@juni....ik ben ook linkshandig! Lastig om die beslissing te nemen of je nog een kindje wil of niet. Kun je niet extra begeleiding krijgen tijdens de zwangerschap? Het lijkt dat je het eigenlijk wel heel graag wil maar dat de angsten je tegen houden. Maar als je je daar met de vk of gyn en evt pop poli goed op voorbereid, zou het moeten kunnen toch? Maar goed....ik kan voor jullie niet beslissen 😉 Succes met de beslissing iig. @rietje....wat klote dat je zo'n grote angstaanval had. Hoe gaat het nu met je? Waarom is je begeleiding eigenlijk weggevallen? Weet niet of je dat al ergens geschreven hebt....maar ben het ff kwijt 😊 En kun je niet opnieuw aangeven dat je de begeleiding toch nodig hebt? Ik heb gisteren ook een slechte dag gehad. Moest voor de eerste keer zorgen voor allebei mijn kindjes en ik zag er heel erg tegenop. Had van tevoren slecht geslapen dus was heel erg moe. Ben de hele dag geïrriteerd en boos geweest. Toen kwam mijn vriend thuis en barste de bom. Heb huilend boven op bed gelegen met paniek omdat ik zo graag wil dat die ppd ophoudt.....het maakt me gek. Ik wil op zo'n moment met iemand praten die me kan helpen maar helaas moet ik het alleen doen omdat er niemand is, alleen mijn vriend. Mijn vriend werd op een gegeven moment ook boos, gewoon omdat het zo moeilijk is om te begrijpen. Kan het hem niet kwalijk nemen maar het maakt de situatie voor mij alleen maar moeilijker. Maar vandaag met frisse moed beginnen. Het wordt een druk weekend dus genoeg afleiding.
Rietje: Is het al weer wat beter nu? Heb je geen psychologische hulp meer dan? Ik begrijp je angst om weer te werken wel, goed aangeven dat je er nog niet klaar voor bent! Ik hoop dat je nog langer thuis kan blijven. Proudtobemom: opvallend, ook linkshandig, ook emetofobie Ja, ik twijfel heel erg nog. Mijn man is helemaal voor nu, heeft ook een tijd getwijfeld maar wil het nu heel graag. Het probleem is dat de vriendin van mijn man zijn beste vriend afgelopen mei in het kraambed overleden is. Ze beviel van haar eerste kindje, was 38 jaar (zoals ik nu) en is op 1 minuut tijd volledig out gegaan met een hartstilstand. Ze is overleden aan een heel zeldzame complicatie (voor de opzoekbaarheid noem ik het hier nu even niet bij naam) en ik weet wel dat dat risisco er altijd is, maar sindsdien heb ik al 2 andere verhalen gehoord van vrouwen die tijdens of na de zwangerschap overleden zijn. En op internet staat dat oudere vrouwen (en 38 jaar is toch al ouder) meer risico hebben op hartfalen. Verder leef ik wel gezond: drink niet, rook niet, sport niet maar ben erg slank en door mijn kinderen wel redelijk in beweging, en op dit moment werkloos dus ik heb nu ook niet de stress van werk. Ik heb op 3 september wel een afspraak staan bij mijn gyn om erover te praten, maar als ik daarop wacht laat ik alweer een cyclus voorbij gaan en ik heb nog maar 2 cycli waarbij ik vóór mijn 39ste zou bevallen, als ik nog langer wacht ben ik bij de bevalling al 39. Dus wij zijn niet eens zozeer meer bezig met de kans dat er iets met het kindje is (ik zou sowieso wel NIPT doen) of met de praktische bezwaren, maar die angst voor mijn eigen leven zit er nu echt in bij mij. Wij moeten zo naar een feestje bij mijn zus. Ik zal gedurende de dag nog verder nadenken...Soms zou ik wat meer mijn gevoel willen volgen in plaats van mijn verstand.
@ Proudtobemom: Ik moet per 4 weken 110 euro betalen voor begeleiding. Dat is jaarlijks dus 1430 euro. Dat geld kan ik niet missen. Zeker niet als de wajong straks ook nog 5 procent gaat dalen. Hoe is het vrijdag gegaan in je 1tje? @ Juni: Ik loop nog wel bij de hulpverlening, maar dat bezoek is nog erg spooralisch. Misschien dat de frequentie omhoog gaat als ik in therapie ga. Ik ga er alles aan doen om niet aan het werk te hoeven. En als ik toch aan het werk moet ga ik niet de energie verspillen om me gezond voor te doen. Of je voor een derde kind gaat kan jij zelf het beste inschatten denk ik. Je hebt er al 2, dus je weet goed wat het inhoud om een kleine te hebben. Zo te zien zit er ook niet veel tijd tussen de eerste en tweede, dus dat zal vermoedelijk zwaarder zijn geweest dan er nog 1 bij krijgen. Mits je kinderen redelijk zelfstandig zijn. Misschien zijn er mensen die goed op de hoogte zijn van de situatie, waarmee je de voor en tegens kunt afwegen?
Fijn... Gaat hier even niet zo lekker. Mn vriend vat dingen vaak verkeerd op en word dan snel shaggerijnig. En doordat ik de laatste tijd helemaal moeite heb om aangeraakt te worden denkt hij dat ik vreemd gaat enzo. Als ik langer met m praat zegt ie dat hij het niet denkt. Maar hij maakt er veel opmerkingen over enzo. Daardoor is hij nogal gespannen. Hij helpt veel met mijn zoontje dat vind ik fijn maar als er iets beter kan dan word hij boos dat ik er wat van zeg. Om een voorbeeld te geven: vanmorgen nam hij het op zich om hem uit bed te halen eten te geven enzo, en dat is best fijn. Maar ik geef bv, en na een nacht kan ik dat niet zomaar overslaan. Dus dat zei ik. En hij was gelijk pissig. (ik heb erbij wel aangegeven dat ik het fijn vond dat hij hem verzorgd had. Vanmiddag zat hij anime te kijken. Als ik in de keuken ben dan vraag ik hem of hij ook iets wil hebben. Koffie of iets anders, want hij wil graag dat ik ook dingen meeneem voor hem (doet hij ook voor mij). Hij werd tot twee keer toe erg kwaad dat ik hem vroeg of hij nog wat wilde hebben want hij zat een serie te kijken. En hij kan nooit wat doen zonder gestoord te worden enzovoort. Na de tweede keer heb ik hem gezegd dat hij onredelijk deed. En nu is hij boos het huis uitgelopen en geen idee of en wanneer hij terug komt. Ik heb niet de illusie dat hij weg is gelopen alleen maar doordat ik gevraagd heb of hij koffie wil. Ik denk dat er meer achter zit. Ik ben nogal gestrest rondom de wajong en daardoor ben ik bang mijn inkomsten te verliezen. Ik weet even niet zo goed hoe ik hiermee om moet gaan. Als ik mijn angst niet met hem bespreek word hij boos, als ik het wel met hem bespreek word hij boos. En ik heb die angst niet onder controle. Ik kan niet besluiten om het niet te voelen.... Pff ik voel me alleen.
Heftige middag Rietje. Gaat het wel goed op het werk bij hem? Of kan hij de stress en spanning zelf ook even niet aan. Dan was mijn man ook niet te genieten. Probeer rustig te blijven en als hij thuis komt niet meteen te bespringen met vragen. Ik weet niet of het werkt, maar bij mijn man helpt het als ik hem gewoon even laat zijn, verder lief doe en niets vraag. Op een moment als hij dan weer tot rust is gekomen vraag ik dan hoe het gaat en of ik iets kan doen. Aan het antwoord weet ik dan meestal wel hoe de vork in de steel steekt. Maar nogmaals ik ken de situatie enz niet. en weet niet of je er iets aan hebt, Heel veel sterkte en probeer in de tussentijd wat afleiding te vinden...
1 en al herkenning. Autogene therapie al eens geprobeerd? Dit is het eerste wat mij volledig kan ontspannen. En daarna voel ik mij echt een stuk beter. Wel is het de eerste paar keer misschien oefenen, maar nu kan ik mij er echt volledig aan overgeven. Ik probeer dit nu 2 weken. Dus in een ruimte liggen (het liefst op bed of bank) waar je alleen bent. Geen andere geluiden om je heen. Ramen en deuren dicht. En dan zet je deze op http://www.youtube.com/watch?v=qm5kxLcWlok En je gaat proberen precies te doen wat ze zeggen (in gedachten dus). Voor mij een en al herkenning. Misschien weten jullie er al van. Maar hebben jullie het nog niet geprobeerd. Of misschien wel maar hielp het niet? Omdat het bij mij wel lijkt te helpen wilde ik het toch nog even delen. Het helpt mij om mijzelf beter te begrijpen en logisch te redeneren. Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden. Ik had eerst ook een heel verhaal over mijzelf verteld, maar twijfel of ik wel alles wil delen op internet. En het werd wel een heel erg lang verhaal haha.
Ik heb gisteren zo'n erge paniekaanval gehad....onze oudste zoon was ziek en moest spugen. Dat was voor mij de druppel. Lig nu in het ziekenhuis in een kraamsuite en ze gaan nu een goede oplossing voor mij bedenken. Maar heb angst om weer naar huis te gaan. Ik voel me zo klote.....weet het gewoon ff niet meer. Ik wil alleen maar beter worden 😭
@ Proudtobemom: Wat rot dat je zo'n paniekaanval heb gehad. Hoe kom je van een paniekaanval in het ziekenhuis?
Mijn vriend heeft uit pure wanhoop de vk gebeld en die heeft er voor gezorgd dat ik een nacht kon slapen op de verloskamers. Gistermiddag heb ik na goed overleg besloten om opgenomen te worden ivm de postnatale depressie. Dus ik ben nu op de paaz. Blijf hier sowieso een week om tot rust te komen. Hopelijk helpt het...
Sterkte proudtobemom! Gelukkig zijn jullie er snel bij om de postnatale depressie te behandelen. Het komt vast goed. De eerste keren dat ik met twee kindjes alleen thuis bleef was ik ook nerveus dat het in de soep zou lopen, en jij hebt dan de pech dat dan net je zoontje ziek wordt. Over een paar maanden ben je het helemaal gewend met 2 kindjes en dan vind je het vast niet zo erg meer als een van je kindjes eens ziek is, je zit nu nog met al die zwangerschapshormonen. Hopelijk kunnen ze je daar goed helpen.
Heftig joh. Jammer dat je niet op een roze wolk zit. Ik hoop dat ze je er kunnen helpen en dat je daar ook kan ontspannen. Kan me zo indenken dat ontspannen makkelijker thuis zou kunnen met hulp. Sterkte!
Hallo, Even van me afschrijven. Merk ook dat het de laatste dagen bergafwaarts met me gaat. Zondag is mijn lieve huisdiertje overleden. Sindsdien heb ik de ene paniekaanval na de andere. Ik heb lichte hoofdpijn rechts, een soort steek aan die kant, en ben bang voor een hersenbloeding. Ook stapte ik net uit de bus, en zag allemaal blinde vlekken voor mn ogen, daarna allemaal doorzichtige kringen, alsof je onder water kijkt.ik ben steeds zo bang om dood te gaan. Ik durf de deur ook bijna niet meer uit. Bah, wat moet ik nou? Ik zit te denken aan medicatie, maar ben bang dat dat schadelijk is voor mn kindje, dat hij daarvan doodgaat. Wat moet ik nou? Heeft iemand tips?
Sta je onder behandeling van een psych? Praat erover met een deskundige. Ik weet dat medicatie wel mogelijk is in de zwangerschap. Blijf er niet zelf mee rond lopen! Dat is de enige tip die ik je kan geven.
Er zijn idd pillen die wel kunnen. Ik zou gaan kijken of je wat rustiger kan worden op korte duur. Balen dat het zo gaat. Vandaag weer een bericht dat me gestresster maakt. Er zouden 150 000 onterecht wajong hebben. Hoe kunnen ze dat weten als ze nog maar net begonnen zijn met herkeuren? Volgens mij is dat gewoon een aantal dat ze moeten halen om eruit te gooien. En als je dan meer duidelijkheid wil dan krijg je duidelijk geen reactie. Met andere woorden stik er maar in. Ik krijg niks meer voor elkaar. Ik ben uitgeput.
Hallo, Ik heb al vanaf mijn jeugd een gegeneraliseerde angststoornis. Ik slik hiervoor al weer een tijdje medicatie (antidepressiva: citalopram). Deze is speciaal voorgeschreven omdat je er zwanger bij kunt zijn. Enige nadeel is dat je wel in t zkh moet bevallen en de dosering mag niet te hoog zijn (ik heb 30mg en dat is nog lang niet de max). Er zijn echt wel mogelijkhede om je beter te laten voelen al hebben antidepressiva meestal wel bijwerkingen als je start. Bij mij werden de klachten even heftiger en daarna gaat het juist goed. Ik heb een traject gevolgd bij Ciran. Zoek dat maar eens op! Intensief maar zeer zeker de moeite waard! Ze zitten door heel nederland. Succes
Misschien kunnen we een privé groep aanmaken? Dat praat wat makkelijker. Ik heb alleen geen idee hoe ik dat moet aanmaken.
Het kan ook via facebook...maar dan ben je niet meer anoniem....het kan wel een geheime groep zijn zodat niet iedereen het kan vinden.
Op deze site zijn clubs te maken die alleen te bekijken zijn door leden en evt de moderators. Ik ben even aan het kijken of ik het kan uitvogelen
Okey het is me denk ik gelukt. Wie lid wil worden moet me even een persoonlijk bericht sturen. De groep is niet zichtbaar inhoudelijk voor mensen die niet lid zijn en lid worden is op uitnodiging.