echt heel erg kut.... sterkte meid! en een dikke knuffel! hoop dat next ronde meer geluk zal brengen voor jullie!!!
pfffff...ik word nu toch wel een beetje zenuwachtig voor de FM aankomende vrijdag. Al is het veeeel minder dan de eerste ronde. Ik weet nu hoe onvoorspelbaar het is Kon ik dat anderen ook maar uitleggen. Ik merk dat er zoveel misvattingen zijn bij 'buitenstaanders'. Mijn vriendin dacht er zo gemakkelijk over dat het met 3 eitjes en goed zaad al in kannen en kruiken zat. Nou niet dus. De een raakt dan zwanger van een drieling, de ander van een tweeling, het meest voorkomende is uiteraard een kind, maar nog vaker lukt het ook met 3 eitjes en goed zaad NIET Van mij mogen er deze ronde weer 3 eitjes komen, maar met 1 ben ik ook blij. Als het nu maar niet weer zo lang duurt. Een eisprong op CD 65 duurt me toch echt te lang en dat vond ik het slopende eraan. Ook kreeg ik van 300 eh Gonal wel wat bijwerkingen. Nu spuit ik 75 eh sinds CD 3 en daar merk ik niks van. Als mijn eierstokken maar iets merken.... Als ik zie hoe snel anderen van wachtweken naar wachtweken gaan, dan ben ik wel een tikkeltje jaloers. In 3 maanden hebben wij nog maar 1 ronde gehad. Andere vrouwen redden er (over het algemeen!) 2 à 3 in dezelfde tijd! Gelukkig kan ik mijn lichtelijk jaloerse gevoelens goed wegwuiven door te relativeren. Ieder lijf is anders en reageert anders. En geduld is een schone zaak...
Bah! Weer geen reactie op de Gonal, terwijl ik nu toch gelijk begonnen ben met 75eh. Nu opgehoogd naar 150 eh. Ik mag volgende week vrijdag terugkomen, maar als ik het gevoel heb dat de Gonal nog weinig heeft gedaan mag ik ook over 2 weken pas komen. Ik vind het toch wel fijn om tussendoor ff te spieken, dus ik laat mijn afspraak bij dr W. voor de 16e gewoon staan Ben benieuwd hoe lang het deze keer gaat duren. Denk niet weer 65 dagen aangezien we nu sneller ophogen.
Het nieuws heeft even kunnen 'landen'. IVF komt heel snel dichterbij. Denk je 'alleen maar' PCO te hebben en met een weinig invasieve behandeling zwanger te kunnen raken, blijkt het toch allemaal niet zo te lopen. Die überpositieve verhalen over PCO'ers die met een beetje Clomid of een snufje Gonal zwanger worden, worden door mij niet bevestigd We zijn inmiddels weer bezig met 225 eh Gonal en tot nu toe merk ik nog niks aan mijn lijf. Vrijdag bleek de 150 ook niks gedaan te hebben. Ja een mooi baarmoederslijmvlies, that's it. De arts begon over IVF Nee toch! Eerst die escape IVF dreiging, gelukkig afgewend met toch 'maar' 3 eitjes en dan nu dit. Ik ben dusdanig moeilijk in te stellen op de Gonal dat het makkelijker is bij mij om er gewoon heel veel Gonal in te spuiten en dan alles te oogsten voor IVF. Nu houdt de arts hierbij ook in zijn achterhoofd dat we zo'n reistijd hebben. Ja dag! Dat is voor ons geen reden om dit op te geven en met IVF te gaan beginnen. Natuurlijk heb ik het onderwerp overgewicht aangesneden. Volgens deze arts is hier geen enkele wetenschappelijke onderbouwing voor. En met 'hier' bedoel ik dat IVF minder kans van slagen heeft bij een te hoog BMI. Ook schat hij in dat afvallen voor mijn eierstokken niks zal veranderen. Dat wil ik allemaal best van hem aannemen, maar het moet wel goed voelen voor mij. Ik vind dat we erachter moeten staan als we voor IVF gaan en dat is nu niet zo. Puur voor mijn eigen gemoedsrust wil ik zo'n 25 kg gaan afvallen en dan een IVF poging wagen. Tot die tijd willen wij doorgaan met de Gonal, zoals we nu doen. Dan maar 2 maanden lang elke week naar de kliniek voor een FM en ophogen van Gonal, dat is ons 'probleem'. Als het eind van het jaar (okt/nov) nog niet gelukt is en ik ben mijn kilo's kwijt, dan willen we dit jaar nog wel een IVF doen. Vooralsnog aankomende vrijdag weer FM...
Zo ben je de eerste ronde eeuwen bezig om een eisprong te krijgen. Op CD 65 is 'ie er dan eindelijk. De ronde daarna loopt heel anders. Op CD 35 merkte ik bloedverlies op en vandaag ben ik nog steeds aan het bloeden. De Gonal doet het niet meer Welke kant gaat dit op?
Vanmiddag bij dr. M op de stoel gelegen. Alles was rustig van binnen. Mag vandaag gelijk weer beginnen met spuiten. In goed overleg besloten om met 112.5 Gonal- f te beginnen. Er is geen reden om aan te nemen dat dit nog een keer gebeurt. We moeten alleen sneller gaan handelen. Volgende week woensdag weten we meer!
Nou....3 eitjes. 10 mm 12 mm 15 mm Gonal opgehoogd naar 225 en heel hard duimen voor mooi gegroeide follikels volgende week. En graag niet meer dan 3... Dan moeten we nadenken over escape IVF en dat is niet fijn als je net een week bij je nieuwe werkgever werkt
Ik ben echt kapot Gisteren al mijn eitjes weer weg Ik wil het liefst in bed gaan liggen en pas wakker worden als iemand me kan vertellen dat ik moeder word.... Ik kan niet geloven dat ik in 5 maanden tijd maar 1 eisprong heb gehad Dat is nauwelijks beter dan zonder hormoonspuiten What's wrong with me? Waar doe ik dit allemaal voor? Voor 2 kansjes in 1 jaar om zwanger te worden?
moeilijk allemaal he! en al helemaal om moed erin te houden!......... ik weet precies wat je doormaakt... al zul je miss denken van niet..... maar ik heb ook vaak genoeg maar 1 eisprong per jaar gehad... zelfs het eerste jaar met de behandelingen in het ziekenhuis en na de HSG en operatie had ik maar 1 kans en die was in juni (weet ik nog) alleen dat bleek helemaal geen goede/beste eisprong te zijn.... oooh toen voelde ik me ook zo rot... en depri en wilde de hele dag wel slapen! hoop dat je er lekker aan toe kunt geven meid! want het is niet niks allemaal... Maar is de gonal dan wel goed voor jouw!?? bedoel dit niet belerend ofzo , maar zo te lezen werkt het niet echt denderend?? kun je geen ander middel proberen!? Of zijn ze daar wat voorzichtig mee? Sorry meid wou dat ik wat meer voor je kon doen....... Heel veel sterkte met alles!!! en voorzichtig hoor! pas goed op jezelf! xx
Anne, ook hier reageer ik maar even... ik had menopur! is dat geen optie?? ik wist niet wat me overkwam! ik had ineens een cyclus van 28 dagen!! echt volgens het boekje! En menopur is toch veel sterker middel als Gonal?
Alledrie de artsen die ik gezien heb zeggen dat er met Gonal bij mij echt wel een eisprong te maken is. En ook wel sneller.... Nou, ik merk het...NOT! Vrijdag maar weer eens vragen....want dit is gewoon geen doen zo
nou dan hebben ze alledrie dus even een keer ongelijk meid! enne hoelang willen ze dat nou nog proberen!?? hoop dat je snel een ander middel kunt krijgen hoor!! want dit is idd slopend!
Ik heb dus weer een doorbraakbloeding terwijl ik 300 Gonal spuit Gister was stimulatiedag 27... Wat doet mijn lijf? Om 10 uur Geertgen maar bellen...
Nou, prettig, ben ik al mijn berichtjes van september kwijt *ik niet alleen natuurlijk* Maar goed, vandaag FM gehad. Na 2 weken 150 en een week 225, nog steeds geen eieren tot wasdom gekomen Nu een week 300 Fostimon spuiten en dan terug naar GG op CD 29. Ik baal...ben emo...getsie
*zucht* Wat kan ik zeggen? Moet even wat van me af schrijven, dus dat doe ik maar in mijn eigen hoekie, hoef ik nergens een topic te vervuilen en blije sferen te verpesten. Mijn emoties zijn momenteel heel tweestrijdig. Aan de ene kant ben ik even helemaal klaar met de wekelijkse bezoeken aan de kliniek, wekelijks te horen krijgen dat er niks zit en wekelijks mezelf weer oppeppen om maar door te blijven gaan. Aan de andere kant wil ik heel graag doorgaan, want opgeven kan ik niet. Ik wil een tweede streepje, ik wil geschop in mijn buik, ik wil mijn ouders kunnen vertellen dat ze een kleinkind krijgen en ik wil niets liever dan moeder worden. Toch is een pauze voor ons geen slechte keuze. Het hakt erin om elke week naar de kliniek te rijden met hoop en er vervolgens weg te komen met weer een teleurstelling erbij. We zijn nu zo'n 30 keer bij Geertgen geweest en maar 1 x daarvan kregen we goed nieuws (er zitten eitjes). Pfffff..... Wat me goede moed geeft is het feit dat ik sinds een paar maanden mijn levensstijl heb veranderd (in fases) en dat mijn bloeddruk is gedaald van 148/92 naar 148/79. Dat is supergoed! Als ik nu nog 30 kg afval, dan voel ik me denk ik echt TOP. Zowel lichamelijk als geestelijk. Voor mijn gevoel kan ik pas op dat moment volmondig 'ja' zeggen tegen IVF. Dit aanklooien met OI trek ik niet meer, maar voor IVF ben ik nog niet klaar. Maar volgend jaar.....ergens in 2011 gaat het toch echt gebeuren. Moet wel, kan wel en wil ik zó graag! Voor nu moet ik omgaan met de moeilijkheden die het leven op mijn pad gooit. Met het feit dat het leven doorgaat, mensen zwanger blijven worden en er her en der roze en blauwe vlaggetjes zullen hangen. Ik sommige dagen moet ik heel veel moeite te doen om niet compleet dicht te slaan van verdriet en pijn. Op andere dagen kan ik goed relativeren en er lucht aan geven. Overigens hebben we een andere stap gezet op het gebied van ouderschap. Een stap waar ik al 7 jaar over nadenk met mijn man. Pleegzorg. Geen kind van mijzelf en zeker geen vervanging van een kind van onszelf, maar een mooi doel om onze energie in te steken. Een kind een stukje of een heel stuk toekomst geven. Er is hier eind september een campagne gestart om 60 pleeggezinnen te werven, want er is een enorm tekort. Mensen (en die zitten hier niet echt) die mijn achtergrond kennen, weten en verwachten dat dit iets is waar ik een stukje van mijn hart aan wil geven. Het kwam er alleen nooit van. Eerst was ik te jong, toen was ik druk met studeren en vervolgens dacht ik dat het financieel niet haalbaar was (omdat we echt ook graag zwanger willen worden en er dan dus 2 kids zijn). Blijk je daar dus een vergoeding voor te krijgen....nou dan heb ik wel een plekje in mijn huis en hart over! Informatie is aangevraagd.....ik heb 'ja' gezegd en manlief is nog een beetje aan het wikken en wegen op praktisch gebied. Als we het doen, moet het goed hè
He Annedore,.... Ik wil je ff late weten dat ik heel erg met je mee leef! Ik ken het gevoel van iedere x die terleurstelling om het feit dat er geen eitjes groeien. Ik heb nu een hele tijd pauze gehad,....helaas ben ik me er niet beter door gaan voelen,....maar wie weet krijgt het lichaam zo wel even rust van al die hormonen wat het iedere keer toegedient krijgt,.......binnen kort kan ik je hopelijk vertellen dat dit idd zo is en kun je je aan dit nieuws optrekken. (lekkere optimist die ik ben) Top dan je onderdruk is gezakt!!!! de eerste stap is gezet
He Anne, hoe gaat het nu met je? Goed dat je naar de toekomst kijkt. Afvallen, eventueel pleegzorg... Ook voor Anne gloort er hoop aan de horizon... Hier vandaag gesprek gehad met de gyn. Dat was wel erg fijn. Alles gezegd wat ik wilde zeggen. Door alle in-elkaar-gevallen puzzelstukjes verwacht ze wel dat de laparoscopie iets zwaarder zal worden dan normaal en dat ik misschien wel helemaal open moet. Ik vind het allemaal best. Wat positief voelde is dat onze kansen zeker niet bekeken zijn. IVF is zelfs ontworpen voor mensen met eileider-afwijkingen. Schijnt dat de kans op zwangerschap maar heel ietsiepietsie minder is vergeleken bij bv stellen die door andere redenen niet zwanger kunnen raken. Dat geeft me dan wel weer hoop. En hoop doet leven! Ook voor jou!