Ik ook, maar ben er een soort van overheen gegroeid dmv therapie inderdaad. Soms wel weer een keer maar dan meer de beren op de weg zien maar kan mezelf er best snel uit krijgen.
Niet alles gelezen, misschien al genoemd maar cognitieve gedragstherapie? (ga even verder lezen) Edit: alles gelezen, en blijf bij bovenstaand
Wat erg zeg, dat ze er geen rekening mee houden Ik was laatst bij mijn schoonzus en een kindje van ander bezoek was ook echt heel bang voor hun hond, die zat bovenaan te glijbaan te huilen en kokhalzen van angst omdat de hond de hele tijd rondrende. En niemand die iets deed he, het was telkens;’Tjaaa hij doet toch niks? Ze moet er ook aan wennen he!’ - nou, voor haar was het gewoon een monster dat zéker wel iets deed (want hij sprong tegen iedereen op, zou hij bij haar ook doen). Geen goede basis om aan een hond te wennen. Ik vond dat echt zo asociaal! Hond kon ook prima even naar binnen, heb ik toen ook maar gedaan, kon het meisje in ieder geval even spelen…
Cognitieve gedragstherapie heb ik ook gehad, maar het is zo vreselijk vermoeiend om jezelf continu de aangeleerde dingen te vertellen en alles te relativeren. Ik ben de helft van de dag bezig met mijzelf gerust te stellen en dat vreet me compleet op.
Dat is zeker vervelend en al helemaal als daar geen rekening mee wordt gehouden. mbt bloed hoor je wel vaker. Mijn jongste zou dan zomaar kunnen flauwvallen, al 2x eerder meegemaakt. Geen paniek maar wel een wegtrekker.
Weetje voor het kind is het helemaal ruk maar voor de hond in kwestie is het ook helemaal ruk. Zo'n hond raakt enorm overprikkelt van alle geluiden en prikkels en laat daardoor alleen maar meer ongewenst gedrag zien. Voorbeeld: onze jongste had afgelopen weekend een vriendinnetje te logeren ( nu gelukkig niet meer bang voor onze hond) en zij gingen zwemmen in het zwembadje in de tuin. Onze hond raakte enorm in de stress en ging blaffen en druk doen. Dit doet die dan enkel omdat die de situatie niet snapt. Hij ziet gevaar en gaat blaffen. Kan het beest niks aan doen maar ik haal hem dan wel uit de situatie en dan gaat die even naar de gang, Kan die afkoelen en hij is niet meer betrokken bij de situatie. Voor iedereen een stuk meer ontspannen. Toen even de hond uitgelaten en de kinderen waren inmiddels uit het badje en hij kon er weer lekker bij in de tuin zonder geblaf en druk gedoe. Ik begrijp ook nooit waarom mensen dan zo nodig de hond erbij moeten hebben wanneer er iemand overduidelijk bang voor is. Die hond krijgt er echt niks van, het doet hem vaak alleen maar goed. Je wil niet weten hoe vaak onze hond in tuin of gang heeft gezeten bij visite of kinderen die angstig zijn. Als we een drukke verjaardag hebben gaat die 9 van de 10x naar de buren die zelf ook een hond hebben.
Hier wordt vaak de vergelijking met mijn eigen kinderen gemaakt. In de zin van: als je wil dat mijn hond in de gang gaat, vindt jij het dan ook goed dat jouw kind de hele verjaardag in de gang moet staan?
Ja, precies, hier begreep hij er ook niks van, hij probeerde ook de glijbaan juist op te klimmen - voor haar echt niet leuk, maar voor hem ook uit een soort onbegrip. Binnen ging hij meteen even drinken en liggen slapen, dus rust was ook voor hem juist even goed denk ik.
Voor mij was het vermoeiende dat ik mijn eigen woorden niet geloofde. Je kunt van alles tegen jezelf zeggen maar als je het niet geloofd. Misschien is een ander type medicatie voor jouw, nu de beste oplossing.
Zo herkenbaar, hier werd de hond ook helemaal wild toen mijn man ook het zwembadje in ging toen mijn jongste dochter erin zat. Hij ging toen met zijn poten op de hoge kant staan en veel blaffen. Toen heb ik hem ook maar even naar binnen gehaald. Dat beest raakt helemaal overprikkelt van al die druktes.
Dit geldt echt voor veel hondenbezitters, compleet beledigd als iemand hun viervoeter niet leuk vindt. Ze zeggen dit niet niet allemaal zo natuurlijk, maar de meesten zijn zichtbaar beledigd en geïrriteerd als er wordt gezegd dat iemand bang is.
Dan tref je echt de verkeerde mensen. Ik herken dit helemaal niet in mijn nabije omgeving met andere hondenbezitters. Ik ben stapelgek op mijn hond maar als iemand er bang voor is dan loop ik een blokje om of gaat die gewoon even in de gang of tuin. Mijn dochter heeft een vriendinnetje en die was heel angstig. Dit is nu helemaal over en ze knuffelt nu zelfs met de hond
Ik heb dan wel geen hond maar wel een kat. Als er iemand voor het eerst komt dan vraag ik altijd of ik de kat, die lekker op de bank ligt te tukken weg moet. Kat vindt ergens in huis wel een plekje hoor. Soms vertrekt ze zelf al of gaat op schoot liggen. Zoals bij de woonbegeleider een keer Die vond het wel gezellig
Gelukkig, wij maken het vaak mee. Niet dat dit 2 of 3 keer gebeurd is. En ze vinden het niet alleen onzin, maar echt zwaar beledigd als we uitleggen dat zij dus heel erg bang is.