac. Maar ik vond het een arts die nogal makkelijk zei... tja doe dit dan maar... dus ik heb het St. Lucas gebeld en die hebben contact gehad met mijn ha om te bespreken wat nou het beste was... uiteindelijk dus citalopram omdat dat al 90% hetzelfde was als wat ik had en ik dus "makkelijk" zou over kunnen stappen en het was net zo veilig als Prozac. Het overstappen is heel makkelijk gegaan... ik zag er enorm tegenop omdat ik met spoed moest afbouwen en met spoed weer opbouwen... dat konden 5 zware dagen worden! Maar ik heb niets gemerkt... geweldig dus! Een maand later gaan klussen en mis, de volgende maand was het raak! Hihi! Ik ben naar mijn ha geweest om te vragen hoe en wat verder omdat ik nu met medicatie zwanger ben en dat was de eerste x niet... dus toen ging ik gewoon naar de vk toe. Hij heeft me gewoon doorverwezen naar de vk. Ik heb er binnenkort een intake (morgen nog even regelen trouwens) en dan hoor ik het wel. De Gyn zei destijds dat een extra echo niet nodig was, maar daar ga ik wel op aansturen, idd bestaat de kans op een gaatje in het harttussenschot. Kans is heel nihil maar toch... Morgen eerst Moeders voor Moeders... dat vind ik wel een goede zaak en ik geloof erg in wie goed is voor een ander..... Wat betreft de herkenning.... ja dat had ik ook.. besef je even dat je niet de enige bent he! Maar hoeveel van wat slikte jij toen je zwanger was? Was dat niet voldoende dan?
Goedemorgen meiden, Heel herkenbaar hoor Jesse. Ik moet altijd zo wennen als er een grote verandering is We hebben ons huis te koop staan en wil daar ook graag weg (te ver weg van ouders), maar het idee om uit mijn comfortzone weg te gaan moet ik weer heel erg aan wennen. Zo ook toen ik een relatie kreeg, duurde maanden voordat ik er rustig onder was (maar dat zal ook wel normaal zijn, haha) of als collega's een andere baan hebben, loslaten en controle hebben.. lastig. Maar aan de andere kant merk ik ook dat ik me snel aanpas en het achteraf we mee valt.. dus het is ook een kwestie van doen! Met baby kies je ook voor een levensverandering. Je gaat daar voor altijd aan. Het is niet zo dat je het weer in kunt ruilen of weg doen. Dat vind ik spannend. Wil ik daar wel aan. En van binnen roept iets heel hard JA, maar mijn angst zegt alleen maar, zou je dat wel doen, stel je voor, kindje moet straks naar school, wil aandacht, ook op momenten dat er angst en paniek is etc. En aan de andere kant, wat is er mooier dan een eigen kindje en daarvoor gaan? Heel dubbel he.. Heftige weg heb je afgelegd! Hoe voel je je tegenwoordig, ben je stabiel? Ik heb het sinds 2004 (en altijd wel signalen gehad door de jaren heen bij stress, al vanaf mijn 7e), mijn moeder heeft het ook, maar bij haar komt het uit trauma, bij mij uit stress. Nu goed onder controle en de kinderwens even op laag pitje. Na de zomer kijken we verder, dan weten we ook wat het huis gaat doen. xx
Frommeltje. Idd wel aansturen op extra echo bij gespecialiseerde arts. Bij mij werd dat gelijk verteld. Ook dat ik in het ziekenhuis moet blijven. Ik zou wel thuis mogen bevallen maar dan moet je daarna na het ziekenhuis. Dus wij gaan gewoon gelijk. Ik slikte bij de vorige twee zw geen medicatie. Het ging daarvoor heel goed. Maar tijdens dus niet en erna. Ben nu ook bang voor de eventuele paniekaanvallen en de risico's voor het kind. Dat is fijn dat je geen rot verschijnselen had van het af en opbouwen van de pillen. Ik voelde me net een junkie toen ik 4 jaar geleden stopte. Goed dat je moeders voor moeders gaat doen. Ik ben vrienden met een aantal dames waarbij het niet lukt om zw te worden en die hebben het hard nodig. Nieltje. Hihi ik woon ook om de hoek bij mijn ouders ideaal. Ben volgende week alleen thuis dus mocht het niet gaan is mijn moeders in de buurt. Erg hè ben je 34 jaar. Schaam schaam. Maar eerst proberen misschien gaat het wel heel goed. Ik herken je stukje over werk en baby idd ook heel erg.grappig Slik jij ook medicatie? Sind vorig jaar juni gaat het up en down. Sinds aug slik weer ad. Ik ben nu nog wel heel onrustig. Maar dat is ook het aard van het beesje. Is het bij jou als de stress weg is dat je geen klachten hebt? Of sluimert het altijd wel? En wordt het tijdens stress situatie's erger? Fijne avond
Hi, En Jesse, hoe gaat het alleen thuis zijn? Moet eerlijk zeggen dat ik de luxe heb dat mijn vriend altijd graag thuis slaapt Ook al moet hij 3 uur rijden, hij komt naar huis. Vind het eerlijk gezegd ook niet fijn om alleen te zijn 's nachts.. maar dat heb ik al van jongs af aan dus of dit bij de stoornis hoort? Ik ben 33.. nog 2 maandjes.. Nee, bij mij is het altijd op de achtergrond aanwezig. Je hoort inderdaad van sommigen dat toen ze uit een bepaalde relatie stapten het weg ging.. bij mij zal het er altijd zijn. Het zit ook in de familie, dus de kans dat het er een keer uit zou komen was redelijk groot. Ik vind het moeilijkste; sociale activiteiten met vriendinnen.. hoe socialer hoe meer ik mezelf moet laten zien.. ik kan geen rol aannemen. Ben een sociale perfectionist, dus zorg constant dat alles perfect is, mensen moeten mij leuk vinden, anders vind ik dat heel vervelend.. (is gelukkig al minder).. Op het werk gaat het nu al 4 jaar prima.. heb mijn eigen plekje en een leuk team. Kan helemaal mezelf zijn. Familie idem, hele lieve, hechte familie. En mijn vriend is sowieso de beste. Hij houdt niet van grote en drukke groepen.. dus daarin voelt hij mij heel goed aan. vertel eens, hoe is het bij jou tot uiting gekomen? Gaat het goed Frommel? xx
Druk Nielke!! Laat in de middag is de moeder van een hele goede vriendin overleden.. ze had kanker is vrijdag thuisgekomen omdat er niets meer voor haar gedaan kon worden en ze nog 2 dagen tot max 2 weken zou hebben.. erg triest allemaal! Ze wilde nog graag mooi op de foto met de kinderen en kleinkinderen en haar man! Dat hebben we zaterdag gedaan, voor het feestje van frommel. Ze was echt mooi, mooie pruik, mooi opgemaakt en mooie kleren aan. Ze vond het geweldig... Nu ging het vandaag zo slecht en heeft ze extra morfine gehad... uiteindelijk overleden dus.... Verder druk met werken! En frommel heeft waarschijnlijk de 5e ziekte en daarom heb ik bloed moeten laten prikken om te kijken of ik ook besmet ben. Er is een kleine verhoogde kans op een miskraam namelijk. Morgen krijg ik de uitslag... spannend dus!
Jemig Frommel, wat heftig... super dat jullie foto's hebben gemaakt... dat moeten wel bijzondere plaatjes zijn geworden. Goed dat ze dit nog graag wilde.. zo fijn om te hebben als achterblijvers. Wat is er dan nog belangrijk he, je familie en geliefden.. daar een mooie dag mee hebben, heel bijzonder. Raar hoe dingen samen komen he. Verjaardag van je kleine meid en laatste goede dag van moeder van je vriendin. Frommeltje heeft daar natuurlijk weinig van gemerkt (en daarnaast, kinderen nemen het zoals het is).. heeft ze een leuke verjaardag gehad? Balen van die 5e ziekte, hoop dat je niks hebt opgelopen! Laat even weten als je wat gehoord hebt! Senna.. hoe gaat het met jou? Vooruitgang geboekt? Jesse.. en jij? xx
Uitslag is positief voor mij!!! Ik heb de vijfde ziekte schijnbaar al ooit gehad en kan het dus geen kwaad! Al voelde het goed, toch is een bevestiging dat het goed zit qua 5e ziekte wel erg fijn!!
O en frommel heeft een super verjaardag gehad! Ik had een springkussen gehuurd, dat was zeer geslaagd! Verder is ze enorm verwend!